Brutus
Caput
1 96 | fuit, qui summos honores homo per se cognitus sine ulla
2 97 | eloquentia, sed dicendo tamen; homo non liberalitate, ut alii,
3 167 | imitari L. Afranius poeta, homo perargutus, in fabulis quidem
4 175 | consul cum Mamerco fuit, homo et Graecis doctus litteris
5 175 | paulo post eum C. Billienus homo per se magnus prope simili
6 205 | Cannutius putatur aequalis meus, homo extra nostrum ordinem meo
7 216 | luntre; et Cn. Sicinius homo impurus sed admodum ridiculus—
8 224 | publice est interfectus; homo simillimus Atheniensis Hyperboli,
9 225 | Sex. Titius consecutus, homo loquax sane et satis acutus
Commentariolum petitionis
Caput
10 IV | qui invideant; petis enim homo ex equestri loco summum
11 VII | honore adficiant; ut quidem homo nequam, iners, sine officio,
De divinatione
Liber, Par.
12 I, 40 | deserit omne.~Nam me visus homo pulcher per amoena salicta~
13 II, 184 | e loco tradere? Si autem homo ille Tages fuit, quonam
De finibus
Liber, Par.
14 I, | 19] Deinde ibidem homo acutus, cum illud ocurreret,
15 II, | si essent boni viri. hic homo severus luxuriam ipsam per
16 II, | Publi, o gurges, Galloni! es homo miser, inquit. Cenasti in
17 II, | quam quidem certationem homo et acutus et diligens, Chrysippus,
18 III, | homine ob id ipsum, quod homo sit, non alienum videri.
19 IV, 9 | praeposita nominas? Itaque homo in primis ingenuus et gravis,
20 IV, 20 | e Phoenica profectos -, homo igitur acutus, causam non
De haruspicum responso
Caput
21 42 | totum ad se ita redegit ut homo popularis fraudaret improbissime
De inventione
Liber, Caput
22 I, 32 | genus, alii pars est. Nam homo animalis pars est, Thebani
23 I, 80 | oportet; in loco celebri homo occidi qui potuit?" Aut
24 II, 15 | educit, reperit cruentum. Homo in urbem ab illis deducitur
De lege agraria
Oratio, Caput
25 II, 20 | dicam planius: Iubet Rullus, homo non cupidus neque appetens,
26 II, 21 | Sortietur tribus idem Rullus. Homo felix educet quas volet
27 II, 27 | magistratibus iudicare, hic homo popularis ne unam quidem
28 II, 97 | secum ferent. Singularis homo privatus, nisi magna sapientia
De legibus
Liber, Caput
29 I, 41 | boni. Nam quid faciet is homo in tenebris qui nihil timet
30 III, 152 | quos et quantos viros! — homo omnium infimus et sordidissimus
De officiis
Liber, Caput
31 I, 11 | praeteritum aut futurum. Homo autem, quod rationis est
32 I, 51 | transferri in permultas potest: ~Homo, qui erranti comiter monstrat
33 I, 84 | melius! de quo Ennius: ~Unus homo nobis cunctando restituit
34 III, 278 | hoc natura praescribit, ut homo homini, quicumque sit, ob
35 III, 278 | eam ipsam causam, quod is homo sit, consultum velit, necesse
36 III, 310 | Quid multa? impetrat. Emit homo cupidus et locuples tanti,
37 III, 326 | foro, mihi crede, saltaret. Homo autem iustus isque, quem
De optimo genere oratorum
Pars, Caput
38 VI, 17 | ait Lucilius, non spurcus homo, sed acer et doctus cum
De oratore
Liber, Caput
39 I, VII | dicebatur et M. Antonius, homo et consiliorum in re publica
40 I, IX | Sempronios, quorum pater, homo prudens et gravis, haudquaquam
41 I, XVI | Lucilius saepe dicere, homo tibi subiratus, mihi propter
42 I, XIX | publicarum, excitabatur homo promptus atque omni abundans
43 I, XXII | huic studio deditum, summo homo ingenio nostrique cupidissimus,
44 I, XXII | Peripateticus Staseas, homo nobis sane familiaris et,
45 I, XXIV | numero atque ex forensi usu homo mediocris neque omnino rudis
46 I, XXXVI | liceret, Cn. autem Octavius, homo consularis, non minus longa
47 I, XXXVII | familiaris nostri sedentibus homo ex numero disertorum postulabat,
48 I, XXXVIII| familiaris noster M. Buculeius, homo neque meo iudicio stultus
49 I, XXXVIII| aequalis et conlega meus, Homo omnium et disciplina iuris
50 I, XLV | poeta est:~egregie cordatus homo, catus Aelius Sextus,~multique
51 I, LIII | arbitrarer, P. Rutilius Rufus, homo doctus et philosophiae deditus,
52 I, LIV | 231] Imitatus est homo Romanus et consularis veterem
53 I, LVI | respondere?" Tum ille fidenter homo peritissimus confirmare
54 II, VI | deterret. Nam ut C. Lucilius, homo doctus et perurbanus, dicere
55 II, XIII | perpolivit illud opus; sed ut homo neque doctus neque maxime
56 II, XVIII | dixisset, locutus esse dicitur homo copiosus aliquot horas de
57 II, XLVIII | dignitate existimarere; ego, homo censorius, vix satis honeste
58 II, LV | filius." "Sapiens videlicet homo cum primis nostrae civitatis
59 II, LXVI | Fabricio P. Cornelius, homo, ut existimabatur, avarus
60 II, LXVI | gratias ageret quod se homo inimicus consulem fecisset,
61 II, LXVII | etiam quodam modo nobis: homo fatuus, postquam rem habere
62 II, LXVIII | inquit "tuam?" Hic Nasica "homo es impudens: ego cum te
63 II, LXXIV | Themistocles; ad quem quidam doctus homo atque in primis eruditus
64 III, XXII | sed etiam sapientissimus homo viderere; nunc intellego
65 III, XLII | ex uno pluris: at Romanus homo, tamen etsi res bene gesta
De provinciis consularibus
Caput
66 14 | ille alter aut ipse est homo doctus et a suis Graecis,
De re publica
Liber
67 I | salubri et propinquo loco. sed homo demens ut isti putant, cum
68 I | imitandum, ~'Egregie cordatus homo, catus Aelius Sextus' ~qui '
69 III | quae Carneades, Graecos homo et consuetus quod commodum
70 III | cum alius alium timet, et homo hominem et ordo ordinem,
Cato Maior de senectute
Caput
71 1 | Unus homo nobis cunctando restituit
In Catilinam
Oratio, Caput
72 II, 12 | eicerem, qui haec locuntur. Homo enim videlicet timidus aut
73 II, 13 | fuisset necne. Cum ille homo audacissimus conscientia
74 IV, 10 | posse popularem. Itaque homo mitissimus atque lenissimus
In L. Calpurnium Pisonem
Caput
75 VII | VII] Hic te ille homo dignissimus tuis laudibus
76 XII | gladiatore pugnabat. Tu scilicet homo religiosus et sanctus foedus
77 XXIII | ni Esquilina introisset homo promptus lacessivit; quasi
78 XXIV | tuam philosophiam; ter iam homo stultus triumphavit. Crasse,
79 XXV | socer. Dices enim, ut es homo factus ad persuadendum,
80 XXVI | esse videatur. L. Crassus, homo sapientissimus nostrae civitatis,
81 XXVIII | Graecus qui cum isto vivit, homo, vere ut dicam—sic enim
82 XXXIII | tantoque bello impedito ego homo amicissimus sollicitudinis
In Vatinium
Caput
83 8 | facta fateamur. quid ergo, homo imperitissime solidae laudis
84 21 | publica sentientem, ne tu mihi homo potens irascare, qui ab
85 27 | legem reus factus esset,' ut homo consularis exclusus miser
Orator
Caput
86 129 | respondit Hortensius; a nobis homo audacissimus Catilina in
Paradoxa Stoicorum
Parad., Caput
87 IV, 30 | publicam putent? Numquamne, homo amentissime, te circumspicies,
Philippicae
Oratio, Caput
88 II, 7 | misisse diceret, recitavit homo et humanitatis expers et
89 II, 8 | habes quod mihi opponas, homo diserte, ut Mustelae et
90 II, 11 | auctoritate, sententia? Haec tu homo sapiens, non solum eloquens,
91 II, 18 | animadversio senatus fuit. Homo disertus non intellegit
92 II, 28 | quem ad modum me coarguerit homo acutus, recordamini. 'Caesare
93 II, 31 | quam suum occidere. Tu, homo sapiens et considerate,
94 II, 42 | XVII] Haec ut colligeres, homo amentissime, tot dies in
95 II, 43 | disceres. Num etiam hoc, homo audacissime, ex Caesaris
96 II, 70 | impudicissimus, et consul et homo nequissimus. Quid est enim
97 II, 77 | cum mulier fleret uberius, homo misericors ferre non potuit,
98 II, 96 | 96] Sciebat homo sapiens ius semper hoc fuisse
99 III, 16 | Bambalio quidam pater, homo nullo numero. Nihil illo
100 III, 25 | cupiditate et audacia? Ille autem homo adflictus et perditus quae
101 III, 25 | Familiarissimus eius, mihi homo coniunctus, L. Lentulus,
102 III, 25 | in eadem sententia fuit homo summa integritate atque
103 V, 12 | etiam iudiciariam tulit homo castus atque integer iudiciorum
104 V, 13 | philosophi nobilis, filius, homo praeterea festivus, ut ei
105 V, 19 | minae postulabant. At ille homo vehemens et violentus, qui
106 V, 37 | impenderet? Dubitaret, credo, homo amentissimus atque in omnibus
107 V, 42 | Advolabat ad urbem a Brundisio homo inpotentissimus ardens odio,
108 VI, 1 | quaesivit ex me P. Apuleius, homo et multis officiis mihi
109 VII, 3 | non oportuit; nequam est homo ille atque confidens; multi
110 VIII, 13 | sene auctore adulescens, homo severus et prudens, primas
111 X, 13 | quod di duint!) aut certe homo verecundus in Macedoniam
112 XIII, 2 | taetrius, si aut civis aut homo habendus est, qui civile
113 XIII, 26 | creditorum, Trebellius, et homo diruptos dirutusque Q.Coelius,
114 XIII, 41 | occidisti Lupercalibus; cuius, homo ingratissime, flaminium
115 XIII, 42 | sanctissimi viri, deserere homo pius non potest. Quam fidem?
Post reditum ad Quirites oratio
Caput
116 11 | secutus est, M. Antonius, homo eloquentissimus, cum A.
Pro Archia
Caput
117 10 | resignasset -- Metellus, homo sanctissimus modestissimusque
Pro Balbo
Caput
118 | praediatorio consuleretur, homo iuris peritissimus, consultores
119 | inlustri. Quem cum disertus homo L. Antistius accusaret,
120 | foederatum civitate donavit, homo cum gravitate et prudentia
Pro Caecina
Caput
121 18 | calamitatemque civilem. Itaque homo timidus imperitusque, qui
122 22 | ordinem intrasset occideret. Homo mea sententia prudentissimus
123 24 | idcirco minus ei credatis quod homo minus idoneus habetur, sed
124 32 | armatis. Cum hoc constet, ego, homo imperitus iuris, ignarus
125 53 | Ornate et copiose L. Crassus, homo longe eloquentissimus, paulo
126 53 | contra eum prudentissimus homo, Q. Mucius, diceret, probavit
127 55 | servis pluribus; quin unus homo familia non sit; verbum
128 62 | commissa res esset ab uno, unus homo plures esse homines iudicaretur.
129 103 | ac religione deponit. Is homo est, ita se probatum vobis
Pro Caelio
Caput
130 54 | non praetermitteret, id homo eruditus in insidiis doctissimi
Pro Cluentio
Caput
131 | pater huiusce, iudices, homo non solum municipii Larinatis,
132 | Accusabat P. Cannutius, homo in primis ingeniosus et
133 2 | dicebat; P. Quintilius Varus, homo summa religione et summa
134 1 | atque ad eum delata est, homo impurissimus statim coepit
135 2 | Oppianico statim L. Quinctius, homo maxime popularis, qui omnes
136 1 | autem ageret L. Quinctius, homo cum summa potestate praeditus,
137 2 | Verres, praetor urbanus, homo sanctus et diligens, subsortitionem
138 3 | acerbus, criminosus, popularis homo ac turbulentus: tempus hoc
139 3 | sic arbitror, Bulbum, quod homo nequam, turpis, improbus,
140 3 | de ceteris – si fuisset homo nobilis, quis eum cum illa
141 1 | revocasset, cum vir optimus et homo innocentissimus pecunia
142 2 | consulto L. Lucullus consul, homo sapientissimus, tulerit,
143 2 | tulit. Postea L. Sulla, homo a populi causa remotissimus,
144 1 | sublatum. Opportune adest homo summa fide et omni virtute
145 3 | cecidisse de equo dicitur et homo infirma valetudine latus
146 2 | vellet, quidam ex advocatis, homo et honoribus populi ornatus
Pro Deiotaro
Caput
147 10 | isdem rebus est perturbatus homo longinquus et alienigena,
148 16 | 16] VI. At, credo, haec homo inconsultus et temerarius
Pro Flacco
Caput
149 8 | Tmolites ille vicanus, homo non modo nobis sed ne inter
150 11 | 11] Quam promptus homo P. Septimius, quam iratus
151 4 | est a piratis Adramytenus homo nobilis, cuius est fere
152 7 | dedisse. Quantum sibi ablatum homo impudentissimus dicit, tantum
153 14 | ambulat cum lorica; metuit homo doctus et sapiens, ne L.
154 15 | Heraclides ille Temnites, homo ineptus et loquax, sed,
155 20 | maledictisque vexat. Sed cum se homo volubilis quadam praecipiti
156 20 | Fufiorum nominibusque recitatis homo audacissimus pertimuit,
157 48 | repudiaverunt. P. Orbius, homo et prudens et innocens,
158 11 | Lurconis sororis filius, homo et pudens et constans et
Pro Fonteio
Caput
159 27 | ille nescio quis sapiens homo ac multarum rerum peritus
160 40 | numerandus. Ille igitur ipse homo sanctissimus ac temperantissimus
Pro Ligario
Pars, Caput
161 IV | prudentiam desidero, quod homo cum ingenio tum etiam doctrina
Pro Milone
Caput
162 2 | illud facinus puniendum, homo enim nobilis in suis monumentis
163 1 | quaestionem ferendam; sed homo sapiens atque alta et divina
164 3 | convalescebat. Ubi vidit homo ad omne facinus paratissimus
165 1 | eam mentem impulissent, ut homo effeminatus fortissimum
Pro Murena
Caput
166 62 | 62] Hoc homo ingeniosissimus, M. Cato,
167 75 | patres nostros et honestus homo et nobilis, Q. Tubero. Is,
168 75 | sororis filius. Atque ille, homo eruditissimus ac Stoicus,
169 76 | 76] Tuberonis, itaque homo integerrimus, civis optimus,
Pro Plancio
Caput
170 1 | constantia vir! L. Flaccus, qui homo, qui civis! qualem hunc
171 | destitisti. denuntiasti homo adulescens quid de summa
172 | non dubitaret et consul et homo nobilissimus patronum esse
173 2 | quam ob rem non debes is homo et is civis praedicare vitam
174 1 | causa fingere. scilicet homo sapiens excogitavi quam
175 3 | scripto est; in qua ego homo astutus ei me dedebam cui
Pro Quinctio
Caput
176 I | aliquotiens apud te egit, homo et in aliis causis exercitatus
177 VIII | vadimonium sistit. VIII. Iste, homo acerrimus, bonorum possessor,
178 XI | paratus meditatusque venisses, homo timidus virginali verecundia
179 XVIII | Profectus est una L. Albius, homo cum primis honestus; dicet
Pro Rabirio
Caput
180 12 | lictori eripuit, Labienus, homo popularis, carnifici tradidit;
181 13 | cruciatus carmina quae tu, homo lenis ac popularis, libentissime
Pro Rabirio Postumo
Caput
182 14 | acturi? Glaucia solebat, homo impurus, sed tamen acutus,
183 27 | prudentiae, consularis homo soccos habuit et pallium;
Pro Roscio Amerino
Caput
184 19 | Mallius Glaucia quidam, homo tenuis, libertinus, cliens
185 20 | pater huiusce Sex. Roscius, homo tam splendidus et gratiosus,
186 39 | occidit Sex. Roscius. Qui homo? Adulescentulus corruptus
187 39 | Vetus videlicet sicarius, homo audax et saepe in caede
188 60 | simul atque attigi, statim homo se erexit, mirari visus
189 76 | facio; illud quaero, is homo qui, ut tute dicis, numquam
190 125 | dicentur, non fuit tantus homo Sex. Roscius in civitate
191 128 | Aliquot post mensis et homo occisus est et bona venisse
192 143 | patrimonio queritur. Putat homo imperitus morum, agricola
Pro Roscio Comoedo
Caput
193 27 | Fanni. Largitus est scilicet homo liberalis et dissolutus
194 42 | Romanus est, si ex vita, homo clarissimus est, si ex fide,
195 48 | est? Roscius est videlicet homo callidus et versutus. Hoc
Pro Sestio
Caput
196 23 | 23. laudabat homo doctus philosophos nescio
197 78 | est ut civis Romanus aut homo liber quisquam cum gladio
198 93 | summum civem in invidiam homo castus ac non cupidus vocaret;~
199 110a | an sicubi aderit Gellius, homo et fratre indignus, viro
200 110a | erit populare? 'est enim homo iste populo Romano deditus.'
201 116 | semel, inquam, se ludis homo popularis commisit omnino,
202 130 | plenam antiquitatis diutius homo eiusdem sanguinis potuit
203 133 | adiuvabat, Sex. Clodius, homo iis dignissimus quibuscum
204 134 | hac exspectatione elatus homo flagrans cupiditate gloriae
Pro Sulla
Caput
205 20 | causa adversata naturae, nec homo nec res misericordiae meae
206 34 | particeps exstitit; parens eius, homo amantissimus patriae, maximi
207 58 | veteris atque hospitis—is homo est aut ea familia ac disciplina
208 89 | vita videatur? Nuper is homo fuit in civitate P. Sulla
Topica
Caput
209 36 | Postliminio redeunt haec: homo, navis, mulus clitellarius,
Tusculanae
Liber, Caput
210 Tusc, IX | Corculum' et 'egregie cordatus homo, catus Aelius Sextus'. ~
211 Tusc, 0 | quibus Epicurus voluptatem, homo, ut scis, voluptarius. Ille
212 Tusc, 0 | vulnus obliget. Siquidem homo esset; sed nihil vidi minus.
213 Tusc, 0 | poterit ~Samnis, spurcus homo, vita illa dignus locoque, ~
214 Tusc, 0 | 44 Venit Epicurus, homo minime malus vel potius
215 Tusc, 0 | crucientur maximis. Sed homo catus numquam terminat nec
216 Tusc, 0 | tulit dolorem ut vir, et ut homo maiorem ferre sine causa
217 Tusc, 0 | saepe prodeunt. E quibus homo sane levis, Heracleotes
218 Tusc, XXX | eadem res est et idem est homo, qui potest quicquam de
219 Tusc, XXXVI | fratres tale iurgium: ~'Quis homo te exsuperavit usquam gentium
220 Tusc, XV | esse hominem; qualis autem homo ipse esset, talem eius esse
|