Academica
Liber, Caput
1 I, 5 | autem absolutum, id est virtus, quasi perfectio naturae
2 I, 5 | virtutis usum valerent. Iam virtus in animi bonis et in corporis
Brutus
Caput
3 91 | causae, Brutus, si tanta virtus in oratore Galba fuit, cur
4 149 | tamen sic habet. cum omnis virtus sit, ut vestra, Brute, vetus
Commentariolum petitionis
Caput
5 X | temporis admonere. Summa tua virtus eosdem homines et simulare
De finibus
Liber, Par.
6 I, | iucunda, per se esset et virtus et cognitio rerum, quod
7 II, | vel voluptatem, quam unam virtus minimi facit, vel vacuitatem
8 II, | nisi redarguimus, omnis virtus, omne decus, omnis vera
9 II, | dicere; dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro
10 II, | fame cruciaretur, clamat virtus beatiorem fuisse quam potantem
11 II, | virtutum, in ipsis hominibus virtus nisi voluptatis causa nulla
12 II, | innumerabilia—, bene laudata virtus voluptatis aditus intercludat
13 III, | Quonam modo? inquam. si una virtus, unum istud, quod honestum
14 III, | artibus non sit, et quod virtus stabilitatem, firmitatem,
15 III, | ars ea, quae tollit haec, virtus nominata est.
16 IV, 6 | degitur, quia coniuncta ei virtus est. In sapientem solum
17 IV, 8 | magis sumendam. Cumque ipsa virtus efficiat ita beatam vitam,
18 IV, 9 | posset dicere, si neque virtus in ullo nisi in sapiente
19 IV, 13 | rationis enim perfectio est virtus; si est nihil nisi corpus,
20 IV, 14 | 37] Vos autem, Cato, quia virtus, ut omnes fatemur, altissimum
21 IV, 15 | contra est. introduci enim virtus nullo modo potest, nisi
22 IV, 15 | ac dicitis; nam constitui virtus nullo modo potesti nisi
23 IV, 15 | pertinentia tenebit. Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret
24 IV, 17 | naturae, quorum ex selectione virtus possit existere. Non enim
25 IV, 17 | Non enim in selectione virtus ponenda erat, ut id ipsum,
26 IV, 18 | in bono finiendo. Si enim virtus digna est gloriatione, ut
27 V, 40 | sensibus est sua cuiusque virtus, ut ne quid impediat quo
28 V, 41 | quae per se expetatur, virtus sit expetenda maxime. Ita
29 V, 41 | maxime. Ita fiet, ut animi virtus corporis virtuti anteponatur
30 V, 42 | in animo rationis, ex qua virtus est, quae rationis absolutio
31 V, 51 | vocant, quicquid aget quaeque virtus, id a communitate et ea,
32 V, 51 | quandoquidem honestum aut ipsa virtus est aut res gesta virtute;
33 V, 54 | si Stoicis concedis ut virtus sola, si adsit vitam efficiat
34 V, 55 | inquam, hoc tempore quid virtus efficere possit, sed quid
35 V, 55 | tamquam ex oraculo editur: 'Virtus ad beate vivendum se ipsa
36 V, 56 | bonum positum, cumque nec virtus, ut placet illis, nec honestum
37 V, 58 | iudicabis? an dubium est, quin virtus ita maximam partem optineat
38 V, 60 | tantamque praestantiam, ut, ubi virtus sit resque magnae <et>summe
De haruspicum responso
Caput
39 22 | tua, Cn. Lentule, eadem virtus fuit quae in privato quondam
De imperio Cn. Pompei ad Quirites oratio
Caput
40 33 | hominis incredibilis ac divina virtus tam brevi tempore lucem
41 36 | divina atque incredibilis virtus imperatoris. Quid ceterae,
42 36 | sunt? Non enim bellandi virtus solum in summo ac perfecto
43 49 | belli scientia, singularis virtus, clarissima auctoritas,
44 64 | non solum militaris illa virtus, quae est in Cn. Pompeio
De inventione
Liber, Caput
45 I, 5 | in hominibus erat summa virtus et summa virtute amplificata
46 I, 109 | demonstramus. ~Nam saepe virtus et magnificentia, in quo
47 II, 30 | consistit, quo in genere est virtus, scientia et quae contraria
48 II, 157 | sua dignitate, quod genus virtus, scientia, veritas. Est
49 II, 159 | atque uno nomine amplexa virtus. Nam virtus est animi habitus
50 II, 159 | nomine amplexa virtus. Nam virtus est animi habitus naturae
51 II, 177 | res licebit. Animi [est] virtus, cuius de partibus paulo
De lege agraria
Oratio, Caput
52 II, 23 | in qua fides, integritas, virtus, auctoritas quaereretur,
De legibus
Liber, Caput
53 II, 91 | vero quod Mens, Pietas, Virtus, Fides consecrantur humanae,
De officiis
Liber, Caput
54 I, 56 | 56] Et quamquam omnis virtus nos ad se allicit facitque,
55 I, 157 | sollertiam. Itaque, nisi ea virtus, quae constat ex hominibus
56 II, 179 | 18] Etenim virtus omnis tribus in rebus fere
57 III, 279 | animi. ~Iustitia enim una virtus omnium est domina et regina
De oratore
Liber, Caput
58 I, XI | conceditis? Dicendi enim virtus, nisi ei, qui dicet, ea,
59 I, XLIII | expetendam videmus, cum vera virtus atque honestus labor honoribus,
60 I, LII | 226] Potestne virtus, Crasse, servire istis auctoribus,
61 II, LII | tum adflicta et prostrata virtus maxime luctuosa est. Et
62 II, LIX | Est autem huius generis virtus, ut ita facta demonstres,
63 II, LXX | quid huic abest nisi res et virtus?" Bella etiam est familiaris
64 II, LXXXIV| putatur; sed tamen, quod ipsa virtus in earum rerum usu et moderatione
65 II, LXXXIV| 343] Virtus autem, quae est per se ipsa
66 II, LXXXV | facillime; ea enim denique virtus esse videtur praestantis
67 III, I | ingenium, illa humanitas, illa virtus L. Crassi morte exstincta
68 III, XXIX | scientiaque perquiritur, ut virtus suamne propter dignitatem
69 III, XXIX | disputetur, num interire virtus in homine aut num in vitium
70 III, XLIII | omnis singulorum verborum virtus atque laus tribus exsistat
De partitione oratoria
Caput
71 64 | quidque fiat, ut quonam pacto virtus pariatur, naturane an ratione
72 76 | aut enim scientia cernitur virtus, aut actione. Nam quae prudentia,
73 78 | distinguit et iudicat, quae virtus omnis in ratione scientiaque
74 90 | fides, iustitia, omnisque virtus, illi autem alteri quaestus
De provinciis consularibus
Caput
75 11 | parsimonia, non continentia, non virtus, non labor, non splendor
76 32 | cuius divina atque eximia virtus magnis populi Romani luctibus
De re publica
Liber
77 I | tamen ipsa teneri potest, virtus in usu sui tota posita est;
78 I | propius ad deorum numen virtus accedat humana, quam civitatis
79 I | humanum exitum abripuit, virtus tamen in caelum dicitur
80 II | cuiusque gratior in re publica virtus, quod in rebus privatis
81 III | incredibilis quaedam et divina virtus exsisteret. quodsi quis
82 III | erunt? at nec inconstantiam virtus recipit, nec varietatem
83 VI | oportet illecebris ipsa virtus trahat ad verum decus; quid
In Catilinam
Oratio, Caput
84 I, 3 | quondam in hac re publica virtus, ut viri fortes acrioribus
In L. Calpurnium Pisonem
Caput
85 XII | sordibus, cum experrecta tandem virtus clarissimi viri celeriter
86 XXXII | dissidebamus. Habet hoc virtus, quam tu ne de facie quidem
Laelius de amicitia
Caput
87 20 | illi quidem, sed haec ipsa virtus amicitiam et gignit et continet
88 47 | Quod si curam fugimus, virtus fugienda est, quae necesse
89 50 | pertinet. Non enim est inhumana virtus neque immunis neque superba,
90 61 | assentando colligere turpe est; virtus, quam sequitur caritas,
91 83 | quoniam solitaria non posset virtus ad ea, quae summa sunt,
92 86 | consentiunt. Quamquam a multis virtus ipsa contemnitur et venditatio
93 98 | 98] Omnino est amans sui virtus; optime enim se ipsa novit,
94 100 | concludamus aliquando. ~Virtus, virtus, inquam, C. Fanni,
95 100 | concludamus aliquando. ~Virtus, virtus, inquam, C. Fanni, et tu,
Paradoxa Stoicorum
Parad., Caput
96 II, 16 | non constantia, non ulla virtus, non denique animus ipse,
97 II, 17 | insane, nescis, quantas vires virtus habeat; nomen tantum virtutis
98 II, 19 | potest. Nec vero, quoius virtus moresque laudandi sunt,
99 III, 22 | 22] Una virtus est consentiens cum ratione
100 III, 22 | huc addi potest, quo magis virtus sit, nihil demi, ut virtutis
101 VI, 48 | auri et argenti pluris quam virtus aestimanda est.
102 VI, 51 | potest, quanti est aestimanda virtus, quae nec eripi nec subripi
Philippicae
Oratio, Caput
103 IV, 13 | crudelitatem mortis et dedecus virtus propulsare solet, quae propria
104 IV, 13 | incerta sint, caduca, mobilia, virtus est una altissimis defixa
105 V, 2 | consensus vestrum, quanta virtus, quanta constantia, quantam
106 V, 35 | enim ullam mercedem tanta virtus praeter hanc laudis gloriaeque
107 V, 49 | suas amplificandas, quam virtus liberi populi ferre non
108 VIII, 1 | sustinere. Nam cum senatus ea virtus fuisset, quae solet, et
109 X, 9 | autem, nisi eius sceleri virtus M. Bruti obstitisset), Macedoniam,
110 X, 11 | nisi incredibilis ac divina virtus furentis hominis conatum
111 X, 11 | illa Bruti, quae cura, quae virtus! Etsi ne C. quidem Antoni
112 XI, 33 | ingenii indoles summaque virtus. Quid de patre dicam? cuius
113 XIII, 19 | enim incredibilis ac divina virtus latronis impetus crudelis
114 XIII, 24 | tribuisset? ecquo te tua virtus provexisset, ecquo genus
115 XIII, 44 | cuius memorabilis ac divina virtus lucem adfert rei publicae (
116 XIV, 4 | inbecillitatem valetudinis animi virtus et spes victoriae confirmavit;
117 XIV, 18 | cursus, sic in viris fortibus virtus virtute superatur. Tu, si
118 XIV, 33 | sanctissimi milites, quod vestra virtus neque oblivione eorum, qui
119 XIV, 35 | in quo nisi tanta militum virtus exstitisset, parricidio
120 XIV, 38 | 38] cumque virtus legionum digna clarissimis
121 XIV, 38 | hostium militumque divina virtus, utique, quae praemia senatus
Post reditum ad Quirites oratio
Caput
122 7 | inaudita auctoritas atque virtus fratrisque miserrimi atque
123 9 | fuerunt, sic illud, quod mea virtus praestare debuit, adiutores,
Post reditum in senatu
Caput
124 5 | tribunorum plebis paene omnium virtus et fides rei publicae subvenisset,
125 13 | calamistrati tam eximia virtus tam diu cessavit? ~Nam ille
Pro Archia
Caput
126 22 | audiret: "Eius, a quo sua virtus optime praedicaretur." Itaque
127 30 | perficiendum adornavi. Nullam enim virtus aliam mercedem laborum periculorumque
128 32 | quaedam in optimo quoque virtus quae noctis ac dies animum
Pro Balbo
Caput
129 | adsiduitas, dimicatio, virtus digna summo imperatore,
130 | niterentur. Cuius igitur audita virtus dubitationi locum non daret,
131 | videretur: sin autem multorum virtus, ingenium, humanitas ex
Pro Caelio
Caput
132 41 | ipsa genuit, quibus sopita virtus coniveret interdum; multas
Pro Deiotaro
Caput
133 16 | Deiotari integritas, gravitas, virtus, fides non audita est? Quod
Pro Flacco
Caput
134 35 | civitatis spectata ac nobilitata virtus non solum natura corroborata
135 25 | qui amor in patriam, quae virtus, quae gravitas exstitit!
Pro Fonteio
Caput
136 44 | genere homines quorum cognita virtus, industria, felicitas in
137 51 | esset! Tum enim vitae socia virtus, mortis comes gloria fuisset;
Pro Marcello
Caput
138 2 | Et certe in armis militum virtus, locorum opportunitas, auxilia
139 3 | vide, quaeso, ne tua divina virtus admirationis plus sit habitura
Pro Milone
Caput
140 1 | si minus fortissimi viri virtus civibus grata cecidisset,
141 1 | quo est ista magis divina virtus, eo maiore a te dolore divellor.
142 1 | praesidentibus, haec tanta virtus ex hac urbe expelletur,
Pro Murena
Caput
143 18 | campum dedit in quo excurrere virtus cognoscique posset. ~
144 22 | quod sentio--rei militaris virtus praestat ceteris omnibus.
145 32 | 32] Quo quidem in bello virtus enituit egregia M. Catonis,
Pro Plancio
Caput
146 2 | istis studiis confitentur. virtus, probitas, integritas in
147 2 | ascendi, istius egregia virtus adiuvabitur commendatione
148 1 | videri. haec enim est una virtus non solum maxima sed etiam
Pro Quinctio
Caput
149 I | humilitatem cuiusquam gravitas et virtus iudicis consoletur. Certe
Pro Rabirio
Caput
150 24 | esse furoris et sceleris; virtus et honestas et pudor cum
151 26 | summa sapientia, eximia virtus, singularis humanitas fuit,
Pro Roscio Amerino
Caput
152 127 | initio et ipsius eximia virtus omni tempore purgavit. Ego
Pro Sestio
Caput
153 12 | praestans in re publica virtus, non summa auctoritas apud
154 60 | magnitudo animi, quid denique virtus valeret, quae in tempestate
155 72 | legatorum ex Italia cuncta, quae virtus, actio, gravitas P. Lentuli
156 88 | libertas, prompta excellensque virtus fortissimum virum hortabatur
157 92 | depelleret. altero uti voluit, ut virtus audaciam vinceret; altero
158 92 | usus necessario est, ne virtus ab audacia vinceretur. eademque
Pro Sulla
Caput
159 62 | silentio praetereunda esse virtus, quod, cum ab hoc illa colonia
Topica
Caput
160 76 | alterum industria. Deorum enim virtus natura excellit, hominum
161 82 | an doctrina possit effici virtus. Causa autem efficiens sic
Tusculanae
Liber, Caput
162 Tusc, I | excellens in omni genere virtus in ullis fuit, ut sit cum
163 Tusc, 0 | ipsa et quaedam generosa virtus statim respuit, ne scilicet
164 Tusc, 0 | ingemescentem malo!~Ecfeminata virtus adflicta occidit.~Accede,
165 Tusc, 0 | languescet. Aut enim nulla virtus est aut contemnendus omnis
166 Tusc, 0 | ne intellegi quidem ulla virtus potest? Quid ergo? ea patieturne
167 Tusc, 0 | etsi amitti non potest virtus), sed si unam confessus
168 Tusc, 0 | Appellata est enim ex viro virtus; viri autem propria maxime
169 Tusc, 0 | volumus esse, quoniam a viris virtus nomen est mutuata. Quaeres
170 Tusc, 0 | loquetur enim eorum voce Virtus ipsa tecum: ~
171 Tusc, 0 | progressa longius fit perfecta virtus. Haec ut imperet illi parti
172 Tusc, VIII | sed haud scio an recte ea virtus frugalitas appellari possit,
173 Tusc, VIII | reliqua igitur et quarta virtus [ut] sit ipsa frugalitas.
174 Tusc, XX | cum quibusdam, quod, cum virtus maxime expetatur eiusque
175 Tusc, XIII | concordant, eaque animi est virtus, quam alii ipsam temperantiam
176 Tusc, XV | ducuntur -, quando igitur virtus est adfectio animi constans
177 Tusc, XV | recta ratio (quamquam ipsa virtus brevissume recta ratio dici
178 Tusc, I | ab is inventa et perfecta virtus est, et si praesidi ad beate
179 Tusc, I | philosophandi arbitretur? Sin autem virtus subiecta sub varios incertosque
180 Tusc, I | Illa enim, si modo est ulla virtus, quam dubitationem avunculus
181 Tusc, V | relictas. Si enim nulla virtus prudentia vacat, prudentia
182 Tusc, VI | efficiuntur, quid est cur virtus ipsa per se non efficiat
183 Tusc, VII | satisne ad beate vivendum virtus posset, multa diceret? Cui
184 Tusc, X | complexio. Hanc assequi virtus, si quicquam praeter ipsam
185 Tusc, XIII | absoluta ratio, quod est idem virtus. Et si omne beatum est,
186 Tusc, XVIII | quae nisi sunt, sublata virtus est. ~[53] Atque si in virtute
187 Tusc, XVIII | igitur beate. Satis autem virtus ad fortiter vivendum potest;
188 Tusc, XIX | nobilissimorum hominum, quorum virtus fuerat domi militiaeque
189 Tusc, XXIII | bonum autem mentis est virtus; ergo hac beatam vitam contineri
190 Tusc, XXIV | est; tardis enim mentibus virtus non facile comitatur; deinde
191 Tusc, XXV | disputatione agimus, ut virtus ad beate vivendum sit se
192 Tusc, XXVII | 77] Huic igitur succumbet virtus, huic beata sapientis et
193 Tusc, XXIX | sententia sit de finibus, tamen virtus satis habeat ad vitam beatam
194 Tusc, XLI | quorum ea sententia est, ut virtus per se ipsa nihil valeat,
|