Academica
Liber, Caput
1 II | LIBER II~* * * ~atqui si in crederemus.
Brutus
Caput
2 73 | primus fabulam dedit, quam ii, qui multas docuerant ante
3 185 | autem ab oratore necne, ut ii qui audiunt ita afficiantur
4 231 | hic sermo tuus emanet et ii tibi suscenseant, quos praeterieris. ~
5 269 | ambitiosum esse, si, ut dixisti, ii quos iam diu conligis viverent.
Commentariolum petitionis
Caput
6 I | ac numero dignum putari. Ii rogandi omnes sunt diligenter
7 I | putes esse. Si adduxeris ut ii qui non nolunt cupiant,
8 II | II. Ac multum etiam novitatem
9 VI | studium suffragationis, nedum ii quibus saluti fuisti, quos
10 VII | tibi hoc casus adferat, ut ii tecum petant quorum amicitia
11 IX | et summam dignitatem, si ii tecum erunt qui a te defensi
12 XII | adfuturum negaris, tamen ii possunt abs te placati aequique
De divinatione
Liber, Par.
13 I | II Nec unum genus est divinationis
14 I, 5 | omnesque Socratici Zenoque et ii qui ab eo essent profecti
15 I, 34 | didicerunt. Carent autem arte ii qui non ratione aut coniectura
16 I, 114 | 114 Ergo et ii, quorum animi spretis corporibus
17 I, 114 | corporibus non inhaerent, ut ii qui sono quodam vocum et
18 I, 118 | quibus bene percepta sunt, ii non saepe falluntur; male
19 I, 123 | a deo dixit; cum quidem ii, qui alia via fugerant,
20 I, 127 | quidque replicantis. Quod et ii vident, quibus naturalis
21 I, 127 | naturalis divinatio data est, et ii, quibus cursus rerum observando
22 I, 128 | coniectura praesentit. Atque ut ii qui solis et lunae reliquorumque
23 I, 131 | fuerint futurique sint, cur ii, quid ex quoque eveniat,
24 I, 132 | somniorum; non enim sunt ii aut scientia aut arte divini,
25 II | LIBER II~
26 II | II Adhuc haec erant; ad reliqua
27 II, 148 | tempestates gubernator; et tamen ii ipsi saepe falluntur, qui
28 II, 148 | fallitur. Quodsi falluntur ii qui nihil sine aliqua probabili
29 II, 203 | facillumus. Non enim sumus ii nos augures, qui avium reliquorumve
30 II, 223 | gemini fratres fuerunt; at ii nec totidem annos vixerunt (
31 II, 239 | praenoscere. " Negant posse ii, quibus non placet esse
32 II, 280 | vident, nihil divinent, ii qui interpretantur coniecturam
33 II, 283 | philosophi suscepissent, nec ii quidem contemptissimi, sed
De finibus
Liber, Par.
34 I, | arbitrantur. erunt etiam, et ii quidem eruditi Graecis litteris,
35 I, | sentiant non esse faciendum, ii voluptatem maximam adipiscuntur
36 I, | nihil posse percipi dicunt, ii remotis sensibus ne id ipsum
37 I, | Epicurus ineruditus, sed ii indocti, qui, quae pueros
38 II | LIBER II~ ~
39 II, | disserebat, ut ad ea, quae ii respondissent, si quid videretur,
40 II, | revocavit instituitque ut ii, qui se audire vellent,
41 III, | sunt tamen perabsurdi et ii, qui cum scientia vivere
42 III, | impetuque contendant, sic ii, qui valent opibus atque
43 IV, 2 | II.
44 IV, 7 | tributum esse docuerunt, ut ii, qui procreati essent, a
45 IV, 17 | igitur quaerentes omnes, et ii, qui quodcumque in mentem
46 IV, 23 | dispecturi sunt, caeci aeque et ii, qui modo nati, Platonem
47 V, 30 | II.
48 V, 31 | Antiochum audiebas, non ii soli numerantur, qui Academici
49 V, 33 | igitur contenti his. namque ii horum posteri meliores illi
50 V, 36 | appetatur, hoc totum et ii tollunt, qui in rebus iis,
51 V, 54 | fieri ita posse negas, ut ii, qui virtutis compotes sint,
52 V, 55 | mala, quae quidem dicunt ii, qui numquam philosophum
53 V, 59 | igitur in virtute ponant ii, qui fatentur se virtutis
De haruspicum responso
Caput
54 14 | commendarunt. Quid ergo ii possunt aliud iudicare ac
55 52 | facere potuisset? Videant ii qui illum Pompeio inimicum
56 55 | controversia plus possunt, ii fortasse non numquam consilia
57 56 | repulsi? Non, ut opinor, ii qui aliquando honorem vitio
58 56 | viris accidit. Repulsi sunt ii quos ad omnia progredientis,
De inventione
Liber, Caput
59 I, 5 | est videre, quae dicant ii, qui quaedam eius rei praecepta
60 I, 25 | sibi putarint et maxime ii, qui audient, probarint,
61 I, 60 | tripertitam putant esse, ii non aliter tractari putant
62 I, 93 | quod contra dicitur atque ii, qui audiunt, fecerunt:
63 I, 101 | superiores, quales sunt ii, quorum ex auctoritate indignatio
64 II | LIBER II~
65 II, 23 | cum aliter accidit, atque ii, qui arguuntur, arbitrati
66 II, 47 | 47] Quare nobis et ii vedentur errare, qui hoc
67 II, 47 | non putant indigere, et ii, qui aliter hoc de genere
68 II, 69 | se bellum gessissent, ut ii, qui vicissent, tropaeum
69 II, 74 | eo, quod crimini dabitur, ii, qui accusabuntur, comparabunt.
De legibus
Liber, Caput
70 II | LIBER II~ ~
71 II, 120 | vere, nam siti dicuntur ii qui conditi sunt. Nec tamen
72 III, 135 | supremae legis obtemperat. ~II
73 III, 136 | potestas non placuit, non ii nemini, sed non semper uni
De officiis
Liber, Caput
74 I, 35 | deviceris consulendum est, tum ii, qui armis positis ad imperatorum
75 I, 35 | nostros iustitia culta est, ut ii, qui civitates aut nationes
76 I, 89 | repudianda est optandumque, ut ii, qui praesunt rei publicae,
77 I, 102 | satis a ratione retinentur, ii sine dubio finem et modum
78 I, 116 | aliqua gloria praestiterunt, ii student plerumque eodem
79 I, 116 | in eo plerumque elaborant ii, qui magna sibi proponunt
80 I, 147 | sentiat. Ut enim pictores et ii qui signa fabricantur et
81 I, 150 | accepimus. Primum improbantur ii quaestus, qui in odia hominum
82 II | LIBER II~
83 II, 168 | sententia. Non enim sumus ii, quorum vagetur animus errore
84 II, 171 | Quod qui parum perspiciunt, ii saepe versutos homines et
85 II, 197 | ante dixi, contemnuntur ii, qui 'nec sibi nec alteri',
86 II, 198 | Admiratione autem adficiuntur ii, qui anteire ceteris virtute
87 II, 205 | vis maxima est, ut simus ii, qui haberi velimus, tamen
88 II, 206 | hominum ignoratione versatur, ii, simul ac iuvenes esse coeperunt,
89 II, 211 | aut rei publicae causa, ut ii, quos ante dixi, aut ulciscendi
90 II, 217 | multitudinem deleniendam. At ii, 'qui ab hoste obsidentur,
91 II, 230 | honoratos, beatos putant, ii ne obligari quidem beneficio
92 II, 238 | benivolentiam multitudinis possunt ii, qui rei publicae praesunt,
93 II, 240 | suum, nec, si plures sunt ii, quibus inprobe datum est,
94 II, 246 | aliis auferatur, aberunt ii, qui rem publicam tuebuntur,
95 III, 263 | efficiens utilitatis esset, ut ii, qui res expetendas vel
96 III, 267 | sapientem volumus intellegi, nec ii, qui sapientes habiti et
97 III, 269 | praeponderari honestate, ii solent in deliberando honestum
98 III, 279 | habendam, externorum negant, ii dirimunt communem humani
99 III, 324 | consideremus, quae faciunt ii, qui habentur boni. L. Minuci
100 III, 357 | sit, qui autem remissius, ii tamen non dubitant summum
De optimo genere oratorum
Pars, Caput
101 II | II] Nam quoniam eloquentia
De oratore
Liber, Caput
102 I, II | II] Ac mihi repetenda est veteris
103 II | LIBER II~
104 II, II | II] Etenim ceterae fere artes
105 III, II | II]
De provinciis consularibus
Caput
106 | II.
107 3 | quod eas ita partas habent ii, qui nunc optinent, ut non
108 19 | inimici omnes Metelli. At ii non modo illum inimicum
De re publica
Liber
109 II | LIBER II~(1) <cupidi>tate audiendi,
110 III | cognitionem putavit, ut ii ipsi qui in horum librorum
Cato Maior de senectute
Caput
111 | II.
In Catilinam
Oratio, Caput
112 I, 4 | 4] II. Decrevit quondam senatus,
113 II, 20 | virorum sentio, sed tamen ii sunt coloni, qui se in insperatis
114 III, 2 | iucundi atque inlustres sunt ii dies, quibus conservamur,
115 IV, 4 | iudicium adduciturtenentur ii, qui ad urbis incendium,
116 IV, 5 | sunt omnia eius modi, ut ii, qui in custodiam nominatim
In L. Calpurnium Pisonem
Caput
117 II | II] Sed omitto ut sit factus
118 Fr | perniciosi. ~[8] Ascon. I, II: Quod minimum specimen in
119 Fr | moribus nomen. ~[9] Ascon. I, II: Hoc non ad contemnendam
120 Fr | adoptavit. ~[14] Ascon. I, II: Lautiorem ... pater tuus
121 Fr | advehatur. ~[17] Codex Cusanus II: Simulata ista, ficta, fucata
122 Fr | omnia. ~[18] Codex Cusanus II: Putavi austerum hominem,
In Vatinium
Caput
123 | II]
Laelius de amicitia
Caput
124 19 | sintque magna constantia, ut ii fuerunt modo quos nominavi,
125 46 | opulenti et calamitosi quam ii qui putentur beati. ~
126 51 | indigentiam colantur, ut ii qui opibus et copiis maximeque
127 71 | 71] Ut igitur ii qui sunt in amicitiae coniunctionisque
128 72 | 72] Quam ob rem ut ii qui superiores sunt submittere
129 86 | ad unum idem sentiunt, et ii qui ad rem publicam se contulerunt,
130 86 | publicam se contulerunt, et ii qui rerum cognitione doctrinaque
131 86 | doctrinaque delectantur, et ii qui suum negotium gerunt
132 86 | gerunt otiosi, postremo ii qui se totos tradiderunt
133 90 | Atque illud absurdum, quod ii, qui monentur, eam molestiam
Orator
Caput
134 | II. Nec solum ab optimis studiis
Paradoxa Stoicorum
Parad., Caput
135 I, 10 | cogitationem habuisse videantur ii, qui hanc rem publicam tam
136 II | PARADOXON II.~ÜOti aÈtãrkhw ¾ éretØ prÚw
Philippicae
Oratio, Caput
137 I, 8 | fit enim plerumque, ut ii, qui boni quid volunt afferre,
138 I, 20 | enim est legis index, ut ii res in tertia decuria iudicent,
139 I, 37 | universis hoc idem fit, cumque ii, qui ante sequi populi consensum
140 II, 3 | crimen iudico, pauca dicam. [II] Contra rem suam me nescio
141 II, 75 | Haec cum peterent armis ii, quorum erant legibus (etsi
142 II, 96 | ea tyrannis interfectis ii, quibus erepta essent, reciperarent.
143 III, 3 | publica accedit auctoritas? [II] C. Caesar adulescens, paene
144 IV, 2 | fieri potest, ut non aut ii sint impii, qui contra consulem
145 IV, 4 | 4] [II] Quis est enim, qui hoc
146 IV, 9 | latrones putant? Quamquam ne ii quidem ipsi, quod locuntur,
147 V, 3 | concedi possit roganti; [II] legatos vero ad eum mittere,
148 V, 17 | reges nostri fecerunt neque ii, qui regibus exactis regnum
149 V, 48 | celeriorem. [XVIII] Nam quod ii, qui Caesari invident, simulant
150 VII, 1 | videt? Non enim se tenent ii, qui senatum dolent ad auctoritatis
151 VII, 4 | 4] [II] Atque haec ii locuntur,
152 VII, 4 | 4] [II] Atque haec ii locuntur, qui quondam propter
153 VII, 17 | solet, sed ut appellant ii, qui plane et Latine locuntur.
154 VII, 18 | Ut nemo sit alius nisi ii, qui una sunt, et ii, qui
155 VII, 18 | nisi ii, qui una sunt, et ii, qui hic ei nunc aperte
156 VII, 21 | solum et vos illum; quid? ii, qui Mutinam circumsedent,
157 VIII, 9 | semper hastam videre cupiunt ii, qui nostris bonis imminent;
158 VIII, 25 | Dolabella dederit agros, teneant ii, quibus dati sint.~
159 VIII, 31 | equidem vellem ut imitarentur ii, quos oportebat, secundo
160 IX, 4 | 4] [II] Lars Tolumnius, rex Veientium,
161 X, 4 | 4] [II] Nam ut superiora omittam,
162 X, 15 | Nam, si quattuor exercitus ii, de quibus dixi, propterea
163 X, 15 | tamen eo iratiores erant ii, qui id factum dolebant,
164 X, 15 | autem hos exercitus ducunt? Ii, credo, qui C. Caesaris
165 X, 17 | IX] Desinant igitur aut ii, qui non timent, simulare
166 X, 17 | prospicere rei publicae aut ii, qui omnia verentur, nimium
167 XI, 3 | beneficii parte numeretur? [II] Quam ob rem, patres conscripti,
168 XII, 3 | nihil omnino novi est? [II] Decepti, decepti, inquam,
169 XII, 19 | legati optimis ominibus, sed ii proficiscantur, in quibus
170 XII, 25 | Gloriam in morte debent ii, qui in re publica versantur,
171 XII, 30 | praestitero, tum erunt mihi non ii solum, qui me oderunt, sed
172 XIII, 2 | nobis habere licuisset. [II] Hoc vero quid est? cum
173 XIV, 3 | positum esse discrimen.~[II]
Post reditum in senatu
Caput
174 4 | promulgavit, ut, si revixissent ii, qui haec paene delerunt,
Pro Balbo
Caput
175 | sanctum ut cives Romani sint ii quos Cn. Pompeius de consili
176 | aut studio rei publicae ~ii ab omni studio sensuque
177 | inimici sunt aut invident, ii sunt huic multo vehementius
Pro Caelio
Caput
178 3 | non aeque est cognitus, ii sic habeant, quaecumque
Pro Cluentio
Caput
179 | II.
180 2 | neque enim dubito quin ii tales viri suspicione aliqua
181 4 | pecuniarum nomine notaverunt, ii non modo in senatum redierunt,
182 1 | aliam non diceret atque ii dixerunt quorum sententiis
183 3 | omnibus, sed a paucis. Nam ii senatores qui se facile
184 3 | coniunctissimos esse cupiunt; sed ii qui sese volunt posse omnia
185 | erat nobilitate, nisi ut ii qui rem iudicassent huiusce
186 1 | lege qua lege senatores et ii qui magistratum habuerunt
187 2 | interclusa respirat, quod aut ii qui ad fraudem callidi sunt
188 2 | quantum excogitant, aut ii quorum eminet audacia atque
Pro Deiotaro
Caput
189 4 | 4] II. Perturbat me, C. Caesar,
Pro Ligario
Pars, Caput
190 II | 4] II. Adhuc, C. Caesar, Q. Ligarius
Pro Marcello
Caput
191 | II] Nullius tantum flumen est
Pro Milone
Caput
192 | II. Unum genus est adversum
Pro Plancio
Caput
193 | II]
Pro Quinctio
Caput
194 II | II. Non eo dico, C. Aquili,
195 VI | Roma egreditur ante diem II kalend. Februarias Quinctius
Pro Rabirio Postumo
Caput
196 | II.
Pro Sestio
Caput
197 | II
198 24 | neminem umquam potuissent, ii summi imperi nomine armati
199 91 | praestanti exstiterunt, ii perspecto genere humanae
200 97 | impediti. esto igitur ut ii sint, quam tu 'nationem'
201 109 | feruntur ita vix ut quini, et ii ex aliena tribu, qui suffragium
202 130 | mea salute contentio ut ii qui a senatu de me rogabantur
203 140 | inviolatique vixerunt. at vero ii qui senatus consilium, qui
Timaeus
Caput
204 <LIV2 | II Quid est quod semper sit
205 <LIV2 | XIV ... ii splendore consedit, tum
Tusculanae
Liber, Caput
206 Tusc, II | II. sero igitur a nostris poetae
207 Tusc, V | quoniam malum. Certe. Ergo et ii, quibus evenit iam ut morerentur,
208 Tusc, V | evenit iam ut morerentur, et ii, quibus eventurum est, miseri.
209 Tusc, VI | existimo. Ubi sunt ergo ii, quos miseros dicis, aut
210 Tusc, IX | non habeo; certa dicent ii, qui et percipi ea posse
211 Tusc, XX | pellem inauratam arietis, aut ii qui Oceani freta illa viderunt, '
212 Tusc, XXIII| plebei philosophi —sic enim ii, qui a Platone et Socrate
213 Tusc, XXXI | tardius ingrediuntur, ut ii qui ferro vincti multos
214 Tusc | LIBER II ~
215 Tusc, 0 | refellique patiamur. Quod ii ferunt animo iniquo qui
216 Tusc, 0 | dicant et quid sentiant ii qui sunt ab ea disciplina,
217 Tusc, 0 | manus sumit, sic hos Latinos ii soli legunt qui illa recta
218 Tusc, 0 | per quam non cucurrerint ii qui haec olim punctis singulis
219 Tusc, II | II. [3]Accedunt etiam poetae,
220 Tusc, II | II. Et de coniectura quidem
221 Tusc, II | II. [5] Sed et huius culpae
|