Brutus
Caput
1 1 | omnium maiorem animo cepi dolorem. nam et amico amisso cum
2 6 | aut cum paucis sustineret dolorem, cum forum populi Romani,
3 217 | multis medicamentis propter dolorem artuum delibutus, 'numquam,
4 266 | Brute, de istis, ne augeamus dolorem. nam et praeteritorum recordatio
De finibus
Liber, Par.
5 I, | probet, id est voluptatem et dolorem. ad haec et quae sequamur
6 I, | omittam pericula, labores, dolorem etiam, quem optimus quisque
7 I, | esse vult, summumque malum dolorem, idque instituit docere
8 I, | eaque gaudere ut summo bono, dolorem aspernari ut summum malum
9 I, | aliquid, praeter voluptatem et dolorem?
10 I, | per se esse expetendam et dolorem ipsum per se esse fugiendum.
11 I, | porro quisquam est, qui dolorem ipsum, quia dolor sit, amet,
12 I, | consequatur, vel illum, qui dolorem eum fugiat, quo voluptas
13 I, | medium esse se quiddam inter dolorem et voluptatem; illud enim
14 I, | firmitatem animi nec mortem nec dolorem timentis, quod mors sensu
15 I, | metus et aegritudines ad dolorem referuntur, nec praeterea
16 I, | praetermittenda voluptate. idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne,
17 I, | nomine, sed illas reici, quia dolorem pariant, has optari, quia
18 I, | voluptatem, nihil asperum nisi dolorem, de quibus neque depravate
19 II, | deos metuant nec mortem nec dolorem. et tamen quid attinet luxuriosis
20 II, | appetit ut bonum, aspernatur dolorem ut malum.' De malis autem
21 II, | iudicari voluptatem bonum esse, dolorem malum, plus tribuit sensibus,
22 II, | exilium, ad ipsum etiam dolorem. quem quidem vos, cum improbis
23 II, | concludebas summum malum esse dolorem, summum bonum voluptatem!
24 II, | longinquitate? igitur ne dolorem quidem. an dolor longissimus
25 II, | quid tu dicis breve? deinde dolorem quem maximum? quid enim?
26 II, | interficit. quis istum dolorem timet? illum mallem levares,
27 II, | 94] Quod autem magnum dolorem brevem, longinquum levem
28 II, | tropaeorum recordatione levaret dolorem suum, audirem et plane probarem.
29 III, | constitutum sit non esse malum dolorem? ut enim qui mortem in malis
30 III, | quam illorum ratione, qui dolorem in malis ponunt, non posse
31 III, | torqueatur? eorum autem, qui dolorem in malis non habent, ratio
32 III, | quam ob rem reicerentur, ut dolorem, morbum, sensuum amissionem,
33 IV, 9 | nusquam posuit, non esse malum dolorem, sed quid esset et quale,
34 IV, 19 | tamen nihilo firmior ad dolorem ferendum, quam venerat. ~
35 IV, 19 | esse quemquam posse, qui dolorem malum putet. Cur fortior
36 IV, 26 | autem, morbum, egestatem, dolorem, non appello m a l a, sed,
37 V, 35 | ascitam et primum declinatum dolorem.
38 V, 47 | custodia, multi in exillo dolorem suum doctrinae studiis levaverunt. ~
39 V, 55 | quid sibi dicendum sit, cum dolorem summum malum esse dixerit.
40 V, 59 | Stoicis propter oculorum dolorem. quasi vero hoc didicisset
41 V, 59 | credo, in sententia, qui dolorem malum dicunt esse, de asperitate
De haruspicum responso
Caput
42 49 | exire domo mea ad privatum dolorem fuit luctuosum, ad rationem
De legibus
Liber, Caput
43 I, 55 | paupertatem, debilitatem, dolorem incommodas, non malas; sentit
De officiis
Liber, Caput
44 I, 5 | liberalitatem; fortis vero dolorem summum malum iudicans aut
45 II, 199 | potest, qui mortem, qui dolorem, qui exilium, qui egestatem
46 II, 240 | meminit et prae se fert dolorem suum, nec, si plures sunt
47 III, 277 | censet mortem, paupertatem, dolorem, amissionem etiam liberorum,
48 III, 277 | peiora, mortem, paupertatem, dolorem, errat in eo, quod ullum
49 III, 368 | potest turpius? Iam, qui dolorem summum malum dicat, apud
De oratore
Liber, Caput
50 I, XII | iram aut ad odium aut ad dolorem incitandis vel ab hisce
51 II, XLV | umquam apud iudices [aut] dolorem aut misericordiam aut invidiam
52 II, XLVIII| exercitus: sic et eorum dolorem, qui lugebant suos, oratione
53 II, XLIX | existimationem turpius, nihil ad dolorem acerbius accidere posse,
De partitione oratoria
Caput
54 50 | resistendum est, quod et dolorem fugientes multi in tormentis
De provinciis consularibus
Caput
55 44 | aliquos ita gloriari, me dolorem atque inimicitias meas rei
De re publica
Liber
56 I | quam ex laetitia inproborum dolorem. sed si aliter ut dixi accidisset,
In Catilinam
Oratio, Caput
57 I, 25 | enim tibi haec res adfert dolorem, sed quandam incredibilem
58 IV, 12 | et cruciatu nocentis suum dolorem cruciatumque lenierit. Sic
In L. Calpurnium Pisonem
Caput
59 VIII | qui, cum senatus luctum ac dolorem suum vestis mutatione declarandum
In Vatinium
Caput
60 19 | te aspexisset, duplicem dolorem gemitumque susciperet et
61 20 | nos qui te oderamus vix dolorem ferebamus, illi autem quibus
Laelius de amicitia
Caput
62 8 | quod animum adverti, te dolorem, quem acceperis cum summi
Orator
Caput
63 209 | detrahit praeterea actionis dolorem, aufert humanum sensum auditoris,
Philippicae
Oratio, Caput
64 I, 14 | quidem ex re magnum accipio dolorem, homines amplissimis populi
65 III, 28 | casum illum temporum et dolorem tuli. Hanc vero taeterrimam
66 IX, 5 | casus mortem attulisset, dolorem equidem tanto rei publicae
67 IX, 13 | quae quidem magnum civium dolorem et desiderium honore monumenti
68 XI, 38 | cupio quam acerbissimum dolorem inurere. Quamquam, patres
69 XII, 21 | animum mihique imperabo, dolorem iustissimum, si non potuero
70 XIV, 4 | Brutum liberandum vicitque dolorem aliquem domesticum patriae
71 XIV, 16 | testis, conscius, adiutor, dolorem ferre non potuit doloris
Post reditum in senatu
Caput
72 23 | ignoscam, proditores vindicem, dolorem profectionis meae reditus
Pro Balbo
Caput
73 | sumus: obtenta non sunt. Dolorem alii, nos luctum maeroremque
Pro Caecina
Caput
74 35 | possessionis adsequitur sed dolorem imminutae libertatis iudicio
Pro Caelio
Caput
75 33 | Caecus ille; mini mum enim dolorem capiet, qui istam non videbit. ~
76 59 | enim, vidi et illum hausi dolorem vel acerbissimum in vita,
77 71 | Nempe quod eiusdem mulieris dolorem et iniuriam Vettiano nefario
Pro Cluentio
Caput
78 4 | adulescentis; quem propter animi dolorem pertenuis suspicio potuisset
79 4 | paulisper exsurge; perfer hunc dolorem commemorationis necessariae,
80 3 | percontatione quaesitum, sed per dolorem expressum videretur. Quaestio
81 2 | verum etiam curam animi ac dolorem. Quae dum laudatio recitatur,
82 2 | parenti hunc incredibilem dolorem ex salute, ex victoria liberum;
Pro Flacco
Caput
83 27 | existimari volunt, iustum dolorem querelasque cognoscite.
84 15 | fictam vocem et simulatum dolorem? ~
Pro Ligario
Pars, Caput
85 XI | quorum iustissimum uideas dolorem in petendo. ~[32] In Q.
86 XI | horum omnium maestitiam et dolorem; huius T. Brocchi, de quo
Pro Milone
Caput
87 3 | scilicet ne indicaretur, ne dolorem perferre non possent, ne
88 1 | umquam, iudices, mihi tantum dolorem inuretis—etsi quis potest
Pro Murena
Caput
89 89 | gessit? At habet magnum dolorem, unde cum honore decesseris,
Pro Plancio
Caput
90 1 | publicanis, sed eum ipsum dolorem hic tulit paulo apertius.
91 2 | et bonorum omnium vim ac dolorem excitarent. haec doce, haec
92 2 | periculo non significarem dolorem meum? ~
Pro Rabirio
Caput
93 14 | Scilicet tibi graviorem dolorem patrui tui mors attulit
Pro Scauro
Caput
94 32 | ego illi? quae inimicitiae dolorem utrique nostrum fortasse
Pro Sestio
Caput
95 32 | calamitatem, ne hunc suum dolorem veste significarent? Sive
96 39 | frumentariam tralatam sciebat, dolorem suum magna contentione animi
97 46 | arbitrarentur, alii ulcisci dolorem aliquem suum vellent, alii
98 63 | luctum nos hausimus maiorem, dolorem ille animi non minorem. ~
99 88 | consilium, ut contineret dolorem neque eadem se re ulcisceretur
Pro Sulla
Caput
100 3 | civitatis, mihi maiorem hae res dolorem quam Q. Hortensio, mihi
Tusculanae
Liber, Caput
101 Tusc, XLVI | et nostra causa susceptum dolorem modice ferre debemus, ne
102 Tusc, 0 | 14 Dolorem existimo maximum malorum
103 Tusc, 0 | non dubitavit summum malum dolorem dicere. Deinde ad hanc enervatam
104 Tusc, 0 | statim respuit, ne scilicet dolorem summum malum diceres oppositoque
105 Tusc, 0 | dolore corporis velit, qui dolorem summum malum sibi esse persuaserit?
106 Tusc, 0 | pertulerit, ut effugiat dolorem, si id summum malum esse
107 Tusc, 0 | id quidem illi ipsi, qui dolorem malum esse negant, non solent
108 Tusc, 0 | Ego a te non postulo, ut dolorem eisdem verbis adficias quibus
109 Tusc, 0 | tribuo sapientiae contra dolorem. Sit fortis in perferendo,
110 Tusc, 0 | Possumusne nos contemnere dolorem, cum ipsum Herculem tam
111 Tusc, 0 | fert apud eum Prometheus dolorem, quem excipit ob furtum
112 Tusc, 0 | si hunc miserum, certe dolorem malum. ~
113 Tusc, 0 | inventi sunt, qui summum malum dolorem dicerent. At tu, adulescens,
114 Tusc, 0 | dicet esse malum mediocrem dolorem quam maximum dedecus; in
115 Tusc, 0 | dicit, summum malum esse dolorem? quo dedecus maius a philosopho
116 Tusc, 0 | videri malum dedecus quam dolorem. Hoc ipsum enim si tenebis,
117 Tusc, 0 | quam firmandus animus ad dolorem ferendum. ~
118 Tusc, 0 | angebat, non eximis. Scio dolorem non esse nequitiam; desine
119 Tusc, 0 | Definis tu mihi, non tollis dolorem, cum dicis asperum, contra
120 Tusc, 0 | flebiles voces refert. ~Non ego dolorem dolorem esse nego (cur enim
121 Tusc, 0 | refert. ~Non ego dolorem dolorem esse nego (cur enim fortitudo
122 Tusc, 0 | aliquid inter laborem et dolorem. Sunt finitima omnino, sed
123 Tusc, 0 | poterat esse fortior contra dolorem et mortem disciplina. ~
124 Tusc, 0 | effici volunt non esse malum dolorem. Ego illud, quicquid sit
125 Tusc, 0 | humana vincentium toleranter dolorem pati; nec vero quisquam
126 Tusc, 0 | intellegit. "Neglege", inquit, "dolorem". Quis hoc dicit? Idem qui
127 Tusc, 0 | Quis hoc dicit? Idem qui dolorem summum malum. Vix satis
128 Tusc, 0 | derideri puto. Ego summum dolorem ("summum" autem dico, etiamsi
129 Tusc, 0 | doloris remedia quaerenda, qui dolorem malorum omnium maximum dixerit,
130 Tusc, 0 | quassu~Saevum amplificatis dolorem. ~Videsne ut obmutuerit
131 Tusc, 0 | non praebuit. Ita et tulit dolorem ut vir, et ut homo maiorem
132 Tusc, 0 | comprimit, sed ipsum etiam dolorem nescio quo pacto mitiorem
133 Tusc, 0 | omittamus. Ad ferendum igitur dolorem placide atque sedate plurimum
134 Tusc, 0 | philosophiae dedissem, si dolorem tamen ferre non possem,
135 Tusc, 0 | esset argumenti malum esse dolorem. Plurimos autem annos in
136 Tusc, 0 | certamen descendant devitari dolorem? apud quos autem venandi
137 Tusc, 0 | petessunt, nullum fugiunt dolorem. Quid de nostris ambitionibus,
138 Tusc, 0 | iidem omissa contentione dolorem morbi ferre non possunt;
139 Tusc, 0 | existimare aut non esse malum dolorem aut, etiamsi, quicquid asperum
140 Tusc, I | quod corporis gravitatem et dolorem animo iudicamus, animo morbum
141 Tusc, IX | videatur, ei quam maxumum dolorem inurere. Qui autem id concupierit,
142 Tusc, XIV | praeparatio ad minuendum dolorem, sint semper omnia homini
143 Tusc, XX | voluptatem non intellegimus, ne dolorem quidem? Nego igitur eius
144 Tusc, XXIII | solemus uti, cum levare dolorem maerentium volumus? hoc
145 Tusc, XXVII | in potestate est abicere dolorem, cum velis, tempori servientem.
146 Tusc, XXVIII| plus valeat ad ponendum dolorem, quam cum est intellectum
147 Tusc, XXIX | voluntate maereat? natura adfert dolorem, cui quidem Crantor, inquiunt,
148 Tusc, XX | ignominiam, qui mortem, qui dolorem timerent. Haec tamen ita
149 Tusc, V | recusent nec supplicium nec dolorem?~- Tu, si quid es facturus,
150 Tusc, VI | Quis enim potest mortem aut dolorem metuens, quorum alterum
151 Tusc, IX | hoc isne dicit, qui, cum dolorem non modo maxumum malum,
152 Tusc, X | vel summum vel solum malum dolorem esse dicat, idem censeat '
153 Tusc, XXVI | non modo summum malum esse dolorem, sed etiam solum? ~[74]
154 Tusc, XXVI | comparavit ad tolerandum dolorem, firmitatem animi, turpitudinis
155 Tusc, XXVII | beatissimum etiam dixerim? Dolorem vero sapiens extimescet?
156 Tusc, XXVIII| rapient, ad quemcumque ipsae dolorem cruciatumque ducentur. Sapientis
157 Tusc, XXX | secuti imbecillius horrent dolorem et reformidant; reliquis
158 Tusc, XXXI | parum est contra mortem aut dolorem paratus? Ordiamur ab eo,
159 Tusc, XXXI | tibi mortemne videtur aut dolorem timere, qui eum diem, quo
160 Tusc, XXXIII| putet, eademque ratione dolorem ob id ipsum, quia dolor
161 Tusc, XXXIII| voluptatem fugiat, si ea maiorem dolorem effectura sit, et dolorem
162 Tusc, XXXIII| dolorem effectura sit, et dolorem suscipiat maiorem efficientem
|