De divinatione
Liber, Par.
1 I, 1 | ulla, quaque proxime ad deorum vim natura mortalis possit
2 I, 3 | susceptum ab ea sine consilio deorum est? ~
3 I, 5 | Epicurum balbutientem de natura deorum, divinationem probaverunt,
4 I | tribus libris quos de natura deorum scripsimus. Nam cum omnibus
5 I, 8 | paulo ante tertium de natura deorum, in quo disputatio Cottae
6 I, 46 | videre in somnis simulacra deorum, quae ipsa domi consecravisset;
7 I, 49 | esse in somnis a Iove in deorum concilium vocari; quo cum
8 I, 64 | Sed tribus modis censet deorum adpulsu homines somniare:
9 I, 64 | ipse per sese, quippe qui deorum cognatione teneatur; altero,
10 I, 75 | dicebantur, - eorum insignia deorum, stellae aureae, quas dixi,
11 I, 99 | initio belli Marsici et deorum simulacra sudavisse, et
12 I, 102 | 102 Neque solum deorum voces Pythagorei observitaverunt,
13 I, 109 | sine motu atque impulsu deorum, cum quid ex quoque eveniat
14 I, 110 | reverenda est ad naturam deorum, a qua, ut doctissimis sapientissimisque
15 I, 117 | ratio, quae est de natura deorum, quae a te secundo libro
16 I, 129 | mente permotis. Ut enim deorum animi sine oculis, sine
17 II, 135 | perfecti sunt de natura deorum, in quibus omnis eius loci
18 II, 161 | conformari quodam modo numine deorum vique divina. Cum rerum
19 II, 168 | absit aliquid aut supersit; deorum enim numini parere omnia.
20 II, 169 | quae tam subito facta est deorum tanta placatio? ~
21 II, 171 | Quae autem inconstantia deorum est, ut primis minentur
22 II, 172 | quasi sortem quandam cum deorum voluntate coniunctam, doleo
23 II | statua Nattae, tum simulacra deorum Romulusque et Remus cum
24 II | tu scilicet mavis numine deorum id factum quam casu arbitrari;
25 II, 188 | adiuverunt? Quae si signa deorum putanda sunt, cur tam obscura
26 II, 191 | fluvium fluxisse sanguine, deorum sudasse simulacra. Num censes
27 II, 201 | furum id magis factum quam deorum videtur. Simiae vero Dodonaeae
28 II, 238 | id esse alienum maiestate deorum: scilicet casas omnium introspicere,
29 II, 247 | Coponium ipsum, consilia deorum immortalium perspicere potuisse?~
30 II, 257 | somniorum proficisci a numine deorum. Nostra enim causa di id
31 II, 264 | Qualis autem ista mens est deorum, si neque ea nobis significant
32 II, 267 | multi inopes digni praesidio deorum nullo somnio ad thesaurum
33 II, 268 | minime consentanea maiestati deorum. ~
34 II, 281 | est, qui sunt de natura deorum, et hac disputatione id
De fato
Caput
35 1 | feci, qui sunt de natura deorum, itemque in iis, quos de
De finibus
Liber, Par.
36 I, | esse et muniti videntur, deorum tamen horrent easque ipsas
37 II, | voluptatum, liberarent eos deorum et mortis et doloris metu
38 III, | autem censent regi numine deorum, eumque esse quasi communem
39 III, | et civitatem hominum et deorum, et unum quemque nostrum
40 III, | nata esse hominum causa et deorum, eos autem communitatis
41 III, | ratione naturae et vitae etiam deorum, et utrum conveniat necne
42 IV, 5 | ordo, et magnitudinem animi deorum opera et facta cernentibus,
43 V, 32 | posita rerum, quae quia deorum erat vitae simillima, sapiente
De haruspicum responso
Caput
44 11 | libenti animo portentis deorum immortalium religionique
45 12 | publicis, de ludis maximis, de deorum penatium Vestaeque matris
46 19 | et dixisse et scripta de deorum immortalium numine reliquisse;
47 19 | hac una sapientia, quod deorum numine omnia regi gubernarique
48 23 | errata expiantur, et mentes deorum immortalium ludorum instauratione
49 28 | sedem domiciliumque Matris deorum, vastaris, et Brogitaro
50 38 | poenas deesse adhuc, non deorum. Homines te in re foedissima
51 39 | consumi vides, graviores deorum immortalium iras subire
52 39 | causa saepe conficitur: deorum tela in impiorum mentibus
53 54 | admonemur. Ad quem metum si deorum monitis non duceremur, tamen
54 57 | Fonteiano nomine obruit; deorum ignis, solia, mensas, abditos
55 62 | leviora moverunt, vox ipsa deorum immortalium non mentis omnium
56 63 | 63] Etenim haec deorum immortalium vox, haec paene
De imperio Cn. Pompei ad Quirites oratio
Caput
57 47 | est homines de potestate deorum) timide et pauca dicamus.
De inventione
Liber, Caput
58 II, 66 | quae in metu et caerimonia deorum sit, appellant; p i e t
59 II, 113 | num alieni laboris aut deorum bonitatis praemium sibi
De lege agraria
Oratio, Caput
60 II, 61 | imperatores non in monumenta deorum immortalium neque in urbis
61 II, 95 | dico, Quirites, non eos in deorum immortalium numero venerandos
De legibus
Liber, Caput
62 I, 21 | Quinti noui sententiam), deorum immortalium <n>ut<u>, ratione,
63 I, 23 | mundus una ciuitas communis deorum atque hominum existimanda.
64 I, 23 | praeclarius, ut homines deorum agnatione et gente teneantur. ~
65 I, 35 | primum quasi muneribus deorum nos esse instructos et ornatos,
66 I, 59 | putabit, tantoque munere deorum semper dignum aliquid et
67 I, 60 | suos duxerit, cultumque deorum et puram religionem susceperit,
68 II, 85 | audeto placare donis iram deorum.' ',Caute vota reddunto.' '
69 II, 85 | privata perpetua manento.' 'Deorum Manium iura sancta sunto.
70 II, 88 | eam sumptu ad sacra addito deorum aditu arceamus? Praesertim
71 II, 89 | omnia <quae> cernerent deorum esse plena; fore enim omnis
72 II, 89 | quaedam opinione species deorum in oculis, non solum in
73 II, 92 | cui feminis. Plures autem deorum omnium, singuli singulorum
74 II, 106 | corrupta> — hominum, non deorum. ~
75 II, 108 | focus domiciliorum sacra deorum omnium est. Quocirca ne
76 II, 118 | ex hac vita migrassent in deorum numero esse voluissent.
77 II, 125 | sumptum et luctum removere a deorum Manium iure, hoc intellegant
De officiis
Liber, Caput
78 I, 153 | scientia, in qua continetur deorum et hominum communitas et
79 II, 172 | utentium duo genera ponunt, deorum unum, alterum hominum. Deos
80 III, 303 | tibi non dico, quae natura deorum sit, qui sit finis bonorum,
81 III, 355 | est. Iam enim non ad iram deorum, quae nulla est, sed ad
De oratore
Liber, Caput
82 II, XVII | multo etiam maius de natura deorum quam de hominum litibus
83 II, XLVII | magno] miseratio omniumque deorum et hominum et civium et
84 II, LXXXV | etiam felicitatem ipsam deorum immortalium iudicio tribui
De partitione oratoria
Caput
85 56 | caritate moventur homines, ut deorum, ut patriae, ut parentum,
86 88 | amore cernuntur; nam cum deorum tum parentum patriaeque
De re publica
Liber
87 I | ulla res in qua propius ad deorum numen virtus accedat humana,
88 I | rebus humanis, qui haec deorum regna perspexerit, aut diuturnum,
89 I | capiamus, quem unum omnium deorum et hominum regem esse omnes
90 II | obscurato non conparuisset, deorum in numero conlocatus putaretur;
91 III | dignum dono ut ante dixi deorum aut efficere aut excogitare
92 III | beluas numero consecratas deorum; deinde Graeciae sicut apud
93 V | liberis, sanctis Penatium deorum Larumque familiarium sedibus,
94 VI | caducum praeter animos munere deorum hominum generi datos; supra
95 VI | voluptatibus oboedientium deorum et hominum iura violaverunt,
Cato Maior de senectute
Caput
96 2 | hominum, ad cultum etiam deorum pertinent, ut, quoniam haec
In Catilinam
Oratio, Caput
97 I, 12 | universam petis, templa deorum inmortalium, tecta urbis,
98 II, 29 | sed multis et non dubiis deorum inmortalium significationibus,
99 III, 1 | pulcherrimamque urbem, hodierno die deorum inmortalium summo erga vos
100 III, 18 | sunt a me administrata, ut deorum inmortalium nutu atque consilio
101 III, 19 | percussas, cum et simulacra deorum depulsa sunt et statuae
102 III, 21 | praecipueque hanc urbem deorum inmortalium nutu ac potestate
103 III, 22 | domiciliis atque tectis sed etiam deorum templis atque delubris sunt
104 IV, 18 | sempiternum, vobis omnium deorum templa atque delubra, vobis
105 IV, 19 | stabilitam libertatem, quanta deorum benignitate auctas exaggeratasque
In L. Calpurnium Pisonem
Caput
106 III | singulari genere supplicationis deorum immortalium templa patefecit.
107 IX | ego civem meo iudicio cum deorum immortalium laude coniungo;
108 XX | optandum. Me tamen fugerat deorum immortalium has esse in
109 XX | homines consceleratos impulsu deorum terreri furialibus taedis
110 XXI | Romani, numen interdictumque deorum immortalium, responsa sacerdotum,
111 XXII | quid eos dies qui quasi deorum immortalium festi atque
In Vatinium
Caput
112 10 | civibus ceteris, denique deorum immortalium delubris auspiciis
Laelius de amicitia
Caput
113 52 | disputabunt. Nam quis est, pro deorum fidem atque hominum! qui
114 70 | cum cogniti sunt et aut deorum aut regum filii inventi,
115 96 | vendibilem orationem religio deorum immortalium nobis defendentibus
Orator
Caput
116 155 | deum atque hominum fidem deorum aiunt. Ita credo hoc illi
117 156 | vel] pro deum dico vel pro deorum, alias ut necesse est, cum
Philippicae
Oratio, Caput
118 I, 13 | mortuum coniungerem cum deorum immortalium religione, ut,
119 III, 32 | libertatem reciperandam excitata deorum immortalium beneficio utemini?
120 IV, 7 | Quirites. Est enim quasi deorum immortalium beneficio et
121 IV, 10 | consensus omnium sine inpulsu deorum esse non potuit, quid est,
122 V, 23 | inferebat, cum C. Caesar deorum immortalium beneficio, divina
123 V, 40 | Sed omnia mihi videntur deorum immortalium iudicio expiata
124 VIII, 8 | belli causa posita? Nos deorum immortalium templa, nos
125 XI, 28 | aliud nisi recta et a numine deorum tracta ratio imperans honesta,
126 XI, 29 | censuerit, ut is, qui omnia deorum hominumque iura novo, inaudito,
127 XII, 9 | praeclarissimum consulem, C. Caesarem deorum beneficio natum ad haec
128 XIII, 12 | Antonium? Mihi quidem numine deorum immortalium videtur hoc
129 XIII, 22 | viri et apparuisse numen deorum intra finem anni vertentis
130 XIII, 46 | adulescens Caesar maioreque deorum immortalium beneficio rei
131 XIV, 5 | evento reservari, ne aut deorum inmortalium beneficium festinatione
132 XIV, 8 | di oderunt, quos oportet, deorum.~
133 XIV, 25 | victoriae. Quid? Caesarem, deorum beneficio rei publicae procreatum
134 XIV, 27 | Optimi Maximi ceterisque deorum immortalium templis, urbis
135 XIV, 37 | publicam, urbem, templa deorum immortalium, bona fortunasque
136 XIV, 38 | Romani, pro urbe, templis deorum immortalium profudissent,
Post reditum ad Quirites oratio
Caput
137 1 | me esse convictum iudicio deorum immortalium, testimonio
138 11 | nominis, simul ac de sollemni deorum religione rettulit, nihil
139 14 | consulis fasces frangerentur, deorum immortalium templa incenderentur,
140 18 | mihi grave et sanctum ac deorum immortalium in omni vita
141 25 | ut cum vobis, qui apud me deorum immortalium vim et numen
Post reditum in senatu
Caput
142 2 | consensu parentum beneficia, deorum immortalium munera, populi
143 7 | magistratuum tecta impugnata, deorum templa inflammata, summi
144 30 | universos, patres conscripti, deorum numero colere debeo. sed
145 34 | etiam frugum ubertas, mecum deorum et hominum sanetitates omnes
Pro Archia
Caput
146 20 | appellat poetas, quod quasi deorum aliquo dono atque munere
Pro Cluentio
Caput
147 1 | Nonne timuisse, si minus vim deorum hominumque famam, at illam
148 2 | religione et iustis precibus deorum mentes, non contaminata
Pro Deiotaro
Caput
149 6 | testarer ipsum. Sic, cum et deorum immortalium et populi Romani
150 15 | sceleris fuerit in conspectu deorum penatium necare hospitem,
Pro Fonteio
Caput
151 4 | 4] Deorum hominumque fidem! testis
152 32 | religione iuris iurandi ac metu deorum immortalium in testimoniis
153 49 | Nolite pati, iudices, aras deorum immortalium Vestaeque matris
Pro Milone
Caput
154 2 | 80. Graeci homines deorum honores tribuunt eis viris
155 2 | mediocri quidem, iudices, deorum immortalium cura, res illa
156 | Nec vero non eadem ira deorum hanc eius satellitibus iniecit
Pro Murena
Caput
157 2 | sint, iudices, et cum omnis deorum immortalium potestas aut
Pro Rabirio
Caput
158 5 | quorum potestas proxime ad deorum immortalium numen accedit,
159 30 | videntur ex hominum vita ad deorum religionem et sanctimoniam
Pro Roscio Amerino
Caput
160 66 | sumpsisse, cum praesertim deorum immortalium iussis atque
161 136 | vehementerque laetor eaque omnia deorum voluntate, studio populi
Pro Roscio Comoedo
Caput
162 46 | Quis enim deprecatione deorum, non conscientiae fide commovetur?
Pro Scauro
Caput
163 17 | urbe principem voluit esse, deorum immortalium numen implorare
Pro Sestio
Caput
164 83 | palam a nefariis pestibus in deorum hominumque conspectu esset
165 84 | tecta disturbaret? templa deorum immortalium inflammaret?
166 143 | stabiliverunt; quos equidem in deorum immortalium coetu ac numero
Timaeus
Caput
167 <LIV2 | veritas. Quocirca si forte de deorum natura ortuque mundi disserentes
168 <LIV2 | custodem, antiquissimam deorum omnium voluit esse eorum
169 <LIV2 | gignerentur. Lusiones autem deorum et inter ipsos deos concursiones,
170 <LIV2 | dicta nobis, quaeque de deorum qui cernuntur quique sunt
171 <LIV2 | viris, qui se progeniem deorum esse dicebant itaque eorum
172 <LIV2 | ab his est traditum horum deorum ortus habeatur atque dicatur,
173 <LIV2 | genuit fatur haec: "Vos qui deorum satu orti estis adtendite.
174 <LIV2 | a me ipso effecta sint, deorum vitam possint adaequare;
175 <LIV2 | quibus qui tales creantur ut deorum inmortalium quasi gentiles
176 <LIV2 | animal quod esset ad cultum deorum aptissimum. Sed cum duplex
177 <LIV2 | utilitas donata hominum generi deorum munere deinceps explicetur.
178 <LIV2 | datum est mortalium generi deorum concessu atque munere neque
Topica
Caput
179 76 | valet alterum industria. Deorum enim virtus natura excellit,
180 77 | sunt, quod inest in his deorum oratio—; deinde rerum, in
181 77 | fidem faciendam testimonia deorum. ~
Tusculanae
Liber, Caput
182 Tusc, XIII | cuius mentem non imbuerit deorum opinio (multi de diis prava
183 Tusc, XXVI | donum, ut ego, inventum deorum? haec nos primum ad illorum
184 Tusc, XXVI | inducta primum, haec et deorum est et animorum. Hanc nos
185 Tusc, XXVIII| contemplatorem caeli ac deorum cultorem atque hominis utilitati
186 Tusc, XXX | esse, seclusum a concilio deorum; qui autem se integros castosque
187 Tusc, XXX | corporibus humanis vitam imitati deorum, iis ad illos a quibus essent
188 Tusc, XLVII | 113 Deorum inmortalium iudicia solent
189 Tusc, I | ars atque eius utilitas deorum inmortalium inventioni consecrata,
190 Tusc, II | argumentum est, quod et deorum pulvinaribus et epulis magistratuum
191 Tusc, XXXII | levitatis auctorem in concilio deorum conlocandum putet! De comoedia
192 Tusc, XV | concluditur. ~[48] Etenim, pro deorum atque hominum fidem! parumne
193 Tusc, XXV | cogitatio de vi et natura deorum studium incendit illius
|