Brutus
Caput
1 83 | vetustior et horridior ille quam Scipio; et, cum sint in dicendo
2 85 | ut ex senatus consulto P. Scipio et D. Brutus, ut opinor,
3 128 | 128] P. Scipio, qui est in consulatu mortuus,
4 175 | Latinis. dicebat etiam L. Scipio non imperite Gnaeusque Pompeius
5 212 | fuisse, inquit; et vero hic Scipio conlega meus mihi sane bene
De divinatione
Liber, Par.
6 II, 207 | At Ti. Gracchi litteris Scipio et Figulus consules, cum
De fato
Caput
7 17 | fieri possit. Nam 'Morietur Scipio' talem vim habet, ut, quamquam
8 18 | cubiculo suo vi oppressus Scipio', vere diceretur; id enim
9 18 | magis erat verum 'Morietur Scipio' quam 'Morietur illo modo',
10 18 | vero in falsum 'Necatus est Scipio' quam 'Necabitur Scipio';
11 18 | Scipio' quam 'Necabitur Scipio'; nec, cum haec ita sint,
12 27 | potest, 'Capiet Numantiam Scipio', nisi ex aeternitate causa
13 27 | enuntiatio: 'Capiet Numantiam Scipio', ne illa quidem eversa
14 27 | enuntiatio: 'Cepit Numantiam Scipio.' Potest igitur quicquam
15 Fr | esset apud se ad Lavernium Scipio unaque Pontius, adlatus
16 Fr | primis nobilis. Cum autem Scipio unum et alterum ex iis,
17 Fr | videretur, in aurem Pontius: 'Scipio', inquit, 'vide, quid agas;
De finibus
Liber, Par.
18 I, | utinam esset ille Persius, Scipio vero et Rutilius multo etiam
De haruspicum responso
Caput
19 6 | iniquum. Etenim ut P. ille Scipio natus mihi videtur ad interitum
20 12 | Martialis, P. Galba, Q. Metellus Scipio, C. Fannius, M. Lepidus,
21 27 | populi Romani iudicatus, P. Scipio, femina autem quae matronarum
De inventione
Liber, Caput
22 I, 91 | huiusmodi: "quodsi non P. Scipio Corneliam filiam Ti. Graccho
De legibus
Liber, Caput
23 I, 20 | docuit in illis sex libris Scipio, tenendus est nobis et seruandus
24 I, 27 | quos legistis, expressit Scipio. Nunc quoniam hominem, quod
25 III, 144 | animadvertis. Haec est enim quam Scipio laudat in <illis> libris
26 III, 169 | Nam Cassiae legis culpam Scipio tuus sustinet, quo auctore
27 III, 170 | dixit pro se in illis libris Scipio, tamen ita libertatem istam
De oratore
Liber, Caput
28 II, LXI | Navio ignavius?" Severe Scipio; at in male olentem "video
29 II, LXV | translatione autem, ut, cum Scipio ille maior Corinthiis statuam
30 II, LXVI | genere etiam illud est, quod Scipio apud Numantiam, cum stomacharetur
31 II, LXIX | ille Siculus, cui praetor Scipio patronum causae dabat hospitem
De re publica
Liber
32 I | Tubero. quem cum comiter Scipio adpellavisset libenterque
33 I | motu rei publicae'. tum Scipio: 'atqui nactus es, sed mehercule
34 I | abuti tecum hoc otio.' (Scipio) 'libente me vero, ut aliquid
35 I | ratio quaerenda sit.' hic Scipio: 'quam vellem Panaetium
36 I | Pythagorae more coniungere.' tum Scipio: 'sunt ista ut dicis; sed
37 I | gravitate contexuit.' (17) Haec Scipio cum dixisset, L. Furium
38 I | inquit Philus. tum ille (Scipio): 'de solibus istis duobus;
39 I | domoque iam exisse. tum Scipio calceis et vestimentis sumptis
40 I | observaret in parentis loco Scipio. dein cum essent perpauca
41 I | Philus) 'quaesierat ex me Scipio quidnam sentirem de hoc
42 I | regione ~(*****) ~(23) (Scipio) 'fuit, quod et ipse hominem
43 I | imperitos audebat haec dicere?' (Scipio) 'ille vero, et magna quidem
44 I | quidem cum ~(*****) ~(24) (Scipio) <neque in>solens ostentatio
45 I | videbatur, doc ~(*****) ~(Scipio) lis, quae videant ceteri.
46 I | quidem' inquit 'ad ista Scipio dicere, neque tam te aut
47 I | omnibus.' ~(35) Tum ille (Scipio): 'non possum equidem dicere
48 I | Philus: 'non hercule' inquit 'Scipio dubito, quin tibi ingenio
49 I | scripta sunt omnia.' tum ille (Scipio) 'permagnam tu quidem expectationem,
50 I | deficiat oratio.' ~(38) Hic Scipio: 'faciam quod vultis ut
51 I | cogeret. ~(40) *** ~(41) (Scipio) <quae>dam quasi semina,
52 I | conversam pesti ~(*****) ~(45) (Scipio) 'taeterrimus, et ex hac
53 I | aliquid ad cog ~(*****) ~(47) (Scipio) 'et talis est quaeque res
54 I | civium qui ~(*****) ~(48) (Scipio) <po>pulo aliquis unus pluresve
55 I | civium? ~(*****) ~(50) (Scipio) ceteras vero res publicas
56 I | quando? ~(*****) ~(51) (Scipio) Si fortuito id faciet,
57 I | Laelius: 'quid tu' inquit 'Scipio? e tribus istis quod maxime
58 I | istis quod maxime probas?' (Scipio) recte quaeris quod maxime
59 I | incohatum reliqueris.' ~(56) (Scipio) 'imitemur ergo Aratum,
60 I | carminis simile haec oratio?' (Scipio) 'tantum' inquit 'ut rite
61 I | inquit Laeliu.' 't ille (Scipio) 'quid censes nisi quod
62 I | Laelius 'isti sunt?' et ille (Scipio) 'qui natura omnium rerum
63 I | mundum mente' ~(*****) ~(58) (Scipio) 'sed si vis Laeli, dabo
64 I | istos' inquit volo.' (Scipio) 'videsne igitur minus quadringentorum
65 I | Laelius) 'vero minus.' (Scipio) 'quid ergo? haec quadringentorum
66 I | vero' inquit 'adulta vix'. (Scipio) 'ergo his annis quadringentis
67 I | Laelius) 'et superbus quidem. (Scipio) quid supra? (Laelius) '
68 I | sescentesimo rex erat.' (Scipio) 'ergo ne iste quidem pervetus?' (
69 I | iam Graecia.' 'cedo, num' Scipio 'barbarorum Romulus rex
70 I | barbaros quam Romanos puto.' et Scipio: 'atqui ad hoc de quo agitur
71 I | Tum Laelius: 'video te Scipio testimoniis satis instructum,
72 I | quam testes valent.' tum Scipio: 'utere igitur argumento
73 I | ille (Laelius) 'sensus?' (Scipio) 'Si quando, si forte tibi
74 I | vero saepius quam vellem.' (Scipio) 'quid? tum cum tu es iratus,
75 I | essem.' (60) 'optime' inquit Scipio. 'ergo Archytas iracundiam
76 I | Laelius) 'sic' inquit 'est.' (Scipio) 'probas igitur animum ita
77 I | nihil vero' inquit 'magis.' (Scipio) 'ergo non probares, si
78 I | homine miserius ducerem.' (Scipio) 'sub regno igitur tibi
79 I | miti vero sic placet.' (Scipio) 'cor igitur dubitas quid
80 I | iustitia est in pluribus?' et Scipio: 'quoniam testibus meis
81 I | Laelius) 'quonam modo?' (Scipio) 'quia animum adverti nuper,
82 I | Laelius) 'quippe vilico.' (Scipio) 'quid? domi pluresne praesunt
83 I | immo vero unus' inquit. (Scipio) 'quid? totam domum num
84 I | Laelius) 'minime vero.' (Scipio) 'quin tu igitur concedis
85 I | modum adsentior.' ~(62) Et Scipio: 'tum magis adsentiare Laeli,
86 I | Laelius) 'quaenam ista sunt?' (Scipio) 'quid? tu non vides unius
87 I | Laelius) 'video vero' inquit. (Scipio) 'ergo etiam illud vides,
88 I | 63) 'est vero' inquit Scipio 'in pace et otio—licet enim
89 I | Laelius) 'video' inquit. et Scipio: 'sapienter igitur illi
90 I | vete<res> ~(*****) ~(64) (Scipio.) 'iusto quidem rege cum
91 I | publica noscere.' ~(65) Et Scipio: 'est omnino, cum de illo
92 I | Laelius) 'notissima.' (67) (Scipio) 'ergo illa sequuntur, "
93 I | quae dicta sunt ab illo.' (Scipio) 'atque ut iam ad sermonis
94 I | Laelius: 'tuum vero' inquit 'Scipio, ac tuum quidem unius. quis
95 II | ingressus est sic loqui Scipio: 'Catonis hoc senis est,
96 II | publicam.' ~(23) 'Ergo' inquit Scipio 'cum ille Romuli senatus,
97 II | clementia.' ~(28) Quae cum Scipio dixisset, 'verene' inquit
98 II | declaratum videmus.' tum Scipio: 'falsum est enim Manili'
99 II | tuo sermone res publica.' (Scipio) 'post eum Numae Pompili
100 II | habemus, ignoramus patrem.' (Scipio) 'ita est' inquit; 'sed
101 II | disciplinam eru ~(*****) ~(35) (Scipio) facile in civitatem receptus
102 II | plurimum.' 'ita est' inquit Scipio. 'nam post eum Servius Tullius
103 II | quo cum ma ~(*****) ~(39) (Scipio) duodeviginti censu maximo.
104 II | ferum (Fremdzitat) ~(42) (Scipio) sexaginta annis antiquior,
105 II | nul<lo> ~(*****) ~(44) (Scipio) ferebant. etenim illi iniusto
106 II | et modo ~(*****) ~(50) (Scipio) <La>cedaemone appellavit,
107 II | trac<tandum> ~(*****) ~(52) (Scipio) <cau>sas requisivit, civitatemque
108 II | facultatem cum ~(*****) ~(53) (Scipio) lex illa tota sublata est.
109 II | Aventinum ar ~(*****) ~(Scipio) <maio>res nostros et probavisse
110 II | sapientissime iudico.' ~(64) Cum ea Scipio dixisset silentioque omnium
111 II | desiderem.' 'sane' inquit SCIPIO, 'et libenter quidem.' tum
112 II | populi ni ~(*****) ~(67) (Scipio) '<quem> iandudum quaero
113 II | fortasse quaeris?' tum ille (Scipio): 'istum ipsum' (Laelius) '
114 II | a te ipso ordiare.' tum Scipio: 'atque utinam ex omni senatu
115 II | essem legatus saepe vidi.' (Scipio) 'ergo ille Indus aut Poenus
116 II | plenam esse iustitiae.' tum Scipio: 'adsentior vero renuntioque
117 III | ex quo existit id, quod Scipio laudabat, coniunctum civitatis
118 III | delectatos, tamen praeter ceteros Scipio quasi quodam gaudio elatus: '
119 III | sua<vitate> ~(*****) ~(43) (Scipio) 'reportare. ergo illam
120 III | iam quo pergat oratio.' (Scipio) 'vides igitur ne illam
121 III | Laelius) 'sic plane iudico.' (Scipio) 'et rectissime quidem iudicas;
122 III | quidem populi res non erat.' (Scipio) 'quid? cum decemviri Romae
123 III | suam recuperaret.' ~(45) (Scipio) 'venio nunc ad tertium
124 III | ut tu optime definisti Scipio, nisi qui consensu iuris
125 III | eorum iam' ~(*****) ~(46) (Scipio) 'dici possint, cur illa
126 III | tertium.' ~(47) Ad hunc Scipio 'adgnosco', inquit, 'tuum
127 III | publicae laudem?' tum ille (Scipio) 'quid? tibi tandem Spuri
128 III | minime quidem vituperanda.' (Scipio) 'recte dicis; sed si meministi,
129 IV | LIBER IV~(2) Scipio: 'gratiam, quam commode
130 IV | voluerunt. nam' ~(*****) ~(4) Scipio: 'ri nudari puberem. ita
131 IV | Laelius: 'praeclare intellego Scipio te in iis Graeciae disciplinis
132 V | quo agimus' ~(*****) ~(5) (Scipio) '<ra>dicum seminumque cognoscere
133 V | si modo opus extabit.' (Scipio) 'num id studium censes
134 V | saepissime opera deficiat.' (Scipio) 'ergo, ut vilicus naturam
135 V | hic vir' ~(*****) ~(6) (Scipio.?) '<civi>tatibus, in quibus
136 VI | Somnium Scipionis~(9) Scipio: "Cum in Africam venissem
137 VI | animo et omitte timorem, Scipio, et, quae dicam, trade memoriae! ~(
138 VI | videamini. (16) Sed sic, Scipio, ut avus hic tuus, ut ego,
Cato Maior de senectute
Caput
139 1 | 4. Scipio. Saepe numero admirari soleo
140 1 | Rem haud sane difficilem, Scipio et Laeli, admirari videmini.
141 3 | Aptissima omnino sunt, Scipio et Laeli, arma senectutis
142 7 | palmam utinam di immortales, Scipio, tibi reservent, ut avi
143 4 | 34. Audire te arbitror, Scipio, hospes tuus avitus Masinissa
144 1 | possint? Resistendum, Laeli et Scipio, senectuti est, eiusque
145 4 | familiarem patris tui, Scipio. Quotiens illum lux noctu
146 2 | amplissimam dignitatem fratribus, Scipio, mortem omni aetati esse
147 1 | Ego vestros patres, P. Scipio, tuque, C. Laeli, viros
148 1 | videamus. Nemo umquam mihi, Scipio, persuadebit aut patrem
149 4 | 85. His mihi rebus, Scipio (id enim te cum Laelio admirari
In Catilinam
Oratio, Caput
150 I, 3 | vero vir amplissumus, P. Scipio, pontifex maximus, Ti. Gracchum
151 IV, 21 | 21] Sit Scipio clarus ille, cuius consilio
Laelius de amicitia
Caput
152 11 | viriditatem in qua etiam nunc erat Scipio. ~
153 51 | nostra nec domi nec militiae Scipio eguisset? Non igitur utilitatem
154 59 | quid maxime reprehendere Scipio solitus sit, dixero. Negabat
155 60 | diligendo fuissemus, ferendum id Scipio potius quam inimicitiarum
156 73 | amplissimos perducere, ut Scipio P. Rupilium potuit consulem
157 77 | se removerat, ut scitis, Scipio; propter dissensionem autem,
158 102 | iucunditas. Mihi quidem Scipio, quamquam est subito ereptus,
Orator
Caput
159 152 | At Ennius saepe~ Scipio invicte,~ et semel
Pro Murena
Caput
160 31 | video; cuius belli victor L. Scipio aequa parta cum P. fratre
161 66 | vicerit melior. Huiusce modi Scipio ille fuit quem non paenitebat
Pro Plancio
Caput
162 1 | qui arma quae privatus P. Scipio ceperat, ea Ti. Graccho
Pro Rabirio
Caput
163 21 | Pompeii, cum L. Philippus, L. Scipio, cum M. Lepidus, cum D.
Pro Rabirio Postumo
Caput
164 2 | gloria rei militaris Paulum Scipio ac maximus filii, sed etiam
Pro Roscio Amerino
Caput
165 77 | est. Te nunc appello, P. Scipio, te, M. Metelle; vobis advocatis,
Tusculanae
Liber, Caput
166 Tusc, XXIII| fieri suspicamur. Mihi ne Scipio quidem ille pontufex maxumus,
|