Academica
Liber, Caput
1 I, 1 | illud autem mihi ante hoc tempus numquam in mentem venit
Brutus
Caput
2 7 | quod si fuit in re publica tempus ullum, cum extorquere arma
3 13 | ulla salutatio aut ad hoc tempus aptior quam illius libri,
4 31 | abhorret, philosophos aliud in tempus reiciamus; ad oratores,
5 50 | Lacedaemonium vero usque ad hoc tempus audivi fuisse neminem. Menelaum
6 87 | admoneret et ad dicendi tempus adduceret, usque illum,
7 87 | interim cum esset ei nuntiatum tempus esse, exisse in aedes eo
8 104 | disertissumum. sed ei breve tempus ingeni augendi et declarandi
9 272 | Pisoni, genero meo. nullum tempus illi umquam vacabat aut
10 286 | quidem duo fuerunt per idem tempus dissimiles inter se, sed
11 297 | disputatione dignam, quam in aliud tempus differamus. ~
Commentariolum petitionis
Caput
12 I | qui volunt, obligandi tui tempus sibi aliud nullum fore.
13 V | intellegant nullum se umquam aliud tempus habituros referendae gratiae;
14 V | tibi deberi putaris ad hoc tempus reservasse. ~
15 VII | modo aliquid sit, qui hoc tempus sibi oblatum amicitiae tecum
16 IX | obtinuerint, nec aliud ullum tempus futurum sit ubi tibi referre
17 XI | difficilius et magis ad tempus quam ad naturam accommodatum
De consulatu suo
Caput
18 2 | putasti,~quod ferme dirum in tempus cecidere Latinae,~cum claram
De divinatione
Liber, Par.
19 I, 18 | putasti,~quod ferme dirum in tempus cecidere Latinae,~cum claram
20 I, 85 | etiam in bonis extis dirimat tempus et proferat diem? Quid augur,
21 II, 189 | cecinerint! Quod autem est tempus, quo illi non cantent, vel
22 II, 212 | proelio cum Pompeio: grave tempus! Discessit ab eo: luctuosa
23 II, 228 | ad agendam vitam nascendi tempus pertinere? Nisi forte putamus
24 II | astro quoque uno? Quod enim tempus quo non innumerabiles nascuntur?
25 II, 243 | quem hominem et in quod tempus est? Callide enim, qui illa
De finibus
Liber, Par.
26 I, | in voluptate. neque enim tempus est ullum, quo non plus
27 I, | 72] An ille tempus aut in poetis evolvendis,
28 I, | arbitratu facerem, ante hoc tempus numquam est data. ~ ~
29 II, | quale sit, breviter, ut tempus postulat, constituto accedam
30 II, | sapientia neque expectat ultimum tempus aetatis, quod Croeso scribit
31 II, | vero semel nec ad breve tempus, sed et saepe et plane diu.
32 II, | profecta sint, fiat ad unum tempus reversio. nullus est igitur
33 III, | possint, nec expectet ullum tempus aetatis,
34 IV, 1 | perorare, in hac me causa tempus dilaturum putas? Quae tamen
35 V, 29 | vacuus esset. Itaque ad tempus ad Pisonem omnes. Inde sermone
36 V, 44 | voluptatem putabit, in aliud tempus ea quaestio differatur.
37 V, 47 | acturos putant, nisi ut omne tempus inquirendo ac discendo in
38 V, 60 | dicuntur a Graecis. Sed tempus est, si videtur, et recta
De haruspicum responso
Caput
39 55 | nescio quam fortunam tamen ac tempus exspectant: qui sine controversia
De imperio Cn. Pompei ad Quirites oratio
Caput
40 1 | adferri oportere, omne meum tempus amicorum temporibus transmittendum
41 9 | Mithridates autem omne reliquum tempus non ad oblivionem veteris
De inventione
Liber, Caput
42 I, 2 | profectum. ~Nam fuit quoddam tempus, cum in agris homines passim
43 I, 9 | officium huius artis, aliud in tempus differemus; nam et multorum
44 I, 29 | faciundi videbuntur; si tempus idoneum, si spatii satis,
45 I, 38 | adtributa sunt, quaeretur locus, tempus, modus, occasio, facultas. ~
46 I, 39 | tempore. [Consideratur autem tempus et anni et mensis et diei
47 I, 90 | L e v e est, quod aut post tempus dicitur, hoc modo: "Si in
48 II, 5 | praeceptionis usque ad hoc tempus, expositis copiis, quodcumque
49 II, 36 | acta vita, quae neque ad tempus fingi neque ullo modo mutari
50 II, 78 | faciendi causa per idem tempus accidisset.Relatio criminis
51 II, 113 | fecerit, praemio; aut num ante tempus praemium petat et spem incertam
52 II, 122 | aut ex eventu aliquo ad tempus id, quod instituit, accommodabitur.
53 II, 123 | non potest hoc dici, ad tempus et ad eventum aliquem sententiam
54 II, 123 | ostenditur, quae in omne tempus et in omne factum idem valeat,
55 II, 123 | quodam facto aut eventu ad tempus interpretanda dicitur.
56 II, 134 | hunc locum esse neque hoc tempus legum corrigendarum; apud
57 II, 174 | praesentia quiescere atque aliud tempus exspectare oportebit,
De lege agraria
Oratio, Caput
58 I, 13 | Deinde etiam in reliquum tempus diligentissime sancit ut,
De legibus
Liber, Caput
59 I, 6 | quaesumus, et sume ad hanc rem tempus, quae est a nostris hominibus
60 I, 8 | ullum tribueretur uacuum tempus et liberum. Neque enim occupata
61 I, 9 | nostris, quod tibi tandem tempus uacuum fuit concessum? ~
62 II, 74 | Quae sunt autem varie et ad tempus descriptae populis, favore
63 II, 92 | operum rusticorum. Quod <ad> tempus ut sacrificiorum libamenta
64 II, 96 | neque tot nationes id ad hoc tempus retinuissent, ut Phrygum,
65 II, 96 | duplex, ut ad rei publicae tempus non numquam, ad agendi consilium
66 III, 150 | sustulissem. Minui tamen tempus, et quod erat infinitum,
67 III, 162 | quoniam tenes ordinem legum; tempus vero largitur longitudo
De officiis
Liber, Caput
68 I, 18 | ad considerandas res et tempus et diligentiam. ~
69 I, 27 | plerumque brevis est et ad tempus, an consulto et cogitata
70 I, 64 | praeclarius; nullum enim est tempus, quod iustitia vacare debeat. ~
71 I, 81 | beluarum simile est; sed cum tempus necessitasque postulat,
72 I, 115 | adiungitur, quam casus aliqui aut tempus imponit, quarta etiam, quam
73 I, 118 | primum pubesceret, quod tempus a natura ad deligendum,
74 I, 142 | opportunitatem temporis esse dicunt; tempus autem actionis opportunum
75 I, 159 | quod non potest accidere tempus, ut intersit rei publicae
76 II, 217 | multitudinis ad breve exiguumque tempus capiatur eaque a levissimo
77 III, 294 | malit, ut orandae litis tempus, quoad per leges liceat,
78 III, 344 | publicae magnum aliquod tempus contulerit, ut vel saltare,
De oratore
Liber, Caput
79 I, I | atque discrimen, et hoc tempus omne post consulatum obiecimus
80 I, VII | inter se usque ad extremum tempus diei conlocuti sunt; quo
81 I, XLV | me vires, quod fere iam tempus adventat, deficere coepissent,
82 II, I | fuerit, nihil sane ad hoc tempus; illud autem est huius institutae
83 II, IV | perlate patet; nam qui aut tempus quid postulet non videt
84 II, V | commovent? Aut num importunum tempus in tanto otio, quod et raro
85 II, XVII | incitandus aut omni ratione ad tempus, ad causam oratione moderandus (
86 II, XXI | statim indolem neque dimisi tempus et eum sum cohortatus, ut
87 II, XXIII | si volemus usque ad hoc tempus persequi, intellegemus,
88 II, XXIV | si aliud sumendum sibi tempus ad cogitandum, aliud ad
89 II, XL | nostra consilia sempiternum tempus spectare debent." Atque
90 II, XLII | tamen mihi videris ante tempus a me rationem ordinis et
91 II, XLII | se comprobanda posuissem, tempus esset iam de ordine argumentorum
92 II, LX | tenuissimus ingeni fructus. Tempus igitur dicendi prudentia
93 II, LXVII | habet, nullum ut sit vitae tempus, in quo non deceat leporem
94 III, V | esse dicebat, omne illud tempus meridianum Crassum in acerrima
95 III, V | inclinato iam in posmeridianum tempus die venissent ad Crassum, "
96 III, XV | fingerentur atque virtutem, omne tempus atque aetates suas consumpserunt. ~
97 III, XVIII | vere an secus nihil ad hoc tempus; sed ea si sequamur, nullam
98 III, XXII | umquam habuisse sepositum tempus ad discendum ac tantum tribuisse
99 III, XXXVI | extulisti, aut, si non potuerim, tempus non perdere, cum tamen his
100 III, LV | auctoritate, debet videri; tempus, pacis an belli, festinationis
101 III, LVIII | pariendum mensibus; per idem tempus Polydorum Hecuba partu postremo
102 III, LXI | enim causam conferre in tempus, cum adferre plura, si cupias,
De partitione oratoria
Caput
103 30 | praeceptis, ut si quando tempus ipsum aut res aut locus
104 30 | aliquam ut dicamus aliquid ad tempus apte, ne derelinquamus;
105 112 | periculi, vel in longinquum tempus differendi: aut si iudicii
106 119 | demonstrabit, aut alienum tempus aut locum non idoneum, aut
De provinciis consularibus
Caput
107 28 | exempla quaerebant, alii tempus differebant, alii sine ulli
108 40 | Caesare. Ac primum illud tempus familiaritatis et consuetudinis,
109 43 | medium illud tristissimum tempus debere, si ex rerum natura
110 47 | consulere, inimicitias in aliud tempus reservare deberem; possem
De re publica
Liber
111 I | senectute, quam sibi dari tempus ut possint eam vitam, quae
112 I | partem, extra quam si eum tempus et necessitas coegerit?
113 I | Tubero): 'mihi vero omne tempus est ad meos libros vacuum;
114 I | loco, quod erat hibernum tempus anni, considerent; quod
115 I | terroribus depulsis in omne tempus prospexeris?' ~(*****) ~
Cato Maior de senectute
Caput
116 1 | et maior est et in aliud tempus differenda. Nunc autem visum
117 2 | poterit, cui qui pareat, omne tempus aetatis sine molestia possit
118 1 | triumphasset, consumpsit extremum tempus aetatis. Cuius quidem ego
119 2 | teneamus usque ad ultimum tempus senectutis. M. quidem Valerium
120 3 | natura diu? Da enim summum tempus, exspectemus Tartessiorum
121 3 | et anni, nec praeteritum tempus umquam revertitur, nec quid
122 4 | veniendum est. Breve enim tempus aetatis satis longum est
123 3 | potest, isque ad exiguum tempus, praesertim seni; post mortem
124 5 | cum evenit, satietas vitae tempus maturum mortis adfert. ~
In Catilinam
Oratio, Caput
125 I, 22 | nobis, si minus in praesens tempus recenti memoria scelerum
126 I, 31 | maturitas in nostri consulatus tempus erupit. Quodsi ex tanto
127 I, 31 | fortasse ad breve quoddam tempus cura et metu esse relevati,
128 II, 11 | sustulerit, non breve nescio quod tempus, sed multa saecula propagarit
In L. Calpurnium Pisonem
Caput
129 XV | illud meum turbulentissimum tempus tuo tranquillissimo praestat,
130 XXVIII | si ad nos, nihil ad hoc tempus; sed tamen lubricum genus
131 XXXVIII | alius nisi rei publicae tempus, quod mihi quidem magis
132 XXXIX | res ipsa et rei publicae tempus aut me ipsum, quod nolim,
In Vatinium
Caput
133 11 | illud tenebricosissimum tempus ineuntis aetatis tuae patiar
134 28 | misericordiae nomine ad crudelitatis tempus distulisse. ac nunc quidem
Laelius de amicitia
Caput
135 11 | consul est bis, primum ante tempus, iterum sibi suo tempore,
136 27 | natos ita amant ad quoddam tempus et ab eis ita amantur ut
137 53 | simulatione dumtaxat ad tempus. Quod si forte, ut fit plerumque,
138 60 | potius quam inimicitiarum tempus cogitandum putabat. ~
139 104 | oculis populi omne otiosum tempus contrivimus. Quarum rerum
Orator
Caput
140 55 | dicerem, si hoc praecipiendi tempus esset aut si tu hoc quaereres.
141 71 | aetas nec vero locus aut tempus aut auditor omnis eodem
142 117 | aut quo modo, nihil ad hoc tempus, quoniam, ut supra dixi,
143 143 | docerent nullum sibi ad eam rem tempus ipsi seponerent, sed eodem
144 143 | alteri, cum domesticum tempus in cognoscendis componendisque
Philippicae
Oratio, Caput
145 I, 5 | videatur tum valde reliquum tempus ab illo uno die dissensisse.~
146 I, 9 | facerent, non quo me ad tempus occursurum non putarem,
147 II, 37 | Pompei atque illud omne tempus obiecisti. Quo quidem tempore
148 II, 45 | notissimis dicere? Recordare tempus illud, cum pater Curio maerens
149 II, 88 | sustulit? Sed incidi in id tempus, quod iis rebus, in quas
150 III, 1 | patres conscripti, quam tempus rei publicae postulabat,
151 III, 2 | Kalendae Ianuariae, tamen breve tempus longum est inparatis. Dies
152 III, 32 | beneficio utemini? Nullum erit tempus hoc amisso. A tergo, fronte,
153 III, 33 | non intellegebat, ad quod tempus me et meas vires reservarem.
154 III, 33 | nactus facultatem nullum tempus, patres conscripti, dimittam
155 V, 30 | licebit. Teretur interea tempus, belli apparatus refrigescent.
156 V, 52 | triennium ante legitimum tempus magistratus petere, capere,
157 V, 53 | facilius adparabitis ea, quae tempus et necessitas flagitat.
158 VI, 19 | 19] Venit tempus, Quirites, serius omnino,
159 VII, 7 | patres conscripti, nullum tempus umquam fuit. [III] Itaque
160 VII, 27 | nihilum recidere patiare. Tempus habes tale, quale nemo habuit
161 VIII, 5 | suscepit. Decernendi enim tempus nondum erat; belli autem
162 VIII, 5 | erat; belli autem gerendi tempus si praetermisisset, videbat
163 VIII, 23 | discederet, quam obsidebat, cum tempus ille differret, virgula
164 X, 9 | 9] Exspectatum igitur tempus a Bruto est. Nam, quoad
165 XI, 24 | decretam audiet, quam potuerit tempus ei rei datum suspicari.
166 XIII, 24 | lustris, popinis, alea, vino tempus aetatis omne consumpsisses,
167 XIV, 35 | victoribusque cumulate, cum tempus venerit, persolvenda; qui
Post reditum in senatu
Caput
168 3 | adepti videmur. quod enim tempus erit umquam, cum vestrorum
169 11 | haberet in eo, cuius primum tempus aetatis palam fuisset ad
170 24 | tamen exiguum reliquae vitae tempus non modo ad referendam,
Pro Archia
Caput
171 1 | nullum confiteor aetatis meae tempus abhorruisse, earum rerum
Pro Balbo
Caput
172 | Pompeio ad extremum belli tempus fuisse. [ETMLS:capitolo][
173 | Vsusne rerum? qui pueritiae tempus extremum principium habuit
174 | Hospitium multis annis ante hoc tempus cum L. Cornelio Gaditanos
Pro Caecina
Caput
175 5 | conservatum usque ad hoc tempus, quo sublato non solum pars
176 75 | quam ipsam animo forti, si tempus ita ferret, amitteret, in
Pro Caelio
Caput
177 10 | Quis negat? Sed ego illud tempus aetatis, quod ipsum sua
178 13 | suam naturam et regere ad tempus atque huc et illuc torquere
179 17 | illi placere voltis, ad tempus eius mendacium vestrum accommodavistis. ~
180 64 | prosiluisse" dicas atque ante tempus, non reperio. Fuerant ad
181 74 | detulisset; sed abiit huius tempus querellae. Accusavit C.
Pro Cluentio
Caput
182 2 | potestas est data: ante hoc tempus error in hac causa atque
183 2 | usque ad illius iudicii tempus nullum testamentum umquam
184 1 | sed etiam nomen ante illud tempus populo ignotum fuisset,
185 2 | res esset, immo eadem, sed tempus aliud ~
186 2 | corruptum. Immo vero ante hoc tempus omnino ista ipsa res suo
187 3 | plebis cum Quinctio? an vero tempus cum tempore? Sulla maximis
188 3 | popularis homo ac turbulentus: tempus hoc tranquillum atque pacatum,
189 3 | Neque in re nota consumam tempus; exempli causa ponam unum
190 3 | crimen accederet? Quod autem tempus veneni dandi illo die, illa
191 1 | alios deos ad omne vitae tempus fortuna esse voluit, huius
Pro Deiotaro
Caput
192 1 | capitis esse, ut ante hoc tempus non sit auditum; ~
Pro Flacco
Caput
193 FrM | posterum, nobis in praesens tempus legem condicionemque * * * ~
194 FrM | adulescentiam notaris, cum reliquum tempus aetatis turpitudinis maculis
195 FrM | iudices, haec ad breve tempus audita longinqui temporis
196 FrScB | Asiae luxuries infirmissimum tempus aetatis * * *~[7] Ex hoc
197 5 | constituta est, quae usque ad hoc tempus honoribus, imperiis, rerum
198 33 | 61] Vnum atque idem erat tempus cum L. Flacco consuli portas
199 2 | censuisti? Commisisti, si tempus aliquod gravius accidisset,
200 7 | non vis, non occasio, non tempus, non imperium, non secures
Pro Ligario
Pars, Caput
201 II | Africae est. ~[5] Tertium tempus, quod post aduentum Vari
Pro Milone
Caput
202 | IV. Atqui si tempus est ullum iure hominis necandi,
203 3 | Atqui si res, si vir, si tempus ullum dignum fuit, certe
204 1 | 39. At quod erat tempus? Clarissimus et fortissimus
205 2 | teneret, qui locus, quod tempus illud, di immortales, fuit!
206 1 | infidelitates in amicis, quam ad tempus aptae simulationes, quantae
207 1 | Erit, erit illud profecto tempus, et inlucescet aliquando
Pro Murena
Caput
208 7 | postulandum. Abiit illud tempus; mutata ratio est. Sic existimo,
209 44 | vehementer placet; sed aliud tempus est petendi, aliud persequendi.
210 72 | detraxerint. Quod enim tempus fuit aut nostra aut patrum
211 73 | necessitudinis et ad reliquum tempus gratiosus, id erit eius
212 81 | dies, in hos mensis, in hoc tempus erumpunt. ~
213 82 | locus est, iudices, quod tempus, qui dies, quae nox cum
214 83 | cupidum, consulem, quod maxime tempus hoc postulat, fortuna constitutum
Pro Plancio
Caput
215 3 | ne aut proferre videar ad tempus aut eo genere uti litterarum
216 2 | intersit, et quid a me cuiusque tempus poscat. ~
Pro Quinctio
Caput
217 I | comparavi; quae quanta sit, nisi tempus et spatium datum sit, intellegi
218 II | iecerit, illis autem id tempus impugnandi detur cum et
219 IX | ius educerent, ut nobis tempus quam diu diceremus praestitueres;
220 X | a me postulat ne dicendo tempus absumam, queritur priore
221 XII | quidem biennio? Appellandi tempus non erat? At tecum plus
222 XIV | in vadimoniis differendis tempus omne consumpserit, qui postea
223 XVII | te nunc hos consulo post tempus et in aliena re, quoniam
224 XVII | quoniam tu in tua re, cum tempus erat, consulere oblitus
225 XXII | mitto aequa, verum ante hoc tempus ne fando quidem audita.
226 XXVI | alterum nefarium, et ante hoc tempus utrumque inauditum. DCC
Pro Rabirio
Caput
227 17 | tempore non audies; liberum tempus nobis dabitur ad istam disceptationem. ~
228 38 | 38] Dixi ad id tempus q<uod> mihi a tribuno pl.
Pro Rabirio Postumo
Caput
229 | Hoc vero novum et ante hoc tempus omnino inauditum. in litibus
230 13 | ad innocentium periculum tempus illud exarserat, tamen,
231 36 | credo, causa; nunc scilicet tempus nullum est. Vbi semel quis
232 47 | tanto pondere auri quantum tempus illud postulabat discessum
Pro Roscio Amerino
Caput
233 68 | improbi, servi conscii, tempus idoneum, locus opportune
234 80 | argumentorum confugerit? 'Eius modi tempus erat' inquit 'ut homines
235 82 | inaudita nobis ante hoc tempus ac nova obiecit; quae mihi
236 89 | diceres? quo te modo iactares! tempus hercule te citius quam oratio
237 128 | constat. Intellego me ante tempus, iudices, haec scrutari
Pro Roscio Comoedo
Caput
238 41 | erat tibi? Non. Frustra tempus contero. 'Omnino,' inquit, '
Pro Sestio
Caput
239 28 | Capitolino fuissent; venisse tempus iis qui in timore fuissent --
240 77b | 77b. nihil neque ante hoc tempus neque hoc ipso turbulentissimo
241 118 | a poeta dictum cadere in tempus nostrum videretur, quod
242 125b | equidem existimo nullum tempus esse frequentioris populi
Pro Sulla
Caput
243 1 | facile patior oblatum mihi tempus esse in quo boni viri lenitatem
244 8 | vehementem et acrem quam mihi tum tempus et res publica imposuit
245 8 | detraxit. Illa enim ad breve tempus severitatem postulavit,
246 9 | publica mea causa propria; tempus agendi fuit mihi magis proprium
247 13 | esse. Mei consulatus autem tempus et crimen maximae coniurationis
248 54 | vehementer est, cum longe tempus muneris abesset.' Quasi
249 54 | muneris abesset.' Quasi vero tempus dandi muneris non valde
250 74 | vitam ab initio usque ad hoc tempus explicatam cum crimine recognoscite. ~
251 77 | ante acta proderit, quod ad tempus existimationis partae fructus
Timaeus
Caput
252 <LIV2 | Cratippum. Ac primum quidem tempus salutationis in percunctatione
253 <LIV2 | ipsum esse quod rite dicitur tempus, multitudine infinita varietate
Topica
Caput
254 5 | rerum excitarem. Sed iam tempus est ad id quod instituimus
255 59 | stolida quodam modo, ut locus, tempus, materia, ferramenta, et
256 73 | auctoritatem aut natura aut tempus affert. Naturae auctoritas
Tusculanae
Liber, Caput
257 Tusc, VIII | est malum, cui proxumum tempus est post mortem, in quo
258 Tusc, XXI | quod didicerunt se, cum tempus mortis venisset, totos esse
259 Tusc, XXXI | auditis, multo magis. Veniet tempus, et quidem celeriter, sive
260 Tusc, XXXVIII| abesse,quo minus in omne tempus rei p. suisque consulat,
261 Tusc, XXXIX | ineptiae paene aniles, ante tempus mori miserum esse. quod
262 Tusc, XXXIX | miserum esse. quod tandem tempus? naturaene? at ea quidem
263 Tusc, XLI | autem melius extremo: 'sed tempus est' inquit 'iam hinc abire,
264 Tusc, XLIII | disputavisset et iam moriendi tempus urgeret, rogatus a Critone,
265 Tusc, III | inclinato iam in postmeridianum tempus die, poposci eorum aliquem,
266 Tusc, XX | copioso, negat ullum esse tempus, quo sapiens non beatus
267 Tusc, XXVII | servientem. An est ullum tempus, quoniam quidem res in nostra
268 Tusc, XXXI | temptabatur curatio. Sed sumendum tempus est non minus in animorum
269 Tusc, XXXII | detraxeris; alienum autem tempus docendi. Et tamen non satis
270 Tusc, XXXIII | veritatem firmissima est, ad tempus aegritudinis difficilis.
271 Tusc, XXXIII | controversiarum genera-, sed ad tempus, ad controversiae naturam,
272 Tusc, IX | inimicitia ira ulciscendi tempus observans, discordia ira
273 Tusc, XXXVI | ulciscendi vim, differant in tempus aliud, dum defervescat ira.
274 Tusc, IV | Cuius de disciplina aliud tempus fuerit fortasse dicendi.
275 Tusc, XIX | et contaminare extremum tempus aetatis. ~
276 Tusc, XXVI | dicit, nullum sapienti esse tempus, etiamsi uratur torqueatur
|