Brutus
Caput
1 55 | suspicari disertum, quia senatum iamiam inclinatum a Pyrrhi
2 85 | censoribus redemisset, decrevisse senatum, ut de ea re cognoscerent
3 218 | conloquentem facit, cum senatum Caesar consul habuisset,
4 218 | institutus senatu misso, quem senatum Caesar consul habuisset,
5 219 | in eodem sermone dicat in senatum se Caesare consule non acceder
6 312 | dictatore enim Sulla legatus ad senatum de Rhodiorum praemiis venerat.
De divinatione
Liber, Par.
7 I, 33 | qui recentibus comitiis in senatum introducti negaverunt iustum
8 I, 97 | animadversi globi. Delata etiam ad senatum labes agri Privernatis,
9 I, 100 | Veientes bello fessi legatos ad senatum misissent, tum ex iis quidam
10 II, 207 | reverenda subito concidisset, in senatum introduxisset, non iustum
11 II, 275 | magistratus aut in curia senatum video, somniare.~
De fato
Caput
12 28 | ita dicentur: 'Veniet in senatum Cato', non inclusae in rerum
De haruspicum responso
Caput
13 5 | non me magis violavit quam senatum, quam equites Romanos, quam
14 22 | servorum eludentium multitudini senatum populumque Romanum vinctum
15 34 | Theodosium, legatum ad senatum a civitate libera missum
16 58 | duce, ut ille dicebat, senatum ipsum, principem salutis
De imperio Cn. Pompei ad Quirites oratio
Caput
17 58 | legando consules spero ad senatum relaturos. Qui si dubitabunt
De lege agraria
Oratio, Caput
18 I, 19 | nostri Capua magistratus, senatum, consilium commune, omnia
19 I, 27 | 27] Erratis, si senatum probare ea quae dicuntur
20 II, 88 | ademissent, magistratus, senatum, publicum ex illa urbe consilium
21 II, 90 | et Carthagini, etiam si senatum et magistratus sustulissent
22 II, 99 | nemo producere, nemo in senatum cogere, non consul coercere,
De officiis
Liber, Caput
23 II, 210 | et apud populum et apud senatum dicendo laudem assecuti
24 III, 350 | Hamilcare, iuratus missus est ad senatum, ut nisi redditi essent
25 III, 351 | putare. Itaque quid fecit? In senatum venit, mandata euit, sententiam
26 III, 361 | adhiberi. Cur igitur ad senatum proficiscebatur, cum praesertim
27 III, 364 | Cannensem pugnam iuratos ad senatum misit Hannibal, se in castra
De oratore
Liber, Caput
28 I, XL | domum revenisset neque in senatum introire dubitasset, P.
29 I, LII | non modo te, sed universum senatum, cuius tum causam agebas,
30 I, LII | vero addidisti, non modo senatum servire posse populo, sed
31 I, LII | referens probare posset, senatum servire populo, cui populus
32 II, XXXVII| civitatis, quod, cum ad senatum legatos de suis maximis
33 III, I | questus esset, rettulit ad senatum de illo ipso, quod in eum
34 III, II | Italiam, non ardentem invidia senatum, non sceleris nefarii principes
35 III, XVIII | absurdum ei contionem aut senatum aut ullum coetum hominum
36 III, XLI | Catone mortuo, "pupillum" senatum quis relictum diceret, paulo
De provinciis consularibus
Caput
37 29 | populum, a quo missus, an apud senatum, a quo ornatus est? an dies
De re publica
Liber
38 I | beatiores esse possumus; senatum vero et populum ut unum
39 II | peperisset, auspicia et senatum, tantum est consecutus,
40 II | appellavit, nominaverunt senatum, ut iam Romulum patribus
41 II | neque post aliquanto nostrum senatum, cum sunt propter unius
Cato Maior de senectute
Caput
42 7 | maiores nostri appellassent senatum. ~
43 4 | Adsum amicis, venio in senatum frequens ultroque adfero
44 2 | occupatum interemit. A villa in senatum arcessebatur et Curius et
In Catilinam
Oratio, Caput
45 I, 2 | Vivit? immo vero etiam in senatum venit, fit publici consilii
46 I, 16 | debetur. Venisti paulo ante in senatum. Quis te ex hac tanta frequentia
47 I, 20 | mandare? "Refer" inquis "ad senatum"; id enim postulas et, si
48 I, 21 | fortissimi cives, qui circumstant senatum, quorum tu et frequentiam
49 II, 5 | ad curiam, quos etiam in senatum venire, qui nitent unguentis,
50 II, 12 | paene interfectus essem, senatum in aedem Iovis Statoris
51 II, 26 | maturandis, agendis iam ad senatum referemus, quem vocari videtis. ~
52 II, 27 | magistratus, esse fortem senatum, esse arma, esse carcerem,
53 III, 6 | me prius aperiri quam ad senatum deferri placeret, ne, si
54 III, 6 | diligentiam pertimescendam. Senatum frequentem celeriter, ut
55 III, 10 | Leguntur eadem ratione ad senatum Allobrogum populumque litterae.
56 III, 13 | atque editis, Quirites, senatum consului, de summa re publica
57 IV, 8 | quos condemnat, aut per senatum aut per populum levare possit;
In L. Calpurnium Pisonem
Caput
58 II | Ego kalendis Ianuariis senatum et bonos omnis legis agrariae
59 VII | Crudelitatis tu, furcifer, senatum consul in contione condemnas?
60 VII | adiuverunt. Voluit ille senatum interficere, vos sustulistis;
61 VIII | cum illa saltatrice tonsa senatum populi Romani occasum atque
62 X | consulem esse putem qui senatum esse in re publica non putavit,
63 XII | deprehensus denique cum ferro ad senatum is quem ad Cn. Pompeium
64 XIII | coeperatis aut referre ad senatum, cunctus ordo reclamabat
65 XVI | exercitu obtinuit qui nullas ad senatum litteras miserit? tantam
66 XVII | tua provincia de quo ad senatum cum gratulatione aliqua
67 XVII | pestilentia? Tu vero qui ad senatum nihil scripseris, ut in
68 XIX | triumphalis nullam sit ad senatum litteram mittere ausus.
69 XIX | te imperatore nuntius ad senatum adlatus est nullus; ab altero
70 XIX | litterae, recitatae, relatum ad senatum. Di immortales! idne ego
71 XX | non cognoscere leges, non senatum, non civitatem? Cruentare
72 XXI | a furore eius nisi ut ad senatum tantis de rebus gestis litteras
73 XXII | quo in patriam redii, cum senatum egressum vidi populumque
74 XXIV | labes! Cum exstinguebas senatum, vendebas auctoritatem huius
75 XXXI | publicam susciperetis, ut ad senatum referretis; se contra armatum
76 XL | desertus ab amicis, nullae ad senatum e provincia litterae, nulla
77 XL | damnatior, qui neque scribere ad senatum a te bene rem publicam esse
78 XLI | dignissimum putent, cui non apud senatum, non apud equites Romanos,
Paradoxa Stoicorum
Parad., Caput
79 IV, 31 | qui cum telo fuerit? Ante senatum tua sica deprehensa est.
Philippicae
Oratio, Caput
80 I, 6 | mutata omnia: nihil per senatum, multa et magna per populum
81 I, 6 | designati negabant se audere in senatum venire; patriae liberatores
82 I, 8 | conventuram; Kalendis Sext. senatum frequentem fore; Antonium,
83 I, 11 | tandem erat causae, cur in senatum hesterno die tam acerbe
84 I, 28 | cavebimus: 'Nec erit iustior in senatum non veniendi morbi causa
85 II, 15 | dicere ausus sis, in quo ego senatum illum qui quondam florens
86 II, 19 | conlocati stent? Accusa senatum, accusa equestrem ordinem,
87 II, 72 | imperatoresque populi Romani, contra senatum populumque Romanum, contra
88 II, 79 | Kalendae Ianuariae; cogimur in senatum: invectus est copiosius
89 II, 108 | Kalendis Iuniis cum in senatum, ut erat constitutum, venire
90 III, 9 | facit et fecit Antonius? Senatum etiam reges habebant; nec
91 III, 9 | habebant; nec tamen, ut Antonio senatum habente in consilio regis
92 III, 13 | aliud nisi de praesidio, ut senatum tuto consules Kalendis Ianuariis
93 III, 13 | dicendi. Cum enim tuto haberi senatum sine praesidio non posse
94 III, 20 | erat dies, ea fama, is, qui senatum vocarat, ut turpe senatori
95 III, 20 | cum de eo constituisset ad senatum referre ; scriptam attulerat
96 III, 21 | cur consul nihil refert ad senatum? Sin ille a senatu notandus
97 III, 23 | mortem denuntiare, si in senatum venisset, D. Carfulenum
98 III, 31 | 31] senatum stiparit armatis, armatos
99 III, 31 | in cella Concordiae, cum senatum haberet, incluserit, ad
100 III, 37 | designati, propositum sit, senatum existimare D. Brutum imperatorem,
101 III, 38 | publica fecisse et facere. Senatum ad summam rem publicam pertinere
102 IV, 14 | oppugnat, ipse habet nullam; senatum, id est orbis terrae consilium,
103 V, 1 | communi saluti oporteret, in senatum non vocabamur. Sed querellam
104 V, 4 | siquidem legiones decreverunt senatum defendere contra Antonium,
105 V, 19 | mihi denuntiavit, adesse in senatum iussit a d. XIII Kalendas
106 V, 20 | amicos mihi cupienti in senatum venire licuisset, caedis
107 V, 23 | Quo ille nuntio audito cum senatum vocasset adhibuissetque
108 V, 36 | gratum esse et fore. Itaque senatum populumque Romanum existimare
109 V, 41 | civitati restitutus sit, senatum populumque Romanum pro maximis
110 V, 41 | in rem publicam meritorum senatum populumque Romanum memorem
111 V, 49 | Itaque cum respectum ad senatum et ad bonos non haberet,
112 VI, 2 | Kalendis Ianuariis veni in senatum, ut meminissem, quam personam
113 VI, 18 | coloniae, cuncta Italia. Itaque senatum bene sua sponte firmum firmiorem
114 VII, 1 | Non enim se tenent ii, qui senatum dolent ad auctoritatis pristinae
115 VII, 14 | misimus. Heu me miserum! cur senatum cogor, quem laudavi semper,
116 VII, 14 | turpe porro legiones ad senatum legatos mittere, senatum
117 VII, 14 | senatum legatos mittere, senatum ad Antonium! Quamquam illa
118 VII, 15 | aut opsedit aut exclusit senatum: ut haec, inquam, omittam,
119 VIII, 28 | templum patuit, huic aditus in senatum fuit, hic hesterno die sententias
120 VIII, 33 | praemiove primo quoque die ad senatum referant. Si quis post hoc
121 VIII, 33 | esset praeter L. Varium, senatum existimaturum eum contra
122 IX, 7 | declaravit, quam odisset senatum, cum auctorem senatus exstinctum
123 IX, 17 | ornamentis decorari debeat, senatum censere atque e re publica
124 X, 1 | debemus, qui, cum hodierno die senatum te habiturum non arbitraremur,
125 XI, 2 | exercitibusque nostris nequedum senatum cum populo Romano conspirasse
126 XI, 19 | gravissimus civis, L. Caesar, in senatum introduxit? Clarissimo viro
127 XI, 26 | succurrendum est, expectabit senatum.~
128 XI, 31 | tetrarchae dynastaeque fecissent, senatum populumque Romanum eorum
129 XII, 8 | fluent arma de manibus. Senatum enim secuta non arbitrabitur
130 XII, 8 | debere esse in Antonium quam senatum. Pudet huius legionis, pudet
131 XII, 11 | tum, cum misit mandata ad senatum? Atqui tum ea patebat, quae
132 XII, 28 | legationem confecero. Omnia ad senatum mea sententia reiciam, quaecumque
133 XIII, 14 | minus deceat quam contra senatum, contra cives, contra patriam
134 XIII, 18 | dominante veniebamus in senatum, si non libere, at tamen
135 XIII, 19 | abiecit consilium referendi ad senatum de Caesare; egressus est
136 XIII, 23 | belli gerendi proponis, ut senatum funditus deleas, reliqui
137 XIII, 26 | Quae tandem? 'Castra Pompei senatum appellabatis.' [XII] An
138 XIII, 26 | An vero tua castra potius senatum appellaremus? in quibus
139 XIII, 27 | Plancus in primis, qui si senatum dilexisset, numquam curiam
140 XIII, 28 | fretus senatu Pompeianum senatum despicit, in quo decem fuimus
141 XIV, 37 | profligarit, occiderit: ob eas res senatum existimare et iudicare eorum
142 XIV, 38 | imperatoribus extiterit, senatum, quae sit antea pollicitus
Post reditum ad Quirites oratio
Caput
143 11 | eloquentissimus, cum A. Albino collega senatum aut populum est cohortatus.
Post reditum in senatu
Caput
144 5 | princeps tuto se venire in senatum arbitraretur, tantus vester
145 17 | misericordem fuisse? quo verbo senatum atque omnis bonos tum, cum
146 25 | potui relinquere quam hoc, senatum iudicasse, qui civis me
147 33 | minuerunt. qua re cum viderem senatum ducibus orbatum, me a magistratibus
148 38 | restitutus, sed reditu suo senatum cunctum paene delevit. nulla
Pro Balbo
Caput
149 | civitate donarunt; deinde senatum qui hoc iudicavit, populum
Pro Caelio
Caput
150 1 | consceleratisque civibus, qui armati senatum obsederint, magistratibus
Pro Cluentio
Caput
151 4 | notaverunt, ii non modo in senatum redierunt, sed etiam illarum
152 3 | erat libertini filius, in senatum non legit, locum quidem
153 | legis Serviliae summis ornat senatum laudibus, et multa in equites
Pro Deiotaro
Caput
154 11 | ei nuntiabatur,—cunctum senatum, totam Italiam effusam:
Pro Flacco
Caput
155 15 | usque ad illam aetatem in senatum venire non potuit et, qui
156 16 | venit Nicomedes, qui nec in senatum ulla condicione pervenire
157 1 | Globulum delata non sunt? Ad senatum nostrum me consule nonne
158 24 | salutis auxilia ad me et ad senatum attulisti. Quae tibi tum
Pro Milone
Caput
159 1 | qua P. Clodius occisus est senatum iudicasse contra rem publicam
160 1 | criminabatur, eum diceret senatum non quod sentiret, sed quod
161 2 | interitu quis potest credere senatum iudicium novum constituendum
162 1 | sententia rem defert ad senatum. Non poteram in illius mei
163 1 | redemerat, vexarat in tribunatu senatum, omnium ordinum consensu
Pro Plancio
Caput
164 2 | per populum dedit quod per senatum, si licuisset, dedisset,
165 2 | hostes, qui soli in hac urbe senatum senatui parere non siverint
Pro Rabirio
Caput
166 35 | qu>od C. Marius fe<cit, a>d senatum re<ferr>em, vos ad rem publicam
Pro Rabirio Postumo
Caput
167 6 | primum exoritur crimen illud; senatum corruptum esse dicunt. O
168 7 | Memmi, hoc facere debes ut senatum, cuius auctoritati te ab
Pro Roscio Amerino
Caput
169 8 | consuerunt? Qui ex civitate in senatum propter dignitatem, ex senatu
Pro Sestio
Caput
170 12 | defendente, per se ipsum senatum populumque Romanum sine
171 17 | omnium, qui ad delendum senatum, adfligendum equestrem ordinem,
172 25b | agerent aliquid, denique ad senatum referrent: non modo negando,
173 26 | faceret amisit? venistis ad senatum, vos, inquam, equites Romani
174 26 | constantia, L. Ninnius, ad senatum de re publica rettulit,
175 27 | privato consensu et universum senatum publico consilio mutasse
176 28 | errare homines si etiam tum senatum aliquid in re publica posse
177 30 | credidisset, umquam ausus esset senatum de re publica tollere, equitum
178 32 | redirent. quis umquam consul senatum ipsius decretis parere prohibuit?
179 42 | neque enim erant occulta, -- senatum, sine quo civitas stare
180 44 | bonis viris concidissem? senatum consules, credo, vocassent,
181 59 | umquam suspicio durior aut ad senatum aut ad imperatores adlata
182 74 | Ianuario mense per quos senatum haberi liceret; sed tamen
183 84 | parasti.' quid uti faceret? senatum obsideret? civis indemnatos
184 85 | praetoris comitatu comprensi, in senatum introducti, confessi, in
185 122 | omnis ordines demonstraret, senatum, equites Romanos, universum
186 127a | iis captivis a quibus ad senatum missus erat Romae manere
187 129a | rei publicae fore idque senatum gravissime laturum, et ut
188 137 | industriae ac virtuti pateret. senatum rei publicae custodem, praesidem,
189 137 | consili esse voluerunt; senatum autem ipsum proximorum ordinum
Pro Sulla
Caput
190 41 | invenire. Itaque introductis in senatum indicibus constitui senatores
191 65 | Ianuariis cum in Capitolium nos senatum convocassemus, nihil est
Tusculanae
Liber, Caput
192 Tusc, XXIV | qui a Pyrrho legatus ad senatum est missus, Cineas, quanta
193 Tusc, III | Academicum Carneadem video ad senatum ab Atheniensibus missos
|