Academica
Liber, Caput
1 I, 2 | apud Platonem est maius aut melius a deis datum munus homini; ~
Brutus
Caput
2 32 | docuit alios; et cum cetera melius quam superiores, tum primus
3 47 | conscripta; quo neminem umquam melius ullam oravisse capitis causam,
4 92 | venerint —; alios, quod melius putent dicere se posse quam
5 134 | modo contentus esses, sed melius non quaereres. ~
6 193 | eo est contentus; esse melius non sentit, illud quod est
7 194 | aut elegantius aut omnino melius aut exspectaret aut posse
8 197 | aut fieri posse quicquam melius putaret? at vero, ut contra
9 201 | ampleque dicentium, etsi id melius est quod splendidius et
10 268 | quaereres in iudiciis fortasse melius, in re publica quod erat
11 270 | publico fecissent, quom melius aliquanto possent quam isti
12 276 | suaviter dicere, nihil est quod melius hoc quaerendum putes. sed
13 296 | semper, quo iam nihil est melius, id laudari qualecumque
14 298 | existumo, ipsum fortasse melius potuisse scribere, alium,
15 298 | dixerim. nam etsi [ut] tu melius existumare videris de ea,
16 328 | suo est, nostra publico. ~Melius, quaeso, ominare, inquit
Commentariolum petitionis
Caput
17 XI | appareat, et auge ut cottidie melius fiat; nihil mihi tam populare
18 XIV | Haec sunt quae putavi non melius scire me quam te sed facilius
De divinatione
Liber, Par.
19 I, 1 | accedere. Itaque ut alia nos melius multa quam Graeci, sic huic
20 II | tempestas impendeat, vates melius coniciet quam gubernator,
21 II, 145 | vates quis aut somnians melius coniecerit aut e morbo evasurum
22 II, 168 | Illud vero multo etiam melius, quod et a te usurpatum
23 II, 215 | dextrum, quia plerumque id melius videbatur. Haec quanta dissensio
24 II, 238 | Dicaearchi liber est nescire ea melius esse quam scire. Negant
De fato
Caput
25 23 | voluntarium, id fuit defendi melius quam introducere declinationem,
De finibus
Liber, Par.
26 I, | Aristippi est a Cyrenaicisque melius liberiusque defenditur,
27 I, | ante Aristippus, et ille melius. addidisti ad extremum etiam
28 I, | est, quod huc possit, quod melius sit, accedere? Statue contra
29 I, | certe nihil homini possit melius esse quam vacare omni dolore
30 I, | non beatus. Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici.
31 I, | sentit, non dubitat, si ita melius sit, migrare de vita. his
32 I, | existimavit esse nec ad melius vivendum nec ad commodius
33 I, | formidines. denique etiam morati melius erimus, cum didicerimus
34 I, | quo iucundius, id est quo melius viveremus, eas ergo artes
35 II, | dolere? Immo sit sane nihil melius, inquam—nondum enim id quaero—,
36 II, | 68] nonne melius est de his aliquid quam
37 II, | ceteri dicere existimantur melius quam facere, sic hi mihi
38 II, | hi mihi videntur facere melius quam dicere. ~
39 III, | laudabilia fecerunt, eos melius a natura institutos fuisse,
40 IV, 4 | ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino
41 IV, 9 | sapiens non fuerit, nihil melius quam quivis improbissimus
42 IV, 11 | potius - quis enim ista melius? -, quonam modo ab isdem
43 IV, 16 | principium officii quaerunt, melius quam Pyrrho; quod ea non
44 IV, 19 | quicquam, quod aliud alio melius esset aut peius, his propositis
45 IV, 28 | nam quid possumus facere melius? Et hanc quidem primam exigam
46 V, 36 | contra singulos dici est melius. sed nunc, quod agimus;
47 V, 53 | familiari nostro, dicuntur multo melius et fortius, quam a Stasea
48 V, 59 | aspera dicunt, mala dicere, melius esse turpiter aliquid facere
De inventione
Liber, Caput
49 I, 51 | Xenophontis uxor, si vicina tua melius habeat aurum, quam tu habes,
50 I, 58 | argumentationis, ad hunc modum: "Melius accurantur, quae consilio
51 I, 59 | Nihil autem omnium rerum melius quam omnis mundus, administratur."
52 I, 59 | ad hunc modum: "Quodsi melius geruntur ea, quae consilio,
53 I, 59 | nihil autem omnium rerum melius administratur, quam omnis
De lege agraria
Oratio, Caput
54 III, 10 | impudentia, legis quae ius melius Sullanis praediis constituat
De legibus
Liber, Caput
55 I, 13 | agam potius, aut in quo melius hunc consumam diem? ~
56 I, 23 | quoniam nihil est ratione melius, eaque <est> et in homine
57 I, 52 | alias res uirtus expetitur, melius esse aliquid quam uirtutem
58 II, 89 | templum esset et domus. ~XI Melius Graii atque nostri, qui
59 III, 165 | rogatione clam an palam ferri melius esset. ~Quintus: An etiam
60 III, 165 | fuerit in suffragiis voce melius; sed optineri an possit
61 III, 166 | opprimi in bona causa est melius quam malae cedere. Quis
62 III, 174 | impediri enim bonam rem melius quam concedi malae. ~XIX
63 III, 177 | vobis et clarissimis viris melius, de quo servi et latrones
64 III, 179 | sunt voluntarii. Quocirca melius rationes referri causamque
De officiis
Liber, Caput
65 I, 84 | corruerunt. Quanto Q. Maximus melius! de quo Ennius: ~Unus homo
66 I, 118 | Virtutis, utram ingredi melius esset, hoc Herculi, "Iovis
67 I, 151 | nihil est agri cultura melius, nihil uberius, nihil dulcius,
68 I, 156 | copiose, modo prudenter, melius est quam vel acutissime
69 II, 166 | praestantius, quid homini melius, quid homine dignius? Hanc
70 II, 214 | praebitorem', quia sordidum regi, melius etiam, quod largitionem '
71 II, 232 | 71] Quam ob rem melius apud bonos quam apud fortunatos
72 II, 245 | maius aes alienum fuit nec melius nec facilius dissolutum
73 III, 300 | Aristide repudiaverunt. Melius hi quam nos, qui piratas
74 III, 312 | tollenda est. Ita nec ut emat melius nec ut vendat quicquam simulabit
75 III, 345 | fulminis deflagravit; quanto melius fuerat in hoc promissum
76 III, 350 | id quod fecit, dimicare melius fuit quam deserere consentientem
De optimo genere oratorum
Pars, Caput
77 I, 4 | 4] Haec ut alius melius quam alius, concedendum
78 V, 16 | 16] Num melius quam Plato? Necesse est
79 VI, 18 | opponuntur. Unum hoc: 'Verum melius Graeci.' A quo quaeratur
80 VI, 18 | quaeratur ecquid possint ipsi melius Latine? Alterum: 'Quid istas
De oratore
Liber, Caput
81 I, XII | causam didicerit, dicet melius et ornatius quam ipse ille
82 I, XIII | eloquentium reponendos - scisse melius quam Hyperidem aut Demosthenem,
83 I, XV | quaque re, multo oratorem melius quam ipsos illos, quorum
84 I, XV | ipsi C. Mario paene hic melius quam ipse illa scire videatur;
85 I, LIV | ego non pugno, utrum sit melius aut verius: tantum dico
86 I, LIX | vocantur; in quo nostri omnino melius multo, quod clarissimorum
87 II, VIII | animadverterit, quid sit, qua re alii melius quam alii dicant, id possit
88 II, XXIV | faciunt; sed certe eidem illi melius aliquanto dicerent, si aliud
89 II, XXVI | sunt, quae mihi videntur ei melius nosse, qui dialectici appellantur,
90 II, XXXV | opinor - sed tu haec, Catule, melius - nulla dant praecepta dicendi
91 II, LXVII | sed, uti ei ferunt, qui melius haec norunt, Socratem opinor
92 II, LXX | vocem, si id fecero": "melius est" inquit "quam reum."
93 II, LXXIX | efficiamus, quod agendo efficitur melius quam rogando. Est id quidem
94 II, LXXXIX| despiciens fuit quin speraret aut melius aut eodem modo se posse
95 III, I | contigisset, ut numquam dixisse melius putaretur, tamen omnium
96 III, IX | et in ea varietate fere melius a deteriore facultate magis
97 III, XXVI | ipsa exclamatio "non potest melius" sit velim crebra; sed habeat
98 III, XLI | Quid te adirier abnutas? Melius esset vetas, prohibes, absterres;
99 III, XLIII | ille vult et ego vellem, melius aliquanto quam Albucius:
100 III, XLVIII| primis aut, quod etiam est melius et iucundius, longiora. ~
101 III, LVI | huic tertias; quo mihi melius etiam illud ab Aeschine
102 III, LVI | fuit in Graccho, quem tu melius, Catule, meministi, quod
103 III, LIX | est omnis oculorum; quo melius nostri illi senes, qui personatum
De partitione oratoria
Caput
104 140 | perveneris, tum et haec ipsa melius et multo maiora alia cognosces.
De re publica
Liber
105 I | videmus si id effectum sit et melius nos esse victuros et beatius.' ~(
106 I | adsunt optimates, qui se melius hoc idem facere profiteantur,
107 I | principum, nihil esse rege melius, quoniam deos omnis censent
108 II | imperio et potestate regia tum melius gubernari et regi civitates,
109 III | praestabilius; quid enim optumo melius cogitari potest? cum autem
Cato Maior de senectute
Caput
110 | VIII. Et melius Caecilius de sene alteri
111 3 | convivium nominaverunt, melius quam Graeci, qui hoc idem
112 3 | calescere vel apricatione melius vel igni, aut vicissim umbris
113 1 | quod ni ita accideret, melius et prudentius viveretur.
114 2 | carum suis; sed haud scio an melius Ennius: ~
115 1 | dicere, quod eo cernere mihi melius videor, quo ab ea propius
116 1 | essem terminaturus? Nonne melius multo fuisset otiosam et
In Vatinium
Caput
117 10 | delubris auspiciis religionibus melius fuisse et praestabilius
Laelius de amicitia
Caput
118 20 | excepta sapientia nihil melius homini sit a dis immortalibus
119 47 | nihil a dis immortalibus melius habemus, nihil iucundius.
120 90 | illud Catonis, ut multa: 'melius de quibusdam acerbos inimicos
Orator
Caput
121 94 | allegorian: nomine recte, genere melius ille qui ista omnia translationes
122 132 | nihil Sulpici; dicebat melius quam scripsit, Hortensius.
123 143 | doctrina; itaque illi dicere melius quam praecipere, nos contra
124 194 | ponatur extremus, quod verba melius in syllabas longiores cadunt.
125 222 | fudisse senarium; omnino melius caderet prodeant ipsi; sed
126 226 | ullum genus est dicendi aut melius aut fortius quam binis aut
127 | verba traiciamus aperte, quo melius aut cadat aut volvatur oratio;
Paradoxa Stoicorum
Parad., Caput
128 III, 22 | rectius, certe ne bono quidem melius quicquam inveniri potest.
Philippicae
Oratio, Caput
129 II, 3 | Ne tu, si id fecisses, melius famae, melius pudicitiae
130 II, 3 | fecisses, melius famae, melius pudicitiae tuae consuluisses.
131 II, 20 | Quaeramus igitur, utrum melius fuerit, libertati populi
132 II, 112 | igitur miliens perire est melius quam in sua civitate sine
133 VI, 15 | hortor, Quirites, ut, etiamsi melius aliud fuit, tamen legatorum
134 VIII, 22 | Sulpicius viveret! multo melius haec causa ageretur a tribus,
135 XIII, 30 | Utrum igitur aequius, utrum melius rei publicae fuit Cn. Pompeium
136 XIII, 49 | Moveri sedibus huic urbi melius est atque in alias, si fieri
Pro Caecina
Caput
137 15 | deberetur; nusquam posse eam melius conlocari. Itaque hoc mulier
Pro Cluentio
Caput
138 1 | darentur, non Archimedes melius potuit discribere. ~
Pro Ligario
Pars, Caput
139 IX | constantiam dico? nescio an melius patientiam possim dicere.
140 XII | quam ut possis, nec natura melius quam ut uelis seruare quam
Pro Murena
Caput
141 74 | gustavit umquam cubans, melius quam Romani homines qui
Pro Quinctio
Caput
142 III | est? Cum ei natura nihil melius quam vocem dedisset, pater
Pro Roscio Comoedo
Caput
143 18 | omnium mortalium de quo melius existimes tu? estne quisquam
Pro Sestio
Caput
144 72 | Kalendae Ianuariae. vos haec melius scire potestis, equidem
Timaeus
Caput
145 <LIV2 | aut innumerabiles dictu melius et verius? Vnus profecto,
146 <LIV2 | praestantissimo genitore melius procreatum: quippe qui ex
Topica
Caput
147 66 | quo est quod eius aequius melius, parati eis esse debent.
Tusculanae
Liber, Caput
148 Tusc, I | familiaris nos profecto et melius tuemur et lautius, rem vero
149 Tusc, VII | utar post alio, si invenero melius) id ergo est pronuntiatum,
150 Tusc, XII | et divina progenie, hoc melius ea fortasse quae erant vera
151 Tusc, XXXV | videretur a bonis. at certe ei melius evenisset nec tam flebiliter
152 Tusc, XXXV | quicquam tum potuerit ei melius accidere! quodsi ante occidisset,
153 Tusc, XXXV | graviter aegrotaret Neapoli, melius est factum. coronati Neapolitani
154 Tusc, XXXIX | quidem in ceteris rebus melius putatur, aliquam partem
155 Tusc, XLI | quidem hoc modo; nihil autem melius extremo: 'sed tempus est'
156 Tusc, XLI | agatis. utrum autem sit melius, dii inmortales sciunt,
157 Tusc, XLII | id scit ipse utrum sit melius —nam dixit ante —, sed suum
158 Tusc, XLIV | quam diu ille erit Hector? melius Accius et aliquando sapiens
159 Tusc, XLIX | perimit ac delet omnino, quid melius quam in mediis vitae laboribus
160 Tusc, 0 | praesertim nihil agens, agere melius? sed non paucis, ut ille.
161 Tusc, 0 | eis fuerit non didicisse melius, alios pecuniae cupidos,
162 Tusc, 0 | est, non docere. Illud et melius et verius, omnia quae natura
163 Tusc, 0 | sapiensque non poterit? Ille vero melius, ac non paulo quidem.
164 Tusc, 0 | 49 Pacuvius hoc melius quam Sophocles (apud illum
165 Tusc, II | vidisse videantur, qui nihil melius homini, nihil magis expetendum,
166 Tusc, V | eademque dementia; multoque melius haec notata sunt verbis
167 Tusc, V | necesse est. Itaque nihil melius, quam quod est in consuetudine
168 Tusc, V | tamen ipsam distinguimus nos melius quam illi. Hanc enim insaniam,
169 Tusc, VIII | opinor, a fruge, qua nihil melius e terra, nequitia ab eo (
170 Tusc, X | motus in animo turbidus. Nos melius: aegris enim corporibus
171 Tusc, XV | est, non et dicemus hoc melius et constantius sentiemus?
172 Tusc, III | quia nihil erat prolatum melius, illud quod erat tenebant. ~[
173 Tusc, XX | sine dolore; morderi est melius conscientia. Ex quo est
174 Tusc, XXIV | aliquid quod perturbata mens melius possit facere quam constans?
175 Tusc, XXV | praeclare et ab oratore quidem melius, si modo est orator, quam
176 Tusc, XXVII | quibus hoc etiam est merita melius, quod corporum adiumenta
177 Tusc, XXVII | metum lubidinem reliquas melius adhibeatur oratio, et utili
178 Tusc, XXVII | nihil oportere. Nimirum hoc melius, ne, si forte de paupertate
179 Tusc, IX | voluptatem referret. Quid melius quam: 'fortunam exiguam
180 Tusc, XVII | honesta, sit aliud necesse est melius vita beata; quod erit enim
181 Tusc, XVII | honestum, certe fatebuntur esse melius; ita erit beata vita melius
182 Tusc, XVII | melius; ita erit beata vita melius aliquid; quo quid potest
183 Tusc, XXIII | homine sagaci ac bona mente melius? Eius bono fruendum est
184 Tusc, XXVIII| modo nunc est, nisi quid tu melius attuleris, etiam verissime. ~
185 Tusc, XXIX | XXIX. Melius equidem adferre nihil possum,
186 Tusc, XXXI | duo, quae maxime angunt, melius se habent quam Epicurus?~
187 Tusc, XXXIV | faceret, respondisse se, quo melius cenaret, obsonare ambulando
188 Tusc, XXXV | qui bis delectetur, nonne melius tenues homines fruuntur
189 Tusc, XLI | conscripturum arbitror—ubi enim melius uti possumus hoc, cuicuimodi
|