Brutus
Caput
1 4 | clarissumo et beatissumo viro cogitemus, illum potius
2 87 | 87] Illum autem, quod ei viro succedendum esset, verecunde
3 114 | ipsorum opinio firma in hoc viro et stabilis inventa est. ~
4 250 | tum vero nunc a doctissimo viro tibique, ut intellexi, amicissimo
De divinatione
Liber, Par.
5 I, 59 | referente optumo et clarissumo viro consule, idque frequentissimo
De finibus
Liber, Par.
6 II, | voluptates, in tanto praesertim viro—, num etiam eius collega
7 II, | quod ei talia facta digna viro videbantur, fortem non puto.
8 III, | tuo, divino ac singulari viro.
9 V, 51 | enim iustitia nisi a forti viro, nisi a sapiente non potest.
10 V, 59 | esset, et esse ferendum viro. Hic si Peripateticus fuisset,
De haruspicum responso
Caput
11 2 | facto ipso a gravissimo viro, P. Servilio, confectus
12 6 | fortissimo et clarissimo viro, T. Annio, devota et constituta
13 7 | de me ac de patria merito viro numquam mea voluntate praeripiam
14 30 | Q. Seio, equite Romano, viro optimo, per te apertissime
15 42 | quod di omen obruant!—a viro tamen confecta videatur?
16 49 | liberavit. Nam si Cn. Pompeio, viro uni omnium fortissimo quicumque
De imperio Cn. Pompei ad Quirites oratio
Caput
17 10 | ita res a L. Lucullo summo viro est administrata, ut initia
18 13 | existimetis, quorum salutem tali viro commendetis; atque hoc etiam
19 20 | impertire laudis, quantum forti viro et sapienti homini et magno
De inventione
Liber, Caput
20 I, 44 | hoc modo: "si peperit, cum viro concubuit." Hoc genus argumentandi,
21 I, 52 | optumae et haec quam optimo viro nupta sit]".Hic cum rebus
22 I, 73 | huiusmodi: "Si peperit, cum viro concubuit: peperit autem."
23 I, 73 | hoc: "Concubuit igitur cum viro." Hoc si nolis inferre et
24 I, 74 | facere: "Quoniam peperit, cum viro concubuit"; nam hoc nullius
25 I, 75 | huiusmodi: "Quoniam peperit, cum viro concubuit", inventum proferent,
26 II, 84 | demonstrabitur iniuria, ut non modo viro bono, verum omnino homini
27 II, 104 | pro aliquo claro aut forti viro, cuius in rem publicam multa
De legibus
Liber, Caput
28 II, 89 | est a Pythagora doctissimo viro, tum maxume et pietatem
De officiis
Liber, Caput
29 I, 48 | potestate est, non reddere viro bono non licet, modo id
30 I, 88 | nihil magno et praeclaro viro dignius placabilitate atque
31 I, 94 | animoque magno fit, id dignum viro et decorum videtur, quod
32 I, 130 | a forma removeatur omnis viro non dignus ornatus, et huic
33 II, 199 | non movetur; quod in quo viro perspectum sit, hunc igni
34 II, 203 | si ab uno iusto et bono viro consequebantur, erant eo
35 II, 206 | magnam laudem et a summo viro et ab exercitu consequebare
36 II, 213 | lautior ac splendidior et viro forti claroque dignior.
37 II, 224 | autem tributum est bono viro et grato, in eo cum ex ipso
38 II, 232 | consuleretur, utrum bono viro pauperi an minus probato
39 II, 232 | egeat, quam pecuniam quae viro'. Sed corrupti mores depravatique
40 III, 252 | Magnifica vero vox et magno viro ac sapiente digna; quae
41 III, 328 | contineretur. Huic igitur viro bono, quem Fimbria etiam,
42 III, 361 | per vim. Quasi vero forti viro vis possit adhiberi. Cur
De oratore
Liber, Caput
43 I, LII | concessisset, clarissimo viro et amplissimo et principi
44 I, LX | si quando opus erit, a viro optimo et istis rebus instructissimo,
45 II, XX | excellenti oratore et eodem bono viro pono esse ornamenti universae
46 II, XXXIII| referri, quid alicui de iure viro aut mulieri responderit;
47 III, XVII | procul abest tamen ab eo viro, quem quaerimus et quem
De partitione oratoria
Caput
48 117 | posse recte non credi, viro bono et firmo sine vitio
De provinciis consularibus
Caput
49 38 | est, neque solum summo in viro, sed etiam mediocri in homine
50 39 | 39] Monemur a fortissimo viro atque optimo post hominum
De re publica
Liber
51 III | auctoritatis habent, quia cum de viro bono quaeritur, quem apertum
Cato Maior de senectute
Caput
52 1 | aequalem; erat enim in illo viro comitate condita gravitas,
53 3 | 12. Multa in eo viro praeclara cognovi; sed nihil
In Catilinam
Oratio, Caput
54 I, 21 | P. Sestio, si fortissimo viro, M. Marcello, dixissem,
55 III, 15 | 15] Atque etiam viro forti, collegae meo, laus
56 III, 15 | religio C. Mario, clarissimo viro, non fuerat, quo minus C.
57 III, 24 | clarissimo et fortissimo viro, Q. Catulo; attulit non
58 IV, 3 | neque turpis mors forti viro potest accidere neque immatura
In L. Calpurnium Pisonem
Caput
59 IV | facio iniuriam fortissimo viro mortuo, qui illum cuius
60 IX | illi Mario, fortissimo viro et consuli et sextum consuli
61 XIV | conferam, utrum tandem bono viro et sapienti optabilius putas
62 XV | clarissimo ac fortissimo viro, P. Lentulo, consentiente
63 XX | sanctissimo et gravissimo viro, premente confiteri te provinciam
64 XXXIX | quod sapienti, quod bono viro et civi potest. Damnatio
In Vatinium
Caput
65 15 | impulisset, quod in illo viro et tum ferendum esset et
66 41 | opere laudes et clarissimo viro non nullam laudatione tua
Laelius de amicitia
Caput
67 9 | in perfecto et spectato viro. ~
68 25 | fuit iustitiam iustissimo viro defendere. ~Scaevola: Quid?
Orator
Caput
69 140 | amicissimo et praestantissimo viro et recta et honesta petenti
Paradoxa Stoicorum
Parad., Caput
70 III, 21 | esse virtutes, nec bono viro meliorem nec temperante
Philippicae
Oratio, Caput
71 I, 3 | Ser. Sulpicio, clarissimo viro, voluit, ne qua tabula post
72 IV, 16 | autem die primum referente viro fortissimo vobisque amicissimo,
73 VII, 24 | sublevavit, huic, inquam, tali viro, quem nos senatus consulto
74 VIII, 1 | fecerat me consule in sororis viro, quod hoc tempore in sororis
75 IX, 3 | P. Servilio, clarissimo viro, respondendum putarem, qui
76 X, 14 | nominis. [VII] Ab hoc igitur viro quisquam bellum timet, qui,
77 XI, 19 | senatum introduxit? Clarissimo viro atque innocentissimo decrevit
78 XI, 25 | qui paulo ante clarissimo viro privato imperium extra ordinem
79 XI, 33 | copiarum suarum. Quae de illo viro Sulla, quae Murena, quae
Post reditum ad Quirites oratio
Caput
80 6 | pro Q. Metello, clarissimo viro, iam spectata aetate filius,
81 9 | clarissimo ac fortissimo viro, numquam de Q. Metello,
82 10 | obtinentibus, inimico autem, optimo viro et mitissimo, <consule>,
83 15 | clementissimo atque optimo viro, primo non adversante, post
84 19 | abstulit, dissipavit; quod viro forti adimi non potest,
Post reditum in senatu
Caput
85 3 | fortissimo atque optimo viro, quem habuit ille pestifer
86 9 | homine atque optimo civi et viro, Q. Catulo, non saepe unum
87 19 | Quid ego de praestantissimo viro, T. Annio, dicam, aut quis
88 37 | Metello, summo et clarissimo viro, spectata iam adulescentia
Pro Caecina
Caput
89 14 | alienius—amicus a patre aut a viro traditus? —nihil minus—quis
90 18 | bonis ut haberet. Immo, ut viro forti ac sapienti dignum
91 71 | ac probabili nomine bono viro iudici error obici, improbo
92 73 | auderet iudicare deberi viro dotem quam mulier nullo
93 77 | oportere. <Non> vereor de tali viro ne plus dicam quam vos aut
Pro Caelio
Caput
94 5 | si non modo parenti tali viro, verum etiam municipio tam
95 32 | inimicitiae cum istius mulieris viro—fratre volui dicere; semper
Pro Cluentio
Caput
96 3 | iniuriis non invita, ut a viro non libenter. Tum vero illa
97 2 | quam in alvo commendatam a viro continebat victa avaritia
98 2 | qui M. Aemilio, clarissimo viro, legati et praefecti et
99 3 | Stratone illo venenum antea viro suo datum sibi persuasum
100 1 | nullo adhibito non dicam viro, ne colonum forte adfuisse
101 1 | adfuisse dicatis, sed bono viro, in filii caput quaestionem
102 4 | deprehensa re, non illa ut a viro improbo discessisset, sed
Pro Deiotaro
Caput
103 16 | amentissimus, id vos et a viro optimo et ab homine minime
104 28 | quam optimo et clarissimo viro fugitivi ore male dicere.
105 32 | Servio Sulpicio, clarissimo viro, qui tum casu apud Domitium
Pro Flacco
Caput
106 18 | iudice hoc nostro, primario viro, qui et rem agnoscit neque
107 22 | Heraclides a C. Plotio senatore, viro primario, qui legatus in
108 47 | P. Scipioni, clarissimo viro, cum esset Pergami mortuus,
109 24 | C. Pomptino, fortissimo viro, quemquam bonum putaret
Pro Milone
Caput
110 1 | turpe sit pro fortissimo viro dicere incipientem timere,
111 3 | vestibulo ipso senatus; ei viro autem mors parabatur, cuius
112 4 | etiam M. Favonio, fortissimo viro, quaerenti ex eo qua spe
113 3 | Potuitne, civi egregio et viro fortissimo, P. Sestio, conlega
114 3 | Potuitne, Q. Fabricio, viro optimo, cum de reditu meo
115 1 | neminem, nisi ut virum a viro lectum esse diceres. Cur
116 4 | qui huic T. Furfanio,—cui viro, di immortales! quid enim
117 4 | invidia huic esset tali viro conflagrandum; qui Appium
118 3 | ipsum annum, hoc ipso summo viro consule, compressa hominum
119 1 | misericordiam tribuatis fortissimo viro, quam ipse non implorat,
120 2 | nihil sit praestabilius viro quam periculis patriam liberare;
Pro Murena
Caput
121 3 | gravissimo atque integerrimo viro, rationem facti mei probem.
122 12 | iudices, et fuit in Asia et viro fortissimo, parenti suo,
123 16 | novo homine et fortissimo viro, virtutis esse visum est
124 17 | modestissimo atque optimo viro, peterem; superavi tamen
125 20 | Fortissimo et sapientissimo viro, summo imperatori legatus,
126 47 | gratiosi tulerunt a tali viro esse pugnatum ut omnes et
127 51 | ante Catoni, fortissimo viro, iudicium minitanti ac denuntianti
128 54 | familiari meo, ornatissimo viro, de divisorum indiciis et
129 59 | fortissimo atque florentissimo viro, M. Catoni, incumbenti ad
130 60 | inquit ille fortissimo viro senior magister, 'sed peccas;
131 68 | habet admirationis tali viro advenienti, candidato consulari,
Pro Plancio
Caput
132 1 | sapientissimo et sanctissimo viro, non dico C. Serranum, stultissimum
133 1 | tu neque Q. Pedio, forti viro, suscenses neque huic A.
134 1 | laude et honore dignissimo viro dilectus est ut et contuberni
135 1 | Saturnino, ornatissimo viro? cuius quantam honoris huius
136 2 | statuis> etiam hunc a summo viro principem esse ordinis iudicatum. ~
137 1 | ornatissimo atque optimo viro, patri tuo, respondeas mortuo.
138 1 | nam id accidere nisi forti viro et pugnanti comminus non
139 2 | Vergilio, tali civi et viro, benivolentiam in me, memoriam
Pro Quinctio
Caput
140 III | cum Sex. Naevio fecerit, viro bono, verum tamen non ita
141 XV | homini potest turpius, quid viro miserius aut acerbius usu
142 XXXI | est a forti atque honesto viro iugulari, funestius ab eo
Pro Rabirio Postumo
Caput
143 48 | iudices, ut huic optimo viro, quo nemo melior umquam
Pro Roscio Amerino
Caput
144 6 | sunt sexagiens, quae de viro fortissimo et clarissimo
Pro Sestio
Caput
145 3 | Q. Hortensio, clarissimo viro atque eloquentissimo, causa
146 39 | Cn. Pompeio, clarissimo viro mihique et nunc et quoad
147 58 | et a (L.) Lucullo, summo viro atque imperatore, pulsus
148 110a | homo et fratre indignus, viro clarissimo atque optimo
149 131a | omnibus Metellis tum vero uni viro fortissimo et praestantissimo
Topica
Caput
150 14 | Fabiae pecunia legata est a viro, si ei viro materfamilias
151 14 | legata est a viro, si ei viro materfamilias esset; si
152 23 | rebus hoc modo: Cum mulier viro in manum convenit, omnia
153 66 | virum uxori, quid uxorem viro tradiderunt. Licebit igitur
Tusculanae
Liber, Caput
154 Tusc, 0 | dum tibi turpe nec dignum viro videbitur gemere, eiulare,
155 Tusc, 0 | intemperans militaris in forti viro gloria. Ergo haec veteranus
156 Tusc, 0 | sint. Appellata est enim ex viro virtus; viri autem propria
157 Tusc, 0 | oboedire debet, id videndum est viro.
158 Tusc, 0 | Ingemescere non numquam viro concessum est, idque raro,
159 Tusc, 0 | est enim fletu muliebri viro turpius?
160 Tusc, XIV | audita a docto meminissem viro,~Futuras mecum commentabar
161 Tusc, XV | Xanthippe praedicare solita in viro suo fuisse Socrate: eodem
162 Tusc, XVII | nequius aut turpius ecfeminato viro? Ne iustitia quidem sinet
163 Tusc, XXV | nos autem de constanti viro ac sapienti quaerimus. Et
164 Tusc, XXXI | abs te, pater, a laudato viro',~aliter ille apud Trabeam: ~'
165 Tusc, XI | sententiae quis est illo viro dignior? -, nos tamen teneamus,
166 Tusc, XII | quo modo idem? 'Nam cui viro' inquit 'ex se ipso apta
167 Tusc, XV | Adfectus autem animi in bono viro laudabilis; et vita igitur
168 Tusc, XXVII | prosequentibus suis una cum viro in rogum imponitur, illa
|