Brutus
Caput
1 7 | manibus iratorum civium boni civis auctoritas et oratio,
2 65 | omnino? at quem virum, di boni! mitto civem aut senatorem
3 123 | quem dicas; certe enim et boni aliquid adtulimus iuventuti,
4 140 | neque tam id mihi oratoris boni quam civis Romani proprium
5 289 | Demosthenem igitur imitemur.' o di boni! quid, quaeso, nos aliud
Commentariolum petitionis
Caput
6 II | supplicare. Alter vero, di boni! quo splendore est? Primum
7 XI | quorum alterum est tamen boni viri, alterum boni petitoris.
8 XI | tamen boni viri, alterum boni petitoris. Nam cum id petitur
9 XIII | fore, equites R. et viri boni ac locupletes ex vita acta
De finibus
Liber, Par.
10 II, | improbos quidem, si essent boni viri. hic homo severus luxuriam
11 II, | ortu petitur origo summi boni. 'Simul atque natum animal
12 II, | ut sola ponatur in summi boni sede, quam quaerimus, sed
13 II, | dixerit potius Ennius: 'Nimium boni est, cui nihil est mali'.
14 II, | depulsione mali, sed adeptione boni iudicemus, nec eam cessando,
15 II, | totumque discrimen summi boni in earum comparatione positum
16 II, | facitis, cum sapientem semper boni plus habere vultis, tolerabilem.
17 II, | vincitur? in qua quid est boni praeter summam voluptatem,
18 III, | quarto, quod extremum posui, boni notitia facta est. cum enim
19 III, | rationis, tum ad notionem boni pervenit.
20 III, | nisi bonus vir et omnes boni beati sint, quid philosophia
21 IV, 10 | ex his finem illum summi boni atque ultimi. Quem, si prima
22 IV, 15 | neque tamen ad finem summi boni referemus, non multum ab
23 IV, 17 | haec appetitio non ad summi boni adeptionem pertineret! ~
24 V, 36 | duplices expositiones summi boni tres omnino fuerunt, nec
25 V, 39 | philosophi initium summi boni a natura petiverunt et illum
26 V, 42 | Ita similis erit ei finis boni, atque antea fuerat, neque
27 V, 42 | expletione naturae summi boni finem consistere, cum longe
28 V, 44 | nostram comprehensionem summi boni. quae enim constituta sunt
29 V, 44 | eam constitutionem summi boni, quae est proposta, mutaverit. ~
30 V, 52 | perfecta explicatio summi boni. Hinc ceteri particulas
31 V, 55 | tantum habeat in natura boni; illud urgueam, non intellegere
32 V, 59 | partibus plus habere semper boni quam mali? Quis hoc dicit?
De haruspicum responso
Caput
33 22 | equitesque Romani et omnes boni sequebantur, cum ille servorum
34 41 | gravitate dicendi! ut dolerent boni non illa tanta ornamenta
35 41 | prudentes errarent, vel ut boni minus bene sentirent perficere
36 48 | in oculis hominem quidam boni viri et de me optime meriti,
De imperio Cn. Pompei ad Quirites oratio
Caput
37 49 | Quirites, quin hoc tantum boni, quod vobis ab dis immortalibus
De inventione
Liber, Caput
38 I, 3 | mali, quoniam principium boni diximus, explicemus. ~
39 II, 106 | deliquerit, ut plus ab eo boni quam mali profectum esse
De lege agraria
Oratio, Caput
40 II, 8 | nihil adversi quod non boni metuerent, improbi exspectarent;
41 II, 14 | improbis tribunis plebis boni et fortes consules obstiterunt,
De legibus
Liber, Caput
42 I, 31 | quiddam simile naturalis boni; le<n>itatis enim et suauitatis <
43 I, 41 | ipso honesto mouemur ut boni uiri simus, sed utilitate
44 I, 41 | fructu, callidi sumus, non boni. Nam quid faciet is homo
45 I, 45 | iudicet? Est enim uirtus <boni alicuius> perfecta ratio,
46 I, 47 | implicata insidet, imitatrix boni uoluptas, malorum autem
47 I, 48 | expetendum. Etenim omnes uiri boni ipsam aequitatem et ius
48 I, 48 | ipsum amant, nec est uiri boni errare et diligere quod
49 II, 91 | habeant — habent autem omnes boni — deos ipsos in animis suis
50 III, 170 | auctoritate et valeant et utantur boni. Sic enim a me recitata
51 III, 175 | publico> parento.' est autem boni auguris meminisse <se> maximis
De officiis
Liber, Caput
52 I, 20 | est maximus, ex qua viri boni nominantur, et huic coniuncta
53 I, 41 | fallunt, id agunt, ut viri boni esse videantur. De iustitia
54 I, 55 | nulla firmior, quam cum viri boni moribus similes sunt familiaritate
55 I, 59 | exercitatioque capienda], ut boni ratiocinatores officiorum
56 I, 83 | adipiscare re explicata boni quam addubitata mali. Periculosae
57 II, 166 | igitur in malis hoc tamen boni assecuti videmur, ut ea
58 II, 199 | ex qua una virtute viri boni appellantur, mirifica quaedam
59 II, 200 | difficile, nisi speciem prae te boni viri feras. Ergo etiam solitario
60 II, 244 | summa ratio et sapientia boni civis, commoda civium non
61 III, 254 | his ipsis, si quid inesset boni, propterea et otio fruor,
62 III, 268 | officiorum existimantur boni. ~
63 III, 269 | utile putant, comparare, boni viri non solent. Itaque
64 III, 308 | ingenui, non iusti, non viri boni, versuti potius obscuri,
65 III, 313 | Nemo est, qui hoc viri boni fuisse neget; sapientis
66 III, 321 | FRAUDATIONE!Sed, qui sint "boni" et quid sit "bene agi,"
67 III, 324 | faciunt ii, qui habentur boni. L. Minuci Basili locupletis
68 III, 331 | Gratidianus officio viri boni functus est tum, cum praetor
69 III, 332 | species] forma et notio viri boni. Cadit ergo in virum bonum
70 III, 333 | tam expetendum, ut viri boni et splendorem et nomen amittas?
71 III, 333 | possit, quantum auferre, si boni viri nomen eripuerit, fidem
72 III, 340 | talium quaestionum, sitne boni viri in maxima caritate
73 III, 342 | Diogenes, Antipater viri boni existimat. Haec sunt quasi
De oratore
Liber, Caput
74 I, II | maiorum exstiterunt, cum boni perdiu nulli, vix autem
75 I, II | imperatoris laude aut cum boni senatoris prudentia comparandam
76 I, III | pauciores oratores quam poetae boni reperientur.
77 I, L | iucunda quadam varietate, sit boni oratoris multa auribus accepisse,
78 II, XXIV | dicendum; ubi plus mali quam boni reperio, id totum abiudico
79 II, XXVIII | instituisti; neque enim est boni neque liberalis parentis,
80 II, XLIII | probi, ut bene morati, ut boni viri esse videamur. ~
81 II, XLVI | eos alienos, si ipsi viri boni volumus haberi, existimare
82 II, LI | certe pro eis, qui illis boni atque utiles sint, laborare,
83 II, LII | probitatis commendatione boni viri debet speciem tueri,
84 II, LXXII | quid habeat causa quaeque boni, quid mali; nulla enim fere
85 II, LXXII | esse in dicendo solet, ut, boni quod habeam, id amplectar,
86 II, LXXV | enim saepius - si possim ut boni efficiam aliquid dicendo;
87 II, LXXXVII| confiteor equidem huius boni naturam esse principem,
88 III, XVII | dimittamus; sunt enim et boni viri et, quoniam sibi ita
89 III, XXIX | sitne aliquando mentiri boni viri.
90 III, XXXIV | Civitatibus quidem suis non boni, sed certe docti atque eloquentes,
De partitione oratoria
Caput
91 130 | iusti et ut dicitur aequi et boni ratione defenditur, altera
De provinciis consularibus
Caput
92 36 | habet, fungitur officio boni senatoris, legem quam non
De re publica
Liber
93 I | ipsorum tyranni; quos si boni oppresserunt, ut saepe fit,
94 II | publica enitar, ut cuiusque et boni publici et mali causam tamquam
95 III | si iusti hominis et si boni est viri parere legibus,
96 III | quae putetur? esse enim hoc boni viri et iusti, tribuere
97 III | quod est unus; plures vero boni in qua re publica rerum
98 VI | civitas; te senatus, te omnes boni, te socii, te Latini intuebuntur;
Cato Maior de senectute
Caput
99 2 | voluptate redeamus. Semper enim boni assiduique domini referta
100 3 | 69. Quamquam, O di boni! quid est in hominis natura
In Catilinam
Oratio, Caput
101 I, 5 | ne non potius hoc omnes boni serius a me quam quisquam
In L. Calpurnium Pisonem
Caput
102 IX | vaecors et amens! cum omnes boni abditi inclusique maererent,
103 X | Romani relegarentur, viri boni lapidibus e foro pellerentur,
104 XII | conticuissent, maererent boni, vis latrocini vestri tota
105 XVIII | adfici casu aliquo etiam boni viri fortesque possunt.
In Vatinium
Caput
106 | non est sane requirendum: boni viri (quid dicant), id est
107 | quibus eum verbis laudare et boni viri et boni cives consuerunt,
108 | laudare et boni viri et boni cives consuerunt, cum in
Laelius de amicitia
Caput
109 14 | sensus maneat, ut nihil boni est in morte, sic certe
110 18 | obscurum; concedant ut viri boni fuerint. Ne id quidem facient,
111 23 | possit everti? Ex quo quantum boni sit in amicitia iudicari
112 50 | profecto verum esse, ut bonos boni diligant adsciscantque sibi
113 57 | quibus de suis commodis viri boni multa detrahunt detrahique
114 65 | esse non posse. Est enim boni viri, quem eundem sapientem
115 74 | nec ob aliam causam ullam boni improbis, improbi bonis
Orator
Caput
116 169 | verbis et in sententiis boni, quibus illi excellunt,
Paradoxa Stoicorum
Parad., Caput
117 I, 15 | enim est quisque maxime boni particeps, ita est laudabilis
Philippicae
Oratio, Caput
118 I, 8 | enim plerumque, ut ii, qui boni quid volunt afferre, affingant
119 I, 30 | arbitrabantur, et gratias boni viri agebant et tuo nomine
120 II, 16 | nota non sunt (nihil enim boni nosti) sive sunt, qui apud
121 II, 20 | voluisti. Quam id te, di boni, non decebat! In quo est
122 II, 29 | ergo in culpa. Etenim omnes boni, quantum in ipsis fuit,
123 II, 80 | autem iratus quae dixit, di boni! Primum cum Caesar ostendisset
124 II, 94 | Deiotarus quicquam aequi boni impetravit, apud mortuum
125 II, 117 | publicae sunt inusta, hoc tamen boni extitit, quod didicit iam
126 V, 14 | porro ille consessus, di boni! Cretensis iudex, isque
127 V, 25 | cogitaverunt. Ad hunc, di boni! legatos mitti placet? Norunt
128 VI, 15 | Celeritas detracta de causa est, boni tamen aliquid accessit ad
129 VIII, 16 | deleantur innocentes, honesti, boni, tota res publica!' Uno
130 X, 7 | Tantamne patientiam, di boni, tantam moderationem, tantam
131 XI, 37 | tuendos putet? Ergo aut boni sunt, quos etiam ornare,
132 XII, 5 | coniugem, liberos. Admirabantur boni viri, accusabant amici,
133 XIII, 23 | funditus deleas, reliqui boni et locupletes omnes summum
Post reditum ad Quirites oratio
Caput
134 13 | meo sancirentur, cum omnes boni non recusarent, quin vel
Post reditum in senatu
Caput
135 11 | quis enim ullam ullius boni spem haberet in eo, cuius
136 12 | mutassetis atque idem omnes boni iam ante fecissent, ille
Pro Caecina
Caput
137 3 | aequissimo. Si enim sunt viri boni, me adiuvant, cum id iurati
138 6 | consuetudinem venit et id viri boni vestri similes in iudicando
139 65 | modi iniquitati aequi et boni nomen dignitatemque opponere.
140 102 | illam rationem tamen omnes boni quaereremus, quem ad modum
Pro Caelio
Caput
141 10 | discessit umquam (quamquam multi boni adulescentes illi homini
142 63 | exspectabam, quinam isti viri boni testes huius manifesto deprehensi
Pro Cluentio
Caput
143 2 | paucis comparatur: multi viri boni cum ex occulto intervenissent,
144 3 | sermonem audierint omnem viri boni qui tum consulto propter
145 2 | nihil obsit, quod in causa boni fuit prosit. Itaque nunc
146 4 | reconciliatio et persona viri boni suscepta, sicut in statuis
147 3 | si quid haberet a natura boni, prodesse ei putarent oportere,
Pro Flacco
Caput
148 5 | aestiment, utrum tum omnes boni duces nostri an comites
149 9 | sunt in illo numero multi boni, docti, pudentes, qui ad
150 5 | si quid errasset, omnes boni conivendum esse arbitrarentur?
151 45 | haec omnes nobiles, sciunt boni viri, sciunt denique noti
152 8 | ipse nuper et multi viri boni saepe fecerunt, rectum est,
Pro Milone
Caput
153 1 | quid vos, nihil quid omnes boni : nihil sane id prosit Miloni,
154 1 | his personis valeat; etsi boni nullo emolumento impelluntur
155 3 | ad Tiberim, vos et omnes boni vota faceretis, ut Miloni
156 2 | Appius. Unde? ab Appio. Di boni! quid potest agi severius? [
Pro Murena
Caput
157 4 | subeundas? Qua re si est boni consulis non solum videre
158 30 | imperatoris, altera oratoris boni. Ab hoc enim pacis ornamenta
159 52 | solere petere--verum ut omnes boni animadverterent et, cum
160 63 | aliquando gratiam; viri boni esse misereri; distincta
161 81 | multum tua mens, multum omnes boni providerunt qui te ad tribunatus
Pro Plancio
Caput
162 1 | essent in civitate viri boni, sapientes, iusti, graves,
163 1 | anteposui sed, cum essetis aeque boni viri, meum beneficium ad
164 2 | macula, sunt omnes aeque boni viri atque integri, sed
165 2 | Cn. Plancio se volgo viri boni, cum hic tribunatum peteret,
166 1 | tolleretur. semper fuerunt viri boni qui apud tribulis suos gratiosi
167 1 | etiam ei quibus ego debeo boni viri et cives comitiis aediliciis
168 1 | grata in parentes? qui sunt boni cives, qui belli, qui domi
169 | etiam, si ruere vellem, boni viri me ut id ne facerem
Pro Quinctio
Caput
170 XVI | fieret comparaverunt. Viri boni cum palam fraudantur, cum
171 XVI | denique in inimicissimos viri boni faciunt et hominum existimationis
172 XVII | inquit, "ista officia viri boni, de me autem ita considerent:
173 XXI | tabellas obsignaverunt viri boni complures. Res in dubium
Pro Rabirio
Caput
174 3 | 3] Quam ob rem si est boni consulis, cum cuncta auxilia
Pro Roscio Amerino
Caput
175 139 | nobiles nisi vigilantes et boni et fortes et misericordes
176 151 | non potuissent? Solent hoc boni imperatores facere cum proelium
Pro Roscio Comoedo
Caput
177 20 | rasis ne ullum pilum viri boni habere dicatur; cuius personam
Pro Scauro
Caput
178 43 | utimur, ignoscent alii viri boni ex Sardinia; credo enim
Pro Sestio
Caput
179 11a | urbem senatus atque omnes boni deprehensis atque oppressis
180 19 | 19. alter, o di boni, quam taeter incedebat,
181 21 | conciliatricula, commendatus. omnes boni semper nobilitati favemus,
182 24 | redolerent, statuebam sic, boni nihil ab illis nugis exspectandum,
183 26 | equites Romani et omnes boni veste mutata, vosque pro
184 31 | meam cladem vos et omnes boni maximum esse rei publicae
185 37 | cuius causam etsi omnes boni probabant, tamen neque senatus
186 38a | cuncta Italia publice, omnes boni proprie enixeque susceperant.
187 43 | armis? vicissent improbos boni, fortes inertis; interfectus
188 47 | conservarat. sin victi essent boni, qui superessent? nonne
189 63 | posset eluere, quod ex malis boni posset in rem publicam pervenire,
190 66 | comparabatur. haec gemebant boni, sperabant improbi, agebat
191 70 | novis designatis, cum omnes boni omnem spem melioris status
192 100b | rem publicam incitantur, boni nescio quo modo tardiores
193 103 | sine labore; repugnabant boni, quod et ab industria plebem
194 114 | quicquam illis comitiis quod boni viri vellent nisi repulsam
Pro Sulla
Caput
195 1 | mihi tempus esse in quo boni viri lenitatem meam misericordiamque,
196 6 | causis etiam nocentis viri boni, si necessarii sunt, deserendos
197 20 | feci libenter ut me, quem boni constantem, ut spero, semper
198 29 | regia videntur quod omnes boni omnium generum atque ordinum
199 32 | probari quas me consule omnes boni pro communi salute gesserunt.
Timaeus
Caput
200 <LIV2 | potest, sed haud quaquam boni est ratione victum velle
Tusculanae
Liber, Caput
201 Tusc, XXX | providentes quid in morte boni sit cum cantu et voluptate
202 Tusc, XLI | placatissimam quietem adfert, di boni, quid lucri est emori! aut
203 Tusc, XI | oboediens, isque motus aut boni aut mali opinione citetur
204 Tusc, XI | Nam duae sunt ex opinione boni; quarum altera, voluptas
205 Tusc, XI | praesentis magni alicuius boni altera, cupiditas , quae
206 Tusc, XI | adpetitio opinati magni boni rationi non obtemperans, ~[
207 Tusc, XXV | perferetur spe proposita boni, et acta aetas honeste ac
208 Tusc, VII | t i t i a opinio recens boni praesentis, in quo ecferri
209 Tusc, VII | b i d o opinio venturi boni, quod sit ex usu iam praesens
210 Tusc, XXXI | quod nihil umquam haberet boni; sed loquimur nunc more
211 Tusc, XXXVII | et si spes est expectatio boni, mali expectationem esse
212 Tusc, XXXVIII| conlatione constet, ab ea, si et boni et beati volumus esse, omnia
213 Tusc, VII | Nam quid profitetur? o di boni! perfecturam se, qui legibus
214 Tusc, X | si quicquam praeter ipsam boni est, non potest. Aderit
215 Tusc, XV | et vita igitur laudabilis boni viri; et honesta ergo, quoniam
216 Tusc, XVII | tantum propendere illam [boni] lancem putet, ut terram
217 Tusc, XXVII | cedet? Quam turpe, o di boni! Pueri Spartiatae non ingemescunt
218 Tusc, XXXVII | civitas aestimanda est, ex qua boni sapientesque pelluntur?
219 Tusc, XL | ferantur. quid est tandem, di boni, quod laboremus? portus
|