Brutus
Caput
1 59 | lumen est eloquentia, qua virum excellentem praeclare tum
2 65 | quis novit omnino? at quem virum, di boni! mitto civem aut
3 130 | esset patremque optimum virum habuisset et iuris peritissimum,
4 147 | cepi voluptatem tam ornatum virum tamque excellens ingenium
5 250 | vidi enim Mytilenis nuper virum atque, ut dixi, vidi plane
6 250 | atque, ut dixi, vidi plane virum. itaque cum eum antea tui
7 293 | potius summum et singularem virum—nemo dicet secus—sed oratorem?
8 294 | senatorem, ut imperatorem, ut virum denique cum prudentia et
Commentariolum petitionis
Caput
9 II | Caecilium, sororis suae virum, equitem Romanum, nullarum
De divinatione
Liber, Par.
10 I, 26 | clarissumum atque optumum virum, Deiotarum regem, commemorem?
11 I, 29 | soleo, non satis scienter virum bonum e civem egregium censor
12 II, 240 | Veniamus nunc ad optumum virum, familiarem nostrum, Cratippum. "
De finibus
Liber, Par.
13 II, | animo fingi non bonum illum virum, qui, quicquid fecerit,
14 II, | ad utilitatem referantur, virum bonum non posse reperiri;
15 II, | rettulisses, fortissimum virum, qualis ille vel consul
16 II, | quaeso, illum negat et bonum virum et comem et humanum fuisse?
17 II, | optimum atque humanissimum virum, Cn. Octavium, Marci filium,
18 II, | paene leges, quae effeminari virum vetant in dolore. quam ob
19 II, | populi primarium fuisse virum.' ~
20 III, | magno animo, quem fortem virum dicimus, effici posse, nisi
21 IV, 22 | philosophiae, iustissimum virum, optimum iudicem, religiosissimum
22 V, 50 | Idaea accipienda optimum virum delegimus, nos tutores misimus
De haruspicum responso
Caput
23 43 | res illum fortem et clarum virum a gravitate patrum desciscere
24 48 | Producebat fortissimum virum, M. Bibulum; quaerebat ex
De imperio Cn. Pompei ad Quirites oratio
Caput
25 13 | hoc idem quod vos,—unum virum esse, in quo summa sint
26 52 | dicendi et in senatu contra virum fortem, A. Gabinium, graviter
De inventione
Liber, Caput
27 I, 51 | sis," inquit, "quid? Si virum illa meliorem habeat, quam
28 I, 51 | quam tu habes, utrumne tuum virum malis an illius?" Hic mulier
29 I, 52 | Nam et tu, mulier, optumum virum vis habere et tu, Xenophon,
30 I, 92 | esse ab homine ignavissimo virum fortissimum Aiacem necatum. ~
De lege agraria
Oratio, Caput
31 II, 49 | ignoscite, si appello talem virum saepius. Vos mihi praetori
32 II, 69 | 69] Habet socerum, virum optimum, qui tantum agri
De legibus
Liber, Caput
33 III, 133 | ut institui divinum illum virum quem <nimia> quadam admiratione
De officiis
Liber, Caput
34 I, 31 | iusto homine, eoque quem virum bonum dicimus, commutantur
35 I, 46 | est, illae virtutes bonum virum videntur potius attingere.
36 II, 232 | Ego vero, inquit, malo virum, qui pecunia egeat, quam
37 II, 244 | 83] O virum magnum dignumque, qui in
38 III, 282 | sapientem, bonum, fortem virum transferantur res ad vivendum
39 III, 301 | venditurus? Sapientem et bonum virum fingimus; de eius deliberatione
40 III, 315 | nocet nemini, certe istum virum bonum non facile reperimus.
41 III, 315 | quia semper est honestum virum bonum esse, semper est utile. ~
42 III, 326 | iustus isque, quem sentimus virum bonum, nihil cuiquam, quod
43 III, 327 | iam se ipse doceat eum virum bonum esse, qui prosit,
44 III, 328 | aut statuisse videretur virum bonum esse aliquem, cum
45 III, 330 | cuius legatus erat, summum virum et civem cum ab eo, imperatore
46 III, 332 | possumusne aut illum Marium virum bonum iudicare aut hunc?
47 III, 332 | viri boni. Cadit ergo in virum bonum mentiri, emolumenti
De oratore
Liber, Caput
48 I, XL | nobilissimum atque optimum virum atque consularem, cum eum
49 I, XLVI | nostro conquirimus, sed eum virum, qui primum sit eius artis
50 II, VI | Decumum volo," quem cognovimus virum bonum et non inlitteratum,
51 II, LXIV | dixisset "dic de L. Manlio": "virum bonum" inquit "egregiumque
52 II, LXXIX | quae significent bonum virum, quae liberalem, quae calamitosum,
53 II, LXXXV | illud ante oculos, nec bonum virum proprie et copiose laudari
54 III, III | enim memoria Q. Catulum, virum omni laude praestantem,
55 III, III | propinquum suum, maximi animi virum, P. Crassum, suapte interfectum
56 III, XVIII | familiarem meum, clarissimum virum, qui illum a se adulescente
57 III, XXIII | maximarum; dies et noctis virum summa virtute et prudentia
58 III, XXXIV | aliis Isocrates clarissimum virum Timotheum Cononis praestantissimi
59 III, XXXIV | Epaminondam, haud scio an summum virum unum omnis Graeciae? Aut
De provinciis consularibus
Caput
60 1 | ante me sententiam dixit, virum clarissimum et cum in universam
De re publica
Liber
61 II | gubernator civitatis. quem virum facite ut agnoscatis; iste
62 II | iam, illum quem expectabam virum cui praeficias officio et
63 III | negant enim sapientem idcirco virum bonum esse, quod eum sua
64 III | civitas, ut bonum illum virum sceleratum, facinerosum,
Cato Maior de senectute
Caput
65 3 | populi primarium fuisse virum.' Notum est carmen incisum
66 3 | esset fama consentiens. Quem virum nuper P. Crassum, pontificem
In Catilinam
Oratio, Caput
67 I, 19 | repudiatus ad sodalem tuum, virum optumum, M. Metellum, demigrasti;
68 I, 26 | numero tuorum neque audies virum bonum quemquam neque videbis!
69 III, 7 | Sulpicium praetorem, fortem virum, misi, qui ex aedibus Cethegi,
70 IV, 13 | suae, feminae lectissimae, virum praesentem et audientem
In L. Calpurnium Pisonem
Caput
71 XXIII | esse narraret; scio item virum fortem in primis, belli
In Vatinium
Caput
72 25 | obtinebat, quem civem, quem virum! qui duo nefarios patriae
Laelius de amicitia
Caput
73 18 | negant enim quemquam esse virum bonum nisi sapientem. Sit
74 24 | Agrigentinum quidem doctum quendam virum carminibus Graecis vaticinatum
75 69 | Maximum fratrem, egregium virum omnino, sibi nequaquam parem,
76 82 | autem primum ipsum esse virum bonum, tum alterum similem
Orator
Caput
77 156 | mulier una duum virum. ~Quid verum sit intellego;
78 156 | ut necesse est, cum trium virum, non virorum, et sestertium
79 230 | necessario facturum negat. O virum simplicem qui nos nihil
Paradoxa Stoicorum
Parad., Caput
80 I, 15 | efficit aut laudabiliorem virum? an quisquam in potiendis
81 III, 21 | facillume potest perspici. An virum bonum dices, qui depositum
82 III, 23 | istum doctum et sapientem virum fuisse memoriae traditum
Phaenomena Aratea
Pars
83 Prim | conciliumque virum complet, pelagusque profundum,~~~~ ~~~~ ~~~~~~
84 Ophiuc | namque virum medium Serpens sub pectore
Philippicae
Oratio, Caput
85 II, 9 | civem, tamquam ad bonum virum, non tamquam ad sceleratum
86 II, 14 | sententiam dixit in sororis suae virum, vitricum tuum! Hunc tu
87 II, 34 | quod non fecisti, ignosco. Virum res illa quaerebat.~
88 II, 71 | clarissimum et nobilissimum virum, occideras multosque praeterea,
89 VIII, 5 | quo consulem, fortissimum virum, cum exercitu misimus? Qui
90 XI, 5 | verborum contumeliis optimum virum incesto ore lacerasset,
91 XI, 22 | C. Pansa, sicut est, ad virum fortissimum et omnium clarissimum
92 XII, 27 | ipsum Roma venire, doctum virum atque sapientem. Quem cum
93 XIII, 24 | appellat, quem non modo virum, sed etiam fortissimum virum
94 XIII, 24 | virum, sed etiam fortissimum virum sensit et sentiet. Est istuc
95 XIII, 25 | Veneficam audes appellare eum virum, qui tuis veneficiis remedia
96 XIII, 27 | intervallo per hunc praeclarum virum memoria renovata est. Saxam
97 XIII, 29 | Scipionem, clarissimum virum maiorumque suorum simillimum,
98 XIII, 32 | suis copiis excellentem virum res publica armasset, quem
Post reditum ad Quirites oratio
Caput
99 19 | permanebit. ~Vidi ego fortissimum virum, municipem meum, C. Marium—
Pro Archia
Caput
100 3 | populi Romani, lectissimum virum, et apud severissimos iudices,
101 17 | continentissimos; ex hoc fortissimum virum et illis temporibus doctissimum,
102 22 | Themistoclem illum, summum Athenis virum, dixisse aiunt, cum ex eo
103 23 | fortissimum et clarissimum virum, verum etiam populi Romani
Pro Balbo
Caput
104 | adfecisset, quin etiam si virum bonum sed non ita meritum,
105 | Annium Appium, fortissimum virum <summa> virtute praeditum,
106 | Caesium, equitem Romanum, virum bonum, qui vivit, Ravennatem
Pro Caelio
Caput
107 60 | 60] Quem quidem virum si nulla vis repentini sceleris
Pro Cluentio
Caput
108 1 | Habiti matrem, – illam cuius virum A. Aurium occiderat, – concupivit.
109 2 | Oppianicum numquam vidissent, virum optimum et hominem pudentissimum
110 1 | quam per bonum aliquem virum ageretur et amicum necessariumque
111 2 | ostende. Vince deinde bonum virum fuisse Oppianicum, hominem
112 1 | hoc repetitur a vobis, ut virum optimum atque innocentissimum
Pro Deiotaro
Caput
113 28 | avum habuisses neque eum virum, unde pudoris pudicitiaeque
Pro Flacco
Caput
114 6 | 6] Hunc igitur virum, Laeli, quibus tandem rebus
115 8 | provinciae maximae sanctissimum virum, vestri exercitus fortissimum
116 20 | pudentissimum atque optimum virum, veterem amicum atque hospitem
117 48 | recitabant: 'clarissimum virum, praestantissima sapientia,
Pro Fonteio
Caput
118 31 | modi, Indutiomarum, talem virum, tam cupide, tam temere
119 40 | summum nostrae civitatis virum, scimus accusatum a M. Bruto.
120 41 | flagitiosa dicuntur. At in quem virum! qui tanta virtute atque
121 43 | aequius hominem honestissimum, virum fortissimum, civem optimum
122 45 | attendetis, profecto, iudices, virum ad labores belli impigrum,
123 50 | Videtisne subito, iudices, virum fortissimum, M. Fonteium,
Pro Marcello
Caput
124 2 | et vehementer angebar, virum talem, cum in eadem causa
Pro Milone
Caput
125 3 | paratissimus fortissimum virum, inimicissimum suum, certissimum
126 1 | duceret, tum neminem, nisi ut virum a viro lectum esse diceres.
127 3 | non dubitaturum fortem virum quin, cum suo periculo salutem
128 2 | praestantissima virtute virum, timidum suspicari: diligentiam,
129 1 | ferroque lacessere fortissimum virum auderet, vincereturque ab
130 1 | effeminatus fortissimum virum conaretur occidere, hodie
131 1 | vobis, iudices, conservandum virum! 'Minime, minime,' inquit. '
132 2 | illam beatam, quae hunc virum exceperit: hanc ingratam,
Pro Murena
Caput
133 14 | prope inimicorum confessione virum bonum atque integrum hominem
134 53 | praesertim cum incubuit ad virum bonum et multis aliis adiumentis
135 82 | sibi <D.> Silanum, clarum virum, sine conlega, te sine consule,
Pro Plancio
Caput
136 2 | publicanorum in Q. Scaevolam, virum omnibus ingenio, iustitia,
137 1 | maxime coniunctum, egregium virum, L. Volcatium, vidit M.
138 2 | sed tamen tu A. Plotium, virum ornatissimum, in idem crimen
Pro Quinctio
Caput
139 IV | ex ea liberos. Quia, quod virum bonum facere oportebat,
140 IX | spes esset ad talem tamen virum iudicem veniendi, unde eo
141 XI | propinquum, tui observantem, virum bonum, pudentem, maiorem
Pro Rabirio Postumo
Caput
142 23 | sapientissimos homines esse lapsos? virum unum totius Graeciae facile
Pro Roscio Amerino
Caput
143 103 | diceret; nam illud in talem virum non audeo dicere: Si diceret,
144 109 | violarit et imminuerit, virum optimum esse eum iudicatote.
Pro Roscio Comoedo
Caput
145 1 | expensam tulerunt: 'egone talem virum corrumpere potui, ut mea
146 17 | populus Romanus meliorem virum quam histrionem esse arbitratur,
147 18 | incidisti, totiens hunc et virum bonum esse dixisti et honoris
148 19 | laederes et laudares, et virum optimum et hominem improbissimum
149 19 | honoris causa appellabas et virum primarium esse dicebas et
Pro Scauro
Caput
150 1 | admiratus sum ego illum virum, sicut omnes, sed etiam
151 31 | fortissimum atque ornatissimum virum mecumque, ut spero, fideli
Pro Sestio
Caput
152 29b | ornatissimum atque optimum virum, non amicissimum rei publicae
153 41 | defuturum esse dicebat; quem virum studiosum mei, cupidissimum
154 48 | huius M. Crassi, fortissimum virum, ne videret victorem vivus
155 50 | iudices, divinum illum virum atque ex isdem quibus nos
156 75 | multos. venientem in forum virum optimum et constantissimum,~
157 76 | fori partibus fratrem meum, virum optimum, fortissimum meique
158 86 | laudas. quem enim umquam virum tam immortali virtute vidimus?
159 88 | excellensque virtus fortissimum virum hortabatur vi vim, oblatam
Pro Sulla
Caput
160 32 | vellet? An vero clarissimum virum generis vestri ac nominis
161 62 | pudentissimum atque ornatissimum virum, vehementer invectus est.
Topica
Caput
162 66 | praestare oporteret, quid virum uxori, quid uxorem viro
Tusculanae
Liber, Caput
163 Tusc, XI | enim, magnum illum quidem virum, sed levibus et rotundis
164 Tusc, XV | Cur? volito vivos per ora virum.' sed quid poetas? opifices
165 Tusc, XLII | versura possem dissolvere.' o virum Sparta dignum! ut mihi quidem,
166 Tusc, 0 | eiulantem. Nihil igitur hunc virum sagittae quas ab Hercule
167 Tusc, 0 | voce deplorans audieris: "O virum fortem!"? Te vero ita adfectum
168 Tusc, 0 | Te vero ita adfectum ne virum quidem quisquam dixerit.
169 Tusc, 0 | 33 Num igitur fortem virum, num magno animo, num patientem,
170 Tusc, 0 | ei qui se dederit vix eum virum dixerim. Qui quidem gemitus
171 Tusc, VII | Non cadunt autem haec in virum fortem: igitur ne aegritudo
172 Tusc, VII | ex quo efficitur fortem virum aegritudine, numquam adfici.
173 Tusc, XIX | oratoris incendat actio. Virum denique videri negant qui
174 Tusc, XXVIII| quem magnanimum et fortem virum dicimus. Talis autem nec
175 Tusc, XX | temperantiam in rebusque gerundis virum acrem et industrium, eundem
|