Brutus
Caput
1 8 | accidit ut, quamquam essent multo magis alia lugenda, tamen
2 26 | artes vetustiores habet et multo ante non inventas solum,
3 39 | regnante viguerunt, tamen multo diutius Athenae iam erant,
4 83 | dici possit augustius, sed multo tamen vetustior et horridior
5 86 | interpositis diebus iterum Laelium multo diligentius meliusque dixisse
6 108 | paulo etiam copiosius nec multo minus prudenter M'. Manilius.
7 140 | ad artem dirigebat; verum multo magis hoc idem in sententiarum
8 156 | cognoscere—et nunc meum iudicium multo magis confirmo testimonio
9 157 | per se dolendum est tum multo magis consideranti ad quos
10 165 | excellens; Antoni genus dicendi multo aptius iudiciis quam contionibus. ~
11 167 | Graecis litteris et sine multo usu pervenire. huius orationes
12 180 | dicendum et vitae splendore multo et ingenio sane probabili
13 184 | probando aut improbando multo malim tibi et Bruto placere,
14 209 | dixerit. sed quia et labor multo maior est totam causam quam
15 229 | vita contigit, ut et cum multo maioribus natu, quam essent
16 234 | 234] Cn. autem Lentulus multo maiorem opinionem dicendi
17 235 | qua excellens fuit. nec multo secus P. Lentulus, cuius
18 237 | Turius parvo ingenio sed multo labore, quoquo modo poterat,
19 239 | tamen voltu et simulatione multo etiam acutior quam erat
20 250 | Cratippo instructum omni copia multo videbam similiorem. ~
21 256 | civitatis aut belli aut domi, multo magnus orator praestat minutis
22 288 | Thucydides, si posterius fuisset, multo maturior fuisset et mitior. ~
23 333 | nam Gracchi in contionibus multo faciliore et liberiore genere
Commentariolum petitionis
Caput
24 III | eorum alterum Coelius, cum multo inferior esset genere, superior
25 IV | homini, diserto, innocenti multo idem ille honos plus amplitudinis
26 VI | tenentur, quod genus hominum multo etiam est diligentius atque
27 VIII | debebis. Iam equitum centuriae multo facilius mihi diligentia
28 VIII | enim sunt), deinde appeti (multo enim facilius illa adulescentulorum
29 XII | statim et pluris; plures enim multo sunt qui rogant ut uti liceat
30 XII | continuo domi, praesertim cum multo magis irascantur iis qui
De divinatione
Liber, Par.
31 I, 11 | quod lubenter agere possim, multo magis aveo audire de divinatione
32 I, 60 | quid dicimus? Quae quidem multo plura evenirent, si ad quietem
33 I, 63 | autem et vivit animus. Quod multo magis faciet post mortem,
34 I, 63 | Itaque adpropinquante morte multo est divinior. Nam et id
35 I, 66 | modestia?"~C. "Mater, optumatum multo mulier melior mulierum,~
36 I, 74 | sonuerunt Herculisque simulacrum multo sudore manavit! At eodem
37 I, 95 | solum in pace, sed in bello multo etiam magis, quo maius erat
38 I, 101 | exempla, sed maxuma. Nam non multo ante urbem captam exaudita
39 I, 111 | accepimus, orientem tyrannidem multo ante prospiciunt. Quos prudentes
40 I, 128 | tempore eorum futurum sit multo ante praedicunt, sic, qui
41 II, 168 | confusa mundo sit. Illud vero multo etiam melius, quod et a
42 II, 174 | di; est ergo divinatio." Multo est probabilius: "non est
43 II, 224 | proxuma Mercuri stella, multo autem longius a Veneris,
44 II, 242 | inquit "evadere." Quid quod multo plura falsa? Nonne ipsa
45 II, 250 | efficiat, ut ea non modo cernat multo ante, sed etiam numero versuque
46 II, 255 | somniantium visis, quae multo etiam perturbatiora sunt,
De finibus
Liber, Par.
47 I, | Scipio vero et Rutilius multo etiam magis, quorum ille
48 I, | inprobitatem putamus, sed multo etiam magis, quod, cuius
49 I, | referri, nec ob eam causam non multo maiores esse et voluptates
50 I, | hoc oratione solum, sed multo magis vita et factis et
51 II, | transfixus, hastam. ita multo sanguine profuso in laetitia
52 II, | ne vix quidem suppetunt multo labore quaerentibus. nec
53 III, | ut ita dicam, concordiam, multo eam pluris aestimavit quam
54 III, | verbis dissidere; maiorem multo inter Stoicos et Peripateticos
55 III, | etiam causa quaedam faciunt. multo haec coniunctius homines.
56 IV, 4 | elaboratum, tamen a Zenone minus multo quam ab antiquis; ab hoc
57 IV, 18 | qui virtutem omnibus rebus multo anteponentes adiungunt ei
58 V, 41 | aut sine animo sunt aut multo secus, earum summum bonum
59 V, 42 | ut tuenda sint, et haec multo esse cariora, quae accesserint
60 V, 49 | sunt, serius lumen apparet, multo etiam serius, ut plane qualia
61 V, 53 | familiari nostro, dicuntur multo melius et fortius, quam
De haruspicum responso
Caput
62 3 | non diu consideratum ac multo ante meditatum. Ego enim
63 4 | Tum, inquam, tum vidi ac multo ante prospexi quanta tempestas
64 11 | conscripti, ceterorumque civium multo maxima ex parte sunt liberae
De imperio Cn. Pompei ad Quirites oratio
Caput
65 1 | frequens conspectus vester multo iucundissimus, hic autem
66 10 | atque Hispaniensis, quae multo plus firmamenti ac roboris
67 52 | Obsolevit iam ista oratio, re multo magis quam verbis refutata.
68 54 | pugnis permanserit, magna ac multo maxima parte non modo utilitatis,
De inventione
Liber, Caput
69 I, 4 | obsolevisse tempore, quo multo vehementius erat retinendum
70 I, 8 | vis est in homine, ut ei multo rhetoricam citius quis ademerit,
71 I, 8 | arte loqui, quod hic fecit, multo maximum ex arte dicere,
72 I, 13 | non possunt recte putari, multo minus recte partis causae
73 I, 13 | quod ipsa sunt genera; multo igitur minus recte partis
74 I, 52 | optumum putabitis esse, multo maxime requiretis [, ut
75 I, 56 | voluntas potest, videte, ne multo indignius sit id re et iudicio
76 II, 6 | ad hunc quasi ad quendam multo commodiorem explicatorem
77 II, 14 | gladio occisio erat facta, multo ante lucem surrexit, comitem
78 II, 67 | alia sunt multa et eorum multo maxima pars, quae praetores
79 II, 118 | adversarius intellegat, multo minus commode fieri posse,
80 II, 128 | voluntate eius stare. Nam multo propius accedere ad scriptoris
81 II, 134 | haec cum summe inutilia tum multo turpissima sint, legem,
82 II, 168 | rebus; quarum tamen rerum multo maxima pars ad corporis
De lege agraria
Oratio, Caput
83 I, 22 | cum Rullus atque ei quos multo magis quam Rullum timetis
84 II, 5 | curam sollicitudinemque multo magis. Versantur enim, Quirites,
85 II, 67 | invito.' Hoc, Quirites, multo est quaestuosius quam si
86 III, 6 | 6] Quid si est haec multo impudentior? Nam Valeria
De legibus
Liber, Caput
87 I, 10 | isti rei quam desideras et multo uberioribus atque maioribus
88 I, 23 | et potestatibus parent, multo iam magis parent [autem]
89 I, 41 | deserto quo loco nactus, quem multo auro spoliare possit, imbecillum
90 II, 68 | debemus. Dulcis autem non multo secus est ea quae genuit
91 II, 69 | nomen obscurius, Liremque multo gelidiorem facit. Nec enim
92 II, 87 | ut casto corpore adeatur, multo esse in animis id servandum
93 III, 155 | Quis negat? Sed vis populi multo saevior multoque vehementior,
De officiis
Liber, Caput
94 I, 14 | oculis ad animum transferens multo etiam magis pulchritudinem,
95 I, 17 | et suis comparandis, tum multo magis in his ipsis despiciendis
96 I, 48 | imitari agros fertiles, qui multo plus efferunt, quam acceperunt?
97 I, 100 | ad naturam apti sunt, sed multo etiam magis animi motus
98 I, 119 | in tota vita constituenda multo est ei rei cura maior adhibenda,
99 I, 120 | vitae, sed naturae magis; multo enim et firmior est et constantior,
100 I, 131 | adesse constantiam. Sed multo etiam magis elaborandum
101 I, 145 | forte quid discrepet, vel multo etiam magis, quo maior et
102 I, 157 | fingunt favos, sic homines, ac multo etiam magis, natura congregati
103 II, 180 | teneamus, dicemus, neque ita multo post, sed pauca ante dicenda
104 II, 201 | Theopompum, magnas opes habuit et multo maiores Viriatus Lusitanus,
105 II, 207 | igitur in reliquis rebus multo maiora opera sunt animi
106 II, 217 | cuius pauca exempla posui, multo et maior videtur et certior.
107 II, 235 | conferendum, idque ne eveniat multo ante erit providendum. Sin
108 III, 274 | damno coercent. Atque hoc multo magis efficit ipsa naturae
109 III, 275 | 24] Etenim multo magis est secundum naturam
110 III, 277 | fugiendum id quidem censet, sed multo illa peiora, mortem, paupertatem,
111 III, 305 | aedesque vendiderit pluris multo. quam se venditurum putarit,
112 III, 306 | nec aedificata ratione, multo minus, qui domum non laudarunt.
113 III, 372 | quidem mihi carissimum, sed multo fore cariorem, si talibus
De oratore
Liber, Caput
114 I, III | Graecorum copia comparare voles, multo tamen pauciores oratores
115 I, X | solum meliora, sed etiam multo plura Aristotelem Theophrastumque
116 I, XV | quae sint in quaque re, multo oratorem melius quam ipsos
117 I, XV | quoquo cognoverit, de ea multo dicat ornatius quam ille
118 I, XVIII | quae dicis, nec dubito quin multo locupletior in dicendo futurus
119 I, XVIII | 84] Charmadas vero multo uberius eisdem de rebus
120 I, XXXV | sentiebant celerius esse multo quam ipsi vellent ab eo
121 I, LI | ac molesta et fugienda, multo maiora et acerbiora verbis
122 I, LVII | ignorare, quae pars sine dubio multo maxima est;
123 I, LVII | te audivi atque adfui - multo maiorem partem sententiarum
124 I, LIX | quo nostri omnino melius multo, quod clarissimorum hominum
125 I, LX | ostenderis, qui iam diu multo dicis remissius et lenius
126 II, VI | equidem apud rusticos, sed multo minus apud vos; malo enim
127 II, XIV | iam mirari desino, quod multo magis ante mirabar, hunc,
128 II, XVII | de singulorum causis ac multo etiam maius de natura deorum
129 II, XXIII | noster Sulpicius faceret, multo eius oratio esset pressior;
130 II, XXIV | maxime privatas - sunt enim multo saepe obscuriores - videmus
131 II, XXXII | nihil ad me; illud ad me ac multo etiam magis ad vos, Cotta
132 II, XLII | consilio regatur: plura enim multo homines iudicant odio aut
133 II, XLVI | sed alia sunt maiora multo, fides, officium, diligentia,
134 II, XLVII | oratione solum, sed etiam multo magis vi et dolore et ardore
135 II, LVII | facetias concedit, tamen multo in eo studio magis ipse
136 II, LXV | audiamus" inquit "disertum": multo etiam arrisum est vehementius.
137 II, LXXII | sit in utroque, sed tamen multo est turpius oratori nocuisse
138 II, LXXVII| initio satis factum non sit; multo plus sit in reliqua causa
139 II, LXXX | modum actum sit exponas, et multo apertius ad intellegendum
140 II, LXXXIX| minus eloquentiam tuam et multo magis virtutem et diligentiam
141 III, V | quiddam animo complexi plus multo etiam vidisse videntur,
142 III, XII | inrideam - sunt autem ea multo et plura et maiora, quam
143 III, XV | vacui ac liberi temporis multo plura, quam erat necesse,
144 III, XIX | artis docent, discere, quae multo tamen ornatius, quam ab
145 III, XXII | persuadeas velim, me non multo secus facere, cum de oratore
146 III, XL | copia tamen homines aliena multo magis, si sunt ratione translata,
147 III, XL | sensibus; illa vero oculorum multo acriora, quae paene ponunt
148 III, XLVIII| continuatio verborum haec soluta multo est aptior atque iucundior,
149 III, L | habent instrumenti, tum multo ostendunt magis in verborum,
De partitione oratoria
Caput
150 140 | tum et haec ipsa melius et multo maiora alia cognosces. C.F.
De provinciis consularibus
Caput
151 13 | vobis evolarunt, at aliam multo maiorem gravioremque subierunt. ~
De re publica
Liber
152 I | cogantur? cum, quod est multo proclivius, nulla necessitate
153 I | et domesticis praeceptis multo magis eruditum quam litteris.' ~(
154 I | gratiam Laelio; spero enim multo uberiora fore quae a te
155 I | constitisse civitatis statum; multo iam id in regnis minus,
156 II | vivo, tamen eo interfecto multo etiam magis Romulus patrum
157 II | virtutibus.' (30) 'atqui multo id facilius cognosces,'
158 II | sumpta meliora apud nos multo esse facta, quam ibi fuissent
159 II | populi universa, reliquaque multo maior multitudo sex et nonaginta
160 III | iustitiam quaeramus, rem multo omni auro cariorem, nullam
161 III | sunt dicta de regno.' 'et multo etiam magis,' inquit Mummius. '
162 VI | tanto praemio eito enitar multo vigilantius.' Et ille: '
Cato Maior de senectute
Caput
163 3 | quidem certe senes fieri, multo ante a te didicerimus, quibus
164 5 | ea quae iuvenes. At vero multo maiora et meliora facit.
165 6 | iam diu cogitanti bellum multo ante denuntio; de qua vereri
166 2 | est, sed menti atque animo multo magis; nam haec quoque,
167 4 | defectiones solis et lunae multo ante nobis praedicere! ~
168 3 | repastinationesque proferam, quibus fit multo terra fecundior? ~
169 1 | corporis ornatumque Persicum multo auro multisque gemmis dixisse; '
170 1 | victurum? Quin etiam aetas illa multo pluris quam nostra casus
171 1 | terminaturus? Nonne melius multo fuisset otiosam et quietam
In Catilinam
Oratio, Caput
172 I, 7 | incredibilis, verum, id quod multo magis est admirandum, dies?
173 I, 8 | superiorem; iam intelleges multo me vigilare acrius ad salutem
174 I, 27 | patria, quae mihi vita mea multo est carior, si cuncta Italia,
175 I, 31 | relevari videntur, deinde multo gravius vehementiusque adflictantur,
176 III, 12 | cuiusque confessio, tum multo certiora illa, color, oculi,
177 IV, 11 | purgabo atque obtinebo eam multo leniorem fuisse. Quamquam,
178 IV, 13 | severe statuisse videamini; multo magis est verendum, ne remissione
179 IV, 14 | atque diligentia, tum etiam multo maiore populi Romani ad
180 IV, 17 | suae salvum esse velint. Multo vero maxima pars eorum,
In L. Calpurnium Pisonem
Caput
181 XVI | triumpharit! Est hoc novum; multo illud magis. Appellatus
Laelius de amicitia
Caput
182 27 | appareat. Quod in homine multo est evidentius, primum ex
183 46 | Alios autem dicere aiunt multo etiam inhumanius (quem locum
184 63 | altera ius amicitiae, non multo illa malint? Imbecilla enim
185 70 | esse duxerunt. Quod est multo profecto magis in veris
186 89 | amicitiae, sed obsequium multo molestius, quod peccatis
Orator
Caput
187 25 | probaverunt [Graecia autem multo minus], Athenienses vero
188 36 | elaboratique sunt versus, multo apud alterum neglegentius;
189 38 | veritate causarum et rarius multo facimus et certe occultius.
190 66 | acris oratio. Ab his non multo secus quam a poetis haec
191 112 | solum esse lecturum, qui ea multo quam nos qui quasi docere
192 129 | genere nos mediocres aut multo etiam minus, sed magno semper
193 148 | hic liber continet, sed multo etiam gravioribus et maioribus;
194 178 | oratione animadversum est, multo illud quidem serius, sed
195 216 | gradum, in incisionibus vero multo magis et in membris; paucitatem
196 228 | insistere, verum etiam quod multo maiorem habent apta vim
197 228 | soluta. Vt enim athletas nec multo secus gladiatores videmus
Paradoxa Stoicorum
Parad., Caput
198 IV, 29 | inmortalem memoriam delevisses, multo etiam magis, si illam mentem,
Phaenomena Aratea
Pars
199 Sagitti | orbem,~~~~ ~~~~ ~~~~~~[non multo leviora putes instare pericla,~~~~ ~~~~ ~~~~~~
Philippicae
Oratio, Caput
200 I, 8 | coeperim cogitare. Nec ita multo post edictum Bruti affertur
201 I, 17 | promissa non fecit; quae tamen multo plura illo mortuo reperta
202 II, 24 | sentire coepisset, quae multo ante provideram, inferrique
203 II, 47 | Quae peto ut, quamquam multo notiora vobis quam mihi
204 II, 79 | invectus est copiosius multo in istum et paratius Dolabella
205 III, 4 | crudelitate imbutus, cum multo bonis omnibus veniret iratior,
206 IV, 2 | 2] Num vero multo sum erectior, quod vos quoque
207 V, 43 | rei publicae, sed aetate multo robustior et militum ducem
208 VII, 14 | regio dominatu videbamur, multo postea gravius urguebamur
209 VIII, 10 | exercitibus quid pollicemur? Multo meliora atque maiora. Scelerum
210 VIII, 16 | 16] Dura vox; multo illa durior: 'Salvi sint
211 VIII, 22 | Servius Sulpicius viveret! multo melius haec causa ageretur
212 XI, 8 | oculos paverit suos. [IV] O multo miserior Dolabella quam
213 XI, 9 | homines et amentissimi, multo miseriora. Nam, quo maior
214 XII, 28 | nostra ille numquam veniet, multo minus nos in illius. Reliquum
215 XIII, 21 | eos solum praesentes, sed multo magis nos, a quibus illi
216 XIII, 27 | munera rosit; Deciorum quidem multo intervallo per hunc praeclarum
Post reditum in senatu
Caput
217 3 | obsessi teneremini, non multo post discessum meum me universi
Pro Archia
Caput
218 33 | nostrarum effigiem nonne multo malle debemus, summis ingeniis
Pro Balbo
Caput
219 | missos videtis; re denique multo ante Gadibus inaudita, fore
220 | causa aperta minimeque dubia multo et plura et a pluribus peritissimis
221 | aut invident, ii sunt huic multo vehementius pertimescendi.
Pro Caecina
Caput
222 17 | possedit locavitque; neque ita multo post A. Caecinae nupsit.
223 42 | vitamque pervenit, sed etiam multo maior ea quae periculo mortis
224 62 | impudens esses. Atqui vide ne multo nunc sis impudentior. Nam
225 104 | tamen doceri possedisse; multo etiam minus quaeri A. Caecinae
Pro Cluentio
Caput
226 3 | principiis enim cognitis multo facilius extrema intellegetis. ~
227 3 | vide ne mea coniectura multo sit verior. Ego enim sic
228 2 | peccati adducti essent, multo plus obfuisset.
229 | mihi concedas necesse est multo esse indignius in ea civitate
Pro Deiotaro
Caput
230 36 | terminis uteretur, potest multo facilius se Deiotarus consolari:
231 40 | privatis gloriosa sunt, multo magis commemorabuntur in
Pro Flacco
Caput
232 13 | igitur aliquid quod certe multo pluris esset; dat de lucro,
233 25 | etiam aliquid obsint? Etenim multo acriorem improborum interdum
Pro Fonteio
Caput
234 23 | sapientiam iudicis, <videte> ne multo vestrae maiores gravioresque
Pro Ligario
Pars, Caput
235 II | offendere. Num igitur remansio? Multo minus. Nam profectio uoluntatem
236 IV | Tubero, etiam tuam sed multo magis patris tui prudentiam
237 V | ne ignoscatur? Hoc uero multo acerbius multoque durius.
Pro Marcello
Caput
238 1 | illae quidem, sed tamen multo magnoque comitatu. Huius
Pro Milone
Caput
239 3 | hora fere undecima, aut non multo secus. Statim complures
240 | putas, cuius inimicissimum multo crudelius etiam poenitus
241 1 | moveri sentiebam; sed plus multo valebat periculorum impendentium
242 1 | ei parcere: hand scio an multo sit etiam adiuvandus magis.
Pro Murena
Caput
243 22 | consulatum adipiscendum multo plus adferat dignitatis
244 28 | constaret, gratiae vero multo etiam minus. Quod enim omnibus
245 29 | videntur plerique initio multo hoc maluisse, post, cum
246 58 | accusator et vehemens ut multo magis eius auctoritatem
247 76 | sordis et inhumanitatem multo minus; distinguit rationem
248 77 | postea quam es designatus, multo salutas neglegentius? Haec
249 79 | consulem tradideritis, plus multo erunt vestris sententiis
250 82 | mucronibus non solum meo sed multo etiam magis divino consilio
Pro Plancio
Caput
251 2 | contra illum dicere, sed multo illud magis quod in ea causa
252 2 | id haberent iudices, quod multo etiam minus esset ferendum.
253 1 | veretur ut deum—neque enim multo secus est parens liberis—
254 1 | absolutum putarem, neque nunc multo secus existimo. Cum enim
255 | doleo; sed me dius fidius multo citius meam salutem pro
256 1 | publicam est turpis, certe multo mortis cupiditas mea turpior
Pro Quinctio
Caput
257 IV | perveniret. Quo mortuo, nec ita multo post, in Galliam proficiscitur
258 XVII | Memini; vetus est, "de scurra multo facilius divitem quam patrem
259 XXII | aliquid iniquius Alfenus, multo iniquiora Naevius impetrabat.
Pro Rabirio
Caput
260 5 | immortalibus, quorum ope et auxilio multo magis haec res publica quam
Pro Roscio Amerino
Caput
261 2 | causa fieri necesse est, multo plura dixisse, quam dixisset,
262 78 | quaeratur? Veniam, neque ita multo postea, ad hunc Iocum; nam
263 115 | Roscius mandavit sed, id quod multo gravius est, ipse Sex. Roscius
264 153 | immortalis! iudices, ne nova et multo crudelior per vos proscriptio
Pro Roscio Comoedo
Caput
265 33 | parte fuit cultus; qui nunc multo pluris est quam tunc fuit.
Pro Sestio
Caput
266 12 | praeoccupare coepisset, sine multo sanguine ac sine totius
267 15b | perditi, mihi irati, sed multo acrius oti et communis salutis
268 52 | quae cum omnia atque etiam multo alia maiora, quae consulto
269 68 | meus magno squalore, sed multo etiam maiore maerore. huic
270 120 | egit apud populum Romanum multo gravioribus verbis meam
271 146 | deleta videntur reditu meo, multo mihi, multo, inquam, iudices,
272 146 | reditu meo, multo mihi, multo, inquam, iudices, praestat
Pro Sulla
Caput
273 53 | quo se Catilina inferebat? Multo etiam longius. Num in agro
274 73 | multitudo! Haec diu multumque et multo labore quaesita una eripuit
275 88 | puero qui est ei vita sua multo carior metuit, cui honoris
Tusculanae
Liber, Caput
276 Tusc, III | nostra attulimus industria, multo studiosius philosophiae
277 Tusc, X | reliqua fere singuli. ut multo ante veteres, proxime autem
278 Tusc, X | quod ipsum quale esset erat multo ante et dictum et explanatum
279 Tusc, XVII | quam non intellecta natura, multo etiam integriora ac puriora
280 Tusc, XIX | aliquid velimus et visere, id multo tum faciemus liberius totosque
281 Tusc, XX | esset. atque ea profecto tum multo puriora et dilucidiora cernentur,
282 Tusc, XXII | quidem naturam animi intuenti multo difficilior occurrit cogitatio,
283 Tusc, XXII | difficilior occurrit cogitatio, multo obscurior, qualis animus
284 Tusc, XXIV | nisi recordari. quem locum multo etiam accuratius explicat
285 Tusc, XXXI | his vero modo auditis, multo magis. Veniet tempus, et
286 Tusc, XXXIX | non male ait Callimachus multo saepius lacrimasse Priamum
287 Tusc, XLI | excesserunt incolunt, id multo iam beatius est. tene, cum
288 Tusc, XLVI | pugnae Leuctricae gloria. multo autem tardius fama deseret
289 Tusc, 0 | in vetere proverbio, sed multo magis ratio, quae quibusdam
290 Tusc, XXIV | facit, ut ea quae acciderint multo minora quam quanta sint
291 Tusc, V | quia pervulgata sunt, sed multo magis, quia, tamquam levia
292 Tusc, VIII | parte clauderet, tamen ex multo maiore parte optinere nomen
293 Tusc, XIII | discedit ab eo, sic homini multo quiddam praestantius; etsi
294 Tusc, XIV | is, quem quaerimus, non multo facilius tali animo reperietur
295 Tusc, XXX | tertia, ut Peripatetici nec multo veteres Academici secus;
296 Tusc, XXXI | calamitate semper vacat, sed si multo maiore ex parte exstat in
297 Tusc, XXXI | referta bonis est, sed si multo maiore et graviore ex parte
298 Tusc, XXXV | quidem recte uti possumus multo cibo et potione completi?
299 Tusc, XXXV | efficietur umquam, moderatus vero multo minus. ~[101] Quae enim
300 Tusc, XXXVI | moderantur, vir sapiens multo arte maiore praeditus non
301 Tusc, XXXIX | esset, cum in philosophia multo etiam magis adsidue quam
302 Tusc, XL | vixisse sapientis, deinde multo maiorem percipi posse legendis
|