Academica
Liber, Caput
1 I, 10 | cetera autem etsi nec bona nec mala essent tamen alia
Brutus
Caput
2 64 | consectentur; quos, valetudo modo bona sit, tenuitas ipsa delectat—
Commentariolum petitionis
Caput
3 II | egentes. Eorum alterius bona proscripta vidimus, vocem
4 VII | plurimorum studio atque omnium bona existimatione munitum praecurrat,
5 XIII | est ut spes rei publicae bona de te sit et honesta opinio;
De divinatione
Liber, Par.
6 I | Romanis auguribus ignorantur (bona hoc tua venia dixerim),
7 II, 171 | proxumos, ut Apollinis exta bona sint, Dianae non bona? Quid
8 II, 171 | exta bona sint, Dianae non bona? Quid est tam perspicuum
9 II, 215 | quamquam haud ignoro, quae bona sint, sinistra nos dicere,
De fato
Caput
10 7 | Posidonium, sicut aequum est, cum bona gratia dimittamus, ad Chrysippi
De finibus
Liber, Par.
11 I, | memoria torquentur, sapientes bona praeterita grata recordatione
12 I, | mala sint, laetitia, si bona. ~O praeclaram beate vivendi
13 I, | numquam potest. praeterea bona praeterita non meminerunt,
14 II, | corpore et extra esse quaedam bona. et certamen honestum et
15 II, | illud quale tandem est, bona praeterita non effluere
16 II, | praeteritorum memoria.' Sed ad bona praeterita redeamus. quae
17 III, | sed tamen omne, quod de re bona dilucide dicitur, mihi praeclare
18 III, | Peripatetici omnia, quae ipsi bona appellant, pertinere dicant
19 III, | quidem bonorum, quae nos bona vere appellemus, frequentia
20 III, | vero satis acute dicunt: si bona valitudo pluris aestimanda
21 III, | itaque, si voluptas aut si bona valitudo sit in bonis, divitias
22 III, | rem, ut integri sensus, ut bona valitudo.
23 III, | 57] De bona autem fama—quam enim appellant
24 III, | prosunt aut quae nocent, aut bona sunt aut mala, quae sint
25 IV, 7 | subtilius persequentes corporis bona facilem quandam rationem
26 IV, 8 | Ea enim omnia, quae illi bona dicerent, praeposita esse,
27 IV, 8 | dicerent, praeposita esse, non bona, itemque illa, quae in corpore
28 IV, 9 | divitias, opes, valitudinem bona dicas anne praeposita, cum
29 IV, 9 | praeposita, cum ille, qui ista bona dicit, nihilo plus iis tribuat
30 IV, 11 | continuo vita beata tollitur. Bona autem corporis huic sunt,
31 IV, 16 | dicerent quidem sua summa bona esse a natura profecta,
32 IV, 18 | divitias, gloriam, multa alia bona esse dicant, laudabilia
33 IV, 20 | si ea quoque habeat, quae bona, non audet appellare, naturae
34 IV, 20 | aestimanda ducebat ea, quae ipse bona negaret esse, quam illi,
35 IV, 20 | esse, quam illi, qui ea bona esse dicebant. Quid igitur
36 IV, 21 | plus tribuunt, qui illa bona esse dicunt, quam Zeno,
37 IV, 21 | naturae esse dixit, eadem illi bona appellant, vitam autem beatam
38 IV, 26 | locupletem esse, non dolere, bona non dico, sed dicam Graece
39 IV, 26 | ita disputabat, et, quae bona negarentur ab eo esse et
40 V, 38 | ipsi inimicus est, eum quae bona sunt mala putare, bona contra
41 V, 38 | quae bona sunt mala putare, bona contra quae mala, et quae
42 V, 44 | quidem videtur, non explet bona naturae voluptas, iure praetermissa
43 V, 52 | enim, quae sunt a nobis bona corporis numerata, complent
44 V, 55 | est. dicis eadem omnia et bona et mala, quae quidem dicunt
45 V, 55 | integritatem unguiculorum omnium <bona>, deformitatem, morbum,
46 V, 55 | quidem; sed haec cum corporis bona sint, eorum conficientia
47 V, 58 | sed, cum ego ista omnia bona dixero, tantum refert quam
48 V, 58 | pluris aestimanda ego, qui bona, quam tu, producta qui appellas,
49 V, 58 | quae secundum naturam sint, bona appellare nec fraudare suo
De imperio Cn. Pompei ad Quirites oratio
Caput
50 6 | belli requiretis; aguntur bona multorum civium, quibus
51 17 | dicturus, quod ad multorum bona civium Romanorum pertinet,
De inventione
Liber, Caput
52 I, 93 | indigere, neget postea sine bona valetudine posse bene vivi;
53 II, 157 | expetatur, ut amicitia, bona existimatio. Atque ex his
De lege agraria
Oratio, Caput
54 I, 7 | in qua velint solitudine, bona populi Romani possint divendere.
55 II, 56 | 56] L. Sulla cum bona indemnatorum civium funesta
56 II, 100 | polliceor hoc vobis, Quirites, bona fide: rem publicam vigilanti
De legibus
Liber, Caput
57 I, 47 | blanditiis corrupti, quae natura bona sunt, quia dulcedine hac
58 I, 60 | oculorum, sic ingenii aciem ad bona seligenda et reicienda contraria (
59 III, 154 | ratione ac sine ulla spe bona furor edere potuit inpurae
60 III, 166 | 34] Quintus: Atqui frater bona tua venia dixerim, ista
61 III, 166 | severe, deinde vi opprimi in bona causa est melius quam malae
De officiis
Liber, Caput
62 I, 114 | nec tam est enitendum, ut bona, quae nobis data non sint,
63 II, 188 | dicere hasta posita, cum bona in foro venderet et bonorum
64 II, 188 | foediore, non singulorum civium bona publicaret, sed universas
65 II, 197 | perspiciunt nec opinata quaedam bona. Itaque eos viros suspiciunt
66 II, 242 | ipse restituerat, quorum bona alii possederant, egere
67 II, 244 | hastam in foro ponere et bona civium voci subicere praeconis.
68 II, 249 | inter se corporis sic, ut bona valitudo voluptati anteponatur,
69 III, 306 | fefellisse, etiam si illa nec bona est nec aedificata ratione,
70 III, 312 | in quibus additur ex fide bona. Reliquorum autem iudiciorum
71 III, 317 | FACERE OPORTERET EX FIDE BONA. M. Cato sententiam dixit,
72 III, 321 | quibus adderetur EX FIDE BONA, fideique bonae nomen existimabat
73 III, 368 | consentaneum sit ei dicere, qui bona voluptate terminaverit,
De optimo genere oratorum
Pars, Caput
74 III, 8 | non sunt contenti quasi bona valetudine, sed viris, lacertos,
De oratore
Liber, Caput
75 I, XXV | neque enim ignoro, et quae bona sint, fieri meliora posse
76 I, LVII | viribusque torquebit. Nisi vero - bona venia huius optimi viri
77 II, XI | exponenda sibi esse fortunae bona;
78 II, XL | comparabimus sic: ex maiore: "si bona existimatio divitiis praestat
79 II, LIV | in ardente opprimi, quam bona dicta teneat; haec scilicet
80 II, LIV | dicta teneat; haec scilicet bona dicta, quae salsa sint;
81 II, LXX | Pompei, locupletis hominis, bona sine testamento possederat,
82 II, LXXXIV| sunt naturae et fortunae bona; in quibus est summa laus
83 III, XVIII | modo possit: alia enim et bona et mala videntur Stoicis
De partitione oratoria
Caput
84 57 | totum quidem moveat, si bona ex fortuna quis cadat, et
85 74 | quoniam tribus in generibus bona malave versantur, externis,
86 88 | In his igitur rebus cum bona sint, facile est intellectu
87 91 | mala fugiant quam sequantur bona. Nam neque honesta tam expetunt
88 91 | illud, ut doceamus qua via bona consequi malaque vitare
De provinciis consularibus
Caput
89 11 | bonorumque omnium non solum bona, sed etiam honestatem miseri
De re publica
Liber
90 I | plerumque homines nulla re bona dignos, cum quibus comparari
91 I | argenti pondus atque auri qui bona nec putare nec appellare
92 I | exilium innocentes, tum bona direpta multorum, tum annui
93 III | convenit, dum furiosorum bona legibus in adgnatorum potestate
94 V | uterentur, nec bene vivi sine bona re publica posset, nec esse
Cato Maior de senectute
Caput
95 1 | gravis est; qui autem omnia bona a se ipsi petunt, eis nihil
96 1 | Ut enim adulescentibus bona indole praeditis sapientes
97 3 | istis ipsis voluptatibus bona aetas fruitur libentius,
In Catilinam
Oratio, Caput
98 II, 25 | postremo copia cum egestate, bona ratio cum perdita, mens
99 II, 25 | mens sana cum amentia, bona denique spes cum omnium
100 III, 1 | vitamque omnium vestrum bona, fortunas, coniuges liberosque
101 IV, 8 | miseriis consolari solet. Bona praeterea publicari iubet,
In L. Calpurnium Pisonem
Caput
102 XVIII | isti ipsi qui mala dolore, bona voluptate definiunt, sapientem,
Laelius de amicitia
Caput
103 26 | generorum, praesertim in re bona, cum difficile est, tum
Orator
Caput
104 200 | 200] Id autem bona disciplina exercitatis,
Paradoxa Stoicorum
Parad., Caput
105 I, 7 | pecuniae membra] verbo bona putaverunt appellanda, cum
106 I, 8 | opinio; neque ego umquam bona perdidisse dicam, si quis
107 I, 9 | quae nos appellamus etiam bona. Quid est igitur, quaeret
108 I, 11 | caelum? iisne, quae isti bona appellant, an rebus gestis
Philippicae
Oratio, Caput
109 I, 27 | in hac sua fortuna, quae bona ipsi videtur, (mihi, ne
110 II, 64 | pro aede Iovis Statoris bona Cn. Pompei (miserum me!
111 II, 64 | infixus haeret animo dolor), bona, inquam, Cn. Pompei Magni
112 IV, 9 | satiavit; qui sibi urbem, qui bona et fortunas civium ad praedam
113 V, 22 | concupisset? quorum ipsorum bona, quantacumque erant, statim
114 V, 32 | civium excitatum, quibus bona fortunaeque nostrae notatae
115 XI, 13 | Apulo Domitio? cuius modo bona proscripta vidi. Tanta procuratorum
116 XI, 13 | prodige vivere, qui nostra bona sperant, cum effundant sua.
117 XI, 15 | iudicavit hostem Dolabellam, bona censuit publice possidenda.
118 XII, 19 | audacissimi videbantur, mea bona donare se dixit Petusio
119 XIV, 37 | templa deorum immortalium, bona fortunasque omnium liberosque
Post reditum ad Quirites oratio
Caput
120 4 | nemo magis. sed tamquam bona valetudo iucundior est iis,
121 20 | obsidione liberavisset, cum sua bona possideri ab inimicis ac
Post reditum in senatu
Caput
122 18 | mea diripiebatur, ardebat, bona ad vicinum consulem de Palatio,
Pro Caecina
Caput
123 38 | est ad incertum revocari bona, fortunas, possessiones
124 76 | Romani causa, civitatis ius, bona, fortunae possessionesque
Pro Caelio
Caput
125 34 | fraterna vitia potius quam bona paterna et avita et usque
Pro Cluentio
Caput
126 2 | obscurum-intellegebat Habito mortuo bona eius omnia ad matrem esse
127 1 | necandis exercitati, omnia bona Habiti ventura fuisse dicebat.
128 3 | Ennium esse quendam cuius bona teneat Habitus. Est hic
Pro Deiotaro
Caput
129 37 | summa, quidam etiam sola bona esse dixerunt, hisque non
Pro Flacco
Caput
130 16 | amplecteretur, peculatus damnatus et bona et senatorium nomen amisit.
131 16 | Lysaniam, cuius fratris bona, quod populo non solvebat,
132 13 | periculum navigandi? quasi bona comesse Romae non liceret.
Pro Marcello
Caput
133 4 | cogitabis: quae non modo summa bona, sed nimirum audebo vel
Pro Milone
Caput
134 3 | liberosque vestros in re publica bona esse visuros: in eis singulis
135 1 | resciderat, me patria expulerat, bona diripuerat, domum incenderat,
136 2 | cedam atque abibo: si mihi bona re publica frui non licuerit,
137 2 | pro te supplicem abieci; bona, fortunas meas ac liberorum
Pro Murena
Caput
138 58 | denique ne ea soli huic obsint bona M. Catonis quae ille adeptus
139 61 | M. Catone, iudices, haec bona quae videmus divina et egregia
Pro Plancio
Caput
140 | profecto, praesertim tam bona in causa, numquam, quo ceteri
Pro Quinctio
Caput
141 VI | praetore Naevius ut ex edicto bona possidere liceat; iussit
142 VI | possidere liceat; iussit bona proscribi eius quicum familiaritas
143 VIII | QVOIVS EX EDICTO PRAETORIS BONA DIES XXX POSSESSA SINT.
144 VIII | satis dare iuberetur, si bona possessa essent ex edicto.
145 VIII | cum Sex. Naevio facere: SI BONA SVA EX EDICTO P. BVRRIENI
146 VIII | dare ne videretur iudicasse bona sua ex edicto possessa esse;
147 X | auditurus sis. ~Negamus te bona P. Quincti, Sex. Naevi,
148 X | a praetore postulares ut bona P. Quincti possideres, deinde
149 XIV | esse in Naevium? "Quincti bona," inquit, "ex edicto praetoris
150 XIV | a praetore postulares ut bona possideres? Non opinor id
151 XV | fuit postulare ut ex edicto bona possidere liceret? ad haec
152 XV | solacio sublevatur. Cuius vero bona venierunt, cuius non modo
153 XV | relinquit. Ergo hercule, cuius bona ex edicto possidentur, huius
154 XVI | et quantum sit alterius bona proscribere. Iugulare civem
155 XVII | postulone a praetore ut eius bona mihi possidere liceat, an,
156 XVIII | vadimonium desertum esset, bona proscribere." Improbe; verum,
157 XIX | nunc ex edicto praetoris bona P. Quincti possideri nullo
158 XIX | modo? tum cum postulabas ut bona possideres? Nemo adfuit;
159 XX | sit, eum non defendi, eius bona recte possideri posse, ei
160 XX | Quod cum ita sit, ex edicto bona possessa non sunt. At enim
161 XXII | facta sint, ex edicto te bona P. Quincti non possedisse
162 XXIII | edicto possedisti, quaero cur bona non venierint, cur ceteri
163 XXIV | transegerit, hoc est cur bona quae ex edicto possidebat
164 XXIV | ipse, Sex. Naevi, statuisti bona P. Quincti ex edicto possessa
165 XXIV | gravissimum debet esse. Emisti bona Sex. Alfeni L. Sulla dictatore
166 XXV | quoad potuerit restitisse. Bona postulas ut ex edicto possidere
167 XXVI | ante quam postulasti ut bona possideres, misisti qui
168 XXVII | SI EX EDICTO PRAETORIS BONA P. QVINCTI POSSESSA NON
169 XXVII | ut opinor, praedium non bona videatur alterius possidere.
170 XXVII | possideri. Probat Naevium non bona sed praedium; possedisse:
171 XXVII | possidere; et colligit: Quod si bona P. Quincti possideres, possidere
172 XXVIII | convenerit quam hominis propinqui bona possideri postularentur,
173 XXVIII | edicto autem non potuisse bona possideri demonstravi, quod
174 XXIX | Quaesivi quae causa fuisset cur bona non venissent, cum ex edicto
175 XXIX | postularet uti ei liceret bona possidere. Postea recitavi
176 XXIX | Quinctium. Omnino autem bona possessa non esse constitui,
Pro Rabirio Postumo
Caput
177 45 | est ex tanto populo qui bona C. Rabiri Postumi nummo
178 46 | condemnetur a vobis, <si> ita bona veneant ut solidum suum
Pro Roscio Amerino
Caput
179 6 | 6] Quae res ea est? Bona patris huiusce Sex. Rosci,
180 30 | domus obsessa ab inimicis, bona adempta, possessa, direpta,
181 78 | qui quaestionem fugitant, bona possident, in caede atque
182 105 | Curat Chrysogonus ut eius bona veneant statim; qui non
183 107 | scio non negare ad haec bona Chrysogonum accessisse impulsu
184 125 | hoc videamus: eius hominis bona qua ratione venierunt aut
185 125 | indignum, hominis innocentis bona venisse si enim haec audientur
186 125 | scio verum ista ipsa lege bona Sex. Rosci venire qui potuerunt?
187 126 | dicunt esse: UT AUT EORUM BONA VENEANT QUI PROSCRIPTI SUNT;
188 126 | Romae occisus est. Si lege, bona quoque lege venisse fateor.
189 126 | etiam novas occisum esse, bona quo iure aut quo modo aut
190 127 | illud suspicor, omnino haec bona non venisse; id quod postea,
191 128 | mensis et homo occisus est et bona venisse dicuntur. Profecto
192 128 | dicuntur. Profecto aut haec bona in tabulas publicas nulla
193 128 | ratione sunt; nam lege quidem bona venire non potuisse constat.
194 130 | primum qua re civis optimi bona venierint, deinde qua re
195 130 | adversarios occisus est bona venierint, cum in eos solos
196 132 | timui ne mihi tollerentur bona Rosci ideo eius praedia
197 141 | liberti servolique nobilium bona fortunas vitasque nostras
198 145 | propulsare non posse? sin, quod bona quae Rosci fuerunt tua facta
199 145 | quando liberis proscriptorum bona patria reddantur? ~
200 152 | Roscio nisi quod patris bona venierunt? ~
201 153 | adducantur eorum liberi quorum bona venierunt, cavete, per deos
Pro Roscio Comoedo
Caput
202 44 | adulescentia indiget illorum bona existimatione quam illorum
Pro Scauro
Caput
203 1 | i] si denique in illa bona invadere nullo modo potuisset
204 1 | neque iratus fuisset. ~[m] bona quam quod habebat <ve>niret.
205 1 | <n>e non solvendo fuisse, bona denique reus n<e r>e<tinere
Pro Sestio
Caput
206 36 | nam si ego in causa tam bona, tanto studio senatus, consensu
207 54 | pedibus supplex reiciebatur, bona diripiebantur eaque ad consules
208 84 | civis indemnatos expelleret? bona diriperet? aedis incenderet?
209 94 | spoliandam tradidisse, eundemque bona creditorum, civium Romanorum,
210 110a | eo non fuit popularis ut bona solus comesset; deinde ex
211 111 | saviatus. qui quasi mea culpa bona perdiderit, ita ob eam ipsam
Topica
Caput
212 66 | iudiciis, in quibus ex fide bona est additum, ubi vero etiam
213 69 | sic comparabuntur, plura bona ut paucioribus bonis anteponantur,
214 69 | malis pluribus, diuturniora bona brevioribus, longe et late
215 69 | angustis, ex quibus plura bona propagentur quaeque plures
216 89 | turpique quaeritur, ad animi bona aut mala omnis oratio dirigenda
Tusculanae
Liber, Caput
217 Tusc, XXXIV | ab omnibus iis quae sunt bona in vita'. vide ne 'a malis'
218 Tusc, 0 | ut omnia praeterea, quae bona corporis et fortunae putantur,
219 Tusc, XVI | longinquitas et dies. Iubes me bona cogitare, oblivisci malorum.
220 Tusc, XVI | philosopho dignum, si ea bona esse sentires, quae essent
221 Tusc, XVII | expetenda videatur'. Ad haec bona me si revocas, Epicure,
222 Tusc, XIX | videamus et cibi? Haec tandem bona sunt, quibus aegritudines
223 Tusc, XX | dissuaserit. 'Nolim' inquit 'mea bona, Gracche, tibi viritim dividere
224 Tusc, XXIII | mala,sed in is etiam, quae bona videntur. Nam aut ipsius
225 Tusc, XXXI | qui abducant a malis ad bona, ut Epicurus; sunt qui satis
226 Tusc, VI | Natura enim omnes ea, quae bona videntur, secuntur fugiuntque
227 Tusc, VI | elationem. Quoniamque, ut bona natura adpetimus, sic a
228 Tusc, XII | rebus, quod alii ad alia bona sunt aptiores, f a c i l
229 Tusc, XXVIII| metum aegritudinemve, vel bona, quae cupiditatem laetitiamve
230 Tusc, XXXI | communi. Sint sane ista bona, quae putantur, honores
231 Tusc, IX | enim tot sunt in corpore bona, tot extra corpus in casu
232 Tusc, XIII | diffidat necesse est, qui bona dividit tripertito. ~
233 Tusc, XV | honestum. ~[44] At quae isti bona numerant, ne ipsi quidem
234 Tusc, XV | beatam. Non sunt igitur ea bona dicenda nec habenda, quibus
235 Tusc, XV | dicere? Qualia igitur ista bona sunt, quae qui habeat miserrimus
236 Tusc, XV | multa erunt, quae nobis bona dicenda sint; omitto divitias—
237 Tusc, XV | quae sunt minima, tamen bona dicantur necesse est, candiduli
238 Tusc, XV | mollitudo corporis.'~Ea si bona ducemus, quid erit in philosophi
239 Tusc, XV | producta' dicunt, quae 'bona' isti. Dicunt illi quidem,
240 Tusc, XVII | in alteram lancem animi bona imponat, in alteram corporis
241 Tusc, XXIII | autem in homine sagaci ac bona mente melius? Eius bono
242 Tusc, XXVII | sumenda sint, appellentur bona, animi autem illa divina
243 Tusc, XXXI | maiore et graviore ex parte bona propendent, beata recte
244 Tusc, XXXI | condocefaciat, ut ea, quae bona malave videantur, possit
245 Tusc, XXXIX | atra non poterat, at vero bona mala, aequa iniqua, honesta
246 Tusc, XLI | obruantur, alii autem haec ne bona quidem ducunt, in animo
247 Tusc, XLI | Carneades. Nam cum, quaecumque bona Peripateticis, eadem Stoicis
|