Academica
Liber, Caput
1 I, 12 | quibus de causis nihil oportere neque profiteri neque affirmare
Brutus
Caput
2 32 | tamen et numerum quendam oportere servari. ~
3 330 | quibus me forti animo esse oportere censebas, quod ea gessissem,
Commentariolum petitionis
Caput
4 II | quam tibi virtutem prodesse oportere. Nam P. Galbam et L. Cassium
De divinatione
Liber, Par.
5 I, 12 | arbitror quam causas quaeri oportere. Est enim vis et natura
6 I, 99 | disputat somniis credi non oportere. Idem contra ostenta nibil
De finibus
Liber, Par.
7 I, | dulce mel. quorum nihil oportere exquisitis rationibus confirmare,
8 I, | malis dolor, non existimant oportere nimium nos causae confidere,
9 II, | omni disputatione id fieri oportere. sed quod proximum fuit
10 II, | crebro dicat diligenter oportere exprimi quae vis subiecta
11 II, | quo putet omnia referri oportere? Teneo, inquit, finem illi
12 II, | aliquid esse beatum, id oportere totum poni in potestate
13 II, | sapienti, mala meminisse non oportere? primum in nostrane potestate
14 III, | sententiam sequi nos censes oportere? ~Minime vero istorum quidem,
15 III, | tamen puto concedi nobis oportere ut Graeco verbo utamur,
16 IV, 9 | misericordem iudicem esse oportere? In contione autem si loqueretur,
17 IV, 19 | rationem quidem reddi putent oportere: si illud, hoc; non autem
18 V, 34 | accommodatum naturae esse oportere et tale, ut ipsum per se
19 V, 57 | philosophos loqui putas oportere? Quanti quidque sit aliter
De haruspicum responso
Caput
20 55 | est dicere iustitium edici oportere, iuris dictionem intermitti,
De imperio Cn. Pompei ad Quirites oratio
Caput
21 1 | elaboratum industria adferri oportere, omne meum tempus amicorum
22 28 | quattuor has res inesse oportere,—scientiam rei militaris,
23 51 | plurimum valuisse et valere oportere confiteor; sed in hac causa,
24 52 | tamen omnia deferri non oportere. Obsolevit iam ista oratio,
25 62 | senatu qui diceret 'non oportere mitti hominem privatum pro
26 71 | et rationibus praeferre oportere. ~ ~
De inventione
Liber, Caput
27 I, 9 | artis ac partibus, scribere oportere existimamus. Ac mihi quidem
28 I, 11 | de qua agitur, appellare oportere atque adversarii dicunt. ~
29 I, 58 | in quinque tribui partes oportere, aiunt primum convenire
30 I, 58 | verbis adprobari putant oportere, hoc modo: "Domus ea, quae
31 I, 59 | id ex vi propositionis oportere assumere, hoc pacto: "Nihil
32 I, 60 | non aliter tractari putant oportere argumentationem, sed partitionem
33 I, 60 | adprobationes earum separari oportere, neque propositionem absolutam
34 I, 82 | comparabitur, existimare oportere. ~Huius facultatis maxime
35 I, 97 | autem digressione ille putat oportere quandam inferri orationem
36 I, 102 | maleficio veniam dari non oportere, inprudentiae concedi nonnumquam
37 II, 12 | et in dissuadendo exponi oportere arbitrati sunt. ~
38 II, 23 | eventu cogitationem spectari oportere, sed qua cogitatione animus
39 II, 34 | manifesto teneri; quare non oportere hanc rem ex superiore vita
40 II, 37 | illud, quod instet, id agi oportere. ~
41 II, 48 | ut suspicionibus credi oportere, et contra, suspicionibus
42 II, 48 | suspicionibus credi non oportere. Ac pars locorum communium
43 II, 50 | soleant: suspicionibus credi oportere et non oportere; rumoribus
44 II, 50 | suspicionibus credi oportere et non oportere; rumoribus credi oportere
45 II, 50 | oportere; rumoribus credi oportere et non oportere; testibus
46 II, 50 | rumoribus credi oportere et non oportere; testibus credi oportere
47 II, 50 | oportere; testibus credi oportere et non oportere; quaestionibus
48 II, 50 | testibus credi oportere et non oportere; quaestionibus credi oportere
49 II, 50 | oportere; quaestionibus credi oportere et non oportere; vitam ante
50 II, 50 | quaestionibus credi oportere et non oportere; vitam ante actam spectari
51 II, 50 | vitam ante actam spectari oportere et non oportere; eiusdem
52 II, 50 | spectari oportere et non oportere; eiusdem esse, qui in illa
53 II, 50 | maxime spectari [causam] oportere et non oportere. Atque
54 II, 50 | causam] oportere et non oportere. Atque hi quidem et si
55 II, 51 | quem negat malorum misereri oportere: defensoris, per quem calumnia
56 II, 59 | oporteat, damnari quoque non oportere, quoniam ea poena damnationem
57 II, 60 | agitur, exceptionem addi ait oportere. Quaestio est: excipiundum
58 II, 74 | sibi reus concedi putet oportere, quam plurimis infirmet
59 II, 75 | non ita fieri solere neque oportere neque esse rationem, quare
60 II, 77 | utile neque honestum putari oportere, nisi, quo animo, quo tempore,
61 II, 80 | vindicari. Deinde negare audire oportere id, quod in eum criminis
62 II, 80 | sit, pro infecto habere oportere. ~
63 II, 86 | causa et tempore considerari oportere; quid mali futurum sit aut
64 II, 88 | quemque officio consulere oportere; nec, si ille peccasset,
65 II, 88 | illum sicut hunc accusari oportere et non cum huius defensione
66 II, 91 | supplicio se affici non oportere.Ipsius autem rei fit remotio,
67 II, 91 | delictum, sibi adtribui oportere. Id causae genus est huiusmodi:
68 II, 91 | qui porcum tenuerit, dedi oportere. ~
69 II, 95 | non oportuerit, et id non oportere nescierit, sitne supplicio
70 II, 98 | vocat, navis dominus negat oportere publicari. Intentio est: "
71 II, 99 | neglegentiam, fatuitatem nominari oportere. Ac si qua necessitudo
72 II, 101 | rebus voluntatem spectari oportere; et se convinci non posse,
73 II, 108 | pro maleficio poenam sumi oportere. ~
74 II, 109 | esse stultitiam; cogitare oportere, quem animum in eum et quod
75 II, 109 | et alter eorum misereri oportere, qui propter fortunam, non
76 II, 113 | aliquem praemio affici negarit oportere; aut num iam satis pro eo,
77 II, 114 | officii sancta et casta esse oportere neque ea aut cum inprobis
78 II, 115 | facultates augere, non minuere oportere; et, inpudentem esse, qui
79 II, 117 | fiant, haec ambigua non oportere existimare. Deinde, qua
80 II, 118 | publicari dicat ex lege oportere, possit dici neque administrationem
81 II, 123 | aliquem sententiam scriptoris oportere accommodari, propterea quod
82 II, 125 | quod scriptum, spectare oportere; et hoc eo magis, si legitimum
83 II, 126 | causis iudicem dubitare oportere, si aut scriptum sit obscure
84 II, 127 | non interpretari legem oportere.Hoc loco confirmato tum
85 II, 128 | utetur, haec dicet: non oportere de eius voluntate nos argumentari,
86 II, 130 | quidem causam accipi minime oportere. Prima pars his fere locis
87 II, 134 | extra scriptum accipi non oportere. ~
88 II, 135 | legibus oporteat, in hac non oportere. Hoc demonstrabitur, si
89 II, 135 | accipi, eam tamen minime oportere, quae ab adversariis afferatur. ~
90 II, 138 | contra adversarios dicet oportere causas accipi. Demonstrabit
91 II, 141 | dicant fieri oportuisse aut oportere, et id, quod nos fecerimus
92 II, 141 | causam, quam ipse afferat, oportere accipi demonstrabit. ~
93 II, 143 | commiserit, utilitate spectari oportere et legibus antiquius haberi
94 II, 143 | legibus antiquius haberi nihil oportere. Contra scriptum: leges
95 II, 144 | lege occidi puerum dicant oportere. Res in iudicio est.In
96 II, 151 | videatur de utraque existimari oportere. ~
97 II, 152 | si non poterit, negabit oportere quicquam, nisi quod scriptum
98 II, 152 | communes: a ratiocinatione, oportere coniectura ex eo, quod scriptum
99 II, 176 | sententiam dicendam locos sumi oportere arbitramur. ~
De lege agraria
Oratio, Caput
100 II, 11 | magistratus, esse aliquam oportere inter nos rei publicae bene
101 II, 31 | sit eodem iure putas esse oportere?
102 II, 42 | nullum esse testamentum, non oportere populum Romanum omnium regnorum
103 II, 57 | ac dis penatibus negant oportere. Ac, si est privatus ager
104 II, 62 | virtute partis se frui putat oportere. ~Parta sit pecunia, Quirites,
105 II, 84 | hominum liberorum esse non oportere. Sic enim dico, si Campanus
De legibus
Liber, Caput
106 II, 79 | verius quam neminem esse oportere tam stulte adrogantem, ut
107 II, 89 | fuit, homines existimare oportere, omnia <quae> cernerent
108 III, 162 | magnificae villae, concedi sibi oportere quod iis qui inferioris
De officiis
Liber, Caput
109 I, 66 | aut optare aut expetere oportere, nullique neque homini neque
110 I, 90 | rationis et doctrinae duci oportere, ut perspicerent rerum humanarum
111 I, 106 | eamque contemni et reici oportere, sin sit quispiam, qui aliquid
112 II, 242 | fieri, quorum illa fuerant, oportere. ~
113 III, 254 | ex malis eligere minima oportere, sed etiam excerpere ex
114 III, 269 | dixerit solere modo, non etiam oportere. Etenim non modo pluris
115 III, 302 | constitutum sit, dicere vitia oportere, cetera sine insidiis agere
116 III, 316 | dictum esset, praestari oportere. ~
117 III, 317 | emptori damnum praestari oportere. ~
118 III, 318 | non dixisset sciens, id oportere praestari", aequitatem Antonius, "
119 III, 358 | ut mens conciperet fieri oportere, id servandum est; quod
De optimo genere oratorum
Pars, Caput
120 V, 14 | adnumerare lectori putavi oportere, sed tamquam appendere.
De oratore
Liber, Caput
121 I, X | dicendi, a se peti vincerent oportere, ac non solum meliora, sed
122 I, XLVIII | omnibus disputationibus oportere censeo, ut, quid illud sit,
123 I, LIV | inscientiam, tamen a se oportere dicunt peti praecepta dicendi?
124 I, LVII | excogitasset nasci prius oportere quam emori; cumque multa
125 I, LVII | scriptum plurimum valere oportere defenderet, at in hoc genere
126 I, LXII | audientibus, a me informari oportere, qualis esse posset is,
127 I, LXII | ornamenti expertem esse oportere. Tu autem, quoniam exiguis
128 II, LVI | haberi enim dixisti rationem oportere hominum, rei, temporis,
129 II, LVII | faenum alios aiebat esse oportere."
130 II, LXXVI | consimilia, secerni arbitror oportere atque ex oratione removeri:
131 II, LXXVIII| quas dixi digredi saepe oportere; [ita] et momenti aliquid
132 III, XIX | sumus, qui sciat aut negare oportere, quod arguare, aut, si id
133 III, XLVIII | remissius numerosam esse oportere.
De partitione oratoria
Caput
134 125 | 125] negat enim probari oportere eos qui leges scripserint
De provinciis consularibus
Caput
135 30 | decernendis perpetuae pacis habere oportere rationem. Nam quis hoc non
De re publica
Liber
136 I | optimatium. (49) et vero negant oportere indomiti populi vitio genus
137 II | regalem, non progeniem, quaeri oportere. ~(25) Quibus cum esse praestantem
In Catilinam
Oratio, Caput
138 IV, 7 | communi spiritu non putat oportere atque hoc genus poenae saepe
In L. Calpurnium Pisonem
Caput
139 VI | sibi quemque consulere oportere. Atque haec dicere vix audeo;
In Vatinium
Caput
140 41 | ea lege condemnari putes oportere? aut, si te in testimonio
Laelius de amicitia
Caput
141 59 | qui dixisset ita amare oportere, ut si aliquando esset osurus;
Orator
Caput
142 73 | totum sit, utrum decere an oportere dicas;
143 74 | 74] oportere enim perfectionem declarat
144 199 | censent cadere tantum numerose oportere terminarique sententiam.
Philippicae
Oratio, Caput
145 II, 59 | mihi non censeret parci oportere.~
146 V, 31 | iustitium edici, saga sumi dico oportere, dilectum haberi sublatis
147 V, 47 | progressum aetatis exspectari non oportere. Itaque maiores nostri veteres
148 VI, 10 | aliquando negat ei locum esse oportere in curia, qui incenderit
149 VIII, 5 | putavit excusationem esse oportere, cum ad rei publicae praesidium
150 VIII, 32 | Antonium prohiberi negabant oportere et in eodem excipiendo sententiam
151 XII, 25 | capitis aiunt custodem esse oportere. Cum saeptus sis legibus
Post reditum in senatu
Caput
152 14 | omni parte corporis semper oportere aliquod gaudium delectationemque
Pro Balbo
Caput
153 | foederatos populos fieri fundos oportere? nam id non magis est proprium
154 | recipiendis augeri hanc civitatem oportere; cuius auctoritate et exemplo
Pro Caecina
Caput
155 9 | armatis factam relinqui putet oportere aut eius rei leviorem actionem
156 38 | causa eodem interdicto te oportere restitui, Caecinam non oportere.
157 38 | oportere restitui, Caecinam non oportere. Etenim cui non perspicuum
158 47 | cupidiores quam vitae esse oportere. ~
159 53 | quidem esset, heredem esse oportere. Quid? verbis hoc satis
160 65 | auctoritati obtemperari non oportere. Quod ego tametsi non nunc
161 65 | versutoque iure rem iudicari oportere; scriptum sequi calumniatoris
162 66 | rationem, non verbi haberi oportere? ~
163 67 | in causis semper valere oportere.
164 68 | stultis obtemperari non oportere; sin illos recte respondere
165 68 | et aliter iudicari dicunt oportere, male iudicari oportere
166 68 | oportere, male iudicari oportere dicunt; neque enim fieri
167 77 | aequitatem plurimum valere oportere, libidinis, verbo ac littera
168 77 | causa concedi nimium non oportere. <Non> vereor de tali viro
169 81 | veniam quam recusaro. Nego oportere, nego obtineri posse, nego
170 83 | verbi laqueo capi putas oportere, in meis castris praesidiisque
171 85 | quam ego protuli quaeri oportere quibus verbis praetor interdixerit,
172 85 | in vi armatorum spectari oportere in quo loco sit facta vis,
173 85 | tu velis verba spectari oportere, in qua re nolis non oportere. ~
174 85 | oportere, in qua re nolis non oportere. ~
175 89 | te in aedis tuas restitui oportere, si e vestibulo, quam si
176 90 | aedibus deiectus, restitui non oportere, si ipse sis, oportere.
177 90 | non oportere, si ipse sis, oportere. Numera quam multa in ista
178 96 | populus iusserit, ratum esse oportere; deinde nihil rationis adfers
Pro Cluentio
Caput
179 3 | turpitudine parentis dici vix oportere. Non essem ad ullam causam
180 3 | etiam animo aequo ferre oportere. Sed ego ea quae ferri possunt
181 1 | animo quid faceret spectari oportere – etsi alii pecunia accepta
182 1 | iudiciis constare putabant oportere; itaque damnarunt. Quinque
183 1 | iudicium putatis obesse oportere? Quam ob causam? Si ex lege
184 1 | ad praemia legis venire oportere. Quapropter neminem dubitare
185 3 | boni, prodesse ei putarent oportere, superbiam autem atque arrogantiam
186 1 | ignominiam impedimento esse oportere duxerunt;
187 3 | perpetuum ratas putet esse oportere? ~
188 1 | legum condicionibus uti oportere? Quam multa sunt commoda
189 1 | iudiciorum propositos esse oportere, qui summum locum civitatis
190 1 | aetatem integram restitui oportere, aut, quoniam id non posset,
191 2 | non devinctum legibus esse oportere. ~Quibus de rebus mihi pro
Pro Flacco
Caput
192 39 | possit? Exportari aurum non oportere cum saepe antea senatus
193 8 | provincia praetorem petere oportere. Cur tandem, M. Lurco, non
194 8 | non oportet, petere non oportere numquam ostendes, nisi docueris
195 20 | Kalendis Ianuariis scirent esse oportere. Innocens et bonus vir et
Pro Murena
Caput
196 9 | amicis putes clausos esse oportere. ~
197 50 | saucios et miseros credere non oportere; qua re qui consumpta replere,
198 50 | et valde calamitosum esse oportere eum qui esset futurus dux
199 60 | aliquo praeiudicio valere oportere. Ego tuum consilium, Cato,
200 74 | mandandis corrumpi voluptatibus oportere. Ergo, ad cenam petitionis
201 76 | re adlici hominum mentis oportere ad magistratum mandandum
Pro Plancio
Caput
202 2 | quaestoribus suis praetores esse oportere officiis benivolentiaque
203 1 | negoti rationem exstare oportere.' itaque si quam habeo laudem,
204 2 | profutura sint, obesse certe non oportere! nam simul ac me Dyrrachium
Pro Quinctio
Caput
205 VIII | demonstrabant de re iudicium fieri oportere ut aut uterque inter se
206 XVII | respondeatis ante fieri oportere quam ad hanc rationem extremam
207 XXI | funditus ac deleri arbitror oportere; ~
208 XXVII | VIDETVR IN POSSESSIONE ESSE OPORTERE. Quo modo? QVOD IBIDEM RECTE
Pro Rabirio
Caput
209 11 | qui vincla adhiberi putas oportere, qui in campo Martio comitiis
210 11 | libertatis defendo servari oportere?
211 30 | quos vides consuli putas oportere?
Pro Rabirio Postumo
Caput
212 16 | eos teneri legibus <eis> oportere qui suo iudicio essent illam
Pro Roscio Amerino
Caput
213 1 | scelere conflatam putant oportere defendi, defendere ipsi
214 28 | non essent, condemnari eum oportere, qui primus in iudicium
215 35 | omnibus rebus me dicere oportere intellego. Quid igitur est?
216 38 | argumentis accusatorem censes uti oportere? Nonne et audaciam eius,
217 48 | probro et crimini putas esse oportere, et honestissimam et suavissimam
218 51 | temporisque consumpserint, ignosci oportere ei homini qui se fateatur
219 55 | Remmiam putares aliquid valere oportere. ~
220 62 | parricidio quaeri non putat oportere. In quo scelere, iudices,
221 116 | numero non putarunt haberi oportere.
222 122 | infirmari verum etiam vindicari oportere.
Pro Roscio Comoedo
Caput
223 43 | honesto, iudici tuo credi oportere! Circumspicit, aestuat,
224 45 | probarit? ei negabit credi oportere cui ipse crediderit? eius
Pro Scauro
Caput
225 39 | moveri nos numquam <dico> oportere. non sum aut tam inhumanus
Pro Sestio
Caput
226 23 | capessere hominem bene sanum non oportere, nihil esse praestabilius
227 73 | revocari senatus auctoritate oportere.~
228 86 | fieri et quid necesse esset: oportere hominum audacium, eversorum
Pro Sulla
Caput
229 82 | opis, nihil auxili ferri oportere. Atque ut de eorum constantia
Topica
Caput
230 38 | pluendo, diceret omnem aquam oportere arceri quae pluendo crevisset. ~
Tusculanae
Liber, Caput
231 Tusc, XXIX | animum tibi tuum notum esse oportere, etiamsi ignores et locum
232 Tusc, XI | autem est, ut is qui doleat oportere opinetur se dolere. His
233 Tusc, XIX | dicebas. Revocari igitur oportere a maerore ad cogitationem
234 Tusc, XXIII | habemus in promptu, nihil oportere inopinatum videri; aut qui
235 Tusc, XXVI | illa etiam opinio accessit oportere, rectum esse, ad offÏcium
236 Tusc, XXVI | faciunt opinantes ita fieri oportere. Itaque et Aeschines in
237 Tusc, XXVI | quam gravissime maerere oportere. Ex hoc evenit, ut in animi
238 Tusc, XXXIII | iudicio et, quod se ita putet oportere facere, maerere. Nimirum
239 Tusc, XXXIV | id decreverimus ita fieri oportere. ~[83] Hoc detracto, quod
240 Tusc, XXVI | quod aiunt nimia resecari oportere, naturale relinqui, quid
241 Tusc, XXVII | hominem aegre ferre nihil oportere. Nimirum hoc melius, ne,
242 Tusc, XXIX | acciderint ferri et posse et oportere enumeratio eorum qui tulerunt.
243 Tusc, XI | Rem enim opinor spectari oportere, non verba. ~[33] Tu quidem
|