Academica
Liber, Caput
1 I, 12 | angustos sensus imbecillos animos brevia curricula vitae et
2 II | ipsam suo splendore ad se animos ducere nullo prorsus commodo
Brutus
Caput
3 38 | suavitate ea, qua perfunderet animos, non qua perfringeret; [
4 82 | ornandi causa, ut delectaret animos aut permoveret, ut augeret
5 89 | altera graviter agendi ad animos audientium permovendos,
6 142 | nulla res magis penetrat in animos eosque fingit format flectit,
7 193 | nec res ulla plus apud animos hominum quam ordo et ornatus
8 202 | contentione orationis flectere animos iudicum vix posset nec omnino
9 221 | lateribus pugnans, incitans animos, acer acerbus criminosus. ~
10 276 | inlustraret disserendo et animos eorum qui audirent devinciret
11 276 | permoveret atque incitaret animos, quam plurumum pollere diximus;
12 278 | afuit ut inflammares nostros animos, somnum isto loco vix tenebamus.'
13 279 | ista sit maxuma, inflammare animos audientium et quocumque
14 321 | volgare orationis genus animos hominum ad me dicendi novitate
15 322 | adversario laxaret iudicum animos atque a severitate paulisper
De divinatione
Liber, Par.
16 I, 70 | Cratippus noster uti solet, animos hominum quadam ex parte
17 I, 106 | rostroque cruentans~iam satiata animos, iam duros ulta dolores~
18 I, 110 | sapientissimisque placuit, haustos animos et libatos habemus; cumque
19 I, 110 | cognatione divinorum animorum animos humanos commoveri. Sed vigìlantes
20 II | ex divinitate, unde omnes animos haustos aut acceptos aut
21 II, 252 | quam longe est! Divinos animos censent esse nostros, eosque
22 II, 253 | igitur censemus dormientium animos per sene ipsos in somniando
23 II, 259 | externus et adventicius pulsus animos dormientium commovet, sive
24 II, 272 | ergo imagines obrepunt in animos dormientium extrinsecus,
25 II, 281 | gentis oppressit omnium fere animos atque hominum imbecillitatem
De fato
Caput
26 39 | potius, qui necessitate motus animos liberatos volunt; dum autem
De finibus
Liber, Par.
27 I, | verum maximisque erroribus animos hominum liberavisse et omnia
28 I, | natura, quod tranquillat animos, tum spe nihil earum rerum
29 I, | molestiae, maerores, qui exedunt animos conficiuntque curis hominum
30 II, | inprudens, quod offenderet animos hominum, aut quicquam, e
31 V, 43 | prudentiam, fortitudinem aptos animos haberemus a contrariisque
De haruspicum responso
Caput
32 18 | omnino litteris quae nostros animos deterrent atque avocant
33 20 | minime loquar dubia, adhibete animos, et mentis vestras, non
34 41 | actor esset egregius et ad animos imperitorum excitandos inflammandosque
35 47 | primo se dedisset iis quorum animos a vestra auctoritate seiunctos
De imperio Cn. Pompei ad Quirites oratio
Caput
36 6 | modi, quod maxime vestros animos excitare atque inflammare
37 23 | atque vehemens opinio, quae animos gentium barbarum pervaserat,
38 66 | sed unius tribuni militum animos ac spiritus capere possit?
De lege agraria
Oratio, Caput
39 II, 38 | intellego; sed attendite animos ad ea quae consequuntur;
40 II, 96 | constituerint, quos illorum animos, quos impetus, quam ferociam
De legibus
Liber, Caput
41 II, 90 | iubet, indicat omnium quidem animos inmortalis esse, sed fortium
42 II, 101 | Platoni nihil tam facile in animos teneros atque mollis influere
43 II, 101 | excitatos, et tum remittit animos tum contrahit, civitatumque
44 II, 102 | pernicies inlapsa civium [in] animos, malis studiis malisque
45 II, 103 | Implet enim superstitione animos et exhaurit domus. Sacrilego
De officiis
Liber, Caput
46 I, 12 | quae cura exsuscitat etiam animos et maiores ad rem gerendam
47 I, 67 | illud, quod excellentes animos et humana contemnentes facit.
48 I, 122 | Atque etiam cum relaxare animos et dare se iucunditati volent,
49 I, 131 | incidamus et si attentos animos ad decoris conservationem
50 II, 178 | esse virtutis, conciliare animos hominum et ad usus suos
51 II, 192 | multitudinem, ut in universorum animos tamquam influere possimus. ~
52 II, 198 | dominae, maioris partis animos a virtute detorquent et,
53 II, 209 | est, quantopere conciliet animos comitas adfabilitasque sermonis.
54 II, 209 | oratione benigna multitudinis animos ad benivolentiam alliciant
55 III, 291 | causae, quae conturbent animos utilitatis specie, non,
56 III, 298 | calamitate accepta maiores animos habuit quam unquam rebus
De optimo genere oratorum
Pars, Caput
57 I, 3 | enim orator qui dicendo animos audientium et docet et delectat
De oratore
Liber, Caput
58 I, XXXI | conciliandos eorum esse animos, qui audirent; deinde rem
59 I, LI | 222] sed ita peragrat per animos, ita sensus hominum mentisque
60 II, VIII | peracuta ad pertractandos animos hominum et ad excipiendas
61 II, XXVII | est accommodatum ad eorum animos, apud quos dicimus, ad id,
62 II, XXVII | eos nobis, qui audiunt; ut animos eorum, ad quemcumque causa
63 II, XXXVIII| accommodanda, ad oblectandos animos, ad impellendos, ad ea probanda,
64 II, XLI | qualem se videri velit et animos eorum ita adficiat, apud
65 II, XLIV | ancipiti causa et gravi ad animos iudicum pertractandos, omni
66 II, XLVI | quae suscipitur ad aliorum animos permovendos, oratorem ipsum
67 II, XLVIII | oratione refricabam et animos equitum Romanorum, apud
68 II, XLIX | coniunctione defenderam, et iudicum animos totos vel calamitate civitatis
69 II, LII | ab oratore ad commutandos animos atque omni ratione flectendos,
70 II, LXXII | partem, quae maxime movere animos hominum potest, confero.
71 II, LXXII | redargui possunt, abducere animos a contraria defensione et
72 II, LXXVII | saepe datur ad commovendos animos digrediendi locus, vel argumentis
73 III, XX | quae mores hominum, quae animos, quae vitam continet, originem,
74 III, XXVII | aliquid vel cum conciliamus animos vel cum concitamus;
75 III, XLI | earum rerum, ad quas eorum animos, qui audient, trahet similitudo.
76 III, LIII | ornamentum orationis et aptum ad animos conciliandos vel maxime,
77 III, LXI | contentione disputationis animos nostros curamque laxemus." ~
De partitione oratoria
Caput
78 4 | confirmatio, ad impellendos animos duae, principium et peroratio.
79 14 | praeceptis, quae ad incitandos animos valent, et in reliqua oratione
80 54 | gestus congruens et apta ad animos permovendos accommodanda
81 67 | alterum autem ad sedandos animos et oratione sanandos, ut
82 94 | ad assentiendum impellit animos. ~
83 96 | anteferre. Ad commovendos autem animos maxime proficient, si incitandi
84 128 | misericordiam vel omnino ad animos iudicum movendos ex eis
De re publica
Liber
85 I | repente, Atheniensiumque animos summus timor occupavisset,
86 II | pontifices quinque praefecit, et animos propositis legibus his quas
87 II | mansuetudinem revocavit animos hominum studiis bellandi
88 VI | mortale et caducum praeter animos munere deorum hominum generi
Cato Maior de senectute
Caput
89 1 | deos immortalis sparsisse animos in corpora humana, ut essent,
90 2 | universa mente divina delibatos animos haberemus. Demonstrabantur
91 2 | numquam persuaderi potuit animos, dum in corporibus essent
92 4 | Quod si in hoc erro, qui animos hominum inmortalis esse
In Catilinam
Oratio, Caput
93 II, 19 | publicae; deinde magnos animos esse in bonis viris, magnam
94 IV, 17 | sperare sollicitari posse animos egentium atque imperitorum,
In L. Calpurnium Pisonem
Caput
95 XIX | exsecratio poetae volgi animos non sapientium moventis,
96 XXXVI | esse successurum putares, animos rumor inflasset, quo te
Laelius de amicitia
Caput
97 13 | coeperunt, cum corporibus simul animos interire atque omnia morte
98 13 | plerisque, sed idem semper, animos hominum esse divinos, iisque,
99 23 | posterum nec debilitari animos aut cadere patitur. Verum
100 28 | probitatem eius non nimis alienos animos habemus, alterum propter
Orator
Caput
101 20 | permovendos et convertendos animos instructi et parati—quod
102 49 | si licebit, aut abducet animos aut aliud adferet, quod
103 50 | faciet inlustris; cumque animos prima adgressione occupaverit,
104 63 | cum doctis, quorum sedare animos malunt quam incitare, et
105 65 | propositum non perturbare animos, sed placare potius nec
106 97 | eloquentiae est tractare animos, huius omni modo permovere.
107 125 | orator, tum reget et flectet animos et sic adficiet ut volet,
108 134 | similitudinem transferunt animos et referunt ac movent huc
109 138 | ab eo quod agitur avertat animos; ut saepe in hilaritatem
110 177 | apteque dicerent. Quod cum animos hominum aurisque pepulisset,
Philippicae
Oratio, Caput
111 II, 47 | talibus in rebus excitare animos non cognitio solum rerum,
112 IV, 9 | atque praedandi obcaecat animos eorum, quos non bonorum
113 V, 4 | hoc est confirmare militum animos an debilitare virtutem?~
114 V, 25 | municipiorum atque Italiae franget animos. Ut omittam haec, quae magna
115 V, 26 | legatorum nomen ipsum et animos hominum et belli celeritatem
116 VII, 5 | improbis civibus, eorum augeas animos, bonorum spem virtutemque
117 VII, 16 | turpitudo, tamen offendit animos maioris partis hominum magis. [
118 IX, 4 | esset missus a senatu ad animos regum perspiciendos liberorumque
119 XI, 7 | sed ad incitandos nostros animos necessariam, nocturnum impetum
120 XI, 22 | fieri posset, vel pluris te animos habere vellem, quos omnes
121 XI, 38 | Quorum igitur veteranorum animos ne offendamus, veremur?
122 XIII, 13 | vereretur, ne veteranorum animos offenderet. Est vero eius
Pro Archia
Caput
123 13 | tanta varietate rerum, nisi animos nostros doctrina excolamus;
124 13 | doctrina excolamus; aut ferre animos tantam posse contentionem,
Pro Balbo
Caput
125 | populi Romani, debilitari animos fortissimorum virorum, alienigenarum
126 | malivolorum iniquorum invidiosorum animos frangeremus; quos ut accusator
127 | adsecutus. ~Quamquam istorum animos, qui ipsi Cornelio invident,
128 | possumus, vestros quidem animos certe confidimus non oratione
Pro Caelio
Caput
129 25 | criminandum inducta oratio ad animos vestros sensim ac leniter
Pro Cluentio
Caput
130 1 | Fabricius; non intellegebat animos iudicum non illius eloquentia,
131 1 | praeditus, tum ad inflammandos animos multitudinis accommodatus,
132 1 | noratis hominis, noratis animos eius ac spiritus tribunicios.
133 1 | mihi initio proposuissem ut animos et populi Romani et iudicum
Pro Deiotaro
Caput
134 33 | statua inter reges posita animos hominum vehementer offensos,
Pro Flacco
Caput
135 25 | remittant spiritus, comprimant animos suos, sedent adrogantiam,
136 32 | vos conveniret; revocarem animos vestros ad Mithridatici
Pro Fonteio
Caput
137 16 | auctoritas aliquid apud vestros animos momenti habuisse videatur.
138 22 | magnitudine rei sic occupare animos eorum qui audiunt ut difficilis
139 38 | deterreat, ut eorum iratos animos atque horribilis impetus
140 38 | rogabimus ut Allobrogum animos mitiget, quoniam apud illos
141 48 | salute sua fratrisque sui animos vestros placare possit.
Pro Milone
Caput
142 1 | occidi Milonem: convertite animos nunc vicissim ad Milonem.
143 2 | suam esse dicebat: bonorum animos in meo casu contempserat:
Pro Plancio
Caput
144 1 | putare nullos fuisse quorum animos tuus ille fortis animus
145 1 | dicunt quasi aut moveant animos iudicum suis testimoniis,
Pro Roscio Amerino
Caput
146 150 | versata est vestros quoque animos id quod fieri profecto
Pro Sestio
Caput
147 47 | fuisse, ut alii dicerent animos hominum sensusque morte
148 139 | incitarunt aliquando populi animos ad seditionem, aut qui largitione
Pro Sulla
Caput
149 1 | tamen haberet quosdam quorum animos ne supplicio quidem suo
150 17 | inflammandos calamitosorum animos quam ad consolandos accommodatus.
151 37 | coniurationis ad incitandos animos Allobrogum conligeret Cassius,
152 64 | 64] Noli igitur animos eorum ordinum qui praesunt
153 69 | causa etiam tacente me cogit animos mentisque convertere. Omnibus
Topica
Caput
154 86 | sint liberi. Ad movendos animos cohortationes ad defendendam
Tusculanae
Liber, Caput
155 Tusc, XI | hoc forte delectat, posse animos, cum e corporibus excesserint,
156 Tusc, XI | Quid? hoc dasne aut manere animos post mortem aut morte ipsa
157 Tusc, XII | molestum est, primum, si potes, animos remanere post mortem, tum,
158 Tusc, XVI | cognoscimus, sic permanere animos arbitramur consensu nationum
159 Tusc, XVI | fieri possent nec intellegi. animos enim per se ipsos viventis
160 Tusc, XVI | Pherecydes Syrius primus dixit animos esse hominum sempiternos,
161 Tusc, XVII | constent, perspicuum debet esse animos, cum e corpore excesserint,
162 Tusc, XXXI | in quibus volt efficere animos esse mortalis. Stoici autem
163 Tusc, XXXI | cornicibus: diu mansuros aiunt animos, semper negant.
164 Tusc, XXXII | eos dico, qui aiunt manere animos, cum e corpore excesserint,
165 Tusc, XXXII | sit interire; nasci autem animos, quod declaret eorum similitudo
166 Tusc, XXXII | interiturum; dolere autem animos, ergo etiam interire. ~
167 Tusc, XXXIV | sed fac, ut isti volunt, animos non remanere post mortem:
168 Tusc, 0 | vitia radicitus et praeparat animos ad satus accipiendos eaque
169 Tusc, 0 | fortissimos viros, molliunt animos nostros, ita sunt deinde
170 Tusc, V | Peripatetici autem ad placandos animos multa adferunt, spinas partiendi
171 Tusc, XVII | et oratio, qui perturbari animos necesse dicunt esse, sed
172 Tusc, XXVIII | humanos superiores quam suos animos esse ducunt. ~
173 Tusc, I | intolerabilis adiunxisset, animos quoque dederit et corporum
174 Tusc, XI | vivimus; quodcumque nostros animos probabilitate percussit,
|