Academica
Liber, Caput
1 I, 3 | humanarumque rerum nomina genera officia causas aperuisti;
2 I, 6 | atque haec illa sunt tria genera quae putant plerique Peripateticos
3 I, 10 | ponebat. cumque illi ea genera virtutum quae supra dixi
Brutus
Caput
4 62 | triumphi, plures consulatus, genera etiam falsa et ad plebem
5 74 | quod instituisti, oratorum genera distinguere aetatibus, istam
6 116 | haec quidem in civitate genera hac oratoria laude caruerunt.
7 201 | bonorum—hos enim quaerimus—duo genera sunt, unum attenuate presseque,
8 213 | tamquam in unam arborem plura genera sic in istam domum multorum
9 325 | concessum quam senectuti. genera autem Asiaticae dictionis
10 326 | 326] Haec autem, ut dixi, genera dicendi aptiora sunt adulescentibus,
Commentariolum petitionis
Caput
11 I | amicorum et multitudo et genera appareant; habes enim ea
12 X | adversariorum rationes et genera cognoscito. Haec tria sunt:
De divinatione
Liber, Par.
13 I | populos, noster quam multa genera complexus est! Principio
14 I, 5 | Peripateticus cetera divinationis genera sustulit, somniorum et furoris
15 I, 5 | tribuit, reliqua divinationis genera reiecit.
16 I, 9 | sic existimo, si sint ea genera divinandi vera de quibus
17 I, 10 | et perspicua divinationis genera iudico. De quibus quid ipse
18 I, 11 | Duo sunt enim divinandi genera, quorum alterum artis est,
19 I, 13 | animadversa a medicis herbarum genera, quae radicum ad morsus
20 I, 34 | igitur adsentior, qui duo genera divinationum esse dixerunt,
21 I, 72 | animadversa ac notata sunt, ea genera divinandi, ut supra dixi,
22 I, 79 | quam sint varia terrarum genera? Ex quibus et mortifera
23 I, 85 | cur ea quae dico divinandi genera nulla sint, nisi quod difficile
24 I, 91 | perceperit. Licet autem videre et genera quaedam et nationes huic
25 I, 95 | auspicia et reliqua divinandi genera valuisse? Quis rex umquam
26 I, 113 | dormientibus. Itaque ea duo genera a Dicaearcho probantur et,
27 II | XI Duo enim genera divinandi esse dicebas,
28 II | Artificiosa divinationis illa fere genera ponebas: extispicum eorumque
29 II, 180 | Prognostica nostra pronuntiabas et genera herbarum, scammoniam aristolochiaeque
30 II, 199 | 66 Atque haec ostentorum genera mirabile nihil habent; quae
31 II, 233 | 100 Restant duo divinandi genera, quae habere dicimur a natura,
32 II, 242 | evaserit. Ergo aut ea quoque genera divinandi sunt quae tu rectissume
De fato
Caput
33 16 | maximi orbes erunt'. Multa genera sunt enuntiandi nec ullum
34 41 | causis evenire, causarum genera distinguit, ut et necessitatem
De finibus
Liber, Par.
35 II, | philosophus loquitur? 'Tria genera cupiditatum, naturales et
36 II, | divisit ineleganter; duo enim genera quae erant, fecit tria.
37 II, | contemnit, sic solent: 'Duo genera cupiditatum, naturales et
38 III, | consentaneum, ut, si, cum tria genera bonorum sint, quae sententia
39 IV, 4 | contrariis, a quibus ad genera formasque generum venerunt.
40 IV, 22 | rerum publicarum reetionis genera, status, mutationes, leges
41 V, 33 | summo autem bono, quia duo genera librorum sunt, unum populariter
42 V, 37 | quaerimus, inter animalium genera distincta et dispertita
43 V, 41 | virtutes, sed duo prima genera, unum earum, quae ingenerantur
44 V, 49 | esse natos. Actionum autem genera plura, ut obscurentur etiam
45 V, 51 | 68] Ita fit, ut duo genera propter se expetendorum
46 V, 56 | Quod vestri non item. 'Tria genera bonorum'; proclivi currit
De imperio Cn. Pompei ad Quirites oratio
Caput
47 28 | bellum, varia et diversa genera et bellorum et hostium,
De inventione
Liber, Caput
48 I, 12 | deliberatio et demonstratio genera sunt causarum, non possunt
49 I, 12 | Deliberatio autem et demonstratio genera sunt causarum. Nam aut nullum
50 I, 12 | Relinquitur ergo, ut omnia tria genera sint causarum. [Deliberatio
51 I, 13 | recte putari, quod ipsa sunt genera; multo igitur minus recte
52 I, 14 | demonstratione solet usu venire. Genera igitur, ut ante diximus,
53 I, 17 | genere nascitur. Eius autem genera quae separata sunt a constitutionibus,
54 I, 20 | diligenter ante cognoscere. ~Genera causarum quinque sunt: honestum,
55 I, 20 | Quare cum tam diversa sint genera causarum, exordiri quoque
56 I, 27 | expositio. ~Narrationum genera tria sunt: unum genus est,
57 I, 32 | quae incidunt in causam, genera, de quibus dicendum est,
58 I, 32 | partitione servatur, si genera ipsa rerum ponuntur neque
59 I, 34 | quae in singula causarum genera dividentur. Verumtamen non
60 I, 40 | Haec distribuitur in tria genera: publicum, commune, singulare. ~
61 I, 73 | poterit, si complexionum genera intellegentur. Nam aut ita
62 I, 99 | alias ad partitionis singula genera referre, alias ab auditore,
63 II, 11 | et materia et partibus, genera controversiarum et inventiones
64 II, 11 | reprehendendi in singula causarum genera locos tradendos arbitramur.
65 II, 13 | in cetera quoque causarum genera simili implicata controversia
66 II, 38 | constitutionem convenire videntur genera earum omnia, partes generum
67 II, 57 | si singula translationum genera quaeramus; sed quia ratio
68 II, 67 | consuerunt. Quaedam autem genera iuris iam certa consuetudine
69 II, 68 | ut ante dictum est, duo genera sunt, quorum alterum dubiae
70 II, 102 | propterea quod quaedam genera causarum simpliciter ex
71 II, 157 | Rerum expetendarum tria genera sunt; par autem numerus
De lege agraria
Oratio, Caput
72 II, 70 | hanc emptionem xviralem duo genera agrorum spectant, Quirites.
De legibus
Liber, Caput
73 I, 27 | et inchoata intellegentia genera cognouit, confirmat ipsa
74 II, 83 | sacerdotibus. Eorum autem genera sunto tria: unum quod praesit
De officiis
Liber, Caput
75 I, 15 | singulis certa officiorum genera nascuntur, velut ex ea parte,
76 I, 23 | appellatam fidem. Sed iniustitiae genera duo sunt, unum eorum, qui
77 I, 34 | belli. Nam cum sint duo genera decertandi, unum per disceptationem,
78 I, 48 | profuerunt? Nam cum duo genera liberalitatis sint, unum
79 I, 61 | est, cum proposita sint genera quattuor, e quibus honestas
80 I, 130 | autem pulchritudinis duo genera sint, quorum in altero venustas
81 II, 162 | Sequitur ut haec officiorum genera persequar, quae pertinent
82 II, 171 | atque honeste haec tria genera confusa cogitatione distinguunt:
83 II, 172 | Ratione autem utentium duo genera ponunt, deorum unum, alterum
84 II, 177 | impetu docet quaedam hominum genera esse consumpta, deinde comparat,
85 II, 210 | cum sint plura causarum genera, quae eloquentiam desiderent,
86 II, 216 | desiderent. Omnino duo sunt genera largorum, quorum alteri
87 II, 246 | nostros factitata, haec genera officiorum qui persecuntur
De optimo genere oratorum
Pars, Caput
88 I, 1 | 1] Oratorum genera esse dicuntur tamquam poetarum;
89 I, 2 | si quis ita numerat plura genera, ut alios grandis aut gravis
90 II, 5 | Sententiarum autem totidem genera sunt quot dixi esse laudum.
91 III, 9 | consulto ad minutarum causarum genera limaverit.
92 VI, 18 | Huic labori nostro duo genera reprehensionum opponuntur.
De oratore
Liber, Caput
93 I, II | animum ad ea ipsa artium genera circumspiciatque, qui in
94 I, XXIII | sensum accommodata omnia genera huius forensis nostrae dictionis.
95 I, XLII | 189] Tum sunt notanda genera et ad certum numerum paucitatemque
96 I, XLII | primum omne ius civile in genera digerat, quae perpauca sunt,
97 I, XLIII | cognoscitur et actionum genera quaedam maiorum consuetudinem
98 I, LX | multa sint et quam varia genera dicendi, id quod haud sciam
99 II, X | diceretur, ostendit: duo prima genera quaestionum esse, in quibus
100 II, XV | etiam Crassus ostendit duo genera ad dicendum dederunt: unum
101 II, XVI | primarum et certarum rerum genera ipsa didicerunt, reliqua [
102 II, XVII | enim totum hominem in duo genera solum causarum, cetera innumerabilia
103 II, XIX | componi posse dicebat: ut genera rerum primum exponerentur,
104 II, XXII | extulerint singulae singula prope genera dicendi? Quod non tam is
105 II, XXIII | dicendi molliora ac remissiora genera viguerunt. Inde Demochares,
106 II, XXVI | Ambiguorum autem cum plura genera sunt, quae mihi videntur
107 II, XXVI | 113] Ita tria sunt omnino genera, quae in disceptationem
108 II, XXVII | docent, cum causas in plura genera secuerunt, singulis generibus
109 II, XXXI | partiendis orationum modis duo genera causarum: unum appellant,
110 II, XXXII | exercitatione efficere potuerunt, ut genera rerum discernerent eaque
111 II, XXXIII | dissipatum esset, in certa genera coacturum et ad artem facilem
112 II, XXXIV | quae in dubium vocarentur, genera autem esse definita non
113 II, XXXVI | omnium summatim causas et genera ipsa gustavi." ~
114 II, XXXVIII| et coniuncta quaeremus et genera et partis generibus subiectas
115 II, XLVIII | 199] Omnium seditionum genera, vitia, pericula conlegi
116 II, LI | demovere; eademque haec genera sunt tractanda in iracundia
117 II, LIV | posse tradi. Etenim cum duo genera sint facetiarum, alterum
118 II, LVIII | quatenus; quintum, quae sint genera ridiculi. Atque illud primum,
119 II, LIX | cum ad ipsa ridiculorum genera venerimus. ~Duo sunt enim
120 II, LIX | venerimus. ~Duo sunt enim genera facetiarum, quorum alterum
121 II, LX | 243] Ergo haec duo genera sunt eius ridiculi, quod
122 II, LXI | 248] Nunc exponamus genera ipsa summatim, quae risum
123 II, LXII | quoque genus ridiculi, quae genera percurram equidem. ~
124 II, LXIII | Sed cum plura sint ambigui genera, de quibus est doctrina
125 II, LXVI | 264] Ac verborum quidem genera, quae essent faceta, dixisse
126 II, LXXI | nimis mihi videor in multa genera discripsisse; nam illa,
127 II, LXXI | natura quadam apta ad haec genera et moribus, ut ad cuiusque
128 II, LXXXIV | quia multa sunt orationum genera et graviora et maioris copiae,
129 II, LXXXIV | iungenda sunt etiam haec genera virtutum; ferunt enim aures
130 III, IX | totidem paene reperiantur genera dicendi? Ex qua mea disputatione
131 III, XVII | volunt. Fuerunt etiam alia genera philosophorum, qui se omnes
132 III, XXVIII | naturam eius nec partis nec genera proponunt, ut praeteriri
133 III, XXIX | coniecturam eamque in quattuor genera dispertiunt; nam aut quid
134 III, XXIX | si quaeratur, quot sint genera rerum expetendarum, ut sintne
135 III, XXIX | autem duo prima quaestionum genera ponuntur; nam aut simplex
136 III, XXX | Antonius, omnia sunt ad quaeque genera quaestionum argumenta sumenda;
137 III, XXXVIII| inveniendi rationem aut genera ponam? ~[XXXIX]
138 III, LVII | sunt ab his delapsa plura genera, leve asperum, contractum
De partitione oratoria
Caput
139 6 | C.F. Quomodo igitur duo genera ista dividis? C.P. Quae
140 6 | Testimoniorum quae sunt genera? C.P. Divinum et humanum:
141 7 | causis: ut distributiones, ut genera partium generumve partes:
142 9 | cupiditatem (tot enim sunt motus genera, partes plures generum singulorum),
143 10 | ut senatus. Sic tria sunt genera, iudicii, deliberationis,
144 11 | igitur exponis hoc loco genera controversiarum? C.P. Ut
145 38 | bonarum et malarum tria sunt genera, nam aut in animis aut in
146 46 | Argumentandi autem duo sunt genera, quorum alterum ad fidem
147 56 | vehementius, quorum sunt genera ad amplificandum tria. Nam
148 61 | initio dixi, quaestionum genera, quorum alterum finitum
149 62 | proposito dicamus, cuius genera sunt duo—cognitionis alterum;
150 62 | colenda sit. Rursus superioris genera sunt tria: sit necne, quid
151 63 | Actionis autem duo sunt genera—unum ad persequendum aliquid
152 65 | agitur quaeritur duo sunt genera, quorum in altero disputandum
153 68 | consultationum, causarum genera restant. ~
154 70 | Ex qua partitione tria genera causarum exstiterunt, unum
155 75 | facta in propria virtutum genera sunt dirigenda. Sed hic
156 81 | virtutum; vitiorum autem sunt genera contraria. Cernenda autem
157 82 | proposita sunt virtutum genera accommodabuntur, ex illisque
158 90 | intellegamus, hominum duo esse genera, alterum indoctum et agreste,
159 92 | dicemus, maximeque ea virtutum genera tractabimus quae in communi
160 93 | videndum. Causarum autem genera sunt plura; nam sunt aliae
161 110 | haec eadem controversiarum genera versari—sed haec duo sunt
De re publica
Liber
162 I | statum tenentibus. quae genera primum sunt in iis singula
163 I | et confusio; quodque ipsa genera generibus saepe conmutantur
164 II | primum enim numero definieram genera civitatum tria probabilia,
165 III | servitio colendos dedit. ~(17) Genera vero si velim iuris institutorum
In L. Calpurnium Pisonem
Caput
166 XXIX | omnia cenarum conviviorumque genera, adulteria denique eius
167 XXXVII | vocabula tantum pecuniarum et genera mutabas. Mitto diplomata
Orator
Caput
168 20 | 20] Tria sunt omnino genera dicendi, quibus in singulis
169 28 | existimandi Attice dicere. Quorum genera plura sunt; hi unum modo
170 36 | quidque genere praestet et genera plura sint? Hac ego religione
171 37 | quoniam plura sunt orationum genera eaque diversa neque in unam
172 52 | se distantia effecerunt genera dicendi:
173 53 | vellent videri, quot orationum genera esse diximus totidem oratorum
174 69 | officia oratoris, tot sunt genera dicendi: subtile in probando,
175 87 | quantum valent; quorum duo genera sunt, unum facetiarum, alterum
176 87 | mittendoque ridiculo, cuius genera plura sunt; sed nunc aliud
177 106 | et aequabiliter in omnia genera fusae orationis auris civitatis
178 115 | Noverit primum vim, naturam, genera verborum et simplicium et
179 121 | ad causas, quarum habebit genera primum ipsa cognita. Erit
180 122 | 122] Cum tam pauca sint genera causarum, etiam argumentorum
181 188 | propterea quod definita sunt genera numerorum. Nam omnis talis
Philippicae
Oratio, Caput
182 VI, 4 | semper eum duo dissimilia genera tenuerunt, lenonum et latronum;
183 XIV, 34 | varia impenderent hominibus genera mortis, id genus, quod esset
Post reditum ad Quirites oratio
Caput
184 21 | quattuor omnino hominum genera violarunt, unum eorum, qui
Pro Balbo
Caput
185 | quot sunt in rerum natura genera bellorum. An ingenium? quin
Pro Caecina
Caput
186 86 | de vi interdicitur, duo genera causarum esse intellegebant
187 87 | me deiecerit. Ad haec duo genera rerum unum verbum quod satis
Pro Caelio
Caput
188 21 | multitudo in foro, quae genera, quae studia, quae varietas
189 40 | 40] Verum haec genera virtutum non solum in moribus
Pro Cluentio
Caput
190 3 | deberetur. Varia iudicum genera: nummarii pauci, sed omnes
Pro Flacco
Caput
191 36 | curavit, quin tria Graecorum genera sint vere? quorum uni sunt
Pro Murena
Caput
192 27 | voluerunt; hi invenerunt genera tutorum quae potestate mulierum
193 63 | esse misereri; distincta genera esse delictorum et disparis
Pro Roscio Amerino
Caput
194 132 | enumeret singula deliciarum genera, quod habeat pluris possessiones,
Pro Sestio
Caput
195 96b | 96b. duo genera semper in hac civitate fuerunt
Timaeus
Caput
196 <LIV2 | sunt enim omnia in quaedam genera partita aut inchoata, nulla
197 <LIV2 | in hoc universo inessent genera illa universa; id ob eas
198 <LIV2 | Erant autem animantium genera quattuor, quorum unum divinum
199 <LIV2 | Dedit autem divinis duo genera motus, unum quod semper
200 <LIV2 | igitur cognoscite. Tria genera nobis reliqua sunt eaque
201 <LIV2 | perfecta non erit: omnia enim genera animalium conplexu non tenebit,
Topica
Caput
202 26 | Definitionum autem duo genera prima: unum earum rerum
203 28 | possunt. ~Sunt etiam alia genera definitionum, sed ad huius
204 29 | Commune adhuc; multa enim genera pecuniae. Adde quod sequitur:
205 41 | aliis angustius. Itaque genera tibi nota sint; ubi autem
206 47 | dicitur. Contrariorum autem genera plura; unum eorum quae in
207 49 | quoque sunt contrariorum genera, velut ea quae cum aliquo
208 58 | patent latius. ~Causarum enim genera duo sunt; unum, quod vi
209 59 | quibus effici non potest genera divisi, sic etiam efficientium
210 79 | aptiores locos. Quaestionum duo genera sunt: alterum infinitum,
211 81 | quacumque de re' sunt duo genera: unum cognitionis alterum
212 83 | pacto partitio sic: triane genera bonorum sint. Descriptio,
213 84 | gloria. Simplicium tria genera sunt: de expetendo fugiendoque,
214 86 | reliquae sunt, quarum duo genera: unum ad officium, alterum
215 86 | propositi quaestionibus genera sint, eadem in causas transferuntur. ~
216 91 | 91] Tria sunt igitur genera causarum: iudici, deliberationis,
217 92 | in quibus exsistunt haec genera, ut accusator personam arguat
218 96 | affertur. Ista sunt tria genera quae controversiam in omni
Tusculanae
Liber, Caput
219 Tusc, X | cum quattuor nota illa genera principiorum esset complexus,
220 Tusc, XVIII | nihil enim habent haec duo genera proni et supera semper petunt.
221 Tusc, XI | obtemperans, ~[25]—ergo haec duo genera, voluptas gestiens et libido,
222 Tusc, XXVI | illa varia et detestabilia genera lugendi: paedores, muliebres
223 Tusc, XXXI | Sunt etiam qui haec omnia genera consolando colligant—alius
224 Tusc, XXIX | coniunctum sive tria illa genera bonorum, tamen, etiamsi
225 Tusc, IV | litteris consecrata plura genera effecit dissentientium philosophorum,
226 Tusc, VIII | modo valeat; cum vero tria genera malorum esse dicant, qui
227 Tusc, IX | reprehenditur, cum tria genera dicit bonorum, vexatur autem
228 Tusc, XXV | virtutis existit, efflorescunt genera partesque virtutum, invenitur,
229 Tusc, XXV | funditur, quae rem definit, genera dispertit, sequentia adiungit,
230 Tusc, XXVII | XXVII. [76] Sint enim tria genera bonorum, ut iam a laqueis
231 Tusc, XXVII | recedamus, sint sane illa genera bonorum, dum corporis <et>
232 Tusc, XXX | simplicia, illa mixta: tria genera bonorum, maxuma animi, secunda
233 Tusc, XXXIII | ut Epicurus cupiditatum genera divi serit, non nimis fortasse
234 Tusc, XXXIII | singillatim extenuantur; quarum genera [non] contemnunt, quaerunt
|