Academica
Liber, Caput
1 I, 7 | et cum ita moveatur illa vis quam qualitatem esse diximus,
2 I, 8 | ex altera parte oratoria vis dicendi adhibebatur, explicatrix
3 II | quae tu si alio nomine vis vocare, nihil repugno; satis
Brutus
Caput
4 25 | igitur eloquentiam et quanta vis sit eius expromere quantamque
5 26 | Graecis elaborata dicendi vis atque copia. in quam cum
6 41 | studium eius generis maiorque vis agnoscitur in Pisistrato.
7 89 | Galba fuisse. quae quidem vis tum maxume cognitast, cum
8 93 | 93] Quem fortasse vis non ingeni solum sed etiam
9 93 | cum consedit, omnis illa vis et quasi flamma oratoris
10 94 | in scriptis, Galbae autem vis occidisse. Fuerunt etiam
11 203 | malebat Antonium; sed ab hoc vis aberat Antoni, Crassi ab
12 233 | ingeni praedicatorem esse vis sed laboris mei. verum interponam,
13 276 | pollere diximus; nec erat ulla vis atque contentio: sive consilio,
14 329 | 329] Sit sane ut vis, inquam, et id non tam mea
De divinatione
Liber, Par.
15 I | gerebatur. Cumque magna vis videretur esse et impetriendis
16 I, 12 | quaeri oportere. Est enim vis et natura quaedam, quae
17 I, 15 | Sed inest in ranunculis vis et natura quaedam significans
18 I, 38 | non fuisset. Potest autem vis illa terrae, quae mentem
19 I, 38 | deflexos videmus. Sed ut vis acciderit (magna enim quaestio
20 I, 79 | naturis implicant. Nam terrae vis Pythiam Delphis incitabat,
21 I | vultuum atque motuum, ut eum vis quaedam abstraxisse a sensu
22 I, 118 | deligendam potest dux esse vis quaedam sentiens, quae est
23 I, 125 | a fato, deinde a natura vis omnis divinandi ratioque
24 I, 128 | absunt. Atque ut in seminibus vis inest earum rerum, quae
25 I, 129 | docet, quanta sit animi vis seiuncta a corporis sensibus,
26 II, 161 | certe si est in extis aliqua vis quae declaret futura, necesse
27 II, 164 | motus, dicere audent quae vis id effecerit; etiamne futurum
28 II | XV Concedam hoc ipsum, si vis, etsi magnam iacturam causae
29 II, 170 | possum vel nescire quae vis sit cordis ad vivendum,
30 II, 170 | insperseris; deus id eripiet, vis aliqua conficiet aut exedet.
31 II, 226 | temperatur, qui potest eadem vis esse nascentium, cum caeli
32 II, 227 | contingeret, si haec non vis et natura gignentium efficeret,
33 II, 241 | aliquando viderunt, inest in iis vis videndi; item, si quis semel
34 II, 250 | pronuntiet? Quando ista vis autem evanuit? An postquam
35 II, 257 | videamus. Aut enim divina vis quaedam consulens nobis
36 II, 272 | diceret. Animorum est ea vis eaque natura, ut vigeant
37 II, 276 | id, quod evenit, naturae vis, non opinio erroris effecerit.
38 II, 277 | celeritas significat et vis equorum." Post idem ad Antiphontem.
De fato
Caput
39 1 | nominare moralem; explicandaque vis est ratioque enuntiationum,
40 5 | valet, quam ego non tollo -- vis est nulla fatalis; in aliis
41 6 | nomen, nulla natura, nulla vis esset et forte temere casu
42 8 | astrorum adfectio valeat, si vis, ad quasdam res, ad omnis
43 11 | Quae tolluntur omnia, si vis et natura fati ex divinationis
44 13 | At hoc, Chrysippe, minime vis, maximeque tibi de hoc ipso
45 17 | vere dicatur in eo, in quo vis morbi tanta non appareat,
De finibus
Liber, Par.
46 I, | efficiatur, alterum, quae vis sit, quae quidque efficiat,
47 I, | ea scientia et verborum vis et natura orationis et consequentium
48 II, | definire et id facis, cum vis, velim definias quid sit
49 II, | diligenter oportere exprimi quae vis subiecta sit vocibus, non
50 II, | quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum; iuvare
51 II, | nos non intellegamus quae vis sit istius verbi, sed ut
52 II, | facturus. deinde, ubi erubuit—vis enim est permagna naturae—,
53 II, | gloriari videbare. tanta vis inerat in verbis propter
54 II, | 61] esto, fecerit, si ita vis, Torquatus propter suas
55 II, | esse? tum enim eam ipsam vis, quam modo ego dixi, et
56 II, | moderantes, hoc videtur maior vis honestatis et minor voluptatis.
57 II, | voluptate corporis—addam, si vis, 'animi', dum ea ipsa, ut
58 III, | summum modo, sed etiam, ut tu vis, solum bonum videri. quod
59 III, | illustribus et id, quod vis, declarantibus! itaque mihi
60 III, | alienum est, quo facilius vis verbi intellegatur, rationem
61 III, | ob rem cum vitiorum ista vis non sit, ut causam afferant
62 III, | atque etiam in bestiis vis naturae perspici potest;
63 IV, 16 | haec, Cato, dicere aliquid vis aut nos iam longiores sumus. ~
64 V, 29 | primis avum cogitare; tanta vis admonitionis inest in locis;
65 V, 30 | spero, ut eos, quos novisse vis, imitari etiam velis. Hic
66 V, 33 | molliorque ratio, quam virtutis vis gravitasque postulat. Quare
67 V, 39 | autem in hoc quidem genere vis est perspicua naturae, cum
68 V, 40 | qua sit mirabilis quaedam vis rationis et cognitionis
69 V, 42 | in ipsa enim parum magna vis inest, ut quam optime se
70 V, 43 | iudicareque posset quae vis et totius esset naturae
71 V, 43 | enim natura sic generata vis hominis, ut ad omnem virtutem
72 V, 43 | aetate inbecillaque mente vis naturae quasi per caliginem
73 V, 45 | et in animo sua quaeque vis sit, idcirco in his rebus
74 V, 48 | humile cogitant; tantaque est vis talibus in studiis, ut eos
75 V, 49 | vocabulis, quaeque cuiusque vis et natura sit mox videbimus. ~
76 V, 54 | videatur, nisi quod percipiendi vis ita definitur a Stoicis,
De haruspicum responso
Caput
77 22 | iam queri <non> liceret. Vis enim innumerabilis incitata
De imperio Cn. Pompei ad Quirites oratio
Caput
78 39 | faciat in militem nemini vis adfertur, sed ne cupienti
79 40 | putatis? Non enim illum eximia vis remigum aut ars inaudita
De inventione
Liber, Caput
80 I, 8 | exposuisse. Nunc vero ea vis est in homine, ut ei multo
81 I, 10 | Cum autem nominis, quia vis vocabuli definienda verbis
82 I, 14 | constitutionum duplicatur, non vis constitutionis augetur.
83 I, 17 | scriptum est, invenire, tum vis verbi quasi in definitiva
84 I, 22 | proferetur; in invidiam, si vis eorum, potentia, divitiae,
85 I, 52 | tu, mulier, optumum virum vis habere et tu, Xenophon,
86 I, 52 | habere lectissimam maxime vis. Quare, nisi hoc perfeceritis,
87 I, 67 | breviter exponitur, ex quo vis omnis oportet emanet ratiocinationis;
88 I, 106 | oportebit, per quos fortunae vis in omnes et hominum infirmitas
89 II, 19 | debebit et ostendere, quanta vis sit amoris, quanta animi
90 II, 25 | loco demonstrandum, quae vis et natura sit eius affectionis,
91 II, 30 | propterea quod et ipsorum vis intellegitur et, quae res
92 II, 40 | f a c u l t a s; quorum unius cuiusque vis diligenter in confirmationis
93 II, 52 | nominis controversia, quia vis vocabuli definienda verbis
94 II, 62 | actionis inlata controversia vis et natura et genus ipsius
95 II, 65 | opinio, sed quaedam innata vis adferat, ut religionem,
96 II, 76 | et utilis et necessarii vis et natura in deliberationis
97 II, 89 | quibus est necessitudinis vis implicata, [demonstrabit]
98 II, 92 | nam earum maior quaedam vis est, quod paulo post intellegetur. ~
99 II, 96 | demonstratur aliqua fortunae vis voluntati obstitisse, ut
100 II, 98 | in alto tempestas esset, vis ventorum invitis nautis
101 II, 104 | postulatio continetur. Hoc genus vis in iudicio probari potest,
102 II, 158 | continent et quia maior est vis honestatis, iuncta esse
103 II, 159 | eius partibus cognitis tota vis erit simplicis honestatis
104 II, 161 | genuit, sed quaedam in natura vis insevit, ut religionem,
105 II, 161 | v i n d i c a t i o, per quam vis aut iniuria et omnino omne,
106 II, 170 | est; atque ita necesse, ut vis postulat ea, quam modo describebamus,
De lege agraria
Oratio, Caput
107 II, 14 | consules obstiterunt, et quia vis tribunicia non numquam libidini
De legibus
Liber, Caput
108 II, 72 | peccatis avocandi, quae vis non modo senior est quam
109 II, 101 | dici vix potest quanta sit vis in utramque partem. Namque
110 III, 143 | causas populi teneto.' ~'Vis in populo abesto. Par maiorve
111 III, 145 | Marcus: Faciam Attice ut vis, et locum istum totum, ut
112 III, 149 | optimatium cecidit, convaluitque vis multitudinis. ~Marcus: Non
113 III, 155 | plebis.' Quis negat? Sed vis populi multo saevior multoque
114 III, 158 | pepulisset, tribuniciaque vis in me populum, sicut Gracchus
115 III, 174 | quibus primum et maximum , vis abesto'. Nihil est enim
116 III, 176 | iniustius, cum legis haec vis sit, <ut sit> scitum et
117 III, 178 | vitio quisque plectatur, vis capite, avaritia multa,
De officiis
Liber, Caput
118 I, 3 | aequarunt, studiose legas,--vis enim maior in illis dicendi,--
119 I, 14 | 14] Nec vero illa parva vis naturae est rationisque,
120 I, 41 | fraus quasi vulpeculae, vis leonis videtur; utrumque
121 I, 94 | 94] Huius vis ea est, ut ab honesto non
122 I, 99 | offendere, in quo maxime vis perspicitur decori. His
123 I, 100 | atque forte. Sed maxima vis decori in hac inest parte,
124 I, 101 | 101] Duplex est enim vis animorum atque natura; una
125 I, 132 | praebeamus. Et quoniam magna vis orationis est eaque duplex,
126 I, 142 | collocandarum. Ita videtur eadem vis ordinis et collocationis
127 I, 144 | reprehensione caruisset. Tanta vis est et loci et temporis.
128 II, 174 | vero, quibus et frigorum vis pelleretur et calorum molestiae
129 II, 186 | interfectus. Nec vero ulla vis imperii tanta est, quae
130 II, 201 | necessaria est, cuius tanta vis est, ut ne illi quidem,
131 II, 201 | traderet. Cum igitur tanta vis iustitiae sit, ut ea etiam
132 II, 205 | videamur, etsi in eo ipso vis maxima est, ut simus ii,
133 III, 290 | potuisse defendat. Haec est vis huius anuli et huius exempli:
134 III, 298 | nulla mentio pacis. Tanta vis est honesti, ut speciem
135 III, 353 | ipse Regulus? Nulla igitur vis fuit religionis, quae tantam
136 III, 355 | non qui metus, sed quae vis sit, debet intellegi. Est
137 III, 361 | vim. Quasi vero forti viro vis possit adhiberi. Cur igitur
De optimo genere oratorum
Pars, Caput
138 III, 7 | Atticorum oratorum ipsa vis ignota est, nota gloria.
De oratore
Liber, Caput
139 I, II | 5] Vis enim, ut mihi saepe dixisti,
140 I, IV | in quibus summa dicendi vis et inventa est et perfecta,
141 I, V | pernoscendi, quod omnis vis ratioque dicendi in eorum,
142 I, V | antiquitas exemplorumque vis, neque legum ac iuris civilis
143 I, VI | licere nescire, quamquam vis oratoris professioque ipsa
144 I, VIII | illa summa veniamus, quae vis alia potuit aut dispersos
145 I, X | artibus vestra ista dicendi vis ne minima quidem societate
146 I, XI | scientia? Sin oratoris nihil vis esse nisi composite, ornate,
147 I, XXXI | cumque esset omnis oratoris vis ac facultas in quinque partis
148 I, XXXVIII| prope singularis et divina vis ingeni videtur, etiam si
149 I, XLIV | delectat, cuius rei tanta est vis ac tanta natura, ut Ithacam
150 I, LI | restinguere, cum eo maxime vis oratoris magnitudoque cernatur,
151 I, LII | faucis, ex quibus te eripi vis, ne iudicio iniquo exsorbeatur
152 I, LIII | intimis mentibus evellisset vis orationis tuae. Nunc talis
153 I, LV | tanta quantam tu illam esse vis - etenim sine controversia
154 I, LVII | non intellego; dicendi vis egregia, summa festivitate
155 I, LX | lenitas, quam illa summa vis et contentio probatur: multique
156 I, LXI | illum, cui sine dubio summa vis dicendi conceditur, Atheniensem
157 II, IX | eloquentia; in qua quia vis magna est in hominum ingeniis,
158 II, XVII | longe maximum; in quibus vis oratoris plerumque ab imperitis
159 II, XVIII | quibusque praeceptis ea tanta vis comparetur; non quo mea
160 II, XXV | praecipit ratio et doctrina, ut vis eius rei, quam definias,
161 II, XXVII | alterum est, in quo oratoris vis illa divina virtusque cernitur,
162 II, XXVIII | Quod enim ornamentum, quae vis, qui animus, quae dignitas
163 II, XXVIII | quae nunc ad me delegare vis, ea semper in te eximia
164 II, XXXVIII| 161] Carneadi vero vis incredibilis illa dicendi
165 II, XXXVIII| quaeritur, definitione universa vis explicanda est, sic: "si
166 II, XLV | causis, horrere soleo: tanta vis animi, tantus impetus, tantus
167 II, XLVI | in rebus alienis, magna vis est earum sententiarum atque
168 II, LIII | dicendi et illo, in quo vis atque contentio quaeritur,
169 II, LV | quae fuit illa, quanta vis! Quam inexspectata! Quam
170 II, LV | illam anum patri nuntiare vis tuo? Quid illis omnibus,
171 II, LXII | Decius? Nuculam an confixum vis facere? Inquit: ut tuus
172 II, LXVII | praefectum duceret "quid tibi vis," inquit "insane? Tanta
173 II, LXXIV | coniecturam; cuius tanta vis ingeni est, ut neminem nisi
174 II, LXXIV | 300] Videsne quae vis in homine acerrimi ingeni,
175 II, LXXVIII| est spectandum, in qua non vis potius quam delectatio postulatur!
176 II, LXXXII | mutandum; et quamquam una fere vis est eloquentiae, tamen quia
177 II, LXXXIV | putantur, et in excogitando vis quaedam ingeni et ipsa eloquentia
178 II, LXXXVII| quanta utilitas, quanta vis, quid me attinet dicere?
179 III, I | caedenda, si L. Crassum vis coercere: haec tibi est
180 III, VI | contineri; ubi enim perspecta vis est rationis eius, qua causae
181 III, XIV | et inlustris, sicut haec vis, quae scientiam complexa
182 III, XIV | impellere; quae quo maior est vis, hoc est magis probitate
183 III, XVIII | vel potius gentibus; alia vis honoris, ignominiae, praemi,
184 III, XIX | Carneadia aut illa Aristotelia vis comprehendenda est.
185 III, XX | 76] illa vis autem eloquentiae tanta
186 III, XXII | oratore dicam necesse est; vis enim et natura rei, nisi
187 III, XXXVIII| exanimato expectorat. Num non vis huius me versutiloquas malitias ...
188 III, L | hoc ipso magna quaedam est vis incredibilisque naturae.
189 III, LI | deducimur; quorum illa summa vis carminibus est aptior et
190 III, LVIII | 219] Aliud vis, contentum, vehemens, imminens
191 III, LIX | actionis, inest quaedam vis a natura data; qua re etiam
De partitione oratoria
Caput
192 1 | modo tibi est otium, et si vis. CICERO PATER. An est, mi
193 3 | quaestionem. C.F. In quo est ipsa vis? C.P. In rebus et verbis.
194 8 | quaeris, sed planius quod vis explicabitur cum ad orationis
195 16 | conversum atque mutatum. Prima vis est in simplicibus verbis,
196 27 | 27] C.F. Quoniam igitur vis oratoris omnis exposita
197 76 | 76] Est igitur vis virtutis duplex; aut enim
198 82 | 82] Quam ob rem omnis vis laudandi vituperandique
199 94 | socia quaedam: cuius generis vis varia est, et saepe aut
200 129 | legem, et utriusque generis vis in divinum et humanum ius
201 130 | 130] Aequitatis autem vis est duplex, cuius altera
De re publica
Liber
202 I | defendendam datum, ut ea vis omnia blandimenta voluptatis
203 I | 58) (Scipio) 'sed si vis Laeli, dabo tibi testes
204 I | evadant civium, ut si minima vis adhibeatur imperii, irascantur
205 II | profecto tanta fuit in eo vis ingenii atque virtutis,
206 II | accesserunt, confecta est vis populi universa, reliquaque
207 II | tamen excellit atque eminet vis potestas nomenque regium.
208 VI | cursus, in quibus eadem vis est duorum, septem efficiunt
209 VI | propria natura animi atque vis. Quae si est una ex omnibus,
Cato Maior de senectute
Caput
210 1 | sed etiam ipsius terrae vis ac natura delectat. Quae
211 5 | aquae multitudine flammae vis opprimitur, senes autem
212 5 | sic vitam adulescentibus vis aufert, senibus maturitas;
In Catilinam
Oratio, Caput
213 I, 23 | praedicas, tuo conflare vis invidiam, recta perge in
214 II, 28 | sceleris sufferat. Sed si vis manifestae audaciae, si
215 III, 10 | demens, quanta conscientiae vis esset, ostendit. Nam, cum
216 III, 27 | semper tacita defendet, magna vis conscientiae, quam qui neglegunt,
217 IV, 3 | vobiscum omnes, etiamsi me vis aliqua oppresserit, potius,
218 IV, 22 | Neque ulla profecto tanta vis reperietur, quae coniunctionem
219 IV, 23 | arbitrabor. Quodsi meam spem vis inproborum fefellerit atque
In L. Calpurnium Pisonem
Caput
220 I | consulatu loquar, parto vis anne gesto? Miserum me!
221 X | tuendo, maximeque, id quod vis nominis ipsa praescribit,
222 XII | conticuissent, maererent boni, vis latrocini vestri tota urbe
223 XXX | tamen intellegi, scelerate, vis, Pompeium inimicum mihi
224 XXXI | dicas, intellegis? Complecti vis amplissimos viros ad tuum
In Vatinium
Caput
225 17 | fuerit audacia, quae tanta vis ut, quod novem tui conlegae
Laelius de amicitia
Caput
226 15 | et, id in quo est omnis vis amicitiae, voluntatum, studiorum,
227 20 | 20] Quanta autem vis amicitiae sit, ex hoc intellegi
228 23 | minus intellegitur, quanta vis amicitiae concordiaeque
229 29 | 29] Quod si tanta vis probitatis est ut eam vel
230 68 | conservanda; maxima est enim vis vetustatis et consuetudinis.
231 80 | sibi exemplo sunt, haec vis amicitiae et qualis et quanta
232 92 | potest. Nam cum amicitiae vis sit in eo, ut unus quasi
Orator
Caput
233 3 | quo vereor ne, si id quod vis effecero eumque oratorem
234 4 | illa praestantis ingeni vis forte deficiet aut minus
235 61 | id est eloquendi, maxima vis soli huic conceditur. ~
236 69 | in flectendo; in quo uno vis omnis oratoris est.
237 | verbo; etsi sine re nulla vis verbi est, tamen eadem res
238 97 | ornatus, in quo profecto vis maxima est. Hic est enim,
239 125 | causa ea inciderit in qua vis eloquentiae possit expromi,
240 132 | nulla me ingeni sed magna vis animi inflammat, ut me ipse
241 133 | 133] Verum haec vis, quam quaerimus, quanta
242 154 | pro si audes, sis pro si vis. Iam in uno capsis tria
243 229 | ea nec impetus ullus nec vis esse possit. ~
Paradoxa Stoicorum
Parad., Caput
244 I, 12 | ulla spe salutis suae? quae vis Coclitem contra omnes hostium
245 III, 23 | reperiri ulla possit. Quae vis est enim, quae magis arceat
246 III, 26 | peccata dimetientem sua? Si vis, sane sint breviora, leviora
247 VI, 48 | quoniam nulla possessio, nulla vis auri et argenti pluris quam
Phaenomena Aratea
Pars
248 Cassiep | obcludit vectis bifori vis obdita valvae,~~~~ ~~~~ ~~~~~~
249 Equus | obitus terrai visit Equi vis,~~~~ ~~~~ ~~~~~~quam gelidum
250 Centaur | ad signorum obitum vis est metuenda Favoni.~~~~ ~~~~ ~~~~~~
251 Hydra | lumen habens : saevi sed vis horrenda Leonis~~~~ ~~~~
252 Hydra | tempore nocturno quas vis inferna frequentat.~~~~ ~~~~
253 Hydra | Hunc subter fulgens cedit vis torva Leonis,~~~~ ~~~~ ~~~~~~
254 Hydra | ipsaque consequitur lucens vis magna Nepai.~~~~ ~~~~ ~~~~~~
255 Hydra | Sed quum de terris vis est patefacta Leonis,~~~~ ~~~~
256 Hydra | cedunt obscurata ; simul vis magna Aquilai~~~~ ~~~~ ~~~~~~
257 Hydra | Quum vero vis est vehemens exorta Nepai,~~~~ ~~~~
Philippicae
Oratio, Caput
258 II, 33 | invidiam istam, quam tu in me vis concitare, cum laude non
259 II, 84 | non fuisse; sin est aliqua vis in istis verbis, ea quae
260 II, 111 | alia non cures? Nisi forte vis fateri te omnia quaestu
261 III, 29 | necessitas ferre coegit, quae vis quaedam paene fatalis, (
262 III, 32 | nostris urguendus est. Magna vis est, magnum numen unum et
263 V, 51 | profecto, + cum me nulla vis cogeret, facere non auderem
264 VIII, 15 | Num tu, qui omnes salvos vis, Catilinam salvum esse voluisti?
265 IX, 2 | experiretur. Itaque non illum vis hiemis, non nives, non longitudo
266 X, 5 | similem tuum filium esse vis? Simul enim et rei publicae
267 X, 6 | traduxit. Rursus igitur vis nudatum illum atque solum
268 XI, 9 | miseriora. Nam, quo maior vis est animi quam corporis,
269 XIV, 9 | aliis se intulisse. Sed vis calamitosa est quam illis
Post reditum ad Quirites oratio
Caput
270 14 | impunitas, nulla iudicia, vis et ferrum in foro versaretur,
271 19 | errat. mihi quod potuit vis et iniuria et sceleratorum
Post reditum in senatu
Caput
272 7 | fuerunt, quos neque terror nec vis, nec spes nec metus, nec
273 19 | frangendum, sin ipsa iudicia vis impediret ac tolleret, audaciam
274 22 | salutem meam voluntas impulit, vis retardavit, auctoritas vestra
275 24 | referent? quae memoria, quae vis ingenii, quae magnitudo
Pro Balbo
Caput
276 | anteferret. Postremo haec vis est istius et iuris et verbi,
Pro Caecina
Caput
277 2 | habuit, quoniam, si facta vis esset moribus, superior
278 5 | iuris deminuta, sed etiam vis ea quae iuri maxime est
279 31 | dubium vobis fuit inesse vis aliqua videretur necne?
280 31 | Quibus igitur in rebus vis intellegi potest, si in
281 32 | diem tempusque venisset ut vis ac deductio moribus fieret,
282 33 | quicquam tam inimicum quam vis nec aequitati quicquam tam
283 38 | auctoritate virorum talium vis armatorum hominum iudicio
284 41 | tenetur.' Quid ita? 'Quod vis Caecinae facta non est.'
285 42 | recuperatores, non ea sola vis est quae ad corpus nostrum
286 42 | sit quin maior adhibita vis ei sit cuius animus sit
287 43 | vidimus et audivimus, quae vis in bello appellatur, ea
288 44 | tutam viam quaesiverunt, his vis adhibita non videbitur?
289 44 | conceduntur esse facta, ibi vis facta negabitur? ~
290 45 | adversvs edictvm praetoris vis facta esset. Itane vero?
291 46 | debuisse quin Caecinae facta vis esset; si vero simul ac
292 46 | dubitaretis. Omnis enim vis est quae periculo aut decedere
293 47 | vim nominamus, pertenuis vis intellegi debet. Vidi armatos
294 47 | armatos quamvis paucos; magna vis est. Decessi unius hominis
295 48 | voluit nullo modo potuit, vis profecto quaedam obstiterit
296 56 | ratio iuris interdictique vis et praetorum voluntas et
297 58 | rem pertinet quae verborum vis sit ac nominum. Tam restitues
298 59 | fuerunt qui etiam antea non vis ut fieret, verum colendi
299 63 | Quibus enim rebus plerumque vis fit eius modi, eae res appellantur
300 63 | per alias res eadem facta vis est, ea tametsi verbis interdicti
301 85 | oportere in quo loco sit facta vis, verum sitne facta; te vero
Pro Caelio
Caput
302 36 | numquam in isdem hortis; vis nobilis mulier illum filium
303 53 | erat Clodiae, quam tu esse vis, cum de libidine eius tam
304 60 | Quem quidem virum si nulla vis repentini sceleris sustulisset,
305 63 | fugam coniecisse. O magna vis veritatis, quae contra hominum
306 67 | diserti sint, alia fori vis est, alia triclinii, alia
307 77 | in gerendis inimicitiis vis, ferocitas, pertinacia,
Pro Cluentio
Caput
308 3 | ad ius accusationis summa vis potestatis accederet ~
309 1 | cuique nostrum inferre possit vis tribunicia, conflata praesertim
310 2 | servata, non causa defensa: vis illa fuit et, ut saepe iam
311 1 | in iudicio seditio neque vis nec turba versata est, prima
312 3 | 115. Deinde si tanta vis fuit istius criminis, ut,
313 3 | Egnatium, quem tu gravem esse vis, ex senatu eiecerunt: sin
314 1 | in isto loco sedeas? Quae vis est, qua abs te hi iudices
315 2 | integro quaestio; nulla vis tormentorum acerrimorum
316 1 | ut eam nemo hominem, ea vis ut nemo feminam, ea crudelitas
Pro Flacco
Caput
317 9 | totiusque huiusce rei quae sit vis, quae auctoritas, quod pondus,
318 6 | id quod tu crimen esse vis confitetur. Qui igitur probari
319 7 | Non igitur impressio, non vis, non occasio, non tempus,
320 11 | et constans et gravis. Si vis erat, si fraus, si metus,
321 19 | recuso sed etiam deposco. Vis absit, ferrum ac lapides
Pro Fonteio
Caput
322 23 | negant.' At ratio rerum et vis argumentorum coarguit. Potest
Pro Marcello
Caput
323 | dicendi aut scribendi tanta vis, tanta copia, quae non dicam
324 1 | habebant. Nulla est enim tanta vis, quae non ferro et viribus
325 2 | amisimus civis, eos Martis vis perculit, non ira victoriae;
326 2 | gloriae.'' Satis, si ita vis, fortasse naturae, addo
Pro Milone
Caput
327 | etiam necessarium, cum vi vis inlata defenditur. Pudicitiam
328 2 | esse decrevit? quia nulla vis umquam est in libera civitate
329 | sed, cum inesset in re vis et insidiae, crimen iudicio
330 | quiescenti illa nocturna vis esset inlata? Quis tum non
331 1 | superatus est, vi victa vis, vel potius oppressa virtute
332 3 | Quid simile Milonis? cuius vis omnis haec semper fuit,
333 | quod tormentis invenire vis, id fatemur. Manu vero cur
334 1 | non nulla credenti. Magna vis est conscientiae, iudices,
335 1 | sunt,—magna in hoc certe vis et incredibilis animus,
336 1 | Est, est profecto illa vis: neque in his corporibus
337 1 | sit sentire possimus. Ea vis igitur ipsa, quae saepe
338 2 | religiones viguerunt; vestra vis valuit, quam ille omni scelere
339 2 | denique ipso die, si quae vis est parata, si quae dimicatio
Pro Plancio
Caput
340 1 | suburbana. quantum interesse vis ad rationem petendi? primum
341 2 | reperiuntur. adiungamus, si vis, id quod tu huic obesse
342 2 | scivit, utrum id sortis esse vis, an eius qui illam legem
343 3 | esse dicebas, nunc easdem vis invidiosas videri. ~
344 | studium tuum vel etiam, si vis, existimatio, laus aedilitatis;
345 3 | esse nimium, quoniam ita tu vis, nimium gratum esse concedam
346 2 | dimicare, fatebor id quod vis, non mihi auxilium, sed
347 1 | perdidisset. quin etiam si me vis aliqua morbi aut natura
348 1 | mihi fors ademisset aut vis aliqua maior reditum peremisset,
Pro Quinctio
Caput
349 XIV | advocandi sunt; adhibenda vis est veritati, minae iactentur,
350 XIX | procurator negat; vadari vis, promittit; in ius vocas,
351 XXVI | inauditum. DCC milia passuum vis esse decursa biduo? dic.
352 XXVII | ita possideto ut Quinctio vis ne adferatur." Quid? tu
Pro Rabirio
Caput
353 20 | Gracchus; addam, quoniam ita vis, eodem Q. Labienum, patruum
354 35 | est, tela non video, non vis, non caedes, non Capitoli
Pro Rabirio Postumo
Caput
355 21 | fuit qui hominem, ut tu vis, avarissimum exoraret, HS
356 21 | dicebat, gloriam, sive, ut tu vis, pecuniam quaesivit, sibi, <
357 22 | custodia etiam fuit regia et <vis> vitae eius adlata paene
358 28 | munus tueri. ergo 'aderat vis' ut ait poeta ille noster, ~ '
359 31 | tanta mercede hominis, ut vis, avarissimi mille talentum
Pro Roscio Amerino
Caput
360 9 | attribuit, et vestra dignitas et vis adversariorum et Sex. Rosci
361 63 | 63] Magna est enim vis humanitatis; multum valet
362 91 | imprudentibus imperatoribus vis belli ac turba molitur.
363 127 | Eruci? Non in eum quem vis et putas; nam Sullam et
364 131 | nisi hoc mirum est quod vis divina adsequi non possit,
365 145 | patior et ferendum puto. Quid vis amplius? quid insequeris,
366 145 | obsto? Si spoliorum causa vis hominem occidere, spoliasti;
Pro Roscio Comoedo
Caput
367 34 | dimidiam, quem ad modum vis, decide. Vertit hic rationem
368 49 | si quando me peierare <vis>, ut paululum tu compendi
Pro Sestio
Caput
369 62 | repudiasset, dubitatis quin ei vis esset adlata, cum omnia
370 64 | videbantur, tempori; si vis suberat, armis; si societas
371 77b | criminamini Sestium. 'atqui vis in foro versata est.' certe;
372 80b | 80b. an haec ipsa vis est, non posse emori? an
373 92 | interest quam ius atque vis. Horum utro uti nolumus,
374 92 | displicent aut nulla sunt, vis dominetur necesse est. hoc
375 101 | restitit, quem numquam ulla vis, ullae minae, ulla invidia
376 127b | ego desideravi, qui, dum vis fuit, nihil egi, et quem,
377 127b | nihil egi, et quem, si vis non fuisset, nulla res labefactare
Pro Sulla
Caput
378 7 | afuisse? Nisi vero me unum vis ferum praeter ceteros, me
379 62 | gladiatores et omnis ista vis rogationis Caeciliae causa
380 76 | publicae morbis ista repente vis erupit, ut ea confecta et
381 90 | Lucisne hanc usuram eripere vis plenam lacrimarum atque
Topica
Caput
382 36 | sed cum ipsius postlimini vis quaeritur et verbum ipsum
383 61 | his trabibus efficiendi vis necessaria. At cum in Aiacis
384 68 | haec: numerus, species, vis, quaedam etiam ad res aliquas
385 70 | 70] Vis autem in comparatione sic
386 74 | adhibetur—magna est enim vis ad persuadendum scientiae—
Tusculanae
Liber, Caput
387 Tusc, V | quidem, si tibi constare vis, omnes, quicumque nati sunt
388 Tusc, VIII | ut enim non efficias quod vis, tamen, mors ut malum non
389 Tusc, IX | Geram tibi morem et ea quae vis, ut potero, explicabo, nec
390 Tusc, X | numerum dixit esse, cuius vis, ut iam ante Pythagorae
391 Tusc, XII | ad istam sententiam, quam vis obtineri, uti optimis possumus,
392 Tusc, XXIII | propria natura animi atque vis. quae si est una ex omnibus
393 Tusc, XXV | spectat oratio? quae sit illa vis et unde sit, intellegendum
394 Tusc, XXV | aut concreta videtur tanta vis memoriae? si quid sit hoc
395 Tusc, XXV | 62 Quid? illa vis quae tandem est quae investigat
396 Tusc, XXVI | haec divina mihi videtur vis, quae tot res efficiat et
397 Tusc, XXVII | igitur quaedam natura atque vis animi seiuncta ab his usitatis
398 Tusc, XXXII | XXXII. num non vis igitur audire, cur, etiamsi
399 Tusc, XXXIII | fiat adfert. quod si tanta vis est ad habitum mentis in
400 Tusc, XXXVI | carendi, quia subicitur haec vis: habuit, non habet; desiderat
401 Tusc, XLIX | sed profecto fuit quaedam vis, quae generi consuleret
402 Tusc, 0 | pellit timores. Sed haec eius vis non idem potest apud omnes;
403 Tusc, 0 | igitur, ut coepimus. Dic, si vis, de quo disputari velis.
404 Tusc, 0 | absumor, conficit animam~Vis vulneris, ulceris aestus. ~
405 Tusc, 0 | inflixit meo,~Non Graia vis, non barbara ulla inmanitas,~
406 Tusc, 0 | omnis dolor. Prudentiamne vis esse, sine qua ne intellegi
407 Tusc, 0 | clamabit. Consuetudinis magna vis est. Pernoctant venatores
408 Tusc, 0 | ratione videamus, nisi quid vis ad haec. ~Egone ut te interpellem?
409 Tusc, 0 | Cuius contentionis cum tanta vis sit, si gemitus in dolore
410 Tusc, V | quid et quale sit, verbi vis ipsa declarat. Eos enim
411 Tusc, XII | bonis umbrave obsit.~tanta vis sceleris in corpore haeret.' ~
412 Tusc, XVII | certe vires frangere. Magna vis est in virtutibus; eas excita,
413 Tusc, XXIII | paupertatis una eademque sit vis, quidnam dici potest, quam
414 Tusc, XXXI | diu in illo opinato malo vis quaedam insit, ut vigeat
415 Tusc, XXVII | perturbatione esse liberum, te vis -, videamus, quanta sint
416 Tusc, XXXVII | se manus abstinuit; tanta vis fuit paenitendi. Quibus
417 Tusc, XIII | sensus a natura est datus, vis ipsius naturae perspici
418 Tusc, XXXII | Socrates, in pompa cum magna vis auri argentique ferretur, '
|