Brutus
Caput
1 1 | recordabar, in quo iuratus iudicium dignitatis meae fecerat,
2 48 | circumveniretur', saepe ipse in iudicium vocaretur, orationes aliis
3 113 | etiam absolutus Rutilium in iudicium vocavit. multaque opera
4 115 | quom innocentissumus in iudicium vocatus esset, quo iudicio
5 120 | Quo magis tuum, Brute, iudicium probo, qui eorum [id est
6 136 | atque acerbi; itaque in iudicium capitis multos vocaverunt,
7 156 | cognoscere—et nunc meum iudicium multo magis confirmo testimonio
8 183 | probando aut improbando volgi iudicium cum intellegentium iudicio
9 197 | c aptionis centumvirale iudicium hereditatis effecisse: hoc
10 198 | esset, idem audito altero iudicium suum contemneret; at vero
11 198 | numquam profecto sapientis iudicium a iudicio volgi discreparet. ~
12 251 | illius ingenio notissimum iudicium esset nec illius de tuo
13 264 | mortuus; in quo fateor volgi iudicium a iudicio meo dissensisse.
14 304 | Antonius; exercebatur una lege iudicium Varia, ceteris propter bellum
Commentariolum petitionis
Caput
15 I | quasi in singulis causis iudicium de omni ingenio futurum
16 III | iudices eius ante illud iudicium fuerunt, deinde tam inuidiosus
17 III | inuidiosus ut aliud in eum iudicium cottidie flagitetur. Hic
18 XIV | discribimus, et si competitoribus iudicium proponimus, sequestribus
De divinatione
Liber, Par.
19 I | ne saeculorum reliquorum iudicium, quod de ipsis futurum sit
20 I, 114 | videte!~iudicavit inclitum iudicium inter deas tris aliquis,~
21 II, 283 | autem proprium sit Academiae iudicium suum nullum interponere,
22 II, 283 | adhibita sua auctoritate iudicium audientium relinquere integrum
De finibus
Liber, Par.
23 I, | probamus, eisque nostrum iudicium et nostrum scribendi ordinem
24 I, | etiam magis, quorum ille iudicium reformidans Tarentinis ait
25 I, | docti tum erant, ad quorum iudicium elaboraret, et sunt illius
26 I, | sit, sublatum esse omne iudicium veri et falsi putat. ~
27 I, | consequantur dolores, et qui suum iudicium retinent, ne voluptate victi
28 I, | eo quidem consilio, tuum iudicium ut cognoscerem, quoniam
29 II, | 33] Bestiarum vero nullum iudicium puto. quamvis enim depravatae
30 III, | voluptate, quod sit positum iudicium eius in sensibus, ut commoneri
31 III, | secunda sive contraria sub iudicium sapientis et dilectum cadunt,
De imperio Cn. Pompei ad Quirites oratio
Caput
32 63 | ab illis de eodem homine iudicium populique Romani auctoritatem
De inventione
Liber, Caput
33 I, 24 | voluntatem; et aliquorum iudicium simili de re aut auctoritatem
34 I, 43 | lex, consuetudo, pactio, iudicium, scientia, artificium; deinde
35 I, 70 | permitteremus, ne si extra iudicium quidem esset, ut is nobis
36 I, 79 | partem traducitur, aut omnino iudicium inprobatur, aut, quod signum
37 I, 82 | modo non esse reprehensum iudicium, sed ab omnibus adprobatum;
38 I, 82 | de ipso, qui iudicarit, iudicium fieri videatur. ~
39 II, 3 | pulchritudinis habere verissimum iudicium debuisset. Neque enim putavit
40 II, 36 | modo mutari possit, facere iudicium. ~
41 II, 60 | 60] Hic is, qui agit, iudicium purum postulat; ille, quicum
42 II, 60 | maiore maleficio, de quo iudicium conparatum sit, praeiudicetur?
43 II, 61 | occasione agendi sic sit iudicium aut actio constituta, an
44 II, 61 | translationem inducet: fugere iudicium ac poenam, quia causae diffidat.
45 II, 61 | non ita res agantur et in iudicium veniant, quo pacto oporteat;
46 II, 74 | factum esset, de quo facto iudicium [est], futurum fuisse negabitur;
47 II, 74 | nomine maleficii vocabitur in iudicium, sicut in hac causa - nam
48 II, 80 | oportuisse ante supplicium quam iudicium interponere. Tum leges
49 II, 80 | quo is ipse, qui conferat, iudicium fieri noluerit, et id, quod
50 II, 81 | ipsi condemnarint, et de eo iudicium faciant, de quo iam ipsi
51 II, 81 | quoque idem faciant, omnino iudicium nullum futurum. ~
52 II, 82 | ne adducta quidem sit in iudicium. Deinde postulabit, ut
53 II, 84 | non tam fuerit honestum in iudicium illam rem pervenire, quam
54 II, 84 | sic rem fuisse apertam, ut iudicium de ea re fieri nihil adtinuerit. ~
55 II, 85 | ne utile quidem, quam mox iudicium fiat, exspectare. Locus
56 II, 88 | poterit, negabit ad hoc iudicium illius, sed huius, quem
57 II, 146 | causam accedere videtur et ad iudicium magis pertinere; deinde,
De lege agraria
Oratio, Caput
58 I, 9 | fasces formidolosi, tum vero iudicium ac potestas erit non ferenda;
59 II, 52 | penes Cn. Pompeium omne iudicium et potestas more maiorum
60 II, 57 | 57] Hoc quantum iudicium, quam intolerandum, quam
61 II, 58 | illud, tollitur vestrum iudicium, foedus totum accipitur,
62 II, 59 | videtis. Horum erit nullum iudicium quantae cuiusque manubiae
63 II, 60 | excluditur prope nominatim, cuius iudicium legumque datio, captorum
De legibus
Liber, Caput
64 I, 36 | qui in disputando non tuum iudicium sequaris, sed auctoritati
65 I, 50 | philosophorum pudet, qui <uitii> iudicium uitare <uolunt, nec se>
De officiis
Liber, Caput
66 I, 3 | profecerimus, aliorum sit iudicium, utrumque certe secuti sumus. ~
67 I, 71 | vitio dandum puto. Quorum iudicium in eo, quod gloriam contemnant
68 II, 170 | facultates, quinta ad eligendi iudicium, si quando ea, quae dixi,
69 II, 210 | inutilem civem, C. Norbanum, in iudicium vocavit. ~
70 II, 223 | sed in deligendis idoneis iudicium et diligentiam adhibere.
71 II, 232 | ne adiuvent, sitque omne iudicium, non quam locuples, sed
72 III, 283 | Phalarim attinet, perfacile iudicium est. Nulla est enim societas
73 III, 306 | non laudarunt. Ubi enim iudicium emptoris est, ibi fraus
74 III, 318 | dixerat; adducta res in iudicium est. Oratam Crassus, Gratidianum
75 III, 361 | suscepit causam, ut esset iudicium senatus; cui nisi ipse auctor
De optimo genere oratorum
Pars, Caput
76 IV, 11 | auris habent intellegensque iudicium, tamquam ad picturam probandam
77 VII, 19 | prius euerimus quae causa in iudicium deducta sit. Cum esset lex
78 VII, 20 | Hunc igitur Ctesiphontem in iudicium adduxit Aeschines quod contra
79 VII, 21 | causa nomine Ctesiphontis iudicium fieret de factis famaque
80 VII, 22 | Philippi Macedonis mortem; sed iudicium factum est aliquot annis
81 VII, 22 | iam Asiam tenente; ad quod iudicium concursus dicitur e tota
De oratore
Liber, Caput
82 I, XXVII | fuisse; quo etiam gravius iudicium in dicendo subimus: quotiens
83 I, XL | Quid? De libertate, quo iudicium gravius esse nullum potest,
84 I, LVII | esse non possit, omnino in iudicium vocari non solent. Num quis
85 I, LVII | itaque hilaritatis plenum iudicium ac laetitiae fuit; in quo
86 II, XVIII | numquam forum, numquam ullum iudicium aspexerit; ut Peripateticus
87 II, XXII | quia scripta, ex quibus iudicium fieri posset, non multa
88 II, XXX | possit; deinde quid veniat in iudicium: quod isti sic iubent quaerere:
89 II, XXX | Decius. Veniet igitur in iudicium licueritne ex senatus consulto
90 II, XXX | argumenta ad id, quod in iudicium venit, spectantia debent
91 II, XXXI | causa, in qua id, quod in iudicium venit, reorum personis ac
92 II, XXXI | videantur, quae veniant in iudicium tum, cum de facto quaeratur:
93 II, XLVII | gravi miserabilique casu in iudicium vocabas; deinde principem
94 II, L | modum dixisti, tibi ego non iudicium, sed incendium tradidissem,
95 II, LXXXIX| admiror et simul gaudeo iudicium animi mei comprobari, quod
96 III, VII | dispares, ut sit difficile iudicium excellentis maxime suavitatis.
97 III, IX | in aliquod contentionis iudicium vocaremur. Quid tam dissimile
98 III, XVIII | esse omne animi sensusque iudicium primumque instituisse -
99 III, XX | hominem et eloquentissimum in iudicium vocarim; cui disciplina
100 III, XLVII | mensura, quod est acrius iudicium et certius, par fere cretico,
De partitione oratoria
Caput
101 8 | omnibus: sed adhibebimus iudicium ut levia semper reiiciamus,
102 99 | 99] Atque etiam ante iudicium de constituendo ipso iudicio
103 99 | etiamsi ante quam res in iudicium venit aut concertata aut
104 100 | sunt ut quamquam in ipsum iudicium saepe delabantur tamen ante
105 100 | saepe delabantur tamen ante iudicium tractanda videantur, paullulum
106 104 | voco: in qua quid veniat in iudicium et de quo disceptetur quaeri
107 125 | scripserint ratum habere iudicium si totum corruptum sit,
De provinciis consularibus
Caput
108 13 | tempore si liberum vestrum iudicium fuisset nec totiens dilata
109 41 | adsentiebar, tamen illius mihi iudicium gratum esse debebat. Me
110 46 | intercedi, licere, censorium iudicium ac notionem et illud morum
Cato Maior de senectute
Caput
111 2 | familiarem videretur, a filiis in iudicium vocatus est, ut, quem ad
In Catilinam
Oratio, Caput
112 I, 17 | auctoritatem verebere nec iudicium sequere nec vim pertimesces? ~
113 IV, 4 | atque in vestrae severitatis iudicium adduciturtenentur ii, qui
In L. Calpurnium Pisonem
Caput
114 V | Fufiam tenueramus, CCCC iudicium notionemque censoriam. Quas
115 VII | animadversio quidem et iudicium senatus. Quae cum reprehendis,
116 XL | tot atque tanta domesticum iudicium accessit sententiae damnationis
In Vatinium
Caput
117 33 | cum more, cum potestate iudicium impedire non posset, rediit
118 36 | potestatem, imperatoris deligendi iudicium, aerari dispensationem:
Laelius de amicitia
Caput
119 62 | Ita praecurrit amicitia iudicium tollitque experiendi potestatem. ~
120 92 | vitiosa est (tollit enim iudicium veri idque adulterat), tum
Orator
Caput
121 13 | habuit in populo nec paucorum iudicium reprehensionemque pertimuit:
122 25 | fuit prudens sincerumque iudicium, nihil ut possent nisi incorruptum
123 48 | 48] Iudicium igitur adhibebit nec inveniet
124 68 | eos simile—id autem est iudicium electioque verborum—, propterea
125 117 | etiam uberius et ad commune iudicium popularemque intellegentiam
126 150 | offendent auris, quarum est iudicium superbissimum. Quod quidem
127 155 | dixerim tam libenter armum iudicium,—etsi est apud eundem: ~
128 156 | planeque duorum virorum iudicium aut trium virorum capitalium
129 160 | dicimus, quia per aurium iudicium licet. Burrum semper Ennius,
130 | Sed quia rerum verborumque iudicium in prudentia est, vocum
131 164 | etiam finientur, quoniam id iudicium esse alterum aurium diximus.
132 173 | acutarum graviumque vocum iudicium ipsa natura in auribus nostris
133 237 | meum de oratore, Brute, iudicium; quod aut sequere, si probaveris,
134 237 | firmius, quod tenerem aut quo iudicium meum derigerem, quam id
Paradoxa Stoicorum
Parad., Caput
135 V, 34 | quam ipsius voluntas atque iudicium; cui quidem etiam, quae
Philippicae
Oratio, Caput
136 I, 21 | gesta numquam profecto in iudicium vocabuntur. 'At res popularis.'
137 I, 37 | non plausum illum, sed iudicium puto. Sin haec leviora vobis
138 II, 35 | 35] Quodsi te in iudicium quis adducat usurpetque
139 II, 56 | nullum fuisse de alea lege iudicium; vi oppressum et armis;
140 II, 56 | patruo tuo dicebatur, pecunia iudicium esse corruptum. Nihil horum.
141 II, 88 | etiam tuum de auspiciis iudicium interitus Caesaris sustulit?
142 IV, 6 | fortissimum verissimumque iudicium confirmat senatus, conprobat
143 IV, 7 | capienda. Quid? D. Bruti iudicium, Quirites, quod ex odierno
144 V, 3 | gravissimum et severissimum iudicium nudius tertius decimus feceritis,
145 VI, 5 | ille, qui semper senatus iudicium et auctoritatem, semper
146 VI, 6 | quam habet ignominiam, quod iudicium senatus! Quid? quod a senatu
147 IX, 7 | quod fuerit de hoc bello iudicium senatus. Erit enim statua
148 XIV, 13 | uni gratulabantur, magnum iudicium, sive uni gratias agebant,
Pro Archia
Caput
149 3 | denique praetore exercente iudicium, patiamini de studiis humanitatis
150 35 | partem accepta; ab eo qui iudicium exercet, certo scio. ~
Pro Balbo
Caput
151 | condemnari volunt. Ergo in iudicium caput Corneli, factum Pompei
152 | excito; laudatores ad hoc iudicium, summos homines ac nobilissimos,
153 | Potuit certius interponere iudicium voluntatis suae quam cum
154 | iudicare quam cum ad vestrum iudicium civis amplissimos legavit
155 | admonebo, quo de iure hoc iudicium constitutum sit, de eo numquam
156 | esset civitate donatus, in iudicium est vocatus? Nam Spoletinus
157 | Pompei beneficium vel potius iudicium et factum infirmare conaris,
158 | sanctissimum et sapientissimum iudicium etiam senatus. Iudices cum
159 | Cognoscite nunc populi Romani iudicium multis rebus interpositum
160 | capitolo][55] Cognoscite nunc iudicium senatus, quod semper iudicio
161 | sed de virtutis praemio in iudicium vocetur. Accedat etiam illud,
Pro Caecina
Caput
162 2 | iudicio, non solum quod in iudicium venire ausus est—nam id
163 4 | Aebuti, sed de iure civili iudicium fieri videretur.
164 6 | illius existimationem hoc iudicium pertinere, moram ad condemnandum
165 7 | fuerit ad constituendum iudicium, eandem moram esse ad iudicandum?
166 8 | 8] 'Est enim turpe iudicium.' Ex facto quidem turpi.
167 10 | ratio iuris eius de quo iudicium est et natura causae coegerit,
168 27 | praeterea quod ad vestrum iudicium pertineret.
169 61 | Verum si quod erit armorum iudicium, tum ista dicito; iuris
170 61 | tum ista dicito; iuris iudicium cum erit et aequitatis,
171 63 | causis non verba veniunt in iudicium, sed ea res cuius causa
172 83 | illius qui deiecerit, in iudicium venire; deiectum esse qui
173 104 | Quapropter, si quid extra iudicium est quod homini tribuendum
174 104 | de causa quaeritis, cum iudicium de vi sit, is qui arguitur
175 104 | hominum facere nobiscum, in iudicium non venire utrum A. Caecina
Pro Caelio
Caput
176 1 | negotiis intermissis unum hoc iudicium exerceatur, nec dubitet,
177 1 | audaciam, nullam vim in iudicium vocari, sed adulescentem
178 1 | eius filio, quem ipse in iudicium et vocet et vocarit, oppugnari
179 4 | nostra existimatio, sed iudicium certe parentis; quid nos
180 5 | Romanos cum legatione ad hoc iudicium et cum gravissima atque
181 22 | genere si qui se in hoc iudicium forte proiecerint, excluditote
182 47 | hominem admodum adulescens in iudicium vocavisset? hic, si laborem
183 47 | appeteret inimicitias, in iudicium vocaret, subiret periculum
184 70 | Iam intellegitis, quantum iudicium sustineatis, quanta res
185 72 | vero Caelius cur in hoc iudicium vocatur? cui neque proprium
186 78 | violatam esse diceret, in iudicium vocarit, ipse esse in re
Pro Cluentio
Caput
187 1 | tam optandum quam aequum iudicium, quod in hoc uno denique
188 1 | Corrupisse dicitur A. Cluentius iudicium pecunia, quo inimicum innocentem
189 1 | gravioribus testibus esse in iudicium vocatum; deinde ea de eo
190 1 | maxime requiri intellego, iudicium illud pecunia esse temptatum
191 4 | modo possit. Hoc enim ipsum iudicium, hoc periculum, illa accusatio,
192 2 | persuadere vobis velim, iudicium ab hoc non esse corruptum,
193 3 | nocentior, quis apertior in iudicium adductus est? Quod ingenium,
194 4 | praeiudicata condemnatus in iudicium venerit. Nam Cluentius,
195 4 | nulla suspicio: simplex in iudicium causa, certa res, unum crimen
196 1 | totiens mihi videor in iudicium venire non ingenii solum,
197 1 | Scamandro condemnato non iudicium de Oppianico factum esse
198 2 | causam esse potuisse cur iudicium vellet corrumpere ~
199 1 | quid ergo? negasne illud iudicium esse corruptum?' Non nego,
200 2 | constet corruptum illud esse iudicium, aut ab Habito aut ab Oppianico
201 1 | Statium Albium ad corrumpendum iudicium dedisse. Num quis negat?
202 1 | parte iudici pecuniam ante iudicium datam, post iudicium ereptam
203 1 | ante iudicium datam, post iudicium ereptam esse fateamini?
204 1 | sescentis milibus nummum se iudicium corrupturum esse dixerat:
205 2 | iudicio ad privatum Staieni iudicium profectus est et illud pro
206 3 | eis constituerent a quo iudicium corruptum videretur ~
207 2 | non modo ab eis quorum iudicium ac potestas est, sed etiam
208 | Oppianico temptatum esse iudicium pecunia? quis id hoc tempore
209 3 | Oppianico, sed a Cluentio ad iudicium corrumpendum constitutus.
210 1 | Oppianicus non ad corrumpendum iudicium, sed ad conciliationem gratiae.
211 1 | id quoque ad corrumpendum iudicium pertinet. Sed quid opus
212 2 | permulta sunt a Cluentio iudicium esse corruptum. Immo vero
213 2 | ista ipsa res suo nomine in iudicium numquam est vocata. Ita
214 1 | quaestio aut disceptatio aut iudicium fuit? Putabo fuisse. Dicat
215 2 | infirmissimis, quas omnino in iudicium adferri non oportuit; itaque
216 1 | 92. Hoc vos Cluentio iudicium putatis obesse oportere?
217 1 | confitentur possunt idem illud iudicium fuisse defendere? 'Ergo'
218 1 | fuit C. Iunio, quod illud iudicium corruptum per eum putabatur.'
219 2 | contionibus, idem ad subsellia; ad iudicium non modo de contione, sed
220 2 | 96. Non fuit illud igitur iudicium iudicii simile, iudices,
221 2 | tempestas et quidvis potius quam iudicium aut disceptatio aut quaestio.
222 2 | Quod si quis est qui illud iudicium fuisse arbitretur et qui
223 3 | maiestatis, ut intellegas hoc iudicium cum illo non esse coniunctum.
224 3 | flagitiis contaminatus in iudicium sit adductus, idcirco facilius
225 1 | 98. Quapropter hoc Bulbi iudicium non plus huic obesse causae
226 3 | Oppianico pecuniam accepisse ut iudicium corrumperet: Staienus conciliandae
227 5 | Staieni damnatione Oppianicum iudicium corrumpere voluisse, Oppianicum
228 5 | Oppianici pecunia post iudicium factum ab iudice ablata
229 1 | 103. Ergo adhuc Iuni iudicium video esse eius modi ut
230 1 | impetum tribunicium, quam iudicium appellandum putem. Quod
231 1 | putem. Quod si quis illud iudicium appellet, tamen hoc confiteatur
232 1 | Videamus ecquid aliud iudicium, quod pro Cluentio sit,
233 2 | 114. Aut hoc iudicium reprehendas tu, cuius accusatio
234 3 | sunt? Hic profertur id quod iudicium appellari non oportet, P.
235 4 | aestimationem litium non esse iudicium. Scaevola condemnatus est
236 1 | 117. Sequitur id quod illi iudicium appellant, maiores autem
237 1 | autem nostri numquam neque iudicium nominarunt neque proinde
238 3 | praefuisse. Quod si illud iudicium putaretur, ut ceteri turpi
239 2 | arbitrantur ut alter alterius iudicium non modo reprehendat, sed
240 2 | amplexator, tum illorum 'iudicium' coniunctum cum re esse
241 3 | damnatis ipse adductus in iudicium pecuniam iudici dederit
242 3 | diligenter, utrum censorum iudicium grave velis esse an Egnati.
243 1 | iudicavit illud corruptum esse iudicium. Quo modo? Suscepit causam.
244 1 | QUORUM OPERA FACTUM SIT UT IUDICIUM PUBLICUM CORRUMPERETUR.
245 | dixerim invidiosum illud iudicium fuisse, aut, cum de infamia
246 1 | lege fieri totumque hoc iudicium, ut ante dixi, quasi mente
247 | mulieres, liberi, servi in iudicium vocantur. Si idem de coitione
248 | huiusce modi quaestionibus in iudicium vocarentur. Tunc C. Flavius
249 2 | dicturum quidem certe, si hoc iudicium plebi Romanae propositum
250 2 | turpissimi reperirentur si in iudicium nihil praeter invidiam attulissent ~
251 | voluntatem maxime, ad vestrum iudicium minime pertinerent. ~
252 1 | litteris conscriptas in iudicium adferas, neque earum auctorem
253 2 | quam appropinquare huius iudicium ei nuntiatum est, confestim
Pro Deiotaro
Caput
254 31 | Scaurum principem civitatis in iudicium populi vocavisset Scaurique
255 36 | beneficium populi Romani, nullum iudicium de se senatus imminutum
Pro Flacco
Caput
256 2 | et lectissimorum virorum iudicium esse subeundum. Etenim quibus
257 FrM | nomen suum misit in hoc iudicium per egentissimos testis,
258 9 | docti, pudentes, qui ad hoc iudicium deducti non sunt, multi
259 11 | tenuit se neque attulit in iudicium quicquam ad laedendum nisi
260 13 | auctoritatem; sed tamen iudicium fieri videtur, cum tabulae
261 22 | eo iudice abiit et, quod iudicium lege non erat, causam totam
262 37 | quantum auctoritatis in iudicium adferatis, vosmet ipsi describatis
263 46 | tuorum. Adductus est in iudicium Polemocrates de dolo malo
264 4 | redimeretur? ut duceret iudicium? Cui sex horas omnino lex
265 10 | potuistis. In Lurconis libertum iudicium ex edicto dedit; hostis
266 15 | non deducendo Falcidium iudicium feceris plus falsam epistulam
Pro Fonteio
Caput
267 16 | 14] Is qui gessit in iudicium vocatur, vos qui in re non
268 19 | verissimum sit, aliud per hoc iudicium nihil agi nisi ut M. Fonteio
269 24 | est enim et simplex aurium iudicium et promisce et communiter
270 36 | invisus suis omnibus in iudicium vocaretur, si in eo iudicio
Pro Marcello
Caput
271 1 | V] Atque hoc C. Caesaris iudicium, patres conscripti, quam
Pro Milone
Caput
272 1 | rem plane quae veniat in iudicium videre possitis. Negant
273 1 | nempe in ea quae primum iudicium de capite vidit M. Horati,
274 2 | enim de illo incesto stupro iudicium decernendi senatui potestas
275 2 | quis potest credere senatum iudicium novum constituendum putasse?
276 2 | sentit, non illud iam in iudicium venit, occisusne sit (quod
277 | Num quid igitur aliud in iudicium venit, nisi uter utri insidias
278 1 | praeclarissima et vestra, iudicium timendum fuit. Servorum
279 3 | fuit, ne P. Clodius, cum in iudicium detrahi non posset, vi oppressam
280 2 | continuit, et P. Clodium in iudicium bis, ad vim numquam vocavit.
281 2 | exercitu, hunc dilectu dato, iudicium exspectaturum fuisse in
Pro Murena
Caput
282 26 | est.' 'Immo meus,' deinde iudicium, noluerunt. 'Fvndvs' inquit '
283 51 | Catoni, fortissimo viro, iudicium minitanti ac denuntianti
284 59 | restiterunt. Nolo accusator in iudicium potentiam adferat, non vim
285 60 | hominum, si existimabit iudicium accusatoris in reum pro
286 60 | animi mei de tua virtute iudicium vituperare <non possum;>
287 67 | accusas, Cato, quid adfers ad iudicium, quid arguis? Ambitum accusas;
288 74 | benivolentiam cibo, negat iudicium hominum in magistratibus
Pro Plancio
Caput
289 2 | eius exitio qui creatus sit iudicium populi Romani reprendatis.
290 2 | studium esse populi, non iudicium; eblandita illa, non enucleata
291 2 | debeatur. sin autem mavis esse iudicium, non tibi id rescindendum
292 1 | discrepare; et illud acerbum iudicium si, quem ad modum senatus
293 1 | damnatione aliquid ad hoc iudicium praeiudici comparasti? sed
294 1 | agere multis verbis quod ad iudicium non pertineat, et id te
295 1 | turpitudo populi Romani, non iudicium putandum est. quam enim
296 | hercule me confitear non iudicium aliquod habuisse de utilitate
Pro Quinctio
Caput
297 II | contra omnium consuetudinem iudicium prius de probro quam de
298 II | ita constituit id ipsum iudicium ut reus, ante quam verbum
299 VIII | Quinctio, demonstrabant de re iudicium fieri oportere ut aut uterque
300 VIII | necesse esse famam alterius in iudicium venire. Clamabat porro ipse
301 IX | iudicaret ipse de se, quod iudicium gravissimum est, in altera
302 IX | causaque tota consistit. ~Iudicium esse, C. Aquili, non de
303 XIII | controversia est? quod est hoc iudicium in quo iam biennium versamur?
304 XIII | iugulare non potes. Vt facilius iudicium sit? At neque C. Aquilius
305 XIII | Pecuniam petit; negamus deberi. Iudicium fiat statim; non recusamus.
306 XIV | qui, cum revocetur ad id iudicium unde haec nata sunt omnia,
307 XIX | in ius vocas, sequitur; iudicium postulas, non recusat. ~
308 XX | qui te solebat? et, cum is iudicium acceperit pro Quinctio cui
309 XX | vadimonium promisisse, iudicium quin acciperet in ea ipsa
310 XXI | quod petat non deberi; se iudicium id quod edat accipere. Eius
311 XXI | recederet et in hoc singulare iudicium causa omnis concluderetur. ~
312 XXII | aequus inventus est neque iudicium redditum est usitatum, non
313 XXII | non deiecisse libellos, iudicium accipere noluisse, aut,
314 XXVI | decreto et satis daret et iudicium accipere vellet. Nam, per
315 XXVI | tibi tum satis daret et iudicium accipere vellet, denique
316 XXVIII | mallet quam illud pecuniarium iudicium quod uno die transigi posset;
317 XXXI | existimationem, quam honestatem in iudicium tuum prope acta iam aetate
Pro Rabirio
Caput
318 8 | vero Rabirius non modo in iudicium horum criminum, sed ne in
319 25 | potuisses, eam causam in iudicium vocas.
320 31 | fuerit, quem tu diem in iudicium vocas, pubesque tum fuerit,
321 35 | sed accusatio perniciosa, iudicium acerbum, res tota a tribuno
Pro Rabirio Postumo
Caput
322 1 | reprehendendum putet, ascribat ad iudicium suum non modo meam sed huius
Pro Roscio Amerino
Caput
323 5 | rei, quae conflavit hoc iudicium, mentio facta non est.
324 11 | hominum convenerit ad hoc iudicium, vides; quae sit omnium
325 11 | intellegis. Longo intervallo iudicium inter sicarios hoc primum
326 13 | is, qui etiam adhoc ipsum iudicium cum praesidio venit, ne
327 28 | oportere, qui primus in iudicium adductus esset; huic autem
328 34 | facillime, quae res totum iudicium contineat et quibus de rebus
329 61 | putares hic latrocinium, non iudicium futurum. De parricidio causa
330 95 | ac se occultarent, ut hoc iudicium non de illorum praeda sed
331 111 | mandati constitutum est iudicium non minus turpe quam furti,
332 117 | quoque maleficium de quo iudicium est reperietis.
Pro Roscio Comoedo
Caput
333 7 | confectae. Itaque adversaria in iudicium protulit nemo; codicem protulit,
334 10 | propterea quod aliud est iudicium, aliud est arbitrium. Iudicium
335 10 | iudicium, aliud est arbitrium. Iudicium est pecuniae certae, arbitrium
336 10 | arbitrium incertae; ad iudicium hoc modo venimus ut totam
337 25 | ea re proprium non erat iudicium, hunc per iudicem condemnabis,
338 26 | quod temere commisisti, in iudicium ut denuntiares, rogasti
339 42 | ut opinor, haec res in iudicium. Certe. Quis erat petitor?
340 50 | petisset, si HS miliens in iudicium haberet, aut Cluvius Roscio
Pro Scauro
Caput
341 1 | c] subiit etiam populi iudicium inquirente Cn. Domitio tribuno
342 30 | tamen non erat, non esse hoc iudicium iudici, sed comitiorum consularium
Pro Sestio
Caput
343 40a | esse dicebat. Nec mihi ille iudicium populi nec legitimam aliquam
344 55 | censoria notio et gravissimum iudicium sanctissimi magistratus
345 68 | quocumque venerat, quod iudicium cumque subierat, damnabatur:
346 75 | quorum consilio P. Sestius in iudicium vocatur, quo se pacto gerunt?
347 86 | contritum et contemptum putatur, iudicium bonorum, omnia pericula,
348 106 | re publica) populi Romani iudicium ac voluntas potest, contione,
349 113 | existimatio videmus: quod iudicium populi Romani in honoribus
350 114 | consulem, conlegas, bonorum iudicium nihili putaret, aedilitatem
351 119b | consequar, si universi populi iudicium verum et incorruptum et
352 124 | maximum vero populi Romani iudicium universi consessu gladiatorio
353 135a | tribunos plebis appellare et vi iudicium disturbare, cum diffidit.
Pro Sulla
Caput
354 3 | meum denique gravius esse iudicium, qui adiuvandus in his causis,
355 4 | dignitate celebrari hoc iudicium, ornari causam, defendi
356 5 | intelleges et de hoc et de aliis iudicium meum et horum par atque
357 15 | Sullae est? Ille ambitus iudicium tollere ac disturbare primum
358 31 | volebat, eos autem qui circum iudicium stabant audire nolebat,
359 63 | vitium corrigebatur. Nemo iudicium reprehendit, cum de poena
360 64 | causa. Nemo labefactare iudicium est conatus, nihil est eius
Tusculanae
Liber, Caput
361 Tusc, I | posset, sed meum semper iudicium fuit omnia nostros aut invenisse
362 Tusc, XXIX | nec patronum quaesivit ad iudicium capitis nec iudicibus supplex
363 Tusc, XLVI | 110 verum multitudinis iudicium de bonis <bonum> si quando
364 Tusc, XXV | nulla alia nisi opinio et iudicium magni praesentis atque urgentis
365 Tusc, XXIV | conservans earum rerum stabile iudicium' vel brevius, ut Chrysippus (
366 Tusc, V | Bruto meo videtur, cuius ego iudicium, pace tua dixerim, longe
|