Academica
Liber, Caput
1 I, 4 | scire quod nesciat. quae cum diceret constanter et in ea sententia
2 I, 9 | iis quiddam divinum esse diceret. Theophrastus autem, vir
Brutus
Caput
3 85 | Rutilio Rufo audisse, cum diceret adulescentulo se accidisse,
4 98 | consuleretur plurimum et diceret. ~
5 111 | dicere putares, cum pro reo diceret. ~
6 131 | suspiciosius aut criminosius diceret audivisse me neminem. doctus
7 173 | spectaret, satis mag na diceret: summa libertas in oratione,
8 197 | satis ornate et pereleganter diceret, quis esset in pop ulo,
9 202 | posset nec omnino eo genere diceret, tractando tamen impellebat ,
10 205 | neque consuesse neque po sse diceret. Cottae pro se lege Varia
11 217 | contra me pro Ser. Naevio diceret, subito totam causam oblitus
12 222 | dumtaxat cum de re publica diceret, L. autem Lucullum etiam
13 241 | qui cum multas iam causas diceret, adulescens est mortuus—
14 277 | quaestiones manifestam rem deferre diceret deque eo crimine accurate
15 277 | manifesto et manu tenere diceret, tam solute egisset, tam
16 302 | esse diem quin aut in foro diceret aut meditaretur extra forum.
De divinatione
Liber, Par.
17 I, 5 | Xenophanes unus, qui deos esse diceret, divinationem funditus sustulit;
18 I, 47 | rogaret, si quid vellet, ut diceret, " Optume, " inquit; " propediem
19 I, 52 | quae se nomine appellans diceret Homericum quendam eius modi
20 I, 55 | dormienti visus est venire qui diceret praesulem sibi non placuisse
21 I, 104 | Martialem, ego audivi, cum diceret Caeciliam Metelli, cum vellet
22 I, 119 | perculsus, cum Spurinna diceret timendum esse ne et consilium
23 II, 229 | exercitatione fecisse ut planissume diceret. Quodsi haec astro ingenerata
24 II, 251 | eam a Philippo corruptam diceret; quod licet existumare in
25 II, 260 | facito, hoc ne feceris" diceret idque visum vigilanti potius
26 II, 266 | quam hominum more "cocleam" diceret. Nam Pacuvianus Amphio ~"
27 II, 272 | maiore auctoritate nihil diceret. Animorum est ea vis eaque
De fato
Caput
28 33 | enim spectans deus ipse diceret Marcellum eum, qui ter consul
De finibus
Liber, Par.
29 I, | loqueretur, intellegere, quid diceret? Aliena dixit in physicis
30 I, | voluptatem cum summum bonum diceret, primum in eo ipso parum
31 I, | si probarem, quae ille diceret? cum praesertim illa perdiscere
32 II, | respondissent, si quid videretur, diceret. qui mos cum a posterioribus
33 II, | esse specula naturae, ut diceret ab iis duce natura hanc
34 II, | laudarem etiam; verum enim diceret, idque Socratem, qui voluptatem
35 II, | auferre ex Hymetto voluisse diceret, certe sine causa videretur
36 IV, 7 | omnibus rebus, quas ageret aut diceret, ut ne quid ab eo fieret
37 IV, 15 | institutio si loqueretur, hoc diceret, primos suos quasi coeptus
38 IV, 17 | bonum adipiscendum esse diceret et, cum ad beatam vitam
39 IV, 17 | rerum esse in iis momenta diceret; quasi vero haec appetitio
40 V, 31 | solitudo, quod si qui deus diceret, numquam putarem me in Academia
41 V, 32 | semper, sicut Arcesilas, diceret, et tamen ut in omnibus
42 V, 47 | utilitatis desiderio moveri diceret. somnum denique nobis, nisi
De haruspicum responso
Caput
43 5 | nisi se Ligurem ipse esse diceret. Quid enim hunc persequar,
44 45 | debuerat, eo fecisse auctore se diceret cuius auctoritatis neminem
45 49 | perferre, cum in contionibus diceret velle se in Carinis aedificare
46 50 | restiterunt, etiam ne causam diceret, etiam ne privatus esset.
De imperio Cn. Pompei ad Quirites oratio
Caput
47 62 | esset non nemo in senatu qui diceret 'non oportere mitti hominem
De inventione
Liber, Caput
48 I, 93 | aliquem urbis expugnatorem diceret nihil esse crudelius quam
49 II, 142 | dicebamus, qui ab scripto diceret, hoc fore utilissimum, si
De lege agraria
Oratio, Caput
50 II, 13 | intellegere posset quid diceret. Hoc ille utrum insidiarum
51 II, 19 | vestram, cum se nobilem esse diceret. Domitius, quod per caerimonias
52 II, 56 | venderet et se praedam suam diceret vendere, tamen ex hoc loco
De legibus
Liber, Caput
53 II, 69 | quom pro Ampio tecum simul diceret, rem publicam nostram iustissimas
De officiis
Liber, Caput
54 I, 40 | quod se oblitum nescio quid diceret; deinde egressus e castris
55 I, 78 | audientibus, hoc tribuit, ut diceret frustra se triumphum tertium
56 I, 97 | ut si Aeacus aut Minos diceret: ~oderint, dum metuant, ~
57 III, 263 | virtutem propterea colendam diceret, quod ea efficiens utilitatis
58 III, 339 | publicae, quam cum utilem diceret non esse, aequam fateretur. ~
59 III, 351 | mandata euit, sententiam ne diceret, recusavit; quamdiu iure
De oratore
Liber, Caput
60 I, XIX | Menedemus, hospes meus; qui cum diceret esse quandam prudentiam,
61 I, XIX | nisi cognosset is, qui diceret, quot modis hominum mentes
62 I, XXXI | deberet reperire primum quid diceret, deinde inventa non solum
63 I, XXXVI | caderet ac ne is, pro quo ipse diceret, turpi tutelae iudicio atque
64 I, LVI | confugisse et id, quod ipse diceret, et in P. Muci fratris sui
65 I, LVII | illa causa, cum contra te diceret, attulit, quod de iure civili
66 II, VI | socero meo audivi, cum is diceret socerum suum Laelium semper
67 II, XIX | posse dicere, nisi et quid diceret et quibus verbis et quo
68 II, XIX | quibus verbis et quo ordine diceret haberet et ea meminisset?
69 II, XXXIII | Catulus "ex eo audivi, cum diceret sibi iam certum esse a iudiciis
70 II, XXXVIII| Diogenem eum fuisse, qui diceret artem se tradere bene disserendi
71 II, XLV | divinitus tractari solere diceret et in causa M'. Aquili Gaique
72 II, LIV | Brutum, cum pro Cn. Plancio diceret? Nam id, quod tu mihi tribuis,
73 II, LV | Atque illa brevia, cum ille diceret se sine causa sudare, "minime"
74 II, LXII | quod eum bracchium fregisse diceret; ut illud Africani, quod
75 II, LXIV | a se pecuniam profectam diceret testis et haberet filium
76 II, LXV | iudicem pro Aculeone cum diceret, aderat contra Aculeonem
77 II, LXVI | Titius se Cassandram esse diceret, "multos" inquit Antonius "
78 II, LXVI | dicendo intorquenti: "tum ut diceret, si quid vellet, si nucem
79 II, LXVII | ille se custodiae causa diceret in castris remansisse quaereretque,
80 II, LXIX | familiaris quidam quereretur quod diceret uxorem suam suspendisse
81 II, LXIX | arcam ferebat, cum ille diceret "cave," rogavit "num quid
82 II, LXIX | litteras A. F. P. R. idque diceret esse, actum fide P. Rutili;
83 II, LXXI | quidam malo genere natus diceret, indignum esse suis maioribus, "
84 II, LXXI | cur ademptum sibi equum diceret, cum optimus colonus, parcissimus,
85 II, LXXIII | noceret ei, pro quo quisque diceret; qua re non sibi eum disertum,
86 III, XIII | patronum adhibet, de re sua diceret.
87 III, XIV | adessent, intellegerent quid diceret, sed contempsit eum, qui
88 III, XXXIV | contra popularis homines diceret, populare omnibus et iucundum
89 III, XLI | pupillum" senatum quis relictum diceret, paulo durius; sin, "ut
De re publica
Liber
90 II | praesente corpus mortuum diceret, cum ipse potestatem summam
91 III | id est rem publicam, quis diceret tum dum crudelitate unius
In L. Calpurnium Pisonem
Caput
92 XXIX | cum se philosophum esse diceret, istius impurissimae atque
In Vatinium
Caput
93 4 | seditiosorum omnium, testimonium diceret, sensi atque providi. repente
94 34 | plebis appellarit ne causam diceret? num quis reus in tribunal
Laelius de amicitia
Caput
95 24 | Pylades Orestem se esse diceret, ut pro illo necaretur,
96 35 | sapientiae sed etiam felicitatis diceret sibi videri. ~
Orator
Caput
97 98 | elaboravit ut callide arguteque diceret, nec quicquam altius cogitavit,
98 129 | venenis ereptam memoriam diceret.
Paradoxa Stoicorum
Parad., Caput
99 Ded, 1 | cum in senatu sententiam diceret, locos graves ex philosophia
Philippicae
Oratio, Caput
100 I, 12 | pro amicitia, qui hoc ei diceret. At ille, vobis audientibus,
101 II, 7 | litteras, quas me sibi misisse diceret, recitavit homo et humanitatis
102 II, 42 | ut in te, quae vellet, diceret, salsum omnino hominem,
103 II, 80 | semper eius modi aliquid et diceret)—sed cum Caesar ita dixisset,
104 V, 12 | ex actis Caesaris agere diceret, sed senatus etiam consulta
105 VIII, 1 | quidem, antequam sententia diceret, propinquitatem excusavit.
106 IX, 9 | auctoritatem vestram vitae suae se diceret anteferre. Cuius nos virtutem
107 XIII, 19 | quaecumque falso [in eum] diceret in sanctissimum adulescentem,
Post reditum in senatu
Caput
108 12 | vestrum malum gemeretis, nihil diceret, ne aperte incommoda patriae
Pro Balbo
Caput
109 | quam si id factum ab eo diceret quod non oportuisset. Est
110 | causam de pecuniis repetundis diceret, ille, ille vir, cui patriae
Pro Caecina
Caput
111 53 | prudentissimus homo, Q. Mucius, diceret, probavit omnibus, M'. Curium,
112 69 | ut contra iuris consultos diceret, sed ut hoc doceret, illud
113 86 | ubi fuisset se deiectum diceret, alterum, si qui ab eo loco
Pro Caelio
Caput
114 19 | comitiis pulsatum a Caelio diceret. A quo quaeram, si prodierit,
115 37 | nequiquam velim, ~vix ferendi. Diceret talis pater: "Cur te in
116 45 | 45] Audistis, cum pro se diceret, audistis antea, cum accusaret (
117 78 | rem publicam violatam esse diceret, in iudicium vocarit, ipse
Pro Cluentio
Caput
118 3 | re premeretur, quodcumque diceret, honestius diceret quam
119 3 | quodcumque diceret, honestius diceret quam si quod erat factum
120 2 | deinde cum nemo contra diceret, iussit equum traducere.
121 1 | iudiciis rogaretur, aliam non diceret atque ii dixerunt quorum
Pro Flacco
Caput
122 13 | adserebatur cognatum suum esse diceret, non crediderunt. Qui hoc
123 18 | sumpserat a discipulis suis diceret Fufiis persoluturum.
124 21 | duplum iret; si metu coactos diceret, haberet eosdem recuperatores.
125 3 | cum de perfidia Deciani diceret: 'qui mihi auctor fuit,
Pro Milone
Caput
126 1 | invidiose criminabatur, eum diceret senatum non quod sentiret,
127 2 | qui Milonem cum telo esse diceret. Nudavit se in sanctissimo
Pro Plancio
Caput
128 2 | Teretinam habuerat venalem. quid diceret apud Voltiniensis aut apud
Pro Quinctio
Caput
129 IX | sponsionem fecisset, priore loco diceret. Cum in altera re causae
130 IX | constituerint ut, qui pro capite diceret, is posteriore loco diceret,
131 IX | diceret, is posteriore loco diceret, nos inaudita criminatione
132 XXV | ut me hercule, si nihil diceret, tacito ipso officio et
133 XXVI | vellet, si valeret, si ius diceret, si nemo recusaret, qui
Pro Roscio Amerino
Caput
134 60 | est quod non alius potius diceret. Coepi dicere. Usque eo
135 103 | ageretur, testimonium non diceret; nam illud in talem virum
136 103 | virum non audeo dicere: Si diceret, non crederetur. Videte
137 127 | adversarios occisum esse diceret, ut his de rebus a legatis
138 149 | haberet, ipse pro Sex. Roscio diceret. Quoniam ad dicendum impedimento
Pro Roscio Comoedo
Caput
139 46 | iniuratus Luscio et Manilio.' Si diceret iuratus, crederes? At quid
140 47 | esset auctoritas Cluvi, si diceret iuratus, quam nunc est,
Pro Scauro
Caput
141 4 | principem civitatis esse diceret. ~
Pro Sestio
Caput
142 18 | ereptum ne de ambitu causam diceret praedicabat, ab isdemque
143 74 | erat quin verissime sentire diceret. sed post eum rogatus Cn.
144 133 | esse, se scriptorem esse diceret; ille unus ordinis nostri
Pro Sulla
Caput
145 14 | Sulla, nihil suspicatum esse diceret. Sed ego nondum utor hac
146 31 | intellegebat ea quae clare diceret ita illos audituros quibus
147 41 | aliter indicata haec esse diceret, quo facilius vento aliquo
Topica
Caput
148 38 | essent pluvia et pluendo, diceret omnem aquam oportere arceri
Tusculanae
Liber, Caput
149 Tusc, 0 | contente pro se ipse lege Varia diceret, terram tangere. Ut enim
150 Tusc, 0 | primis laudabat illud, quod diceret eosdem labores non esse
151 Tusc, XVII | 36] Pythagoras mihi si diceret aut Socrates aut Plato: '
152 Tusc, XX | voluptatem, sed explanavit quid diceret: 'Saporem' inquit 'et corporum
153 Tusc, XXXVII | sed ratione a se deiecta diceret. ~[81] Ergo ut optuma quisque
154 Tusc, VII | vivendum virtus posset, multa diceret? Cui satis esset rispondere
155 Tusc, IX | Socrates aut Antisthenes diceret, non is qui finem bonorum
156 Tusc, IX | Chius aut si Stoicus Zenon diceret, qui, nisi quod turpe esset,
157 Tusc, X | capitur, sed numquam id diceret, si ipse se audiret. Quid
158 Tusc, XXXII | Cynicus, Alexandro roganti, ut diceret, si quid opus esset, 'Nunc
159 Tusc, XXXVII | rogaretur, cuiatem se esse diceret, 'mundanum' inquit; totius
|