Brutus
Caput
1 2 | molestiam, quod magna sapientium civium bonorumque penuria vir egregius
2 4 | vita suo magis quam suorum civium tempore et tum occidit,
3 7 | posset e manibus iratorum civium boni civis auctoritas et
4 63 | mortuus et functus omni civium munere, quamquam Timaeus
5 273 | plebis fuit, ut nemo contra civium perditorum popularem turbulentamque
6 281 | virtutis iudicio studioque civium delatum ad aliquem, qui
Commentariolum petitionis
Caput
7 II | stupris, corroboratus in caede civium, cuius primus ad rem publicam
De fato
Caput
8 2 | ad pacem et ad concordiam civium pertinerent. Cum enim omnes
De finibus
Liber, Par.
9 I, | acutum genus est et ad usus civium non inutile, nosque ea scripta
10 I, | contineret, saluti prospexit civium, qua intellegebat contineri
11 I, | tum poena legum odioque civium? et tamen in quibusdam neque
12 II, | longius et se implicet primum civium, deinde omnium mortalium
De haruspicum responso
Caput
13 11 | conscripti, ceterorumque civium multo maxima ex parte sunt
14 12 | amplissimorum ac sapientissimorum civium adstante, omni religione
15 39 | voces mittis, cum domos civium evertis, cum lapidibus optimos
16 53 | nomina quae in id genus civium cadere possint: Deteriores,
17 53 | clarissimorum et optime meritorum civium dissensione praedicunt;
18 60 | senatus vel etiam iniurias civium ferre posset. Iam non potest.
De imperio Cn. Pompei ad Quirites oratio
Caput
19 6 | requiretis; aguntur bona multorum civium, quibus est a vobis et ipsorum
20 11 | gesserunt: vos, tot milibus civium Romanorum uno nuntio atque
21 11 | Illi libertatem imminutam civium Romanorum non tulerunt:
22 17 | dicturus, quod ad multorum bona civium Romanorum pertinet, quorum
23 18 | vestrae magnum numerum eorum civium calamitate prohibere, sapientiae
24 18 | sapientiae videre multorum civium calamitatem a re publica
25 19 | maxima, fortunae plurimorum civium coniunctae cum re publica
26 38 | Italia per agros atque oppida civium Romanorum nostri imperatores
De inventione
Liber, Caput
27 I, 4 | superiores illi propter iniurias civium resistere audacibus et opitulari
De lege agraria
Oratio, Caput
28 I, 26 | volnera, multa nefariorum civium perniciosa consilia; nullum
29 II, 56 | Sulla cum bona indemnatorum civium funesta illa auctione sua
30 II, 70 | sentina ac non de optimorum civium genere loqueretur.
31 II, 102 | atque ex dissensionibus civium comparari solent; vos, quorum
De legibus
Liber, Caput
32 II, 74 | Constare profecto ad salutem civium civitatumque incolumitatem
33 II, 79 | quamque sancta sit societas civium inter ipsos, diis inmortalibus
34 II, 102 | sensim pernicies inlapsa civium [in] animos, malis studiis
35 II, 105 | 42] Omnia tum perditorum civium scelere discessu meo religionum
36 III, 141 | duellum gravius discordiaeve civium escunt, oenus ne amplius
37 III, 151 | recordari volumus, inter arma civium et occupatis et obsessis
De officiis
Liber, Caput
38 I, 77 | de manibus audacissimorum civium delapsa arma ipsa ceciderunt.
39 I, 84 | de gloria et benivolentia civium in discrimen vocantur. Promptiores
40 I, 85 | teneant: unum, ut utilitatem civium sic tueantur, ut quaecumque
41 I, 85 | gerenda est. Qui autem parti civium consulunt, partem neglegunt,
42 I, 124 | magistratuum, de privatorum, [de civium], de peregrinorum officiis
43 II, 181 | eas bene meritorum saepe civium expulsiones, calamitates,
44 II, 188 | et locupletium et certe civium, praedam se suam vendere.
45 II, 188 | foediore, non singulorum civium bona publicaret, sed universas
46 II, 192 | et gloria et benivolentia civium fortasse non aeque omnes
47 II, 244 | hastam in foro ponere et bona civium voci subicere praeconis.
48 II, 244 | sapientia boni civis, commoda civium non divellere atque omnis
49 III, 254 | celebritate atque in oculis civium quondam vixerimus, nunc
50 III, 274 | hoc volunt, incolumem esse civium coniunctionem; quam qui
51 III, 279 | causa, aliam rationem esse civium reliquorum. Hi sibi nihil
52 III, 279 | distrahit civitatis. Qui autem civium rationem dicunt habendam,
53 III, 287 | direptionesque sociorum et civium, hinc opum nimiarum, potentiae
De oratore
Liber, Caput
54 I, XIII | de amicitia, de communi civium, de hominum, de gentium
55 I, XIII | de vectigalibus, de iure civium generatim in ordines aetatesque
56 I, XL | cum quaereretur de duobus civium capitibus et de puero, qui
57 I, XLII | usitatae in rebus causisque civium aequabilitatis conservatio.
58 I, XLV | maxima cotidie frequentia civium ac summorum hominum splendore
59 I, XLVI | possit dicendo subicere odio civium supplicioque constringere;
60 I, LII | in maxima contione tuorum civium, quae dixisti? "Eripite
61 II, X | loquimur, in foro atque in civium constituendus, ut videamus,
62 II, X | sunt, quae in foro atque in civium causis disceptationibusque
63 II, XVI | quae pertinent ad usum civium, morem hominum, quae versantur
64 II, XXVIII| Norbani seditionem ex luctu civium et ex Caepionis odio, qui
65 II, XXX | moribus ac voluntatibus civium suorum hospes, non multum
66 II, XLVII | omniumque deorum et hominum et civium et sociorum imploratio;
67 II, LV | foro, [tu in urbe,] tu in civium esse conspectu? Tu illam
68 II, LXVII | Tanta malorum est multitudo civium, ut tibi ego hoc confirmem,
69 III, III | fuit, a quo erant multorum [civium] capita servata; neque vero
70 III, III | sed etiam propter admixtam civium caedem bonorum victoria
71 III, XXXI | modo nos oratores, si in civium disceptationibus, si in
72 III, LX | posteritati ostenditur, ut eorum civium, quos nostri patres non
De provinciis consularibus
Caput
73 17 | exspectandus, quo interiecto civium calamitas, sociorum aerumna,
74 18 | fortissimorum et clarissimorum civium facere possim? At Ti. Gracchus (
75 41 | eodem loco quo principem civium, suum generum, sentiebam. ~
De re publica
Liber
76 I | hostium telis servatam in civium vinclis profudisse, et Themistoclem
77 I | obvium ferre conservandorum civium causa, meisque propriis
78 I | Rhodi, ut Athenis, nemo est civium qui ~(*****) ~(48) (Scipio)
79 I | aequale, quo iure societas civium teneri potest, cum par non
80 I | cum par non sit condicio civium? si enim pecunias aequari
81 I | civitas nisi iuris societas civium? ~(*****) ~(50) (Scipio)
82 I | mollesque mentes evadant civium, ut si minima vis adhibeatur
83 II | hic error ac dissipatio civium, quod mercandi cupiditate
84 II | voluntate atque concessu civium, quod cum Tarquinius ex
85 II | et aequabilitas et otium civium. desunt omnina ei populo
86 II | civitate docuit in conservanda civium libertate esse privatum
87 II | unius libidinem omnia nexa civium liberata nectierque postea
88 III | proque hac opinione omnium civium bonus ille vir vexetur,
89 IV | provisa sapienter ad illam civium beate et honeste vivendi
Cato Maior de senectute
Caput
90 3 | luce modo atque in oculis civium magnus, sed intus domique
91 1 | tardior. Themistocles omnium civium perceperat nomina; num igitur
In Catilinam
Oratio, Caput
92 I, 12 | tecta urbis, vitam omnium civium, Italiam [denique] totam
93 I, 17 | viderem, carere me aspectu civium quam infestis omnium oculis
94 I, 18 | sine te; tibi uni multorum civium neces, tibi vexatio direptioque
95 I, 24 | impiam dexteram ad necem civium transtulisti? ~
96 I, 27 | evocatorem servorum et civium perditorum, exire patiere,
97 I, 28 | multarunt. An leges, quae de civium Romanorum supplicio rogatae
98 I, 28 | a re publica defecerunt, civium iura tenuerunt. An invidiam
99 I, 28 | alicuius periculi metum salutem civium tuorum neglegis.
100 I, 29 | erat, ne quid hoc parricida civium interfecto invidiae [mihi]
101 I, 33 | moenibus, a vita fortunisque civium [omnium] arcebis et homines
102 II, 19 | cinere urbis et in sanguine civium, quae mente conscelerata
103 II, 20 | constituit; quas ego universas civium esse optimorum et fortissimorum
104 II, 29 | superatis a perditissimorum civium nefario scelere defendant. ~
105 III, 7 | incendissent caedemque infinitam civium fecissent, praesto esset
106 III, 24 | locus acervis corporum et civium sanguine redundavit. Superavit
107 III, 24 | est, quanta deminutione civium et quanta calamitate rei
108 III, 25 | concordiae, sed internecione civium diiudicatae sint. In hoc
109 III, 25 | cuun hostes vestri tantum civium superfuturum putassent,
110 IV, 10 | ne de capite videlicet civium Romanorum sententiam ferat.
111 IV, 11 | atque insepultos acervos civium, versatur mihi ante oculos
112 IV, 15 | lubenter neque in inproborum civium, sed in acerbissimorum hostium
113 IV, 16 | servitutis, qui non audaciam civium perhorrescat, qui non haec
114 IV, 17 | atque quaestus sequentia civium sustentatur, alitur otio;
115 IV, 18 | vobis se, vobis vitam omnium civium, vobis arcem et Capitolium,
116 IV, 22 | putant; qui autem ex numero civium dementia aliqua depravati
In L. Calpurnium Pisonem
Caput
117 III | nemo, nisi qui mecum esset, civium esse in numero videretur.
118 V | illud fuit te consule arx civium perditorum, receptaculum
119 VII | putaverunt. Caedem illi civium, vos servitutem expetistis.
120 XI | fortissimorum virorum, optimorum civium mihique amicissimorum multitudine
121 XV | senatus auxilium omnium civium cuncta ex Italia qui rem
122 XXIII | tibi non dicam horum aut civium ceterorum sed tuorum legatorum
123 XLI | sed in sententiis omnium civium famam nostram fortunamque
In Vatinium
Caput
124 7 | increpas quem vides omnium civium desiderio, ipsius denique
125 10 | tempora quibus nostrorum civium spectentur iudicia de nobis,
126 26 | quod me ex fortissimorum civium numero seiungendum non putasti. ~
127 32 | Castoris, nomen epuli, oculos civium, morem veterem, eius qui
Laelius de amicitia
Caput
128 11 | optare? qui summam spem civium, quam de eo iam puero habuerant,
129 61 | existimare oportet benevolentiam civium; quam blanditiis et assentando
Orator
Caput
130 34 | versarisque in optimorum civium vel flore vel robore. Iam
Philippicae
Oratio, Caput
131 I, 29 | potentiam, sed caritatem civium et gloriam concupivisse.
132 I, 36 | clamores innumerabilium civium? quid populi versus? quid
133 II, 37 | iuventutis, tum optimorum civium exercitus; qui si viverent,
134 II, 38 | videbat. Ego incolumitati civium primum, ut postea dignitati
135 II, 59 | sanguine dissimillimorum sui civium: felix fuit, si potest ulla
136 II, 112 | caritate te et benivolentia civium saeptum oportet esse, non
137 III, 6 | nihil moliri nisi caedem civium atque interitum civitatis
138 III, 6 | aut amiciorum rei publicae civium?~
139 III, 38 | amicissimorumque rei publicae civium exercitumque in senatus
140 IV, 4 | vestri, cruentus sanguine civium Romanorum, quos Suessae,
141 IV, 6 | virorum, fidelissimorum civium atque optimorum. Huius Martiae
142 IV, 9 | urbem, qui bona et fortunas civium ad praedam proposuerunt;
143 IV, 11 | quam ante oculos trucidatio civium.~
144 IV, 14 | consensum et concordiam civium, rationem aliquam, si ita
145 IV, 14 | non habet; nam concordiam civium qui habere potest, nullam
146 V, 24 | firmissimorum et fortissimorum civium, qui illum, ne si ita quidem
147 V, 25 | de fortunis et de bonis civium, sed ne de utilitate quidem
148 V, 32 | nefaria spe perditissimorum civium excitatum, quibus bona fortunaeque
149 V, 35 | quamquam in memoria gratorum civium tamquam in luce posita laetetur.
150 VII, 18 | omni motu concursus fiat civium perditorum? Ut nemo sit
151 VIII, 7 | Cinna cum Octavio de novorum civium suffragiis, rursus cum Mario
152 VIII, 8 | dissensione et discordia civium, sed in maxima consensione
153 VIII, 13 | et prudens, primas omnium civium P. Nasicae, qui Ti. Gracchum
154 VIII, 29 | sed etiam oculis servire civium. Domum recipere legatum
155 IX, 13 | decerno; quae quidem magnum civium dolorem et desiderium honore
156 X, 7 | gratissima memoria omnium civium inclusa nondum publica auctoritate
157 X, 8 | nisi de pace et concordia civium cogitantem. Eundem vidi
158 X, 10 | optimorum et fortissimorum civium imperiis et praesidiis tenentur.
159 X, 14 | Italia arderet, defuerit civium studiis potius quam eos
160 XI, 6 | est! Quid loquar de caede civium Romanorum, de direptione
161 XIII, 1 | discordiae, quem caedes civium, quem bellum civile delectat,
162 XIII, 21 | designatum, agros divexat civium optimorum, hostis taeterrimus
163 XIV, 6 | pietas, nefarium scelus, si civium. Quousque igitur is, qui
164 XIV, 7 | victimae, cum interfecta sit civium multitudo! 'De improbis',
165 XIV, 17 | fecissem, uti excellentium civium virtutem imitatione dignam,
166 XIV, 24 | hostium, sed ob conservationem civium novo et inaudito genere
Post reditum ad Quirites oratio
Caput
167 4 | pulchritudo urbis, quae humanitas civium, quae rei publicae dignitas,
168 7 | rediit, sed in discessu civium exercitu se armisque revocavit.
169 10 | inimicis interfectis, magna civium caede facta reducti sunt,
170 14 | me ageretur, corporibus civium trucidatis flumine sanguinis
Post reditum in senatu
Caput
171 6 | salutem deserui, ne propter me civium vulneribus res publica cruentaretur;
172 12 | cincinnatus ganeo non solum civium lacrimas, verum etiam patriae
173 27 | salutemque bonorum concordiamque civium facturum, et ut ad vos de
Pro Archia
Caput
174 4 | cum sit civis, a numero civium, verum etiam si non esset,
175 12 | ipsius quidem iudicio in civium Romanorum iure esse versatum,
176 12 | legibus, et adiit hereditates civium Romanorum, et in beneficiis
177 30 | huiusce imperi et pro vita civium prope universa re publica
Pro Balbo
Caput
178 | sanxissent ne quis suorum civium castra imperatorum populi
Pro Caelio
Caput
179 22 | potentias condicioni omnium civium providisse videamini. Equidem
180 70 | Catulus armata dissensione civium rei publicae paene extremis
Pro Cluentio
Caput
181 1 | dignitatis et in iudicio civium et in animadversione vitiorum
182 1 | rem ex tanta multitudine civium tam pauci de hominum fortunis
Pro Deiotaro
Caput
183 33 | scriberet? Multorum enim capita civium viderat, multos iussu Caesaris
Pro Flacco
Caput
184 2 | omnium tum salus esset non civium solum verum etiam gentium
185 2 | accusationem quae sceleratorum civium potius odio et furori quam
186 3 | etiam nunc quae fortium civium mentis cogitationesque sustentet;
187 29 | plenum optimorum virorum et civium, cum speculatur atque obsidet
188 32 | memoriam, ad illam universorum civium Romanorum per tot urbis
189 33 | togatos interemerunt, nomen civium Romanorum quantum in ipsis
190 42 | conversum, veniamus iam ad civium Romanorum querelas; ex quibus
191 18 | denique per populi nomen civium imperitorum multitudinem
192 19 | confidimus, lectissimorum civium et amplissimorum sententias
193 24 | spectatissimae salutem urbis et civium commendabam! Tu tum, Flacce,
194 27 | arbitretur? Quod si talium civium vos, iudices, taedet, ostendite;
Pro Fonteio
Caput
195 12 | negotiatorum est, plena civium Romanorum. Nemo Gallorum
196 12 | nummus in Gallia nullus sine civium Romanorum tabulis commovetur.
197 15 | Martius, colonia nostrorum civium, specula populi Romani ac
198 15 | praeterea <maximus> numerus civium Romanorum atque <equitum,>
199 17 | 15] Quid? civium Romanorum quae voluntas
200 34 | erit hostium voluntas quam civium? An dignitatem testium?
201 36 | sociorum Massiliensium, civium Romanorum omnium testimoniis
202 51 | credidisse videamini, plus saluti civium quam hostium libidini consuluisse,
Pro Marcello
Caput
203 2 | pacem, sed etiam orationem civium pacem flagitantium repudiari.
204 2 | natus esses. Omnium salutem civium cunctamque rem publicam
205 | X] Diversae voluntates civium fuerunt, distractaeque sententiae.
Pro Milone
Caput
206 3 | multitudo, quae quidem est civium, tota nostra est; neque
207 3 | dilectu perditissimorum civium conscribebat. Quanto ille
208 1 | impendentium timor. Quis enim erat civium qui sibi solutam P. Clodi
209 1 | fuit. Servorum et egentium civium et facinorosorum armis meos
210 1 | omnium denique in illum odia civium ardebant desiderio mei,
211 1 | voluntas erga nos sensusque civium, qui non modo improbitati
212 2 | omnes gentes urbis ac vitae civium conservatorem iudicarant,
Pro Murena
Caput
213 2 | cum vestra atque omnium civium salute tueatur. ~Et quoniam
214 5 | ipsi iam pridem tulerim de civium periculis defendendis non
215 6 | dignitas in summo periculo civium postulabat. Quod si tum,
216 47 | voluisti, ut odia occulta civium quae tacitis nunc discordiis
217 59 | periculo vero et in pernicie civium repudientur. ~
218 80 | iudices, urbis delendae, civium trucidandorum, nominis Romani
219 86 | vitae vestrae et ceterorum civium consulatis; deinde ego idem
Pro Rabirio
Caput
220 2 | iustae gravesque inimicitiae civium in discrimen capitis vocaverunt,
221 3 | fortunisque communibus, implorare civium fidem, suam salutem posteriorem
222 3 | etiam bonorum et fortium civium, quales vos omnibus rei
223 11 | auspicato in loco crucem ad civium supplicium defigi et constitui
224 11 | inviolatum corpus omnium civium Romanorum, integrum ius
225 12 | Porcia lex virgas ab omnium civium Romanorum corpore amovit,
226 12 | rettulit; Porcia lex libertatem civium lictori eripuit, Labienus,
227 12 | legem tulit ne de capite civium Romanorum iniussu vestro
228 16 | absit non modo a corpore civium Romanorum sed etiam a cogitatione,
229 30 | sapientissimorum ac fortissimorum civium mentis, quae mihi videntur
230 31 | clivo Capitolino improborum civium * * * ~
231 35 | si T. Labie<nus c>aedem civium <fecis>set ut L. Satur<ninus>,
232 36 | potuerunt, is nunc impetum civium, <c>ui n<e>cessario ~
Pro Rabirio Postumo
Caput
233 33 | invitum, neque ego cui omnium civium libertas carissima fuisset
Pro Sestio
Caput
234 26 | preces et clarissimorum civium lacrimas repudiavit! me
235 30 | Romanorum preces aspernari, civium denique omnium novis et
236 38a | communem salutem omnium civium et prope gentium pertinerent;
237 39 | reprehenderet aut perditorum civium vel potius domesticorum
238 45 | me propter salutem meorum civium, quae mihi semper fuit mea
239 51 | fere quemquam est invidia civium consecuta. domesticis malis
240 51 | domesticis malis et audacium civium consiliis saepe est resistendum,
241 64 | pactioni; si periculum civium, rei publicae.~
242 71 | pertinere et ad concordiam civium putavit et ad perficiundi
243 77a | tum, iudices, corporibus civium Tiberim compleri, cloacas
244 79 | illa Clodiana, in caede civium saepe iam victrix, exclamat,
245 85 | nulla. forum corporibus civium Romanorum constratum caede
246 87 | exemplo bonorum ac fortium civium: quid re publica, quid se
247 94 | eundemque bona creditorum, civium Romanorum, cum debitoribus
248 99 | constantiae. etenim in tanto civium numero magna multitudo est
249 99 | animi furorem discordiis civium ac seditione pascantur,
250 115 | quibus viris aut cui generi civium maxime plaudatur? neminem
251 125a | moderatores, legum domini, civium expulsores? Aliusne est
252 125b | declaravit nisi optimorum civium salutem et dignitatem populo
253 137 | illum summum ordinem omnium civium industriae ac virtuti pateret.
254 144 | fortissimorum et clarissimorum civium dignitate et gloria dicentem
255 145 | atque hic tot et talium civium squalor, hic luctus, hae
Pro Sulla
Caput
256 19 | cum tela, cum caedes, cum civium cruor, cum cinis patriae
257 23 | quae non ad maximam partem civium conveniret. Sed tamen te
258 27 | urbem hanc et vitam omnium civium satis adeptum fore, si ex
259 33 | cum exercitus perditorum civium clandestino scelere conflatus
260 33 | liberavi; ego vitam omnium civium, statum orbis terrae, urbem
261 87 | demersam extuli; misericordia civium adducti tum fuimus tam vehementes
Tusculanae
Liber, Caput
262 Tusc, XLVIII| mortem expetiverunt pro vita civium; <commemorant> Codrum, qui
263 Tusc, XXV | contineri] prudentia utilitatem civium cernat, iustitia nihil in
|