Brutus
Caput
1 100 | suspicionem propter hanc causam credo fuisse, quod Fannius in
2 161 | videor et eum collegam Crassi credo fuisse. ~Omnibus quidem
3 190 | inquam, et mihi benevolentia, credo, ductus tribuebat omnia.
4 210 | non pessume loquebatur usu credo aliquo domestico. nam litterarum
5 211 | Scipionis etiam tu, Brute, credo, aliquando audisti loquentem. ~
6 252 | sed quamquam id quoque credo fuisse, tamen, ut esset
7 257 | 257] Credo; sed Atheniensium quoque
8 287 | hae notae sunt optumae': credo; sed nimia vetustas nec
9 320 | Nam is post consulatum—credo quod videret ex consularibus
De divinatione
Liber, Par.
10 I, 8 | Cotta, et vero saepius, credo, ne communia iura migrare
11 I, 9 | praetermissum est in illis libris (credo, quia commodius arbitratus
12 I, 23 | caput exstitisse Panisci; credo, aliquam non dissimilem
13 I, 34 | in rem apte cadant fieri credo posse divinitus. Quorum
14 I | ad Ilium, - auspiciorum, credo, scientia, non locorum.
15 I, 99 | convenisse, tum insolenter, credo ab Epicureo aliquo inductus,
16 I, 115 | Apollinis operta prolata sunt. Credo etiam anhelitus quosdam
17 II, 164 | motum dixit futurum? Parum, credo, impudenter, quod, cum factus
18 II | Gracchum est." Causa quidem, credo, aliqua morbi gravioris,
19 II, 201 | semen? Herbam autem asperam credo avium congestu, non humano
20 II, 203 | futura dicamus. Et tamen credo Romulum, qui urbem auspicato
21 II | regnum et possessiones suas. Credo id quidem, sed hoc nihil
22 II, 270 | visum a me putas? Speciem, credo, eius et imaginem, ut Democrito
23 II, 273 | constanti tulisset. Hanc credo causam de illo somniandi
De fato
Caput
24 11 | Graece theoremata)? Non enim credo nullo percepto aut ceteros
De finibus
Liber, Par.
25 I, | nostri poetae fabulas, male, credo, mererer de meis civibus,
26 I, | virtute misisti. Sed ex eo credo quibusdam usu venire; ut
27 I, | bonum, desideraret.' -- Ita credo. -- 'Non est igitur voluptas
28 II, | in quo nunc equidem sum, credo item vos, nec in dolore
29 II, | abstinet se ab iniuria. nosti, credo, illud: 'Nemo pius est,
30 II, | paratiores. Familiares nostros, credo, Sironem dicis et Philodemum,
31 III, | inquit, huc? a villa enim, credo, et: Si ibi te esse scissem,
32 III, | sit extremum —sentis enim, credo, me iam diu, quod tšlow
33 IV, 8 | 20 ] Alia quaedam dicent, credo, magna antiquorum esse peccata,
34 IV, 14 | vite insit ipsa, cetera, credo, velit, quae ad colendam
35 IV, 26 | nescio, praepositum ex eo credo, quod praeponatur aliis.
36 V, 59 | Peripateticus fuisset, permansisset, credo, in sententia, qui dolorem
De haruspicum responso
Caput
37 2 | paene limine; recordatione, credo, Gabini sui desiderioque
38 37 | penatesque di? Multi enim sunt, credo, in quos huius malefici
De lege agraria
Oratio, Caput
39 I, 4 | in mensem Ianuarium, et, credo, non dubitatis quin idcirco
40 I, 18 | xviris conlocabuntur, et, credo, qua in urbe homines in
41 I, 19 | dominationem comparare, credo, quam perniciosa essent
42 I, 24 | pacis atque oti, verendum, credo, nobis erit ne vestra ista
43 I, 25 | ostendero, pertimescam, credo, ne mihi non liceat contra
44 II, 53 | 53] Et, credo, P. Rullus -- is enim sic
45 II, 53 | Cn.> Pompeio Cn. f.' Non credo ascripturum esse 'Magno,'
De legibus
Liber, Caput
46 I, 41 | commodis omnia, uidetis, credo, quid sit acturus! Quodsi
47 I, 42 | iustae haberentur? Nihilo credo magis illa quam interrex
48 II, 77 | legibus <eius>, id<em> mihi credo esse faciundum, ut priusquam
49 II, 97 | 34] Atticus: Credo hercle ita esse, istique
50 II, 99 | 36] Atticus: Excipis credo illa quibus ipsi initiati
51 II, 109 | 46] Atticus: Ita credo. Sed tamen hoc magis eas
52 II, 110 | quantulum est! De sacris credo, de votis, de feriis et
53 II, 117 | perfamiliaris; sed mensem credo extremum anni ut veteres
54 II, 121 | ne sepelito neve urito.' Credo vel propter ignis periculum.
55 II, 121 | sunt clari viri? ~Marcus: Credo Tite fuisse aut eos quibus
56 II, 125 | Figuli sepulcro vidisse [te] credo. Minimam olim istius rei
De officiis
Liber, Caput
57 I, 35 | sustulerunt; nollem Corinthum, sed credo aliquid secutos, oportunitatem
58 III, 266 | laudanda non sint, ob eam, credo, causam, quod insit in his
59 III, 269 | considerandumque videatur? Credo, si quando dubitatio accidit,
60 III, 284 | 33] Eiusmodi igitur credo res Panaetium persecuturum
61 III, 346 | reddasne depositum? Non credo, facies enim contra rem
De oratore
Liber, Caput
62 I, XIII | sit dicendum, clamabunt, credo, omnia gymnasia atque omnes
63 I, XXII | 101] "De eis, credo, rebus," inquit Crassus "
64 I, XLIX | propriam esse dicas, iam, credo, huc veniat et hanc loquacitatem
65 I, LIII | illo iudicio supplosit, credo, ne Stoicis renuntiaretur. ~
66 I, LVII | 245] Et, credo, in illa militis causa,
67 I, LVIII | delata obscurior, difficile, credo, sit, cum hoc Scaevola communicare;
68 II, XXXIII| aut mulieri responderit; credo, ut putaremus in hominibus,
69 III, XL | 160] Id accidere credo, vel quod ingeni specimen
De provinciis consularibus
Caput
70 29 | publicae tradat? Amoenitas eum, credo, locorum, urbium pulchritudo,
De re publica
Liber
71 I | meo> nomine abstinent, et credo quia nostro consilio ac
72 I | ut dicis; sed audisse te credo Tubero, Platonem Socrate
73 I | disputationem ea lege, qua credo omnibus in rebus disserendis
74 I | maxime velis.' (Laelius) 'credo' inquit, 'sed expediri quae
75 III | Arcadas et Atheniensis, qui credo timentes hoc interdictum
76 VI | complexus est. Hic mihi—credo equidem ex hoc, quod eramus
Cato Maior de senectute
Caput
77 1 | 21. At memoria minuitur. Credo, nisi eam exerceas, aut
78 2 | quasi titillatio in senibus. Credo, sed ne desideratio quidem;
79 2 | et lamentis vacare. Volt, credo, se esse carum suis; sed
80 1 | aeternitatique contrarium. Sed credo deos immortalis sparsisse
In Catilinam
Oratio, Caput
81 I, 5 | comprehendi, si interfici iussero, credo, erit verendum mihi, ne
82 II, 14 | bellum videbam? Etenim, credo, Manlius iste centurio,
83 III, 5 | tardissime autem Lentulus venit, credo quod in litteris dandis
In L. Calpurnium Pisonem
Caput
84 VI | gravis auctor, Calatinus credo aliquis aut Africanus aut
85 XIII | quisquam putavit? Itaque, credo, si minus frequentia sua
In Vatinium
Caput
86 25 | splendor praestringebat, credo, oculos Vatini,—quem tu
Laelius de amicitia
Caput
87 7 | Itaque ex me quaerunt, credo ex hoc item Scaevola, quonam
88 9 | nemo, quod quidem magis credo, aut si quisquam, ille sapiens
89 24 | si quae praeterea sunt (credo autem esse multa), ab iis,
Orator
Caput
90 23 | Athenas quidem ipsas magis credo fuisse Atticas; quid enim
91 110 | tuas ac tuorum, quod eum credo amares, cum ad te in Tusculanum
92 155 | fidem deorum aiunt. Ita credo hoc illi nesciebant: an
93 157 | meridiem cur non medidiem? Credo, quod erat insuavius.
94 169 | delectet, illa nobis sit credo repetenda, haec scilicet
95 | inventa conclusio est, qua credo usuros veteres illos fuisse,
Philippicae
Oratio, Caput
96 I, 5 | nisi collega afuisset, credo iis futura fuisse communia.
97 I, 11 | deferri oporteret? Hannibal, credo, erat ad portas, aut de
98 I, 26 | in aes incidi iubebitis, credo illa legitima: CONSULES
99 I, 29 | vestrum errorem reticere. Credo enim vos nobiles homines,
100 II, 16 | armatorum fuisse. Ut illa, credo, nefaria senatus consulta
101 II, 26 | ferre potuit, me auctorem, credo, desideravit; qui etiam
102 II, 56 | restitui oporteret? Absentem, credo, in reos relatum; rem indicta
103 II, 68 | vigilantem neque in somnis credo posse mente consistere.
104 II, 70 | significaretur in nomine, dixisset, credo, aliquando avus tuus se
105 II, 99 | intervenit enim, cui metuisti, credo, ne salvo capite negare
106 II, 107 | evenerit postea nescio; metum credo valuisse et arma; conlegam
107 III, 23 | verebatur? De supplicatione, credo, M. Lepidi, clarissimi viri.
108 III, 26 | habeo, quid suspicer; duarum credo provinciarum sortes minus
109 V, 5 | Equitatum dico; dubitabit, credo, gentis barbaras secum adducere.
110 V, 19 | disturbaturum esse dixit. Magna res, credo, agebatur; de supplicatione
111 V, 37 | terror impenderet? Dubitaret, credo, homo amentissimus atque
112 VII, 12 | non retardavit. Aequum, credo, putavit vitam, quam populi
113 VIII, 19 | omnia, nihil sine dolore. Credo autem, qui generi querelam
114 VIII, 26 | quod egissent. Nucula hoc, credo, admonuit; verebatur fortasse,
115 VIII, 28 | pacto sapientia quadam, credo, quod ego non possem, non
116 X, 15 | hos exercitus ducunt? Ii, credo, qui C. Caesaris actas everti,
117 X, 16 | viveret C. Caesar, acrius, credo, acta sua defenderet, quam
118 X, 18 | dixerit? Non sunt enim, credo, innumerabiles, qui pro
119 X, 23 | accessit exercitus? inmoderati, credo, hominis et turbulenti;
120 XI, 5 | statim noluit, ne nimis, credo, in victoria liberalis videretur.
121 XI, 11 | tenent propter eximiam, credo, dignitatem. At hic me defendente
122 XII, 2 | autem meam quidem spem, credo item vestram, quod domum
123 XII, 4 | Nescio. Paret senatui? 'Credo', inquit Calenus; 'sed ita,
124 XIII, 34 | faciat, si reviviscat,'—Quis? credo enim, adferet aliquod scelerati
125 XIII, 47 | clausulam. 'Legatos venire non credo.' Bene me novit ** quod
126 XIII, 47 | Dolabellae. Sanctiore erunt, credo, iure legati quam duo consules,
127 XIV, 7 | internecivi notae. Testamenta, credo, subiciunt aut eiciunt vicinos
128 XIV, 14 | descensurum. In aliquem credo hoc gladiatorem aut latronem
Pro Archia
Caput
129 11 | homines impertiebant, Reginos credo aut Locrensis aut Neapolitanos
130 27 | 25] Itaque, credo, si civis Romanus Archias
131 27 | Hispanos donaret et Gallos, credo hunc petentem repudiasset:
Pro Caecina
Caput
132 18 | dubium veniret; concessit, credo, Aebutio, quantum vellet
Pro Caelio
Caput
133 36 | qui propter nescio quam, credo, timiditatem et nocturnos
Pro Cluentio
Caput
134 1 | servis habebatur? Nova, credo, res obiecta, novi quidam
Pro Deiotaro
Caput
135 16 | 16] VI. At, credo, haec homo inconsultus et
136 24 | equites non optimos misisse. Credo, Caesar, nihil ad tuum equitatum,
137 24 | fuit quo modo? Speravit, credo, difficilis tibi Alexandriae
Pro Flacco
Caput
138 7 | mentiri coegisti? Est enim, credo, is vir iste ut civitatis
139 17 | decreto nominantur? Non enim credo significari isto loco illum
140 29 | At moleste fert civitas. Credo; avolsum est enim praeter
141 40 | obtrectatorum non reliquit. Non enim credo religionem et Iudaeorum
142 14 | audimus ipsum? Retinetur, credo, in provincia. Mater negat. '
Pro Fonteio
Caput
143 29 | eis credi non convenit, credo maius emolumentum Caepionibus
144 31 | 29] Credo haec eadem Indutiomarum
Pro Ligario
Pars, Caput
145 IX | ueneratis, languidiore, credo, studio in causa fuistis;
Pro Marcello
Caput
146 2 | tibi satis te vixisse. Credo: sed tum id audirem, si
Pro Milone
Caput
147 2 | consularem necesse esset: credo, quod principum munus esse
148 1 | iniusta eiciendi? Diem mihi, credo, dixerat, multam inrogarat,
149 | ambureretur abiectus. Non fuisse credo fas clarissimorum virorum
150 | iure esset ulta. Senatus (credo) praetorem eum circumscripsisset.
Pro Murena
Caput
151 26 | illos barbatos ridicula, credo, videbantur, homines, cum
152 78 | accusandum res publica adduxit. Credo, Cato, te isto animo atque
Pro Plancio
Caput
153 1 | supplicarat.' respondebis, credo, te splendore et vetustate
154 3 | igitur est aequius? sic credo, quod agitur, quod satis
155 1 | modum laetati sunt; alteros—credo, quia refertum est municipium
156 1 | tribus edidisti? Teretinam, credo. fuit certe id aequum et
157 2 | fuisse? etenim verebantur, credo, angustias. quasi res in
158 1 | si non essent, vererer, credo, ne turpiter facerem, si
Pro Quinctio
Caput
159 XI | pudenter appellare nolebas. Ita credo; hominem propinquum, tui
160 XIX | At quis erat procurator? Credo aliquem electum hominem
Pro Rabirio
Caput
161 29 | gloria sua cogitasset? At, credo, cum innumerabilis hostium
Pro Rabirio Postumo
Caput
162 36 | gestum agebant tum temporis, credo, causa; nunc scilicet tempus
Pro Roscio Amerino
Caput
163 1 | 1] Credo ego vos, iudices, mirari,
164 59 | in accusando considerare. Credo, cum vidisset qui homines
165 59 | numquam etiam puerum vocaret, credo, cui cenam imperaret, prorsus
166 60 | et citro non destiterunt, credo, qui Chrysogono nuntiarent
167 76 | esset filius. Litteras, credo, misit alicui sicario qui
168 111 | minus turpe quam furti, credo, propterea quod quibus in
169 120 | Chrysogono sunt.' Ita credo; litteris eorum et urbanitate
170 134 | vero convivia? honesta, credo, in eius modi domo, si domus
Pro Scauro
Caput
171 6 | pudicitia plura dixit veritus, credo, ne quem inridendi nobis
172 43 | alii viri boni ex Sardinia; credo enim esse quosdam.
Pro Sestio
Caput
173 44 | concidissem? senatum consules, credo, vocassent, quem totum de
174 84 | modo poterant, idcirco, credo, manum sibi P. Sestius et
175 110b | est insectatus? qui, ut credo, non libidinis causa, sed
176 134 | familiam gladiatoriam, credo, nactus est speciosam, nobilem,
Pro Sulla
Caput
177 11 | temporum et sermonum fuisse, credo quod nondum penitus in re
178 21 | Torquate, regnum? Consulatus, credo, mei; in quo ego imperavi
179 27 | invenies. Res enim gestae, credo, meae me nimis extulerunt
180 39 | esset? 'Nesciit videlicet.' Credo celatum esse Cassium de
181 42 | Nigidium, App. Claudium. Credo esse neminem qui his hominibus
182 88 | perfrui possit? Domus erit, credo, exornata, aperientur maiorum
Tusculanae
Liber, Caput
183 Tusc, XVI | consuetudine abducere. itaque credo equidem etiam alios tot
184 Tusc, XXII | quisque noscat. non enim credo id praecipit, ut membra
185 Tusc, XXIX | In quo igitur loco est? credo equidem in capite, et cur
186 Tusc, XLIV | lacerari eum et sentire, credo, putat. ergo hic ulciscitur,
187 Tusc, 0 | Quid tum? Fuisti saepe, credo, cum Athenis esses, in scholis
188 Tusc, 0 | parem. ~Abducet Patricoles, credo, ut collocet in cubili,
189 Tusc, XVII | voluptates. Quas? Corporis, credo, aut quae propter corpus
190 Tusc, XXI | dicere contra Epicurum. Ita credo, de honore aut de dignitate
191 Tusc, XXVI | lapidea propter aeternum, credo, in luctu silentium, Hecubam
192 Tusc, XXI | quaeritis' inquit,~'Verum illud credo fore: in os prius accipiam
193 Tusc, XXXIII| XXXIII. [93] Vides, credo, ut Epicurus cupiditatum
194 Tusc, XXXV | esse non sinit? Signis, credo, tabulis studes. Si quis
195 Tusc, XXXVII| extimescendum sit? Exilium, credo, quod in maxumis malis ducitur.
|