Academica
Liber, Caput
1 I, 3 | essemus agnoscere. tu aetatem patriae tu descriptiones temporum
Brutus
Caput
2 126 | tam fratri pietatem quam patriae praestare voluisset. quam
De consulatu suo
Caput
3 2 | sceptra columna,~et clades patriae flamma ferroque parata~vocibus
4 2 | requiete relaxans,~quod patriae vacat, id studiis nobisque
De divinatione
Liber, Par.
5 I, 21 | sceptra columna,~et clades patriae flamma ferroque parata~vocibus
6 I, 22 | requiete relaxans,~quod patriae vacat, his studiis nobisque
7 I, 59 | illa fuga nobis gloriosa, patriae calamitosa in villa quadam
8 II, 247 | plus habere, quippe qui patriae bellum intulisset, et roboris
De finibus
Liber, Par.
9 II, | soli natum meminerit, sed patriae, sed suis, ut perexigua
10 III, | est vituperandus proditor patriae quam communis utilitatis
11 IV, 24 | est tamen aeque miser, qui patriae consulit, et is, qui illam
12 V, 50 | nostri imperatores pro salute patriae sua capita voverunt, nostri
De haruspicum responso
Caput
13 41 | conflictari et pro salute patriae cotidie dimicare erat omnino
14 57 | Parentibus et dis immortalibus et patriae nos primum natura conciliat;
15 58 | periculis urbe, omnibus patriae praesidiis depulit quem
16 58 | praesidiis depulit quem vos patriae conservatorem esse saepissime
17 60 | non erit, civem qui se pro patriae salute opponat invidiae
De inventione
Liber, Caput
18 I, 1 | inutilis sibi, perniciosus patriae civis alitur; qui vero ita
19 I, 1 | ut non oppugnare commoda patriae, sed pro his propugnare
20 I, 37 | modo: parentis occisio, patriae proditio; deinde causa eius
De legibus
Liber, Caput
21 I, 5 | litteris delectantur, sed etiam patriae debere hoc munus, ut ea
22 I, 43 | Vbi enim liberalitas, ubi patriae caritas, ubi pietas, ubi
23 II, 105 | denique omnium conservatae patriae consecuti sumus. Quo quid
De officiis
Liber, Caput
24 I, 154 | allatum periculum discrimenque patriae, cui subvenire opitularique
25 I, 159 | ea ne conservandae quidem patriae causa sapiens facturus sit.
26 I, 160 | diis immortalibus, secunda patriae, tertia parentibus, deinceps
27 III, 291 | tollendam, quod erat utile, patriae consulere, id erat ita honestum,
28 III, 334 | taeterrimum parricidium patriae, quamvis is, qui se eo obstrinxerit,
29 III, 341 | officiis? Immo vero, sed ipsi patriae conducit pios habere cives
30 III, 341 | extremum, si ad perniciem patriae res spectabit, patriae salutem
31 III, 341 | perniciem patriae res spectabit, patriae salutem anteponet saluti
32 III, 344 | contulerit, ut vel saltare, cum patriae consulturus sit, turpe non
33 III, 346 | deposuerit, bellum inferat patriae, reddasne depositum? Non
34 III, 351 | rediit, neque eum caritas patriae retinuit nec suorum. Neque
35 III, 361 | Regulus restitisset. Quod quia patriae non utile putavit, idcirco
De oratore
Liber, Caput
36 I, LVIII | 247] tum autem quod amore patriae censes nos nostrorum maiorum
37 II, XXV | sed id iure pro salute patriae factum esse dicebat; ut
38 II, XXXI | civem ex senatus consulto patriae conservandae causa interemerit,
39 II, XXXVIII| consul est, qui consulit patriae, quid aliud fecit Opimius?"
40 III, II | luctuosum suis, acerbum patriae, grave bonis omnibus; sed
41 III, III | vindicasset, eadem esse te funerum patriae spectatorem coegisset; neque
42 III, XXXIV | Atheniensium loqueretur pro salute patriae severius, tamen id ipsum,
De partitione oratoria
Caput
43 42 | pudicitiae aut religionis aut patriae nomine, aut denique necessitate,
44 56 | moventur homines, ut deorum, ut patriae, ut parentum, aut amore,
De provinciis consularibus
Caput
45 13 | scelere atque eversione patriae consecuti. Qua e poena si
46 23 | incredibili quodam amore patriae, qui me amor et subvenire
47 24 | fuit, nisi quod perciciosum patriae civem fore putabam, qui
De re publica
Liber
48 I | Romule Romule die,~Qualem te patriae custodem di genuerunt!~O
49 I | denique ne reges quidem, sed patriae custodes, sed patres, sed
50 VI | Africane, ostendas oportebit patriae lumen animi, ingenii consiliique
51 VI | optimae curae de salute patriae; quibus agitatus et exercitatus
Cato Maior de senectute
Caput
52 2 | dixisset non eum sua, sed patriae gloria splendorem adsecutum: '
53 2 | 40. Hinc patriae proditiones, hinc rerum
In Catilinam
Oratio, Caput
54 I, 23 | secerne te a bonis, infer patriae bellum, exsulta impio latrocinio,
55 I, 27 | conscripti, quandam prope iustam patriae querimoniam detester ac
56 I, 33 | bonorum inimicos, hostis patriae, latrones Italiae scelerum
57 II, 1 | scelus anhelantem, pestem patriae nefarie molientem, vobis
58 II, 28 | manifestae audaciae, si inpendens patriae periculum me necessario
59 IV, 3 | consulite vobis, prospicite patriae, conservate vos, coniuges,
60 IV, 12 | summae nobis crudelitatis in patriae civiumque pernicie fama
61 IV, 16 | haec ipsa et [hoc] commune patriae solum cum sit carum, tum
62 IV, 16 | dulcissima est, ad salutem patriae defendendam excitavit? Servus
63 IV, 22 | aliqua depravati hostes patriae semel esse coeperunt, eos
In L. Calpurnium Pisonem
Caput
64 III | frequentissimo senatu parentem patriae nominavit. Mihi hic vir
65 IX | arbitria non mei solum sed patriae funeris abstulisti. ~
66 X | cunctisque gentibus conservatorem patriae iudicarat nullo iudicio,
67 XXI | esset suae, nisi poenas patriae disque immortalibus eas
In Vatinium
Caput
68 7 | ignoscas, Vatini, ei cum patriae pepercerim quam servaram,
69 25 | virum! qui duo nefarios patriae proditores, domesticos hostis,
70 33 | pestem illius anni, furiam patriae, tempestatem rei publicae,
71 35 | lege, dicis. esne igitur patriae certissimus parricida? spectarasne
Laelius de amicitia
Caput
72 42 | expulsus esset, ingratae patriae iniuriam non tulit, quam
73 43 | putet amicum vel bellum patriae inferentem sequi; quod quidem,
Orator
Caput
74 118 | pietate, nihil de caritate patriae, nihil de bonis rebus aut
Paradoxa Stoicorum
Parad., Caput
75 Ded, 3 | inmortalibus, de caritate patriae Stoice solet oratoriis ornamentis
Philippicae
Oratio, Caput
76 I, 6 | audere in senatum venire; patriae liberatores urbe carebant
77 II, 2 | probari posse se esse hostem patriae, nisi mihi esset inimicus.~
78 II, 17 | cum homines nefarii de patriae parricidio confiterentur
79 II, 24 | ante provideram, inferrique patriae bellum viderem nefarium,
80 II, 27 | immemor beneficiorum, memor patriae fuisset. Quid? duos Servilios—
81 II, 31 | esse, siquidem est atrocius patriae parentem quam suum occidere.
82 II, 60 | Tanta est enim caritas patriae, ut vestris etiam legionibus
83 IV, 5 | et latronem et parricidam patriae reliquerunt.~
84 V, 6 | Meus amicus est.' Sit patriae prius. 'Meus cognatus.'
85 V, 6 | cognatio propior ulla esse quam patriae, in qua parentes etiam continentur? '
86 V, 23 | ille furens infesta iam patriae signa a Brundisio inferebat,
87 VI, 18 | beneficii vestri, tam immemor patriae, tam inimicus dignitatis
88 VIII, 18 | Vide, quanta caritas sit patriae; cum homini sit iratus,
89 X, 20 | spiritum, quem naturae debeat, patriae reddere.~
90 XI, 10 | ille vobis, nisi moenibus patriae, nisi huic urbi, nisi dis
91 XI, 23 | provinciam deposui, ut incendium patriae omissa omni cogitatione
92 XI, 27 | Cassius salutem libertatemque patriae legem sanctissimam et morem
93 XI, 29 | polluerit nefarioque se patriae parricidio obstrinxerit,
94 XII, 8 | ut hostem et oppugnatorem patriae reliquit Antonium; pudet
95 XII, 19 | videre potero—omitto hostem patriae, ex quo mihi odium in illum
96 XII, 30 | dignitas vel natura patietur, patriae reservetur; mors aut necessitatem
97 XIII, 23 | scurrae quam C. Caesarem, patriae parentem, ingemiscendum
98 XIII, 25 | praeclare. Si enim ille patriae parens, ut tu appellas (
99 XIII, 29 | duos consules amicissimos patriae simul ex Italia eiectos,
100 XIII, 46 | maximam pietatem conservatione patriae contineri.~
101 XIII, 49 | pro dignitate et libertate patriae non ferendum putare. Quod
102 XIV, 4 | dolorem aliquem domesticum patriae caritate.~
103 XIV, 20 | omnes, qui ubique essent, ad patriae praesidium excitatos, meis
104 XIV, 32 | 32] Vos vero patriae natos iudico, quorum etiam
Post reditum in senatu
Caput
105 4 | annus, quem ego mihi quam patriae malueram esse fatalem, octo
106 12 | civium lacrimas, verum etiam patriae preces repudiavit! neque
107 12 | diceret, ne aperte incommoda patriae lugeretis, ediceret. ~
Pro Balbo
Caput
108 | diceret, ille, ille vir, cui patriae salus dulcior quam conspectus
Pro Caelio
Caput
109 59 | abstraheretur e sinu gremioque patriae, cumque ille vir, qui se
110 70 | ad maiestatem, ad statum patriae, ad salutem omnium pertinet,
Pro Flacco
Caput
111 5 | est is qui Catilinam signa patriae inferentem interemit; quid
112 5 | sui gloria viderat, laudem patriae in libertatem vindicandae
113 47 | verbis, di immortales! 'decus patriae, ornamentum populi Romani,
114 17 | vestrarum trucidatos incendio patriae sepelire conatus est, mactare
115 26 | dignitati et pietati suae et patriae debuisse; vos ne paeniteat
116 28 | patri suo quondam pro salute patriae spoponderim dignitatem.
Pro Marcello
Caput
117 1 | amplissimos viros et sibi ipsos et patriae reddidit: quorum et frequentiam
118 2 | gloriae: at, quod maximum est, patriae certe parum. Qua re omitte
119 1 | tum te, si voles, cum et patriae quod debes solveris, et
120 3 | civilis incendium salute patriae restinxeris, ut illud fati
Pro Milone
Caput
121 3 | occupabit aliquem locum, bellum patriae faciet.' Miseros interdum
122 2 | animo semper omnes fuimus in patriae proditoribus opprimendis,
123 3 | enim saepissime loquitur—'patriae reddidissem, mihi putarem
124 1 | non debitas.' Hicine vir, patriae natus, usquam nisi in patria
Pro Murena
Caput
125 83 | qui mihi non tibi, sed patriae natus esse <videris>, videre
Pro Plancio
Caput
126 1 | iudices et non parricidae patriae nominandi sunt, graviorem
127 1 | bene merentes, nisi qui patriae beneficia meminerunt? qui
Pro Rabirio
Caput
128 3 | convellique videat, ferre opem patriae, succurrere saluti fortunisque
129 22 | arcesseret, consules ad patriae salutem ac libertatem vocarent,
130 23 | familiaritas ut amicitiam patriae praeponeret; idcircone oportuit
131 27 | Marium, quem vere patrem patriae, parentem, inquam, vestrae
Pro Sestio
Caput
132 25b | qui non modo praecipitanti patriae non subvenirent, sed eam
133 26 | ipsum ut contempsit helluo patriae! nam quid ego patrimoni
134 33a | bonorum et optime de salute patriae meriti periculum, coniunctum
135 33a | contionem ab illa furia ac peste patriae, maximo cum gemitu vestro,
136 37 | tam fortis fuisse ut cum patriae caritate constantiae gloriam
137 37 | C. Marium, conservatorem patriae, sextum iam illum consulatum
138 38b | hostium, spem subsidiumque patriae, sed duo importuna prodigia,
139 47 | quae necessitati deberetur, patriae potius donata quam reservata
140 53 | cum ego me (e) complexu patriae conspectuque vestro eripuissem,
141 53 | carissima, propter ipsius patriae caritatem reliquissem, cum
142 61 | tempestate nihil sibi nisi de patriae periculis cogitandum putabat. ~
143 64 | civem, nullo meo crimine, patriae nomine laborantem, non modo
144 87 | rei publicae sic ut civem patriae reciperare vellet ereptum.
145 99 | iis qui sibi gubernacula patriae depoposcerunt, enitendumque
146 121b | alii saepe in senatu patrem patriae nominarant. quanto cum fletu
147 129a | dicta, mihi uni testimonium patriae conservatae dedit; cuius
148 131b | totius Italiae atque ipsius patriae dextram porrexerint Brundisini,
149 138 | voluptate, cum iis qui se patriae, qui suis civibus, qui laudi,
150 141 | Themistoclem illum, conservatorem patriae, non deterruit a re publica
151 145 | doluerunt, quia me lugenti patriae, flagitanti senatui, poscenti
Pro Sulla
Caput
152 6 | eum quem obstrictum esse patriae parricidio suspicere. ~
153 15 | infestus bonis omnibus, hostis patriae videretur; hic se ita fractum
154 19 | 19] sed cum mihi patriae, cum vestrorum periculorum,
155 19 | civium cruor, cum cinis patriae versari ante oculos atque
156 33 | et luctuosissimum exitium patriae comparasset, cum ad occasum
157 34 | eius, homo amantissimus patriae, maximi animi, summi consili,
158 40 | animum meum tum conservandae patriae cupiditate incendistis,
159 76 | unus tam crudelis hostis patriae sit inventus—, beluae quaedam
160 87 | esse visus sum, persolvi patriae quod debui; reliqua iam
161 88 | occiderunt. Sed ne exstinctor patriae, ne proditor, ne hostis
Tusculanae
Liber, Caput
162 Tusc, XLII | vidisse iacentis, Dum sanctis patriae legibus obsequimur.' quid
163 Tusc, XLVIII | oraculo edito largitus est patriae suum sanguinem; <nam> Iphigenia
164 Tusc, XIX | quo applicem?~Cui nec arae patriae domi stant, fractae et disiectae
165 Tusc, XXXIV | sunt de exilio, de interitu patriae, de servitute, de debilitate,
166 Tusc, IX | verbera, tormenta, cruciatus, patriae eversiones, exilia, orbitates
167 Tusc, X | debilitas, caecitas, interitus patriae, exilium, servitus denique.
|