Academica
Liber, Caput
1 I, 7 | ut effecisti, sed etiam verborum.' VA. 'Audebimus ergo' inquit '
2 I, 8 | disceptabatur adhibebant; verborum etiam explicatio probabatur,
Brutus
Caput
3 33 | 33] Ante hunc enim verborum quasi structura et quaedam
4 34 | circumscriptione quadam verborum comprehendit concluditque
5 34 | quasi necessitate aliqua verborum comprensio terminatur; in
6 35 | incitatum, nihil ornatum vel verborum gravitate vel sententiarum,
7 69 | orationem Graeci putant, si verborum immutationibus utantur,
8 96 | apparuisse illa Graecorum et verborum comprensio et iam artifex,
9 118 | sintque architecti paene verborum, idem traducti a disputando
10 121 | ex genere et granditate verborum; dicit etiam in quadam epistula
11 162 | comprensio et ambitus ille verborum, si sic periodon appellari
12 216 | oratorem commendari quam verborum splendore et copia. nam
13 220 | optumis numerabatur propter verborum bonitatem, ut ante dixi,
14 234 | tamquam Curio copia nonnulla verborum, nullo alio bono, tenuit
15 242 | nullo acumine eam tamen verborum copiam, si quam habebat,
16 246 | non nimis ornatus genere verborum; prudens acutus, minime
17 253 | primoque in libro dixerit verborum dilectum originem esse eloquentiae
18 261 | itaque cum ad hanc elegantiam verborum Latinorum—quae, etiam si
19 263 | paratus ad causas veniens, verborum non egens, ipsa illa comparatione
20 265 | reconditae, divina memoria, summa verborum et gravitas et elegantia;
21 272 | excurrere videretur; eratque verborum et dilectus elegans et apta
22 274 | tenerum quam illius comprensio verborum, nihil tam flexibile, nihil
23 275 | 275] Erant autem et verborum et sententiarum illa lumina,
24 303 | 303] Erat in verborum splendore elegans, com positione
25 317 | deflorescentem cognovisti, sed verborum et actionis genere commotior.
26 320 | celeritate et continuatione verborum adhaerescens, sui dissimilior
27 325 | exornato et faceto genere verborum, in quo fuit Aeschylus Cnidius
28 327 | exercitatione perfecta eratque verborum astricta comprensio, summam
De fato
Caput
29 20 | necessitatem confirmant, sed verborum vim interpretantur. At qui
De finibus
Liber, Par.
30 I, | plurimum posuit. ea scientia et verborum vis et natura orationis
31 II, | Satisne igitur videor vim verborum tenere, an sum etiam nunc
32 II, | cum rerum obscuritas, non verborum, facit ut non intellegatur
33 II, | extorquere ex animis cognitiones verborum, quibus inbuti sumus. quis
34 II, | si denique consuetudinem verborum teneret, numquam in tantas
35 II, | non egeremus! istorum enim verborum amore, quae perraro appellantur
36 III, | rerum inventor fuit quam verborum novorum. quodsi in ea lingua,
37 III, | modo non vinci a Graecis verborum copia, sed esse in ea etiam
38 III, | magnifice, inquam, sed videsne verborum gloriam tibi cum Pyrrhone
39 III, | limatam quandam et rerum et verborum tenuitatem. scio enim esse
40 III, | esse aio discrepantiam quam verborum, quippe cum Peripatetici
41 III, | reiecta. re enim intellecta in verborum usu faciles esse debemus.
42 IV, 9 | videtur esse inanitas ista verborum. ~
43 IV, 22 | hoc ille non vidit, sed verborum magnificentia est et gloria
44 IV, 27 | 74] Nam ex eisdem verborum praestrigiis et regna nata
De inventione
Liber, Caput
45 I, 9 | c u t i o est idoneorum verborum [et sententiarum] ad inventionem
46 I, 9 | est firma animi rerum ac verborum ad inventionem perceptio; ~
47 I, 9 | a t i o est ex rerum et verborum dignitate vocis et corporis
48 I, 9 | differemus; nam et multorum verborum indigent et non tanto opere
49 I, 28 | rerum non necessariarum quam verborum multitudine supersedendum
50 II, 50 | exercitatione magnam sibi verborum et sententiarum copiam conparaverint,
51 II, 55 | modo rerum, verum etiam verborum potestatem sibi arrogare
De officiis
Liber, Caput
52 I, 104 | rerum turpitudo adhibetur et verborum obscenitas. Ludendi etiam
53 I, 132 | referta omnia; quamquam, quae verborum sententiarumque praecepta
54 I, 136 | vocis contentione maiore et verborum gravitate acriore, id agendum
De optimo genere oratorum
Pars, Caput
55 II | loquentes, quod est Latine, verborum praeterea et propriorum
56 II, 5 | commovendi graves. Sed et verborum est structura quaedam duas
57 V, 14 | reddere, sed genus omne verborum vimque servavi. Non enim
De oratore
Liber, Caput
58 I, V | rerum plurimarum, sine qua verborum volubilitas inanis atque
59 I, V | sed etiam constructione verborum, et omnes animorum motus,
60 I, IX | plena consiliorum, inania verborum videmus?
61 I, XI | dixit, ornatus vero ipse verborum oratoris putandus est; et,
62 I, XII | enim tam furiosum, quam verborum vel optimorum atque ornatissimorum
63 I, XVI | numeris astrictior paulo, verborum autem licentia liberior,
64 I, XVIII | nitidum quoddam genus est verborum et laetum, et palaestrae
65 I, XXVIII | mobilitas linguae, non celeritas verborum, non denique ea, quae nobis
66 I, XXXIII | conlocatio conformatioque verborum perficitur in scribendo,
67 I, XXXV | attendo: tantus enim cursus verborum fuit et sic evolavit oratio,
68 I, XLII | pertractatio, historiarum cognitio, verborum interpretatio, pronuntiandi
69 I, XLIII | antiquitatis effigies, quod et verborum vetustas prisca cognoscitur
70 I, LV | esse et incomptam videres, verborum eam dote locupletasti et
71 I, LXI | adsecutus, ut una continuatione verborum, id quod eius scripta declarant,
72 II, VIII | Quod carmen artificiosa verborum conclusione aptius? Qui
73 II, VIII | res splendore inlustrata verborum? Quid plenius quam omni
74 II, IX | si qua est ars alia, quae verborum aut faciendorum aut legendorum
75 II, IX | distinguere quasi quibusdam verborum sententiarumque insignibus:
76 II, XIII | varietate colorum neque verborum conlocatione et tractu orationis
77 II, XIII | rerum frequentia, ut is verborum prope numerum sententiarum
78 II, XIV | abundantissimus et ipsa compositione verborum non impolitus magnam eloquentiam
79 II, XV | 64] verborum autem ratio et genus orationis
80 II, XVI | sine ieiuna concertatione verborum.
81 II, XVII | sententiarum gravitate, omnium verborum ponderibus est utendum;
82 II, XIX | superare mendosum est; tum verborum omnium definitiones, in
83 II, XXII | adsequitur, oris pravitatem et verborum latitudinem imitatur; sed
84 II, XXIII | videtur imitari; qui tamen verborum gravitate et elegantia et
85 II, XXV | in artibus, disputatur, verborum definitio, ut cum quaeritur,
86 II, XLIII | pudor[is significatio], verborum comitas; si quid persequare
87 II, XLIII | quodam sententiarum et genere verborum, adhibita etiam actione
88 II, XLV | gravissimorum optimorumque verborum, tam integrae sententiae,
89 II, L | quanta haesitatio tractusque verborum! Vt tu illud initio, quod
90 II, LV | gravitate et celeritate verborum "Brute, quid sedes? Quid
91 II, LIX | ingenuitatem et ruborem suum verborum turpitudine et rerum obscenitate
92 II, LXV | translatione aut ex inversione verborum. Ex immutatione, ut olim
93 II, LXVI | 264] Ac verborum quidem genera, quae essent
94 II, LXXX | est brevitas, cum tantum verborum est quantum necesse est,
95 II, LXXXVII | sententias? Omnem descriptum verborum apparatum? Ita audire vel
96 II, LXXXVII | notatisque rebus, ordinem verborum omnium aut sententiarum
97 II, LXXXVII | consuetudo gignitur, et similium verborum conversa et immutata casibus
98 II, LXXXVIII| 359] Sed verborum memoria, quae minus est
99 III, I | resistendum Philippo quasi quasdam verborum faces admovisset, non tulit
100 III, VI | significabo brevi neque verborum ornatum inveniri posse non
101 III, VI | sententiam inlustrem sine luce verborum.
102 III, VIII | corporis et dignitate motus, verborum quoque ea gravitate et copia
103 III, IX | alterum enim exsultantem verborum audacia reprimebat alterum
104 III, XI | subtilitas ista delectat, omitto verborum, quamquam est caput; verum
105 III, XIII | nimis longa continuatione verborum, non valde productis eis,
106 III, XIII | tantaque insolentia ac turba verborum, ut oratio, quae lumen adhibere
107 III, XV | bellum, ut efficeret oratorem verborum actoremque rerum.
108 III, XXIV | 93] Verborum eligendorum et conlocandorum
109 III, XXV | porro conspersa sit quasi verborum sententiarumque floribus,
110 III, XXXI | 125] rerum enim copia verborum copiam gignit; et, si est
111 III, XXXIII | eloquentiam, quam in clamore et in verborum cursu positam putant; omnium
112 III, XXXVII | inesse videatur. Sed in hoc verborum genere propriorum dilectus
113 III, XXXVII | quoddam atque fundamentum est, verborum usus et copia bonorum.
114 III, XL | aliunde sumere; sed in suorum verborum maxima copia tamen homines
115 III, XLII | id est, in continuatione verborum. Ne illa quidem traductio
116 III, XLIII | fit, ut omnis singulorum verborum virtus atque laus tribus
117 III, XLIII | 171] Sequitur continuatio verborum, quae duas res maxime, conlocationem
118 III, XLIII | haec conlocatio conservanda verborum, de qua loquor; quae vinctam
119 III, XLIV | subsequitur modus etiam et forma verborum, quod iam vereor ne huic
120 III, XLIV | neque librariorum notis, sed verborum et sententiarum modo interpunctas
121 III, XLIV | versum atque cantum, ut et verborum numero et vocum modo delectatione
122 III, XLIV | vocis dico moderationem et verborum conclusionem, quoad orationis
123 III, XLIV | si efficitur coniunctione verborum, vitium est, et tamen eam
124 III, XLVI | clausulas enim atque interpuncta verborum animae interclusio atque
125 III, XLVII | Longissima est igitur complexio verborum, quae volvi uno spiritu
126 III, XLVII | principia continuandorum verborum satis decore cadunt.
127 III, XLVIII | possumus. Quod si continuatio verborum haec soluta multo est aptior
128 III, XLVIII | infringitur ille quasi verborum ambitus; sic enim has orationis
129 III, XLIX | perpetuitate et quasi conversione verborum, sed saepe carpenda membris
130 III, XLIX | verbis finiantur eorumque verborum iunctio nascatur ab proceris
131 III, XLIX | modo ne circuitus ipse verborum sit aut brevior, quam aures
132 III, L | multo ostendunt magis in verborum, numerorum vocumque iudicio;
133 III, LI | disputari quam de puerilibus his verborum translationibus maluissetis!
134 III, LI | circuitum et quasi orbem verborum conficere non possent, nam
135 III, LII | enim de singulorum laude verborum, dixi de coniunctione eorum,
136 III, LII | sed inter conformationem verborum et sententiarum hoc interest,
137 III, LII | sententiarum hoc interest, quod verborum tollitur, si verba mutaris,
138 III, LII | oratio sententiarum atque verborum. ~
139 III, LIV | tractatio. Nam et geminatio verborum habet interdum vim, leporem
140 III, LIV | quaedam et conversio et verborum concinna transgressio et
141 III, LV | causae capitis alium quendam verborum sonum requirunt, alium rerum
De partitione oratoria
Caput
142 16 | inflexione aut adiunctione verborum.
143 18 | servandi, consecutioque verborum. Numeros aures ipsae metiuntur,
144 19 | intermissione aut concisione verborum. Obscurum autem aut longitudine
145 19 | inflexione atque immutatione verborum. Brevitas autem conficitur
146 21 | elegantia et iucunditate verborum sonantium et lenium, deinde
147 21 | similitudinem aequalitatemque verborum; tum ex contrariis sumpta
148 21 | ponantur, constructioque verborum tum coniunctionibus copuletur,
149 23 | totum situm in commutatione verborum: quae simplicibus in verbis
150 24 | adhiberi potest commutatio, non verborum sed ordinis tantummodo,
151 25 | oratori et cum rerum et cum verborum momentis commutanda maxime
152 53 | in dicendo fidem. Ea et verborum genere conficitur et rerum.
153 72 | eis in oratione singulorum verborum insignibus quae habent plurimum
154 72 | et in ipsa constructione verborum ut paria paribus et similia
155 72 | sensum, apto quodam quasi verborum modo.
156 81 | concertatio captatioque verborum, et hanc oratoriam vim inanis
157 107 | legis aut testamenti aut verborum ipsius iudicii aut alicuius
158 108 | scripto propter verbi aut verborum ambiguitatem, ut liceat
159 124 | ergo haec contentio prima verborum, in qua, etiamsi propius
160 137 | sententiis contra acerbitatem verborum deprecandum. Sin scripta
De provinciis consularibus
Caput
161 2 | sententia sua, sed etiam verborum gravitate esse notandos
162 27 | rei publicae, sed dignitas verborum, honos et novitas et numerus
163 28 | differebant, alii sine ulli verborum ornamentis dabant; in ea
De re publica
Liber
164 III | more loquitur, ut omnia verborum momentis, non rerum ponderibus
In L. Calpurnium Pisonem
Caput
165 XIX | numero dierum et genere verborum, huius unius litteris nuntiantibus
Laelius de amicitia
Caput
166 21 | nec eam, ut quidam docti, verborum magnificentia metiamur virosque
Orator
Caput
167 17 | ab aliis rerum ab aliis verborum doctrina quaeritur.
168 20 | sententiarum gravitate et maiestate verborum, vehementes varii, copiosi
169 21 | orationem ornamentis modicis verborum sententiarumque distinguit.
170 26 | ipso diligenter examinante verborum omnium pondera reprehendit
171 32 | Huius tamen nemo neque verborum neque sententiarum gravitatem
172 36 | discedit a communi more verborum; Pacuvio, inquit alius:
173 | XII. Ab hac et verborum copia alitur et eorum constructio
174 38 | certique et circumscripti verborum ambitus conceduntur, de
175 53 | 53] flumen aliis verborum volubilitasque cordi est,
176 67 | incitatius feratur et clarissimis verborum luminibus utatur, potius
177 68 | faciendorum iungendorumque verborum, tum etiam non nulli eorum
178 68 | est iudicium electioque verborum—, propterea ceterarum rerum
179 71 | auditor omnis eodem aut verborum genere tractandus est aut
180 78 | circuitus conglutinatioque verborum. Illa enim ipsa contracta
181 80 | ornamentis, alia rerum alia verborum. Ornatus autem verborum
182 80 | verborum. Ornatus autem verborum duplex: unus simplicium
183 81 | reliquisque ornamentis et verborum et sententiarum demissior;
184 83 | autem concinnitatem, quae verborum conlocationem inluminat
185 85 | 85] itemque si quae verborum iterationes contentionem
186 85 | poterit uti, continuationem verborum modo relaxet et dividat
187 95 | illa modica ac temperata—verborum cadunt lumina omnia, multa
188 96 | expolitum genus, in quo omnes verborum, omnes sententiarum inligantur
189 110 | levitate Aeschini et splendore verborum.
190 115 | primum vim, naturam, genera verborum et simplicium et copulatorum;
191 134 | potest. Nam et singulorum verborum et conlocatorum lumina attigimus;
192 134 | reliqua ex conlocatione verborum quae sumuntur quasi lumina
193 149 | forma ipsa concinnitasque verborum conficiat orbem suum, aut
194 150 | sequatur, ne extremorum verborum cum insequentibus primis
195 161 | olim autem politius, eorum verborum, quorum eaedem erant postremae
196 162 | patens de natura usuque verborum—longius autem quam instituta
197 164 | bonitate potius nostrorum verborum utamur quam splendore Graecorum,
198 164 | sponte, aut quodam genere verborum, in quibus ipsis concinnitas
199 168 | et perfecto completoque verborum ambitu gaudent et curta
200 178 | certos cursus conclusionesque verborum. ~
201 181 | compositione quadam vel genere verborum; an sit suum cuiusque, ut
202 181 | compositio vocibus, genus ipsum verborum quasi quadam forma et lumine
203 182 | quod inluminatum genere verborum; quamquam id quidem finitimum
204 185 | quae condiant orationem, verborum numerorumque iucunditas.
205 197 | latebit eo magis, si et verborum et sententiarum ponderibus
206 199 | quaeri totone in ambitu verborum numeri tenendi sint an in
207 199 | a principio ferri debet verborum illa comprehensio et tota
208 201 | tractatio in conlocatione verborum. ~
209 | autem sunt utriusque partes: verborum translatum, novum, priscum .-
210 202 | concinnitate aut constructione verborum.
211 203 | si locus, in omni parte verborum; si unde ortus sit, ex aurium
212 203 | loco, in tota continuatione verborum; si quae res efficiat voluptatem,
213 206 | est unde orta sit forma verborum dicendumque quantos circuitus
214 214 | nonne id numerus effecerit? Verborum ordinem immuta, fac sic: "
215 219 | praesidium est; ordo enim verborum efficit numerum sine ulla
216 219 | non numero quaesito, sed verborum conlocatione ceciderunt.
217 227 | eita atque absolute, nec verborum lumen apparet nisi diligenter
218 229 | enervetur oratio compositione verborum, ut aliter in ea nec impetus
219 230 | et utitur ea traiectione verborum et nihilo tamen aptius explet
220 232 | conlocationem dissolvas permutatione verborum;—corrumpatur enim tota res,
221 233 | 233] videsne, ut ordine verborum paululum commutato, isdem
222 233 | sententiam eamque ordine verborum paululum commutato in quadrum
223 236 | sententiose autem sine verborum et ordine et modo infantia,
Philippicae
Oratio, Caput
224 II, 95 | modo non iniquum. Mira verborum complexio! At ille numquam (
225 VIII, 2 | non modo rerum, sed etiam verborum; potest enim esse bellum,
226 VIII, 17 | 17] Itaque sine verborum contumelia a te dissentire
227 XI, 5 | liberalis videretur. Cum verborum contumeliis optimum virum
228 XIII, 4 | contumelias fore censetis minasque verborum! nisi forte eos pax ipsa
Pro Caecina
Caput
229 50 | singularem putabimus in verborum errore versari, rem et causam
230 51 | hoc dubium est quin neque verborum tanta copia sit non modo
231 58 | nihil ad rem pertinet quae verborum vis sit ac nominum. Tam
232 65 | inrident, tum aucupia verborum et litterarum tendiculas
233 84 | campo aequitatis ad istas verborum angustias et ad omnis litterarum
234 88 | quam petebat, sic quoniam verborum vim necessario similitudine
Pro Caelio
Caput
235 8 | turpitudine abes, tantum te a verborum libertate seiungas; deinde
236 45 | copiam sententiarum atque verborum, quae vestra prudentia est,
Pro Cluentio
Caput
237 3 | cognita sunt ab omnibus verborum ornamenta non quaerunt.
Pro Flacco
Caput
238 7 | turpissimam obscenitatem verborum praetereundas puto. Dixit
Pro Fonteio
Caput
239 35 | barbaro atque immani terrore verborum; quod ego profecto non crederem,
Pro Murena
Caput
240 25 | atque interpunctionibus verborum occupatae. Deinde, etiam
241 38 | comitiis consularibus, non verborum interpretes deliguntur.
Pro Rabirio
Caput
242 13 | suppliciis invisitatis sed etiam verborum crudelitate inaudita violare
243 15 | omnis et suppliciorum et verborum acerbitates non ex memoria
Pro Roscio Comoedo
Caput
244 46 | est; non enim ex pactione verborum quibus ius iurandum comprehenditur,
Pro Sulla
Caput
245 24 | crede, excutient tibi istam verborum iactationem et te ex somno
246 30 | efferatur immoderatione verborum? Qui cum suppressa voce
Topica
Caput
247 12 | sapienter sapientia. Haec verborum coniugatio suzug¤a dicitur,
248 34 | absolute. At cum de ornamentis verborum sententiarumve praecipitur,
Tusculanae
Liber, Caput
249 Tusc, XXV | mente vestigia? quae possunt verborum, quae rerum ipsarum esse
250 Tusc, XXVI | est enim memoria rerum et verborum? quid porro inventio? profecto
251 Tusc, 0 | copia sententiarum atque verborum, ieiunitatem et famem se
252 Tusc, 0 | 30 Haec est copia verborum, quod omnes uno verbo malum
253 Tusc, 0 | in bonis. Hoc posito et verborum concertatione sublata tantum
254 Tusc, 0 | laborare, aliud dolere. O verborum inops interdum, quibus abundare
255 Tusc, XI | Peripateticos nihil praeter verborum novitatem interesse. Quod
256 Tusc, XII | advena quidam et ignobilis verborum opifex, insinuasse se in
|