Academica
Liber, Caput
1 I, 1 | interponendam putavimus quin videremus hominem nobiscum
2 I, 7 | Nos vero' inquit Atticus; 'quin etiam Graecis licebit utare
Brutus
Caput
3 39 | hodiernum diem. nec tamen dubito quin habuerit vim magnam semper
4 71 | perfectum; nec dubitari debet quin fuerint ante Homerum poetae,
5 162 | ullo fuco veritatis color; quin etiam comprensio et ambitus
6 189 | cui patroni daretur optio, quin aut Antonium optaret aut
7 189 | potius dubitasset aliquis, quin alterum nemo. quid? adulescentibus
8 277 | 277] Quin etiam memini, cum in accusatione
9 302 | enim patiebatur esse diem quin aut in foro diceret aut
Commentariolum petitionis
Caput
10 IV | petis, quo honore nemo est quin te dignum arbitretur, sed
11 XIII | sunt quae adhuc habuit nemo quin idem splendidorum hominum
De divinatione
Liber, Par.
12 I, 4 | consilio neglecta sunt. Quin etiam memoria nostra templum
13 I, 84 | igitur cur dubitandum sit quin sint ea, quae disputavi,
14 I, 125 | 125 Quin etiam hoc non dubitans dixerim,
15 I, 129 | aut voveant, non dubitent quin di illud exaudiant), sic
16 II, 229 | Quid? Illudne dubium est quin multi, cum ita nati essent
17 II, 247 | proeli nemo nostrum erat quin timeret, sed, ita ut constantibus
18 II, 254 | talorum iactus? Tamen nemo est quin saepe iactans Venerium iaciat
De fato
Caput
19 45 | esse in nostra potestate, quin illa eveniant, quorum causae
De finibus
Liber, Par.
20 I, | non potest esse dubium, quin id sit summum atque extremum
21 II, | vero non dubito, inquam, quin facile possis, nec est quod
22 II, | enim, in quo sit cupiditas, quin recte cupidus dici possit?
23 II, | persuadeam.' quid ergo dubitamus, quin, si non dolere voluptas
24 II, | expetendam, dubium est, quin fundos et insulas amicis
25 III, | incognitis, usitatis sibi. quin etiam agri cultura, quae
26 III, | diligamus, quod est nemo, quin, cum utrumvis liceat, aptas
27 III, | quoniamque non dubium est quin in iis, quae media dicimus,
28 IV, 13 | est, qui aliter dixerit quin omnium naturarum simile
29 IV, 13 | Nulla profecto <est> , quin suam vim retineat a primo
30 IV, 13 | se conservando occupatum? Quin potius ita dicis, omne animal
31 IV, 20 | Num igitur dubium est, quin, si in re ipsa nihil peccatur
32 V, 32 | loquar, praetermissa sit; quin etiam, cum de rerum initiis
33 V, 39 | praecipitaturos alicunde, extimescunt. quin etiam 'ferae', inquit Pacuvius, '
34 V, 39 | sapiente aliter existimat, quin, etiam cum decreverit esse
35 V, 40 | apparet, neque est dubium, quin frons, oculi, aures et reliquae
36 V, 41 | cognito dubitari non potest, quin, cum ipsi homines sibi sint
37 V, 46 | ut nemo dubitare possit quin ad eas res hominum natura
38 V, 46 | locum —: ~O decus Argolicum, quin puppim flectis, Ulixes,~
39 V, 46 | transvectus caerula cursu,~Quin prius adstiterit vocum dulcedine
40 V, 48 | 56] Quin etiam inertissimos homines
41 V, 48 | sessiunculas consectari. quin ne bestiae quidem, quas
42 V, 50 | maximis? Nemo est igitur, quin hanc affectionem animi probet
43 V, 50 | innumerabilia praeterea quis est quin intellegat et eos qui fecerint
44 V, 52 | virtutum: iam non dubitabis, quin earum compotes homines magno
45 V, 53 | 74] Quin etiam ipsi voluptarii deverticula
46 V, 56 | alterum non dubitabunt, quin et Stoici conveniente sibi
47 V, 57 | delata sunt, nec dubitatum, quin in virtute omnis ut bene,
48 V, 58 | iudicabis? an dubium est, quin virtus ita maximam partem
De haruspicum responso
Caput
49 2 | possem, tamen non dubito quin ea tela quae coniecerit
50 5 | scelere devinxerit, non dubito quin sit miserrimus; sin autem
51 61 | gravem non suscepissem, non quin hanc personam et has partis,
De imperio Cn. Pompei ad Quirites oratio
Caput
52 42 | dilexerint. Et quisquam dubitabit quin huic hoc tantum bellum transmittendum
53 43 | certe nemini dubium est quin ea re idem ille imperator
54 49 | fortuna,—dubitatis Quirites, quin hoc tantum boni, quod vobis
55 68 | Qua re nolite dubitare quin huic uni credatis omnia,
De inventione
Liber, Caput
56 I, 70 | est in lege, sequamini, quin istum contra legem fecisse
57 I, 80 | erit, hoc modo: "Nemo est, quin pecuniam quam sapientiam
58 II, 120 | nihil esse dubitationis, quin heres, quae ipse vellet,
De lege agraria
Oratio, Caput
59 I, 4 | et, credo, non dubitatis quin idcirco haec aerari causa
60 I, 21 | praetermitto illa quae nemo est quin gravissime et verissime
61 II, 9 | in imperio ac dignitate. Quin idcirco etiam maioribus
62 II, 19 | nemo imminuit, nemo mutavit quin ei qui populo agros essent
63 II, 40 | factum, num quid causae est quin omnis agros, urbis, stagna,
64 II, 48 | proprium nobis reliquerint quin id venire iubeat.
65 II, 69 | condere. Et vos non dubitatis quin vectigalia vestra vendatis
66 II, 74 | Quid igitur est causae quin coloniam in Ianiculum possint
67 III, 3 | quid est causae, Quirites, quin illa criminatione qua in
68 III, 8 | est tam impudens istorum quin agi secum praeclare arbitretur.
De legibus
Liber, Caput
69 I, 4 | ueritatem exigant, nec dubito quin idem et cum Egeria conlocutum
70 I, 13 | 13] Atticvs: Quin igitur ista ipsa explicas
71 I, 14 | 14] Marcvs: Quin igitur ad illa spatia nostra
72 I, 40 | nemo tam audax umquam fuit, quin aut abnuer<e>t a se commissum
73 I, 48 | conducta. Nec est dubium quin is qui liberalis benignusue
74 I, 52 | ex alio alia nectantur? Quin labebar longius, nisi me
75 II, 67 | atque hunc locum diligas. Quin ipse, vere dicam, sum illi
76 II, 96 | dixissent. Sed dubium non est quin haec disciplina et ars augurum
77 II, 114 | coheredibus sacris alligari. Quin etiam cavent ut, cui plus
78 III, 156 | e decem sana mente sit? Quin ipsum Ti. Gracchum non solum
De officiis
Liber, Caput
79 I, 49 | dilectus habendi, nec dubium, quin maximo cuique plurimum debeatur.
80 I, 76 | disciplinae conferendi sunt; quin etiam ob has ipsas causas
81 I, 105 | audiendi delectatione ducitur. quin etiam, si quis est paulo
82 II, 178 | nihil habeat dubitationis, quin homines plurimum hominibus
83 II, 201 | sociis aut relinquatur. Quin etiam leges latronum esse
84 II, 209 | non est id quidem dubium, quin contentio [orationis] maiorem
85 II, 215 | id quidem non dubium est, quin illa benignitas, quae constet
86 III, 260 | alterum dubitari non potest, quin a Panaetio susceptum sit,
87 III, 262 | habeant, dubitandum non est quin numquam possit utilitas
88 III, 341 | filius? Nefas id quidem est, quin etiam defendat patrem si
De optimo genere oratorum
Pars, Caput
89 VI, 17 | 17] Quin ipsum Isocratem, quem divinus
De oratore
Liber, Caput
90 I, II | imperatorem? Quis autem dubitet quin belli duces ex hac una civitate
91 I, III | scientiae vehementius videatur, quin quod voluerit consecutus
92 I, III | vocantur, penitus se dedit, quin omnem illarum artium paene
93 I, VI | 22] Sed quia non dubito quin hoc plerisque immensum infinitumque
94 I, XVII | rebus civilibusque versatur, quin scias, neque eam tamen scientiam,
95 I, XVIII | quae dicis, nec dubito quin multo locupletior in dicendo
96 I, XXV | audiendum; adest enim fere nemo, quin acutius atque acrius vitia
97 I, XXXII | 145] Quin etiam, quae maxime propria
98 I, XXXV | 162] "Quin tu igitur facis idem," inquit
99 I, LIV | videretur esse iudicum. Quin etiam, cum ei scriptam orationem
100 II, VIII | faciant, non est dubium quin, si quis animadverterit,
101 II, X | ignosces; " non enim possum quin exclamem," ut ait ille in
102 II, XV | musicis rebus non poterit quin dicat hoc onere suscepto
103 II, XXIX | 127] Hic Crassus "quin tu," inquit "Antoni, omittis
104 II, XXXI | 135] Quin etiam in eis ipsis, ubi
105 II, XLV | odium dicendo excitare volui quin ipse in commovendis iudicibus
106 II, XLVI | illum aspectum dicebat, quin mihi Telamo iratus furere
107 II, LXI | publicum prodire mater dixit "quin prodis, mi Spuri? Quotienscumque
108 II, LXXII | quam ut ne quid obsim; non quin enitendum sit in utroque,
109 II, LXXVIII| 317] Nec est dubium, quin exordium dicendi vehemens
110 II, LXXXII | praesertim in tam clara civitate, quin putet expetendam maxime
111 II, LXXXIX | tam sui despiciens fuit quin speraret aut melius aut
112 III, XI | certa vitia, quae nemo est quin effugere cupiat; mollis
113 III, XI | est litterarum, nemo est quin litteratissimum togatorum
114 III, XXV | mollitudinis et levitatis. Quin etiam gustatus, qui est
115 III, LVIII | ingenio et tanta confidentia, quin refugiat timido sanguen
De partitione oratoria
Caput
116 41 | Non dubium est id quidem quin definitio genere declaretur
117 51 | 51] Neque est obscurum, quin, quoniam in utramque partem
De provinciis consularibus
Caput
118 24 | is egit agitque cotidie, quin ego in illo oppugnando rei
119 33 | nationes nemo umquam fuit quin frangi domarique cuperet.
120 33 | principio huius imperii, quin Galliam maxime timendam
De re publica
Liber
121 I | autem alia legibus. (3) quin etiam Xenocraten ferunt,
122 I | inquit 'Scipio dubito, quin tibi ingenio praestiterit
123 I | domino an aspero serviant; quin serviant quidem fieri non
124 I | minime vero.' (Scipio) 'quin tu igitur concedis <it>idem
125 II | potest hostis advolare terra, quin eum non modo <ad>esse sed
126 II | cursu venientem videris; quin hoc ipso sapientiam maiorum
127 II | optimo statu civitatem. quin etiam accensis velatis cornicinibus
128 III | disputatione versantur, nemo est quin eos anteferre omnibus debeat.
129 VI | dicitur, vita mors est. Quin tu aspicis ad te venientem
130 VI | dicere, quid moror in terris? Quin huc ad vos venire propero?' '
131 VI | quam loquentur diu? ~(23) Quin etiam si cupiat proles illa
132 VI | ne moveri quidem desinit. Quin etiam ceteris, quae moventur,
Cato Maior de senectute
Caput
133 1 | acciderit, non dubitat, quin brevi sit Troia peritura. ~
134 3 | nemini censebat fore dubium, quin tam diu, dum ita gauderet,
135 2 | est senectus honoratior. Quin etiam memoriae proditum
136 1 | vesperum esse victurum? Quin etiam aetas illa multo pluris
137 2 | nominati, numquam, dubitasse, quin ex universa mente divina
In Catilinam
Oratio, Caput
138 II, 12 | inportunissimum hostem? Quin etiam principes eius ordinis
In L. Calpurnium Pisonem
Caput
139 I | quibus dicebare consul, quin te luce dignum non putarent,
140 XVI | rediit, qui incolumis fuerit, quin triumpharit! Est hoc novum;
141 XXIII | tibi obviam non venerint? quin dico venisse paene neminem
142 XXV | voluptatem corporis possis. Quin tu me vides qui, ex qua
143 XXV | Hac tu oratione non dubito quin illum iam escendentem in
144 XXVII | exquisitum—laudabo inimicum—quin ne magno opere quidem quicquam
145 XXXV | incidisset, dubitabat nemo quin violati hospites, legati
146 XXXVIII | ita sint—non enim dubito quin, cum haec quae excellunt
In Vatinium
Caput
147 39 | duxerint, si nemo aspicit quin ingemescat, nemo mentionem
148 39 | ingemescat, nemo mentionem facit quin exsecretur, si vitant, fugiunt,
Laelius de amicitia
Caput
149 59 | putabit inimicum esse posse? quin etiam necesse erit cupere
150 60 | aliquando odisse possemus. Quin etiam si minus felices in
151 68 | vetustatis et consuetudinis. Quin in ipso equo, cuius modo
152 68 | res impediat, nemo est, quin eo, quo consuevit, libentius
153 87 | patitur esse expertem sui. Quin etiam si quis asperitate
Orator
Caput
154 26 | intolerabilia esse dicit; quin etiam quaerit ab ipso, cum
155 141 | Nam quis umquam dubitavit quin in re publica nostra primas
156 153 | appellati essent semper Duellii. Quin etiam verba saepe contrahuntur
157 160 | 160] Quin ego ipse, cum scirem ita
158 161 | 161] Quin etiam, quod iam subrusticum
159 176 | moderatius temperavit. Quin etiam se ipse tantum quantum
160 208 | iudiciis forensique certamine, quin redigeret omnis fere in
161 227 | omnium dissimillimus; non quin idem sint numeri non modo
162 233 | illud: "Abesse non potest quin eiusdem hominis sit probos
163 233 | aptius, si ita dixisset: "Quin eiusdem hominis sit qui
164 234 | umquam noluit nemoque potuit quin dixerit; qui autem aliter
Paradoxa Stoicorum
Parad., Caput
165 VI, 48 | divitissimus habendus sit, dubitet, quin in virtute divitiae sint?
Phaenomena Aratea
Pars
166 Praevin | reperire labore.~~~~ ~~~~ ~~~~~~Quin etiam ante pedes magno fulgore
167 Cepheus | CEPHEUS.~~~~ ~~~~ ~~~~~~Quin etiam Iasidae domus antiquissima
Philippicae
Oratio, Caput
168 I, 30 | tuae se non obtulerunt? Quin mihi etiam, quo auctore
169 II, 23 | quantum facere enitique potui, quin Pompeium a Caesaris coniunctione
170 II, 74 | se verteret, non habebat. Quin his ipsis temporibus domi
171 II, 119 | 119] Quin etiam corpus libenter optulerim,
172 III, 21 | fuit, quid potest dicere, quin, cum de illo tacuerit, se
173 III, 33 | diurnum neque nocturnum, quin de libertate populi Romani
174 VII, 6 | atque optimum consulem, non quin pari virtute et voluntate
175 VIII, 13 | 13] Quin etiam de illo homine queri
176 VIII, 20 | est (iure hoc meo dico), quin mecum habeat aliquam coniunctionem
177 IX, 1 | quaereremus. Nec vero dubito, quin, si ille vir legationem
178 IX, 5 | Nunc autem quis dubitat quin ei vitam abstulerit ipsa
179 IX, 8 | nulla dubitatio relinquetur, quin honore mortui, quam vivo
180 X, 1 | quidem moram interposuisti, quin quam primum maximo gaudio
181 XI, 36 | ornem, ut effici non possit, quin eos tam oderim, quam rem
182 XIII, 22 | quis dubitare adhuc potuit, quin nulla societas huic ordini
183 XIII, 46 | Pansam consules putatis, quin ad Antonium transeant, Brutum
184 XIII, 46 | adulescens, poteritne se tenere, quin D. Bruti sanguine poenas
185 XIII, 48 | quae postulant cognoscam.' Quin tu abis in malam pestem
Post reditum ad Quirites oratio
Caput
186 13 | omnes boni non recusarent, quin vel pro me vel mecum perirent,
187 14 | restitueretur, dubitavi, quin me secum ipsa reduceret. ~
188 15 | socius fuisset, dubitarem, quin is me confectum consularibus
Pro Balbo
Caput
189 | hominem praemio adfecisset, quin etiam si virum bonum sed
190 | iudices, non esse fas dubitari quin, quod Cn. Pompeium fecisse
191 | genera bellorum. An ingenium? quin etiam ipsi casus eventusque
192 | gravissimis viris neminem quin removeret oculos <et> se
193 | Etenim quis est tam demens quin sentiat ius hoc Gaditanis
194 | sibi non fuisse dubium quin nullo foedere a re publica
195 | posset, dubitandum fuit quin, quo in genere iudicum praemia
Pro Caecina
Caput
196 16 | quisquam fuerit qui dubitaret quin emeretur Caesenniae, cum
197 31 | at controversia non erat quin verum dicerent. An in coacta
198 42 | integri; ut non dubium sit quin maior adhibita vis ei sit
199 46 | dubitare vos non debuisse quin Caecinae facta vis esset;
200 51 | 51] An hoc dubium est quin neque verborum tanta copia
201 55 | Neque enim dubium est quin, si ad rem iudicandam verbo
202 55 | constet ex servis pluribus; quin unus homo familia non sit;
203 90 | sive verba spectare voltis, quin secundum nos iudicetis,
204 94 | fuerit in fundo, dubium est quin, si Caesennia tum possidebat,
Pro Caelio
Caput
205 1 | exerceatur, nec dubitet, quin tanti facinoris reus arguatur,
206 30 | idem, qui haec postulo, quin criminibus, quae in hunc
207 56 | nullius nomen detulisset? Quin etiam L. Herennium dicere
208 63 | nominati. Sed non dubito, quin sint pergraves, qui primum
Pro Cluentio
Caput
209 3 | illud quis est qui dubitet, quin hac re comperta manifestoque
210 1 | neminem dubitare existimo quin illa damnatio ambitus nulla
211 5 | est, – potest esse dubium quin illa damnatio Staieni non
212 2 | disputare; neque enim dubito quin ii tales viri suspicione
213 | debeo dubitare, iudices, quin, si qua ad vos causa eius
214 1 | erat illorum, paene dicam, quin expiandum illum locum esse
215 1 | illa iter fecisset; nemo quin terram ipsam violari, quae
216 2 | labefactere conata sit tenemus. Quin etiam nocturna sacrificia,
Pro Deiotaro
Caput
217 38 | antea fuit, tum non dubito quin tuis litteris, quarum exemplum
218 43 | cogitatum sit, non recusat quin id suum facinus iudices.
Pro Flacco
Caput
219 13 | dubitabitis, iudices, quin ab hoc ignotissimo Phryge
220 36 | res istas scire curavit, quin tria Graecorum genera sint
221 19 | sit modo liber et civis, quin potius de praemiis meis
Pro Fonteio
Caput
222 17 | Nemo est ex tanto numero quin hunc optime de provincia,
223 19 | etiam diutius, iudices, quin illud quod initio vobis
224 35 | vero dubitatis, iudices, quin insitas inimicitias istae
Pro Ligario
Pars, Caput
225 VI | scelere dicere. Non dubito quin admiratus sis, uel quod
226 IX | se res habet, non dubito quin hanc salutem anteponas illi
227 XII | potest quisquam dubitare quin, si Q. Ligarius in Italia
Pro Marcello
Caput
228 3 | cohors, nihil turma decerpit: quin etiam illa ipsa rerum humanarum
229 2 | ut dubitare debeat nemo quin multos, si fieri posset,
230 1 | animorum ardore et armorum, quin quassata res publica, quicumque
Pro Milone
Caput
231 1 | iudices, non enim dubito quin probaturus sim vobis defensionem
232 4 | senatu, dixit in contione. Quin etiam M. Favonio, fortissimo
233 1 | quidem servare potuerit, quin una rem publicam vosque
234 1 | facinus improbum iudicare, quin simul iudicetis omnibus,
235 2 | servo] quaeri noluerunt, non quin posset verum inveniri, sed
236 3 | dubitaturum fortem virum quin, cum suo periculo salutem
237 1 | commissa est res publica. Quin etiam fuit audiendus popa
238 1 | 79. Quin sic attendite, iudices.
239 4 | umquam obmutescet vetustas. Quin hoc tempore ipso, cum omnes
Pro Murena
Caput
240 22 | revertamur, qui potest dubitari quin ad consulatum adipiscendum
241 67 | quaeritur; sin factum sit, quin contra legem sit dubitare
Pro Plancio
Caput
242 1 | sit proprium laudis tuae quin id tibi sit commune cum
243 2 | consulare. num dubitas igitur quin omnes qui favent nobilitati,
244 2 | dubitatis igitur, iudices, quin vos M. Laterensis suo iudicio
245 2 | civitate delegerit? dubitatis quin eas tribus in quibus magnas
246 1 | umquam prior eam tulerit quin renuntiatus sit aut eis
247 2 | supplicarent, non dubito quin omnis ad te conversura <
248 1 | duxerunt? 'dubitatis,' inquit, 'quin coitio facta sit, cum tribus
249 2 | optavi quam mihi fuerunt. quin etiam, ne forte ille sibi
250 2 | ipse numquam illos aspicio quin, cum per hunc me eis conservatum
251 2 | cessisse, nec fuisse dubium quin contentione et armis superior
252 1 | salutis suae perdidisset. quin etiam si me vis aliqua morbi
Pro Quinctio
Caput
253 VIII | Non recusabat Quinctius quin ita satis dare iuberetur,
254 IX | altera re causae nihil esset quin secus iudicaret ipse de
255 XVIII | fuit, causae nihil dicimus quin tibi vadimonium promiserit.
256 XX | vadimonium promisisse, iudicium quin acciperet in ea ipsa verba
257 XXVII | Numquid est causae, C. Aquili, quin, si longe aliter possedit
Pro Rabirio
Caput
258 9 | 9] Quin etiam suspicor eo mihi semihoram
259 18 | iam levior est acclamatio! Quin continetis vocem indicem
260 29 | laude ac virtute versatur quin spe posteritatis fructuque
261 31 | vocas, pubesque tum fuerit, quin arma ceperit, quin consules
262 31 | fuerit, quin arma ceperit, quin consules secutus sit. Omnes
Pro Rabirio Postumo
Caput
263 4 | quod erat nemini dubium quin is in regnum restitueretur
Pro Roscio Amerino
Caput
264 8 | inveneritis, non recusamus, quin illorum libidini Sex. Rosci
265 55 | Nemo nostrum est, Eruci, quin sciat tibi inimicitias cum
266 107 | iudices. Num ergo dubium est quin ei obtulerint hanc praedam
267 154 | convenit. Vestrum nemo est quin intellegat populum Romanum
Pro Roscio Comoedo
Caput
268 25 | re nullum est arbitrium? Quin tu hoc crimen aut obice
269 41 | abstulisse, numquid causae est quin ab iudicio abeas turpissime
Pro Sestio
Caput
270 33a | sunt consules quos nemo est quin non modo ex memoria sed
271 43 | cui denique erat dubium quin ille sanguis tribunicius,
272 62 | si repudiasset, dubitatis quin ei vis esset adlata, cum
273 74 | 74. hunc nemo erat quin verissime sentire diceret.
274 83 | retinuit edidisset, non dubito quin, si modo esset in re publica
275 134 | gloriae tenere se non potuit quin eos gladiatores induceret,
Pro Sulla
Caput
276 4 | praeditum non dubitasse quin innocentiam P. Sullae defenderet,
277 25 | adrogans aut superbum movet, quin tu id potius profers quam
278 43 | populi Romani nomen sit, quin eodem perscriptum hoc indicium
279 81 | periculis non insequebantur. Quin etiam parens tuus, Torquate,
Timaeus
Caput
280 <LIV2 | secutus. Non igitur dubium quin aeternitatem maluerit exsequi,
Tusculanae
Liber, Caput
281 Tusc, XIV | Quid? illud num dubitas, quin specimen naturae capi deceat
282 Tusc, XXIII | ne moveri quidem desinit; quin etiam ceteris quae moventur
283 Tusc, XXVIII | cernimus, possumusne dubitare quin iis praesit aliquis vel
284 Tusc, XXIX | physicis plumbei sumus, quin nihil sit animis admixtum,
285 Tusc, XXXII | quid igitur est causae, quin amicos nostros Stoicos dimittamus?
286 Tusc, XXXII | nihil esse quod doleat, quin id aegrum esse quoque possit;
287 Tusc, XXXVI | dubitare non possumus, quin tantus interitus in morte
288 Tusc, XXXVIII| cotidie induis: et dubitas quin sansus in morte nullus sit,
289 Tusc, 0 | vulnus consuetudo docet. Quin etiam videmus ex acie efferri
290 Tusc, 0 | se tamen ipsa delectet. Quin etiam mihi quidem laudabiliora
291 Tusc, XIV | Ergo id quidem non dubium, quin omnia, quae mala putentur,
292 Tusc, I | aures clausas fuisse? ~[3] Quin etiam arbitror propter Pythagoreorum
293 Tusc, XXXVII | cognitis quis est qui dubitet quin hic quoque motus animi sit
294 Tusc, XXXVII | voluntarius? Quis enim dubitarit quin aegrotationes animi, qualis
295 Tusc, VII | alterum dici non potest, quin i, qui nihil metuant, nihil
296 Tusc, XI | ita est, quid est causae quin, si Zenonis rationi consentaneum
297 Tusc, XIV | fortuna.' An dubium est quin nihil sit habendum in eo
298 Tusc, XV | miserrimum. ~[45] An dubitas quin praestans valetudine, viribus,
299 Tusc, XX | modo ipse se incluserat. Quin etiam ne tonsori collum
300 Tusc, XXVI | uratur torqueatur secetur, quin possit esclamare: 'Quam
301 Tusc, XXXI | defendere; nemo est enim eorum quin bonorum animum putet esse
|