Brutus
Caput
1 5 | non licet, nostrum est id malum; quod modice feramus, ne
De divinatione
Liber, Par.
2 II | consuli quid bonum sit, quid malum, quid neutrum? Sunt enim
De finibus
Liber, Par.
3 I, | bonum esse vult, summumque malum dolorem, idque instituit
4 I, | dolorem aspernari ut summum malum et, quantum possit, a se
5 I, | quid bonum sit aut quid malum, sensu iudicari, sed animo
6 I, | fugienda est, summum profecto malum est vivere cum dolore, cui
7 I, | aeternum et infinitum impendere malum nobis opinemur. quod idem
8 I, | sempiternum aut diuturnum timeret malum, quae perspexit in hoc ipso
9 II, | aut aegrum, id est autem malum.' Hoc loco tenere se Triarius
10 II, | bonum, aspernatur dolorem ut malum.' De malis autem et bonis
11 II, | vitiosa! summum enim bonum et malum vagiens puer utra voluptate
12 II, | voluptatem bonum esse, dolorem malum, plus tribuit sensibus,
13 II, | bonum nisi honestum, nihil malum nisi turpe, cetera aut omnino
14 II, | nihil dolere. non enim, si malum est dolor, carere eo malo
15 II, | deinde concludebas summum malum esse dolorem, summum bonum
16 II, | iustus haberi debet qui, ne malum habeat, abstinet se ab iniuria.
17 II, | vita, si modo dolor summum malum est, esse non possit. ipse
18 II, | dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi
19 II, | ipsum absurdum, maximum malum neglegi. sed quae tandem
20 II, | miser esse, quia summum id malum non erat, tantum modo laboriosus
21 II, | hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest.
22 II, | dolore; non est igitur summum malum dolor. Iam illud quale tandem
23 III, | quod sequare? aut, si nihil malum, nisi quod turpe, inhonestum,
24 III, | constitutum sit non esse malum dolorem? ut enim qui mortem
25 III, | ulla in re potest id, quod malum esse decreverit, non curare
26 III, | effectum est nihil esse malum, quod turpe non sit. Atque
27 III, | positum est, solum id esse malum, quod turpe sit, haec pugnare
28 III, | quod esset honestum, et id malum solum, quod turpe, tum inter
29 III, | necesse est nec bonum esse nec malum hoc, quod praepositum vel
30 III, | 61] nam bonum illud et malum, quod saepe iam dictum est,
31 IV, 9 | reo dicens negaret esse malum exilium, publicationem bonorum?
32 IV, 9 | nusquam posuit, non esse malum dolorem, sed quid esset
33 IV, 19 | et avent audire cur dolor malum non sit, dicunt illi asperum
34 IV, 19 | turpitudo, non esse illud malum. Haec qui audierit, ut ridere
35 IV, 19 | quemquam posse, qui dolorem malum putet. Cur fortior sit,
36 IV, 26 | contra naturam esse quam si malum dixero. ~
37 V, 55 | sit, cum dolorem summum malum esse dixerit. Eadem nunc
38 V, 56 | retexueris illa. paupertas si malum est, mendicus beatus esse
39 V, 56 | dicere ausus est. dolere malum est: in crucem qui agitur,
40 V, 57 | naturam est, quod contra malum, nec ego solus, sed tu etiam,
41 V, 59 | audierat nec tamen didicerat, malum illud non esse, quia turpe
42 V, 59 | in sententia, qui dolorem malum dicunt esse, de asperitate
De haruspicum responso
Caput
43 4 | finibus: erupturum illud malum aliquando, si impunitum
De inventione
Liber, Caput
44 I, 95 | aut eadem, hoc modo: "Malum est avaritia; multos enim
45 II, 21 | aut id, quod bonum est, malum putant, aut contra, quod
46 II, 21 | putant, aut contra, quod malum est, bonum, aut, quod nec
47 II, 21 | est, bonum, aut, quod nec malum est nec bonum, malum aut
48 II, 21 | nec malum est nec bonum, malum aut bonum, aut, quod malum
49 II, 21 | malum aut bonum, aut, quod malum aut bonum est, nec malum
50 II, 21 | malum aut bonum est, nec malum nec bonum. ~
De lege agraria
Oratio, Caput
51 I, 26 | pertimescenda est; inclusum malum, intestinum ac domesticum
52 II, 82 | illo solo fundo numquam malum nuntium audisset.
De legibus
Liber, Caput
53 I, 41 | metuat ne emanet, id est ne malum habeat. O rem dignam, in
54 I, 46 | Quare quom et bonum et malum natura iudicetur, et ea
55 I, 55 | dedecus <quod> illi summum malum, hic solum; diuitias, ualetudinem,
56 III, 149 | 17] Quintus: Magnum dicis malum. Nam ista potestate nata
57 III, 163 | magnum hoc per se ipsum malum, quantum illud quod permulti
De officiis
Liber, Caput
58 I, 5 | fortis vero dolorem summum malum iudicans aut temperans voluptatem
59 I, 18 | errare, nescire, decipi et malum et turpe ducimus. In hoc
60 I, 123 | intemperantia accessit, duplex malum est, quod et ipsa senectus
61 II, 214 | Macedonum consectetur: 'Quae te, malum!' inquit, 'ratio in istam
62 II, 236 | expectanda fuerunt: modo enim hoc malum in hanc rem publicam invasit.
63 II, 245 | ita restiti, ut hoc totum malum de re publica tolleretur.
64 III, 356 | Regulus. Certe, si nihil malum esset nisi dolere. Id autem
65 III, 356 | autem non modo non summum malum, sed ne malum quidem esse
66 III, 356 | non summum malum, sed ne malum quidem esse maxima auctoritate
67 III, 356 | calamitose; an est ullum maius malum turpitudine? Quae si in
68 III, 357 | disserunt, solum audent malum dicere id, quod turpe sit,
69 III, 357 | tamen non dubitant summum malum dicere. Nam illud quidem "
70 III, 368 | Iam, qui dolorem summum malum dicat, apud eum quem habet
De oratore
Liber, Caput
71 I, LVIII | quam sit bellum cavere malum, scire possumus.
72 III, LVIII | moles, maius miscendumst malum, qui illius acerbum cor
De re publica
Liber
73 I | iter ad finitimum quoddam malum praeceps ac lubricum. nam
74 I | vacet dominatione, et hoc malum usque ad bestias perveniat,
Cato Maior de senectute
Caput
75 1 | se ipsi petunt, eis nihil malum potest videri quod naturae
76 2 | nullum denique scelus, nullum malum facinus esse, ad quod suscipiendum
In Catilinam
Oratio, Caput
77 IV, 6 | opinione disseminatum est hoc malum; manavit non solum per Italiam,
78 IV, 15 | confirmo vobis nullum posthac malum civile ac domesticum ad
In L. Calpurnium Pisonem
Caput
79 XXVII | adferantur? Dolor enim est malum, ut tu disputas; existimatio,
80 XXX | qui non notam apponas ad malum versum, sed poetam armis
In Vatinium
Caput
81 39 | viderunt, tamquam auspicium malum detestantur, si cognati
Phaenomena Aratea
Pars
82 Argo | prora ad celsum sine lumine malum,~~~~ ~~~~380~~~~~~a malo
83 Hydra | ostendit radiato stipite malum ;~~~~ ~~~~ ~~~~~~et jamjam
Philippicae
Oratio, Caput
84 I, 5 | serperet in urbe infinitum malum idque manaret in dies latius
85 I, 14 | quidem assensus est. Quae, malum!, est ista voluntaria servitus?~
86 IV, 3 | servitute premeremur, in dies malum cresceret, praesidii nihil
87 V, 31 | 31] Omne malum nascens facile opprimitur,
88 X, 18 | 18] Quae, malum! est ista ratio semper optimis
Post reditum in senatu
Caput
89 12 | quo minus occulte vestrum malum gemeretis, nihil diceret,
Pro Caecina
Caput
90 27 | amplius: cum Aebutius Caecinae malum minaretur, ibi tum Caecinam
Pro Cluentio
Caput
91 | ita loquitur, QUI VENENUM MALUM FECIT, FECERIT: omnes viri,
Pro Murena
Caput
92 80 | auditum aliquando aliquod malum rei publicae quaeritur.
Pro Rabirio
Caput
93 33 | adventicium, nullum extraneum malum est qu<od insi>nuare in
Pro Rabirio Postumo
Caput
94 15 | ferre possitis. serpet hoc malum, mihi credite, longius quam
Pro Roscio Amerino
Caput
95 127 | dico, ut ementiretur, ut malum civem Sex. Roscium fuisse
Pro Roscio Comoedo
Caput
96 56 | fieri. Quod si ita est, qua, malum, stultitia fuit Roscius,
Pro Scauro
Caput
97 45g | 45g] quae, malum, est ista ratio? ~
Topica
Caput
98 66 | esse debent. Illi dolum malum, illi fidem bonam, illi
Tusculanae
Liber, Caput
99 Tusc, V | 9 Malum mihi videtur esse mors.
100 Tusc, V | miserum igitur, quoniam malum. Certe. Ergo et ii, quibus
101 Tusc, V | censes esse sempiternum malum.
102 Tusc, VIII | infinitum quoddam et sempiternum malum haberemus in vita; nunc
103 Tusc, VIII | est, ne mors quidem est malum, cui proxumum tempus est
104 Tusc, VIII | ne moriendum quidem esse malum est; id est enim perveniendum
105 Tusc, VIII | esse ad id, quod non esse malum confitemur. Uberius ista,
106 Tusc, VIII | doceam, si possim, non modo malum non esse, sed bonum etiam
107 Tusc, VIII | quod vis, tamen, mors ut malum non sit, efficies. sed nihil
108 Tusc, XI | sententiarum quas eui, mors aut malum non sit aut sit bonum potius. ~
109 Tusc, XI | modo igitur aut cur mortem malum tibi videri dicis? quae
110 Tusc, XII | enim istuc ipsum vereor ne malum sit non dico carere sensu,
111 Tusc, XXXI | tantum autem abest ab eo ut malum mors sit, quod tibi dudum
112 Tusc, XXXI | ne homini nihil sit non malum aliud certius, nihil bonum
113 Tusc, XXXI | ratione mors tibi videri malum possit. Qui potest, cum
114 Tusc, XXXIV | nusquam est. ubi igitur malum est, quoniam nihil tertium
115 Tusc, XXXVI | bono carere', quod est malum. sed ne vivus quidem bono
116 Tusc, XL | morte laudaret, si mortem malum iudicaret? vadit enim in
117 Tusc, XLII | ut nihil censeamus esse malum, quod sit a natura datum
118 Tusc, XLII | intellegamusque, si mors malum sit, esse sempiternum malum.
119 Tusc, XLII | malum sit, esse sempiternum malum. nam vitae miserae mors
120 Tusc, XLVI | summum bonum aut nullum malum esse cognovimus. secundis
121 Tusc, XLIX | tum incideret in mortis malum sempiternum: portum potius
122 Tusc, 0 | Quare ne sit sane summum malum dolor, malum certe est.
123 Tusc, 0 | sane summum malum dolor, malum certe est. Videsne igitur,
124 Tusc, 0 | Aristippus, non dubitavit summum malum dolorem dicere. Deinde ad
125 Tusc, 0 | idem fere, quod modo tu, malum illud quidem, sed alia peiora.
126 Tusc, 0 | scilicet dolorem summum malum diceres oppositoque dedecore
127 Tusc, 0 | velit, qui dolorem summum malum sibi esse persuaserit? quam
128 Tusc, 0 | effugiat dolorem, si id summum malum esse decreverit? quis autem
129 Tusc, 0 | doloribus, si in his est summum malum, sed etiam cum sciet id
130 Tusc, 0 | quidem illi ipsi, qui dolorem malum esse negant, non solent
131 Tusc, 0 | naturam dicunt nec tamen malum. Hic qui solum hoc malum
132 Tusc, 0 | malum. Hic qui solum hoc malum dicit et malorum omnium
133 Tusc, 0 | hunc miserum, certe dolorem malum. ~
134 Tusc, 0 | inventi sunt, qui summum malum dolorem dicerent. At tu,
135 Tusc, 0 | Epicurum; maius dicet esse malum mediocrem dolorem quam maximum
136 Tusc, 0 | hoc ipsum dicit, summum malum esse dolorem? quo dedecus
137 Tusc, 0 | respondisti maius tibi videri malum dedecus quam dolorem. Hoc
138 Tusc, 0 | ratiunculas Stoici, cur non sit malum; quasi de verbo, non de
139 Tusc, 0 | horribile videtur, tu omnino malum negas esse, capior et scire
140 Tusc, 0 | miserrimum existimem ne malum quidem sit. "Nihil est",
141 Tusc, 0 | sit. "Nihil est", inquit, "malum, nisi quod turpe atque vitiosum
142 Tusc, 0 | verborum, quod omnes uno verbo malum appellamus, id tot modis
143 Tusc, 0 | nisi quod honestum, nihil malum, nisi quod turpe" - optare
144 Tusc, 0 | et minuta videantur, ne malum quidem ullum nec si in unum
145 Tusc, 0 | ducit oratio. ~Sitne igitur malum dolere necne, Stoici viderint,
146 Tusc, 0 | permanantibus effici volunt non esse malum dolorem. Ego illud, quicquid
147 Tusc, 0 | Idem qui dolorem summum malum. Vix satis constanter. Audiamus. "
148 Tusc, 0 | quod turpe, summum videtur malum. His tu praesentibus gemere
149 Tusc, 0 | opinionis esse, non naturae malum? Et tamen fuisse acrem morsum
150 Tusc, 0 | possem, satis esset argumenti malum esse dolorem. Plurimos autem
151 Tusc, 0 | consumpsi nec ferre possum; malum est igitur dolor. "Tum Cleanthem,
152 Tusc, 0 | numquam te esse confitebor malum". ~
153 Tusc, 0 | existimare aut non esse malum dolorem aut, etiamsi, quicquid
154 Tusc, 0 | sit, id appellari placeat malum, tantulum tamen esse, ut
155 Tusc, X | sane probant. Omne enim malum, etiam mediocre, malum est;
156 Tusc, X | enim malum, etiam mediocre, malum est; nos autem id agimus,
157 Tusc, XIII | visum sit, ut magnum quoddam malum adesse et urgere videatur.
158 Tusc, XIII | intueatur in aliquod maius malum, si id sibi accidisse opinetur,
159 Tusc, XV | frangantur, simulque iudico malum illud opinionis esse, non
160 Tusc, XV | quidem: satis esse odiosum malum omne, cum venisset; qui
161 Tusc, XV | fieri illud sempiternum malum; si vero ne futurum quidem
162 Tusc, XVI | intellegit, postremo quod videt malum nullum esse nisi culpam,
163 Tusc, XVIII | levemus? Sit sane summum malum dolere: in eo igitur qui
164 Tusc, XX | esse, qui dolore summum malum metiatur, mentionem facere
165 Tusc, XXII | quasi culpa contractum malum aegritudinem acriorem facit. ~[
166 Tusc, XXIV | quod rem continet, illud malum, quod opinatum sit esse
167 Tusc, XXVII | opinionis esse, non naturae malum. Quid, quos res ipsa lugere
168 Tusc, XXVIII | insipientia ullum maius malum est; neque tamen lugent.
169 Tusc, XXXI | officium consolantis putent malum illud omnino non esse, ut
170 Tusc, XXXI | placet; sunt qui non magnum malum, ut Peripatetici; sunt qui
171 Tusc, XXXII | medicina docere aut nullum malum esse aut admodum parvum,
172 Tusc, XXXII | non eget. Nihil enim esse malum, quod turpe non sit, si
173 Tusc, XXXII | eo ipso, quod esse summum malum Cleanthes ipse fateatur.
174 Tusc, XXXIII | sapiente quaesieras, cui aut malum videri nullum potest, quod
175 Tusc, XXXIII | turpitudine, aut ita parvum malum, ut id obruatur sapientia
176 Tusc, XXXIII | tempore, num quod esset malum nisi quod idem dici turpe
177 Tusc, XI | inhaeret in visceribus illud malum, existitque morbus et aegrotatio,
178 Tusc, XVI | qui adpropinquans aliquod malum metuit exanimatusque pendet
179 Tusc, XVII | te insolenter, nec porro malum, quo aut oppressus iaceas
180 Tusc, XXVII | idne disputes, paupertatem malum non esse, an hominem aegre
181 Tusc, XXVII | quodam modo etiam paupertatis malum tollitur. ~
182 Tusc, XXVIII | aut libido oriatur, nec malum, ex quo aut metus aut aegritudo;
183 Tusc, XXIX | nec ira caelitum invectum malum,~Quod non natura humana
184 Tusc, XXXVI | mihi moles, maius miscendum malum,~Qui illius acerbum cor
185 Tusc, XXXVIII| aegritudinis, qua nullum homini malum maius est. Etsi enim omnis
186 Tusc, IX | dolorem non modo maxumum malum, sed solum malum etiam dixerit,
187 Tusc, IX | maxumum malum, sed solum malum etiam dixerit, toto corpore
188 Tusc, IX | quod turpe esset, nihil malum duceret; tu vero, Metrodore,
189 Tusc, X | qui vel summum vel solum malum dolorem esse dicat, idem
190 Tusc, XXVI | puto!', cum praesertim omne malum dolore definiat bonum voluptate,
191 Tusc, XXVI | sit omne et bonum eius et malum in potestate fortunae, tum
192 Tusc, XXVI | constituerit non modo summum malum esse dolorem, sed etiam
193 Tusc, XXXVII | offensam populi voluntatem malum est, quam sit ea contemnenda, [
|