Brutus
  Caput
1 233              | inimicus C. Fimbria non ita diu iactare se potuit; qui omnia magna


De finibus
  Liber, Par.
2        I,        |       quo enim maxime consuevit iactare vestra se oratio, tua praesertim,
3       II,        |       id duceret. O lapathe, ut iactare, nec es satis cognitu' qui


De inventione
  Liber, Caput
4       II, 154    |    quoque tempestas vehementius iactare coepit, usque adeo, ut dominus


De oratore
  Liber, Caput
5        I, XXXVIII|     aequitate ac iure certetur, iactare se in causis centumviralibus,
6       II, LXXVIII|         primas illas hastas ita iactare leniter, ut et venustati


In Catilinam
  Oratio, Caput
7       IV,  10    |      huius supplicio levando se iactare et in pernicie populi Romani


Pro Deiotaro
  Caput
8  28              |         facere solebat! Quam se iactare, quam ostentare, quam nemini


Tusculanae
  Liber, Caput
9     Tusc,   0    |       tu praesentibus gemere et iactare te non audebis profecto;