Brutus
Caput
1 4 | cum lugere facilius rem publicam posset, si viveret, quam
2 7 | auctoritatis armis egere rem publicam, quae didiceram tractare
3 45 | enim in constituentibus rem publicam nec in bella gerentibus
4 103 | Carbone talis mens ad rem publicam bene gerendam fuisset quale
5 108 | Lentulus ille princeps ad rem publicam dumtaxat quod opus esset
6 115 | penitus scimus esse rem publicam, cum essent eo tempore eloquentissimi
7 212 | privatus in libertatem rem publicam vindicavit, Q. Scaevola
8 331 | cupimus, tibi optamus eam rem publicam in qua duorum generum amplissumorum
Commentariolum petitionis
Caput
9 II | civium, cuius primus ad rem publicam aditus in equitibus R. occidendis
10 III | uno suffragio duas in rem publicam sicas destringere? ~
De divinatione
Liber, Par.
11 I, 4 | graviora, si quae ad rem publicam pertinere visa sunt, a summo
12 I, 45 | auguratum est rem Romanam publicam summam fore." ~
13 I, 89 | sacerdotio praediti rem publicam religionum auctoritate rexerunt. ~
14 I, 96 | qui Lacedaemoniorum rem publicam temperavit, leges suas auctoritate
15 II, 138 | civilibus nec tueri meo more rem publicam nec nihil agere poteram,
De finibus
Liber, Par.
16 I, | etiam labefactant saepe rem publicam.
17 II, | mortem, ut in acie sit ob rem publicam interfectus. ~
18 III, | gerere et administrare rem publicam atque, ut e natura vivat,
19 IV, 24 | cum alter stabilire rem publicam studuerit, alter evertere.
20 V, 48 | animo sunt, capessunt rem publicam honoribus imperiisque adipiscendis
De haruspicum responso
Caput
21 3 | duobus, qui me, qui rem publicam cum defendere deberent,
22 15 | in eos qui universam rem publicam oppugnassent, teneri. Vobis
23 15 | domum violasset contra rem publicam esse facturum.
24 16 | Valerio pro maximis in rem publicam beneficiis data domus est
25 41 | omnino illis qui tum rem publicam gubernabant molestum; sed
26 43 | P. Clodio gradus ad rem publicam hic primus <fuit> et aditus
27 54 | potestatem, quamquam rem publicam reciperarat.
De imperio Cn. Pompei ad Quirites oratio
Caput
28 19 | quo periculo prohibete rem publicam, et mihi credite id quod
29 49 | oblatum et datum est, in rem publicam conservandam atque amplificandam
30 53 | privatam rem transmarinam neque publicam iam obire possemus? ~
31 70 | mentis eorum qui ad rem publicam adeunt maxime perspiciunt,
De inventione
Liber, Caput
32 I, 4 | iudicio dignus, qui rem publicam gereret, videretur. Hinc
33 I, 5 | iucunda fiat. Nam hinc ad rem publicam plurima commoda veniunt,
34 I, 11 | quid sit incommodi ad rem publicam perventurum. ~N o m i n
35 I, 23 | inmortales aut ad summam rem publicam pertinere; et si pollicebimur
36 I, 32 | adversariorum omnia incommoda ad rem publicam pervenisse", is non intellexit
37 I, 68 | quod ex legibus omnes rem publicam optime putant administari.
38 II, 35 | officii causa aut in rem publicam aut in parentes aut in aliquos
39 II, 104 | forti viro, cuius in rem publicam multa sunt beneficia, diceres,
De lege agraria
Oratio, Caput
40 I, 2 | impurus helluo turbet rem publicam, ut a maioribus nostris
41 I, 6 | nobis maiores nostri rem publicam tradiderunt, iubent eos
42 I, 19 | haec, nisi evertere rem publicam cuperetis ac vobis novam
43 I, 22 | expromere quae contra rem publicam iam diu cogitarunt.
44 I, 26 | cum bonis, communem rem publicam communi studio atque amore
45 II, 8 | Ianuariis acceperim rem publicam, Quirites, intellego, plenam
46 II, 46 | hospitalem in quam erit deductus publicam populi Romani esse dicet!
47 II, 79 | intellegetis, tamenne vexari rem publicam, contemni maiestatem populi
48 II, 81 | qui ex ea possessione rem publicam demoveret ex qua nec Gracchorum
49 II, 87 | oppidum homines nefarie rem publicam vestram transferre conantur,
50 II, 87 | nostri nullam omnino rem publicam esse voluerunt, qui tris
51 II, 89 | molem contra veterem rem publicam comparant. Quod si maiores
52 II, 89 | adhuc vidimus qui hanc rem publicam Capuam totam transferre
53 II, 90 | illa urbe contra hanc rem publicam non dico factum, sed nihil
54 II, 91 | consultis, iniquis imperiis rem publicam miscerent et rerum novarum
55 II, 99 | 99] ut omnem rem publicam vestris militibus, vestris
56 II, 100 | Quirites, bona fide: rem publicam vigilanti homini, non timido,
De legibus
Liber, Caput
57 II, 69 | tecum simul diceret, rem publicam nostram iustissimas huic
58 II, 93 | possint. Continet enim rem publicam, consilio et auctoritate
59 III, 138 | tribuni sunto. Domi pecuniam publicam custodiunto, vincula sontium
60 III, 144 | qui praesint contineri rem publicam, et ex eorum conpositione
61 III, 160 | principis ordinis consilio rem publicam gubernari velint, possit
62 III, 169 | placuit, eamque optimam rem publicam esse dico, quam hic consul
63 III, 173 | senatori necessarium nosse rem publicam — idque late patet: quid
64 III, 178 | litteris consignatam memoriam publicam nullam habemus. Graeci hoc
De officiis
Liber, Caput
65 I, 28 | deserunt. Itaque eos ne ad rem publicam quidem accessuros putant
66 I, 35 | optimam, at aliquam rem publicam, quae nunc nulla est, haberemus.
67 I, 70 | aptior eorum, qui se ad rem publicam et ad magnas res gerendas
68 I, 71 | forsitan concedendum sit rem publicam non capessentibus, qui excellenti
69 I, 72 | Capessentibus autem rem publicam nihilominus quam philosophis,
70 I, 73 | maioraque studia efficiendi rem publicam gerentibus quam quietis,
71 I, 77 | alios omittam, nobis rem publicam gubernantibus nonne togae
72 I, 78 | fuisse, nisi meo in rem publicam beneficio ubi triumpharet
73 I, 87 | contenderent, uter potius rem publicam administraret, ut si nautae
74 I, 87 | qui suo iudicio tueri rem publicam velint", qualis fuit inter
75 I, 92 | philosophos et eos, qui rem publicam administrarent, delectarentur
76 I, 123 | iuventutem et maxime rem publicam consilio et prudentia quam
77 I, 155 | nosque ipsi, quicquid ad rem publicam attulimus, si modo aliquid
78 II, 190 | scelera metuentes, rem vero publicam penitus amisimus. Atque
79 II, 226 | haec tum in universam rem publicam tum in singulos cives conferuntur.
80 II, 233 | universos quaeque ad rem publicam pertinent, disputandum est.
81 II, 234 | videndum erit ei, qui rem publicam administrabit, ut suum quisque
82 II, 235 | Atque etiam omnes, qui rem publicam gubernabunt, consulere debebunt
83 II, 236 | enim hoc malum in hanc rem publicam invasit. Itaque facile patior
84 II, 238 | praesertim in principibus et rem publicam gubernantibus. Habere enim
85 II, 238 | Habere enim quaestui rem publicam non modo turpe est, sed
86 II, 242 | civitatis, restituit remque publicam adventu suo liberavit. Sed
87 II, 245 | ulla res vehementius rem publicam continet quam fides, quae
88 II, 246 | auferatur, aberunt ii, qui rem publicam tuebuntur, inprimisque operam
89 II, 246 | belli vel domi poterunt, rem publicam augeant imperio, agris,
90 III, 294 | sunt. At neque contra rem publicam neque contra ius iurandum
91 III, 346 | facies enim contra rem publicam, quae debet esse carissima.
De optimo genere oratorum
Pars, Caput
92 VII, 20 | partem et meritorum in rem publicam contentionem sane gravem.
De oratore
Liber, Caput
93 I, II | regere ac gubernare rem publicam possint, multi nostra, plures
94 I, IX | eximia ad constituendam rem publicam, num eloquentiae vestigium
95 I, IX | quod nisi fecisset, rem publicam, quam nunc vix tenemus,
96 I, IX | civitatum eloquentia rem publicam dissipaverunt. ~
97 I, XLVIII| quis esset is, qui ad rem publicam moderandam usum et scientiam
98 I, LIII | nemo est questus, nemo rem publicam imploravit, nemo supplicavit;
99 II, XI | quaeque ab eo contra rem publicam facta arbitrarer, eui; diu
100 II, XXV | plebis alia tum mente rem publicam capessenti P. Africanus
101 II, XL | et eripere et contra rem publicam largiri pecunias."
102 II, LI | quisque debuerit, aut in rem publicam, tum excitatur, si non tam
103 II, LXI | claudicanti ex vulnere ob rem publicam accepto et ob eam causam
104 II, LXXXII| dandum caput est nosse rem publicam; ad dicendum vero probabiliter
105 III, I | consilium; illo senatu se rem publicam gerere non posse, mane Idibus
106 III, I | cum suis consiliis rem publicam profligasset, consilium
107 III, II | omnibus; sed ei tamen rem publicam casus secuti sunt, ut mihi
108 III, III | rostris, in quibus ille rem publicam constantissime consul defenderat
109 III, IV | nosmet ipsi ob amorem in rem publicam incredibilem et singularem
110 III, XIX | ad virtutem, quae ad rem publicam pertinebant, cognitionem
111 III, XX | leges, iura describat, rem publicam regat, omniaque, ad quamcumque
112 III, XXIII | curiam, qui causas, qui rem publicam spectet, opus esse arbitror
113 III, XXXIII| honores adipiscendos et ad rem publicam gerendam nudi veniunt atque
114 III, XLI | Africani "castratam" esse rem publicam, nolo "stercus curiae" dici
De provinciis consularibus
Caput
115 1 | et cum in universam rem publicam, tum etiam erga meam salutem
116 3 | exterminarint, quam fidem publicam, quam perpetuam populi Romani
117 14 | credi litteris iis, quae rem publicam bene gestam in bello nuntiarent?
118 14 | publicae cognosset, bene rem publicam geri non potuisse, postremo
119 23 | universis. Hic me meus in rem publicam animus pristinus ac perennis
120 35 | imperatorem incensum ad rem publicam bene gerendam revocare nec
121 40 | Posteaquam sum penitus in rem publicam ingressus, ita dissensi
122 45 | quorum ego consilio rem publicam conservavi et quorum auctoritate
De re publica
Liber
123 I | ita dicunt accedere ad rem publicam plerumque homines nulla
124 I | praeditis ulla sit ad rem publicam adeundi causa iustior, quam
125 I | neve ab isdem lacerari rem publicam patiantur, cum ipsi auxilium
126 I | necessitate premente rem publicam regere nesciant. equidem,
127 I | haberetur, dubitationem ad rem publicam adeundi in primis debui
128 I | existimo, etiamsi qui ipsi rem publicam non gesserint, tamen quoniam
129 I | domos nostras quaeque ad rem publicam pertinent? siquidem quid
130 I | vitae vel etiam ad ipsam rem publicam conferre possumus. istae
131 I | cui malimus adsimulare rem publicam. ~(Laelius) 'non solum ob
132 I | pecuniae. hanc unam rite rem publicam, id est rem populi, appellari
133 I | hoc errore vulgi cum rem publicam opes paucorum, non virtutes
134 I | virtute vero gubernante rem publicam, quid potest esse praeclarius?
135 I | esse moderatius; quibus rem publicam tuentibus beatissimos esse
136 I | vult per se constitutam rem publicam. sin quando aut regi iusto
137 I | sanguinem gustavit ac totam rem publicam substravit libidini suae:
138 II | quorum suam quisque rem publicam constituisset legibus atque
139 II | consequar, si nostram rem publicam vobis et nascentem et crescentem
140 II | dicitur primum cogitavisse rem publicam. urbi autem locum, quod
141 II | est ei qui diuturnam rem publicam serere conatur diligentissime
142 II | persequente quasi perfectam rem publicam.' ~(23) 'Ergo' inquit Scipio '
143 II | ipse regeret sine rege rem publicam, populus id non tulit, desiderioque
144 II | Africanus, 'si progredientem rem publicam atque in optimum statum
145 II | esse optume constitutam rem publicam, quae ex tribus generibus
146 II | privatus esset, totam rem publicam sustinuit, primusque in
147 II | hoc in statu senatus rem publicam temporibus illis, ut in
148 II | mihi videris nostram rem publicam, cum ex te non de nostra
149 II | oratione tua, istam ipsam rem publicam quam laudas qua disciplina
150 II | sine summa iustitia rem publicam geri nullo modo posse. sed,
151 III | consili, constituere eam rem publicam quae possit esse diuturna—,
152 III | genus aut aliquas opes rem publicam tenent, est factio, sed
153 III | illam rem populi, id est rem publicam, quis diceret tum dum crudelitate
154 III | est plane nullam esse rem publicam.' ~(44) Praeclare quidem
155 III | potestate, posse vere dici rem publicam.' (Laelius) 'sic plane iudico.' (
156 III | Piraeus ille magnificus rem publicam efficiebat?' 'minime vero'
157 III | Laeli negare rem esse illam publicam? dum populi sint omnia,
158 III | populi esse rem volumus rem publicam.' tum Laelius: 'ac nullam
159 III | citius negaverim esse rem publicam, quam istam quae tota plane
160 III | placebat Syracusis fuisse rem publicam, neque Agrigenti neque Athenis
161 III | sapientia est quae gubernet rem publicam, quid tandem interest, haec
162 V | ut quasi dispensare rem publicam et in ea quodam modo vilicare
163 VI | Capitolium invectus, offendes rem publicam consiliis perturbatam nepotis
164 VI | ne multa, dictator rem publicam constituas oportet, si impias
165 VI | alacrior ad tutandam rem publicam, sic habeto, omnibus, qui
Cato Maior de senectute
Caput
166 2 | gererentur, quae contra rem publicam ferrentur, contra auspicia
167 3 | Curii, Coruncanii, cum rem publicam consilio et auctoritate
168 8 | Cedo, qui vestram rem publicam tantam amisistis tam cito? ~
In Catilinam
Oratio, Caput
169 I, 6 | commovere te contra rem publicam possis. Multorum te etiam
170 I, 7 | commovere te contra rem publicam non potuisse, cum tu discessu
171 I, 9 | qua urbe vivimus? quam rem publicam habemus? Hic, hic sunt in
172 I, 12 | 12] Nunc iam aperte rem publicam universam petis, templa
173 I, 14 | turpitudinem sed ad summam rem publicam atque ad omnium nostrum
174 I, 20 | urbe, Catilina, libera rem publicam metu, in exilium, si hanc
175 I, 27 | temptare quam consul vexare rem publicam posses, atque ut id, quod
176 II, 6 | coniurationem contra rem publicam videretis; nisi vero si
177 II, 7 | 7] O fortunatam rem publicam, si quidem hanc sentinam
178 II, 10 | greges, o nos beatos, o rem publicam fortunatam, o praeclaram
179 II, 18 | vota facturi contra rem publicam quam arma laturi. ~
180 III, 1 | 1] Rem publicam, Quirites, vitamque omnium
181 III, 2 | idemque gladios in rem publicam destrictos rettudimus mucronesque
182 III, 7 | Volturcium sine Gallis; fidem publicam iussu senatus dedi; hortatus
183 III, 17 | esset, tantis periculis rem publicam tanta pace, tanto otio,
184 III, 25 | sed ad commutandam rem publicam pertinerent. Non illi nullam
185 III, 25 | Non illi nullam esse rem publicam, sed in ea, quae esset,
186 IV, 9 | obsidem perpetuae in rem publicam voluntatis. Intellectum
187 IV, 18 | ordines ad conservandam rem publicam mente, voluntate, studio,
188 IV, 23 | perspicitis, ad conservandam rem publicam diligentia nihil a vobis
In L. Calpurnium Pisonem
Caput
189 III | ulla dubitatione iuravi rem publicam atque hanc urbem mea unius
190 V | improbis contionibus rem publicam vexet, an alios vexare patiatur.
191 VII | salutem civitatis, totam rem publicam provinciae praemio vendidisti?
192 VII | victore, umquam se illi rem publicam delere posse duxerunt. A
193 VIII | cum videres maerere rem publicam amplissimi ordinis luctu,
194 X | senatui non solum iuvare rem publicam sed ne lugere quidem liceret,
195 XI | consilio cum universam rem publicam, tum illam ipsam urbem meminerant
196 XIII | cuius in imperio, qui rem publicam senatus auctoritate servarat,
197 XV | cuncta ex Italia qui rem publicam salvam esse vellent consulis
198 XIX | venit ut eos qui bene rem publicam gesserint novis honoribus
199 XXIII | fuit ad conservandam rem publicam dignior, mecum fuit tum
200 XXIV | pl. consulatum tuum, rem publicam evertebas, prodebas caput
201 XXIV | exstiterit ut, si tu totam rem publicam nefariis latronibus tradidisses,
202 XXXI | illius gloriam, qui rem publicam salvam esse cupiebant, sermone
203 XXXI | conlegam remisit, ut causam publicam susciperetis, ut ad senatum
204 XXXI | ex senatus consulto rem publicam defendentibus se arma sumpturum.
205 XXXI | contentione; me posse rem publicam iterum servare, si cessissem;
206 XXXIX | praetor et consul maximis rem publicam periculis liberarat. Non
207 XL | ad senatum a te bene rem publicam esse gestam neque praesens
In Vatinium
Caput
208 5 | aerarium exhauserit, rem publicam compilarit? tua sunt, tua
209 7 | excellenti animo in rem publicam ingressus optabilius quicquam
210 19 | adeone non labefactatam rem publicam te tribuno neque conquassatam
211 20 | cetera vulnera, quibus rem publicam putasti deleri, hanc quoque
212 23 | tyrannus, qui primum eam rem publicam quae auspiciis inventis
213 25 | hominem ad conservandam rem publicam natum, in idem Vetti indicium
214 36 | tuo sed etiam exemplo rem publicam vulnerasti, neque tantum
215 | bestiariis obsedisse rem publicam: cum autem ad talis viros
Laelius de amicitia
Caput
216 37 | Ti. quidem Gracchum rem publicam vexantem a Q. Tuberone aequalibusque
217 39 | ius iurandum, contra rem publicam esset. Nam hoc quidem in
218 40 | tum si quis contra rem publicam se amici causa fecisse fateatur.
219 86 | sentiunt, et ii qui ad rem publicam se contulerunt, et ii qui
Orator
Caput
220 85 | inlustria. Non faciet rem publicam loquentem nec ab inferis
221 133 | consiliis, meritis in rem publicam adgressus est dicere. Ea
222 142 | etiam iuvat universam rem publicam, cur aut discere turpe est
223 213 | solebas sacram esse rem publicam;—haec item membra ternis;
Paradoxa Stoicorum
Parad., Caput
224 I, 10 | videantur ii, qui hanc rem publicam tam praeclare fundatam nobis
225 IV, 29 | stare te invitissimo rem publicam, si huius aeterni beneficii
226 IV, 30 | meo discessu exulasse rem publicam putent? Numquamne, homo
Philippicae
Oratio, Caput
227 I, 1 | consilium auctoritatemque rem publicam esse revocatam, manendum
228 I, 13 | inexpiabiles religiones in rem publicam inducerentur, ut decernerentur
229 I, 13 | ipse dominatu regio rem publicam liberavit et ad similem
230 I, 14 | gradu dignitatis locati rem publicam pro nihilo haberemus? Non
231 I, 24 | gloriabatur iisque legibus rem publicam contineri putabat, de provinciis,
232 I, 25 | intercedant, paratos, qui rem publicam religione defendant; vacui
233 I, 29 | factorum magnorumque in rem publicam meritorum, quae cum optimi
234 I, 35 | respice atque ita guberna rem publicam, ut natum esse te cives
235 II, 10 | ita vivit vel quod ita rem publicam gerit vel quod ita factus
236 II, 12 | fortunas, liberos, rem publicam referret acceptam.~
237 II, 17 | vastare Italiam, delere rem publicam consensisse, quis esset,
238 II, 37 | patres conscripti, rem publicam vestris quondam meisque
239 II, 37 | civili utilior videbatur) rem publicam hodie teneremus.~
240 II, 48 | auctoritatem, contra rem publicam et religiones; se habebat
241 II, 50 | id est in universam rem publicam, impie ac nefarie fecerit.
242 II, 51 | labentem et prope cadentem rem publicam fulcire cuperetis ipsique
243 II, 52 | ne deleri et everti rem publicam funditus velles? Cum te
244 II, 54 | iuventutis unoque verbo rem publicam expulsam atque exterminatam
245 II, 70 | partium propria, quibus tu rem publicam vexavisti; ad ipsas tuas
246 II, 89 | vellent, ut ad defendendam rem publicam te adhortarer, quoad metueres,
247 II, 94 | ut omnibus, quibus rem publicam populi Romani caram esse
248 II, 109 | easque praeclaras, ut rem publicam concutere posset, evertit.
249 II, 118 | profitebor. Defendi rem publicam adulescens, non deseram
250 III, 5 | peste privato consilio rem publicam (neque enim fieri potuit
251 III, 5 | publica natus esset, rem publicam scelere Antoni nullam haberemus.
252 III, 5 | conatus cohibuisset, rem publicam funditus interituram fuisse.
253 III, 5 | tribuenda est auctoritas, ut rem publicam non modo a se susceptam,
254 III, 7 | mirabilis consensus ad rem publicam reciperandam laude et testimonio
255 III, 38 | facere. Senatum ad summam rem publicam pertinere arbitrari ab D.
256 III, 39 | pro tantis eorum in rem publicam meritis honores eis habeantur
257 IV, 2 | sustulit. C. Caesar, qui rem publicam libertatemque vestram suo
258 IV, 5 | vestram, ad universam rem publicam contulerunt, hostem illum
259 IV, 10 | etiam deos immortales ad rem publicam conservandam arbitror consensisse.
260 IV, 14 | res erat, qui haberet rem publicam, curiam, aerarium, consensum
261 IV, 14 | vester hostis vestram rem publicam oppugnat, ipse habet nullam;
262 V, 34 | sint, consulibus totam rem publicam commendandam censeo iisque
263 V, 34 | iisque permittendum, ut rem publicam defendant provideantque,
264 V, 36 | praestantissimum meritum in rem publicam senatui populoque Romano
265 V, 37 | conscripti, tantoque in rem publicam beneficio quis est tantus
266 V, 38 | pro eius egregiis in rem publicam meritis decernendos honores
267 V, 41 | maximis plurimisque in rem publicam M. Lepidi meritis magnam
268 V, 41 | libertatis, eiusque in rem publicam meritorum senatum populumque
269 V, 46 | studio optimoque in rem publicam consensu C. Caesare duce
270 V, 46 | Caesare duce et auctore rem publicam, libertatem populi Romani
271 V, 50 | factorum. Ita enim ad rem publicam accessit, ut eam confirmaret,
272 VI, 2 | me conservatam esse rem publicam conclamastis. Hoc vestro
273 VI, 3 | senatu ad opprimendam rem publicam Brundisio legiones accersierit,
274 VI, 6 | demonstrent summa in rem publicam merita beneficiaque eorum
275 VII, 7 | consulatus, cum gubernat rem publicam si non optabili, at necessario
276 VII, 11 | et nominis natum ad rem publicam liberandam exercitumque
277 VII, 15 | consulatus, in quo pecuniam publicam maximam dissipavit, exules
278 VII, 27 | Romani potes in perpetuum rem publicam metu et periculo liberare.
279 VIII, 4 | quam, ut pecunias in rem publicam polliceantur? Si enim belli
280 VIII, 13 | magnitudine animi liberatam rem publicam arbitrabatur.~
281 VIII, 15 | Valerio consulibus senatus rem publicam defendendam dedit: L. Saturninus
282 VIII, 27 | umquam? num aut pecuniam publicam attigit aut hominem occidit
283 VIII, 33 | existimaturum eum contra rem publicam fecisse.'~
284 IX, 4 | maiores nostri, qui ob rem publicam mortem obierant, pro brevi
285 IX, 5 | morte, sed ipsa mors ob rem publicam obita honori fuit. [III]
286 IX, 16 | 16] cum talis vir ob rem publicam in legatione mortem obierit,
287 IX, 16 | quinque habere, quod is ob rem publicam mortem obierit, eamque causam
288 X, 6 | scelere avertit et ad rem publicam sua auctoritate traduxit.
289 X, 12 | imperio et exercitu rem publicam oppugnat. [VI] Quodsi ipsa
290 X, 12 | alter ad evertendam rem publicam praesidia quaerebat, alter
291 X, 22 | id agunt,] ut contra rem publicam restituti esse videantur.
292 X, 22 | atque agrestes, qui hanc rem publicam nec viderunt umquam nec
293 X, 26 | et virtute vehementer rem publicam adiutam omniaque eius consilia
294 XI, 24 | voluntariis studiis se ad rem publicam contulerunt, tardentur animis,
295 XI, 36 | eos tam oderim, quam rem publicam diligo.~
296 XI, 37 | paternorum, hodieque rem publicam defendunt vitae suae periculo,
297 XII, 14 | di omen averterent, rem publicam oppressisset Antonius.~
298 XII, 15 | Piso, nonne oppressam rem publicam putes, si tot tam impii,
299 XIII, 2 | stabilem et aliquam rem publicam nobis habere licuisset. [
300 XIII, 7 | numero, quod hoc animo in rem publicam est, quae mihi vita mea
301 XIII, 8 | adduxit ad pacem remque publicam sine armis maximo civilis
302 XIII, 13 | cognitam voluntatem in rem publicam eamque perpetuam atque constantem,
303 XIII, 16 | expedit salvam esse rem publicam. Sed in iis, qui fortunati
304 XIII, 29 | Bibulum, cuius est in rem publicam semper merito laudata constantia,
305 XIII, 50 | suorum animo studioque in rem publicam suaque pristina virtute,
306 XIV, 4 | cum prius pestibus rem publicam liberasset, ne quid postea
307 XIV, 31 | incredibilia sunt in rem publicam huius merita legionis. Haec
308 XIV, 37 | servitute liberatum; cumque rem publicam, urbem, templa deorum immortalium,
Post reditum ad Quirites oratio
Caput
309 1 | homines et audaces in rem publicam et in omnes bonos conceptum
310 5 | cognitum reddidistis. rem publicam illis accepi temporibus
311 14 | dum ego absum, eam rem publicam habuistis, ut aeque me atque
312 14 | templa incenderentur, rem publicam esse nullam putavi. itaque
313 16 | docuit meis consiliis rem publicam esse servatam causamque
314 17 | testimonio per me unum rem publicam conservatam esse constaret.
315 17 | dixisset opera mea rem publicam incolumem magistratibus
316 17 | cum fui, non fuissem, rem publicam funditus interituram fuisse. ~
317 21 | provocatus, malos civis rem publicam bene gerendo, perfidos amicos
Post reditum in senatu
Caput
318 1 | fortunas, qui amplissimam rem publicam, qui patriam, qua nihil
319 3 | plebis, qui, cum per se rem publicam lacerare non posset, sub
320 4 | et magno in periculo rem publicam futuram, si, cum hostes
321 11 | minus strenue quam postea publicam confecisset, egestatem et
322 18 | factum erat occidisse rem publicam, cum tibi arbitria funeris
323 23 | summa et in me et in rem publicam constiterunt. ~Quae cum
324 24 | amore in me, studio in rem publicam fuit, ut excogitaret, quem
325 24 | ex omni Italia, qui rem publicam salvam vellent, ad me unum
326 25 | non defendisset, eum rem publicam salvam noluisse? itaque
327 26 | atque illo die, cum rem publicam meis consiliis conservatam
328 27 | laturos; illum contra rem publicam salutemque bonorum concordiamque
329 32 | alter consul, ut me et rem publicam non modo desereret, sed
330 34 | non diutius quam ipsam rem publicam ex hac urbe afuturum, neque
331 36 | conscripti, quoniam in rem publicam sum pariter cum re publica
332 36 | sed etiam divinorum in rem publicam beneficiorum testem esse
333 38 | consensio, nulla ad rem publicam defendendam populi Romani
Pro Balbo
Caput
334 | propria Corneli, pietas in rem publicam nostram, labor, adsiduitas,
335 | beneficiis suis erga rem publicam nostram consequi potuit,
336 | et periculo nostram rem publicam defendunt, tum certe dignissimi
Pro Caelio
Caput
337 1 | magistratibus vim attulerint, rem publicam oppugnarint, cotidie quaeri
338 59 | saepe me, saepissime rem publicam nominabat, ut non tam se
339 72 | forensem, ad capessendam rem publicam, ad honorem, gloriam, dignitatem;
340 74 | misero praeclari in rem publicam beneficii memoria nihil
341 78 | consularem, cum ab eo rem publicam violatam esse diceret, in
342 78 | populi Romani, qui memoriam publicam suis manibus incendit, qui
Pro Cluentio
Caput
343 | aliud nunc agere; vobis rem publicam et fortunas suas commisisse,
Pro Deiotaro
Caput
344 2 | perpetuis eius in nostram rem publicam meritis, nunc contra atrocissimum
345 11 | nobis imperatoribus rem publicam defendendam datam, movebatur
346 27 | gradibus officiorum erga rem publicam nostram ad hoc regium nomen
Pro Flacco
Caput
347 16 | senatorium, sed cum rem publicam nimium amplecteretur, peculatus
348 24 | Trallianos Maeandrio causam publicam commisisse, homini egenti,
349 16 | putant satis conversam rem publicam, nisi in eandem impiorum
350 25 | promissa, cum te, si rem publicam conservaremus, omnium bonorum
351 27 | bonos omnis, tantum in rem publicam studium calamitati fuerit,
Pro Fonteio
Caput
352 20 | impediretur, et cum ad rem publicam pertineret viam Domitiam
Pro Ligario
Pars, Caput
353 VI | utrisque cupientibus rem publicam saluam, sed partim consiliis
Pro Marcello
Caput
354 2 | salutem civium cunctamque rem publicam res tuae gestae complexae
355 3 | devictis adversariis rem publicam in eo statu relinqueres
356 1 | elaborandum est, ut rem publicam constituas, eaque tu in
Pro Milone
Caput
357 2 | amplissimorum praemiorum ad rem publicam adducti, metu crudelissimorum
358 3 | propter multa praeclara in rem publicam merita condonetis, nec postulaturi,
359 1 | senatum iudicasse contra rem publicam esse factam. Illam vero
360 1 | aut propter magna in rem publicam merita mediocris in bonis
361 2 | caedem hanc ipsam contra rem publicam senatus factam esse decrevit?
362 2 | inter civis non contra rem publicam.
363 3 | publica oppressa sunt, rem publicam tamen non volnerarunt. ~
364 | se defendisset contra rem publicam fecisse, sed, cum inesset
365 2 | scelere in praetura vexare rem publicam, videretque ita tracta esse
366 2 | integrum ad dilacerandam rem publicam quaereret,—subito reliquit
367 2 | hoc est, ad evertendam rem publicam, plenum annum atque integrum.
368 1 | servare potuerit, quin una rem publicam vosque servaret. Si id iure
369 2 | quod senatus contra rem publicam factum iudicavit: ab utro
370 1 | Milonis erga me remque publicam meritorum memoria; valebant
371 1 | suo se metu, periculo rem publicam liberare? At nunc, Clodio
372 1 | potestati, cui senatus totam rem publicam, omnem Italiae pubem, cuncta
373 2 | Nympharum incendit, ut memoriam publicam recensionis tabulis publicis
374 1 | etsi aequabiliter in rem publicam, in privatos, in longinquos,
375 1 | fuisse, per quos totam rem publicam resque privatas omnium possideret?
376 1 | inferis evocare, propter rem publicam fecisset. Eius igitur mortis
377 2 | qui nihilo segnius rem publicam defendit, is vir vere putandus
378 1 | annos illum in hanc rem publicam insultare pateretur. Polluerat
379 1 | conaretur occidere, hodie rem publicam nullam haberetis. ~
380 1 | conciliarit meritis in rem publicam singularibus. Senatus erga
Pro Murena
Caput
381 32 | oppressa maximis periculis rem publicam liberasset, nisi illud grave
382 76 | Romanus privatam luxuriam, publicam magnificentiam diligit;
383 78 | usque eo L. Catilina rem publicam despexit atque contempsit
384 80 | nolite adimere eum cui rem publicam cupio tradere incolumem
385 82 | conlega, te sine consule, rem publicam sine praesidio obici posse. ~
386 83 | est, iudices; totam rem publicam vos in hac causa tenetis,
387 90 | coniurationi quae nunc rem publicam labefactat futurum esse
Pro Plancio
Caput
388 1 | industriam, tu animum in rem publicam, tu virtutem, tu innocentiam,
389 1 | consul domestico bello rem publicam liberarat? at enim nimis
390 1 | immortalitatem quidem contra rem publicam accipiendam putarem, nedum
391 1 | vitae cupiditas contra rem publicam est turpis, certe multo
Pro Rabirio
Caput
392 5 | salutem conservandam et ad rem publicam constituendam inluxisse
393 20 | praeter Glauciam; qui rem publicam salvam esse vellent, arma
394 29 | fudisset atque obsidione rem publicam liberasset, omnia sua secum
395 33 | insi>nuare in han<c rem publicam pos>sit. Si immorta<lem>
396 34 | illam consulis: 'qui <rem publicam> salvam esse <vellent>.'
397 35 | senatum re<ferr>em, vos ad rem publicam <defe>ndendam co<hort>arer,
398 35 | pl. suscepta contra rem publicam, non vos ad arma vocan<dos
Pro Rabirio Postumo
Caput
399 9 | novorum iudiciorum in rem publicam inducimus? erat enim haec
Pro Roscio Amerino
Caput
400 3 | propterea, quod nondum ad rem publicam accessi, vel ignosci adulescentiae
401 50 | urbibus et nationibus rem publicam atque hoc imperium et populi
402 59 | esse, quod antea causam publicam nullam dixerim. Postea quam
403 131 | L. Sullam, cum solus rem publicam regeret orbemque terrarum
404 141 | nobilitas armis atque ferro rem publicam reciperavit ut ad libidinem
405 153 | immortalis! quem in locum rem publicam perventuram putetis! ~
Pro Scauro
Caput
406 27 | essent in fide mea, me suam publicam causam de Velini fluminibus
Pro Sestio
Caput
407 1 | cum bonis omnibus, rem publicam adflictam excitarint et
408 5 | reum, nihil quod ad rem publicam pertineat praetermissum
409 12 | fortissimo atque optimo cive, rem publicam defendente, per se ipsum
410 15b | quidem vera in universam rem publicam, traductione ad plebem furibundi
411 23 | omnia sua causa facere, rem publicam capessere hominem bene sanum
412 24 | imperi nomine armati rem publicam contrucidarunt. foedus fecerunt
413 24 | adflictam et constrictam rem publicam tradidissent: id autem foedus
414 28 | consulis perniciosa potest rem publicam labefactare; quid fecerit
415 31 | ante huius tribunatum rem publicam vexarunt delicta pertineant.
416 32 | consilia contemneres, rem publicam proderes, consulare nomen
417 33a | contra me contraque rem publicam (agebantur) voce ac sententia
418 33b | intellegat universam rem publicam esse deletam?~
419 37 | et fortibus civibus rem publicam orbaret. meam causam senatus
420 44 | victi neque victores rem publicam tenere possemus. quid, si
421 44 | vestitu quidem defendi rem publicam sissent; a tribuno plebis
422 46 | vellent, alii rem ipsam publicam atque hunc bonorum statum
423 47 | sine armis etiam consul rem publicam conservarat. sin victi essent
424 49 | cogitans hoc videbam, si causam publicam mea mors peremisset, neminem
425 49 | attingere? servavi igitur rem publicam discessu meo, iudices: caedem
426 49 | luctuque depuli, et unus rem publicam bis servavi, semel gloria,
427 50 | meam vitam deseruissem, rem publicam prodidissem? in qua quidem
428 51 | qui dignitatem, qui rem publicam, qui gloriam spectatis,
429 51 | aliquando necessitas ad rem publicam contra improbos civis defendendam
430 52 | bonorum se oppugnare rem publicam dicet illis tacentibus,
431 53 | anno scelere consulum rem publicam esse confectam, primum illo
432 53 | erat expulsus is qui rem publicam ex senatus auctoritate cum
433 55 | Cilicia, quam sibi, si rem publicam prodidisset, pactus erat,
434 61 | nihil prosit, se civi rem publicam privet. consule me cum esset
435 63 | malis boni posset in rem publicam pervenire, id utilius esse
436 67 | terminis definisset, rem publicam everti scelere paucorum,
437 67 | servasset: accessit ad causam publicam, restitit auctoritate sua
438 72 | vepreculis extracta nitedula rem publicam conaretur adrodere. alter
439 73 | qua re, cum absens rem publicam non minus magnis periculis
440 78 | Fabricio, laesisset rem publicam, sed (tribunicio) iure laesisset.
441 79 | magistratum gereret, rem publicam administraret. itaque fretus
442 81 | fuistisne aliquando rem publicam a funesto latrone repetituri?
443 81 | cunctaremini, timeretis, cum rem publicam a facinerosissimis sicariis
444 81 | liberi esse et habere rem publicam cogitaretis, de eius virtute
445 83 | aliquando statua huic ob rem publicam interfecto in foro statueretur.
446 83 | mortis aut animo in rem publicam praeponendus; qui cum causam
447 87 | 87. adiit ad rem publicam tribunus plebis Milo --
448 95 | firmitate animi se in rem publicam fuisse paeniteat; sed qui
449 100b | etiam sponte sua contra rem publicam incitantur, boni nescio
450 103 | moverentur, spoliari rem publicam propugnatoribus arbitrabantur.
451 108 | non eius voce maculari rem publicam, seque si eum audiret scelere
452 111 | helluabare, ut, si ego consul rem publicam contra te et gregalis tuos
453 112 | nemo fuit qui se non rem publicam mecum simul revocare in
454 114 | illae pestes vexare rem publicam dicebantur, perdidit, nec
455 120 | qua enim (vi): ~qui rem publicam certo animo adiuverit,statuerit,
456 128 | ex Italia omnes qui rem publicam salvam vellent convocarentur.
457 138 | cervicibus tanta munia atque rem publicam sustinent, hi semper habiti
458 138 | honores, ne attingant rem publicam, patiantur virorum fortium
459 141 | diiunctos, non deerant qui rem publicam contra populi temeritatem
460 141 | popularis tamen suam rem publicam illam defenderunt, -- quid
461 141 | debeant, deinde ad eam rem publicam tuendam adgressi quae tanta
462 143 | innumerabilis alios qui hanc rem publicam stabiliverunt; quos equidem
463 143 | eos qui hanc tantam rem publicam suis consiliis aut laboribus
464 147 | reficere et renovare rem publicam. qua re vos obtestor atque
Pro Sulla
Caput
465 12 | atque animum eximium in rem publicam, tum propter summam familiaritatem
466 32 | firmaret imperium; tu rem publicam reprehendis, quae domesticos
467 33 | vastitate Italiam, interitu rem publicam liberavi; ego vitam omnium
468 58 | singulari exstiterit in rem publicam nostram officio et fide,
469 70 | fuerunt. Catilina contra rem publicam coniuravit. Cuius aures
470 75 | 75] Mitto rem publicam, quae fuit semper Sullae
471 82 | constantia atque animo in rem publicam dicam quorum tacita gravitas
472 82 | virtutis, plus amoris in rem publicam, plus gravitatis fuisse;
473 82 | auctoritate incubuerit ad rem publicam conservandam. ~
Topica
Caput
474 82 | Sitne sapientis ad rem publicam accedere. Cognitionis quaestiones
475 86 | cohortationes ad defendendam rem publicam, ad laudem, ad gloriam;
Tusculanae
Liber, Caput
476 Tusc, I | tuemur et lautius, rem vero publicam nostri maiores certe melioribus
477 Tusc, XIV | magnus leges, instituta, rem publicam non seret? quid procreatio
478 Tusc, XV | tot tantosque viros ob rem publicam interfectos cogitasse arbitramur?
479 Tusc, XXIII | si consul esset, qui rem publicam salvam esse vellent, se
480 Tusc, XXV | idem iste sapiens ad rem publicam tuendam. Quid eo possit
|