Academica
Liber, Caput
1 I, 3 | officia causas aperuisti; plurimum quidem poetis nostris omninoque
2 I, 9 | contulisset, in ea ipsa plurimum dissedit a suis. Speusippus
3 I, 12 | Epicureo Zenone, qui cum ab eo plurimum dissentiret unum tamen praeter
Brutus
Caput
4 83 | quamquam ea est fama, ut plurimum tribuatur ambobus, dicendi
5 98 | gratiam, cum et consuleretur plurimum et diceret. ~
6 139 | eaque suo quaeque loco, ubi plurimum proficere et valere possent,
7 155 | civiles artes ac forenses plurimum et laudis haberent et gratiae,
8 190 | interfui—perorandi locum, ubi plurimum pollet oratio, semper tibi
9 204 | uterque aequalibus suis plurimum praestitit. quare hoc doctoris
Commentariolum petitionis
Caput
10 I | aspectu ponerentur. Quamquam plurimum natura valet, tamen videtur
11 I | sublevabis. Semper ea res plurimum dignitatis habuit; non potest
12 I | adiungeremus, ut eum qui plurimum posset aut amicum in nostra
13 I | qui non nolunt cupiant, plurimum proderunt. ~
14 VIII | ambitionem qui apud tribulis suos plurimum gratia possunt, studiosos
De divinatione
Liber, Par.
15 I, 70 | eam tum maxume vigere, cum plurimum absit a corpore.
16 I, 92 | avium significationibus plurimum obtemperant, quod idem factitatum
17 I, 95 | optuma quaque re publica plurimum auspicia et reliqua divinandi
18 II, 156 | potest evenire, fortuna valet plurimum; quae autem fortuita sunt,
19 II, 227 | gignendum procreandumque plurimum valeat, funditus tolli,
De fato
Caput
20 7 | quae inter locum et locum plurimum differant. Athenis tenue
De finibus
Liber, Par.
21 I, | sed quia iucunditatis vel plurimum afferat. nam diligi et carum
22 I, | paulo ante collegi, abest plurimum et, cum stultorum vitam
23 I, | disserendum viam. In physicis plurimum posuit. ea scientia et verborum
24 II, | aliis multis, tamen hoc uno plurimum a bestiis differunt, quod
25 II, | quod honestum sit, alteri plurimum se et longe longeque plurimum
26 II, | plurimum se et longe longeque plurimum tribuere honestati, sed
27 II, | qui ceteris animantibus plurimum praestat, praecipue a natura
28 II, | quae, nisi honestas natura plurimum valeat, cur non cadant in
29 III, | reprehenderer. sed ab eo plurimum absum neque, ut ea cognoscas,
30 IV, 22 | et qua te audimus valere plurimum, quantum tibi ex monumentis
31 IV, 27 | gubernando nihil, in officio plurimum interest, quo in genere
32 V, 41 | expetenda ex nostris, quae plurimum habent dignitatis, ut optimae
De imperio Cn. Pompei ad Quirites oratio
Caput
33 43 | ea re idem ille imperator plurimum possit. Vehementer autem
34 51 | auctoritatem apud vos multis locis plurimum valuisse et valere oportere
De inventione
Liber, Caput
35 I, 3 | commotus oratione, cum viribus plurimum posset, ad ius voluisset
36 I, 5 | communi omnium pernicie plurimum possint, cum praesertim
37 I, 12 | sint et ab iudiciali genere plurimum dissideant et suum quaeque
38 I, 25 | sententiarum et gravitatis plurimum debet habere et omnino omnia,
39 I, 42 | cui contrarium dicitur, plurimum distat, ut frigus calori,
40 I, 53 | 53] Hoc modo sermonis plurimum Socrates usus est, propterea
41 II, 1 | muliebri in corpore pingendo plurimum aliis praestare saepe accepissent,
42 II, 1 | enim, si, quo in genere plurimum posset, in eo magno opere
43 II, 7 | philosophiae partibus operae plurimum consumpserunt, sicuti ipse,
44 II, 36 | actam tali in tempore quam plurimum prodesse, sed subita ex
45 II, 49 | suavitatis et gravitatis plurimum consistit, et omnia, quae
46 II, 64 | etiamnunc mortui voluntas plurimum valebat, quae iam mortuo
47 II, 142 | qui contra scriptum dicet, plurimum proderit, ex ipsa scriptura
48 II, 171 | distributio? Prope dicam plurimum, cum locus necessitudinis
De lege agraria
Oratio, Caput
49 II, 81 | plebis Romanae commodis plurimum cogitaverunt, nec L. Sulla
50 II, 103 | universos in consule deligendo plurimum vidisse fateantur. ~
De legibus
Liber, Caput
51 II, 97 | gerendo et deponendo ius ut plurimum valeret et fides, eorumque
52 II, 111 | quom moritur usu ceperit plurimum possidendo. Quarto qui,
53 II, 111 | ceperit, de creditoribus eius plurimum servet. ~
De officiis
Liber, Caput
54 I, 47 | illud est in officio, ut ei plurimum tribuamus, a quo plurimum
55 I, 47 | plurimum tribuamus, a quo plurimum diligamur, sed benivolentiam
56 I, 49 | dubium, quin maximo cuique plurimum debeatur. In quo tamen inprimis,
57 I, 49 | a plerisque; a quo enim plurimum sperant, etiamsi ille iis
58 I, 50 | ita in eum benignitatis plurimum conferetur. Sed quae naturae
59 I, 58 | comparatio fiat, quibus plurimum tribuendum sit officii,
60 I, 123 | consilio et prudentia quam plurimum adiuvent. Nihil autem magis
61 II, 169 | quae a sapientia dissidet plurimum? Contra autem omnia disputantur
62 II, 173 | homines hominibus obesse plurimum arbitrantur. Ea enim ipsa,
63 II, 178 | dubitationis, quin homines plurimum hominibus et prosint et
64 II, 185 | opes et potentiam valet plurimum, id amplectamur, ut metus
65 II, 192 | maioribus administrandis adiuvat plurimum. Summa igitur et perfecta
66 II, 228 | rogantem; quod qui faciunt, plurimum gratiae consequuntur, latissimeque
67 III, 322 | sed abest ab ea distatque plurimum; prudentia est enim locata
68 III, 333 | esset. Utile ei videbatur plurimum posse alterius invidia.
De oratore
Liber, Caput
69 I, X | dicendis ad persuadendum tua plurimum valeat oratio, denique ut
70 I, XXVII | cur, ut in quoque oratore plurimum esset, ita maxime is pertimesceret,
71 I, XXXIII| plerique fugimus), quam plurimum scribere. Stilus optimus
72 I, LVII | versata est in eo, ut scriptum plurimum valere oportere defenderet,
73 II, I | Crassus dilexit ex omnibus plurimum, et patruus, qui cum Antonio
74 II, XXXV | tum in causis defendendis plurimum valet. Haec praecipue colenda
75 II, LXV | quo genere ne illud quidem plurimum distat, quod Glaucia Metello "
76 II, LXXVII| et commovendo perficiunt plurimum, quamquam maxime proprius
77 II, LXXXII| non videntibus aliis, is plurimum vidit.
78 III, XXVII | dixi, amplificatio potest plurimum, eaque una laus oratoris
79 III, XXXII | loquar? Quorum unus quisque plurimum ut temporibus illis etiam
80 III, XXXVII| etiam bene loquendi valet plurimum.
81 III, XLV | utilitatem in se continerent, plurimum eadem haberent vel dignitatis
82 III, LI | 197] Mirabile est, cum plurimum in faciendo intersit inter
83 III, LIII | quae et in exponenda re plurimum valent et ad inlustrandum
De partitione oratoria
Caput
84 25 | motu corporis, vultu, quae plurimum valebunt si cum orationis
85 27 | Itaque ad fidem quoque vel plurimum valet; est enim amplificatio
86 58 | enumerationes et exempla valent plurimum. In iudiciis accusatori
87 72 | verborum insignibus quae habent plurimum suavitatis: id est ut factis
88 92 | homines bene institutos plurimum de laude et de honestate
De re publica
Liber
89 II | rei publicae, auspiciis plurimum obsecutus est Romulus. nam
90 II | omnibus in re publica vidisse plurimum.' 'ita est' inquit Scipio. '
91 II | publica tenendum est, ne plurimum valeant plurimi. quae discriptio
92 II | is valebat in suffragio plurimum, cuius plurimum intererat
93 II | suffragio plurimum, cuius plurimum intererat esse in optimo
94 III | optimates. si vero populus plurimum potest, omniaque eius arbitrio
Laelius de amicitia
Caput
95 30 | 30] Ut enim quisque sibi plurimum confidit et ut quisque maxime
96 44 | vero dare audeamus libere. Plurimum in amicitia amicorum bene
97 51 | maximeque virtute, in qua plurimum est praesidii, minime alterius
98 55 | autem stultius quam, cum plurimum copiis, facultatibus, opibus
99 74 | paedagogi iure vetustatis plurimum benevolentiae postulabunt;
100 97 | fictis et adumbratis loci plurimum est, tamen verum valet,
Orator
Caput
101 56 | eloquentia tanta est, certe plurimum in dicendo potest. Volet
102 60 | vero, qui secundum vocem plurimum potest, quantam adferet
103 69 | obtinendas causas potest plurimum. Sed quot officia oratoris,
104 91 | suavitatis autem est vel plurimum. Est enim plenius quam hoc
105 97 | eloquentiam in civitatibus plurimum valere passae sunt, sed
106 111 | movet et tum in dicendo plurimum efficit, cum gravitatis
107 141 | gratiae, gloriae, praesidi plurimum esset, in altera praescriptionum
108 169 | quidem apud me ipsum valet plurimum. Nec ego id quod deest antiquitati
109 222 | minime apparet et valet plurimum. Ex hoc genere illud est
110 225 | tractata oratio in veris causis plurimum valet, maximeque eis locis,
Philippicae
Oratio, Caput
111 II, 113 | inter pacem et servitutem plurimum interest. Pax est tranquilla
112 VII, 27 | eges consilio, quo vales plurimum, tamen etiam summi gubernatores
113 VIII, 16 | optandum. In hoc uno te plurimum vidisse, me multum errasse
114 XII, 13 | tenemus, auctoritate valemus plurimum, absunt tot perditi cives
Post reditum ad Quirites oratio
Caput
115 20 | interest, quod ille, qua re plurimum potuit, ea ipsa re inimicos
Post reditum in senatu
Caput
116 36 | facere oportet, cum ego illi plurimum debeo? nam quid est, quod
Pro Balbo
Caput
117 | est defensus hunc debere plurimum video; ego quantum ei debeam,
Pro Caecina
Caput
118 77 | sententiam et aequitatem plurimum valere oportere, libidinis,
119 80 | seiunctam, semperque id valuisse plurimum quod in se auctoritatis
120 80 | habuisset aequitatisque plurimum, consolatus est me et ostendit
Pro Caelio
Caput
121 36 | urbanissimus; qui te amat plurimum, qui propter nescio quam,
Pro Deiotaro
Caput
122 42 | tuam implorat, qua vales plurimum; negat umquam se a te in
Pro Fonteio
Caput
123 29 | in teste profecto valere plurimum debet, non modo cum summis
Pro Milone
Caput
124 1 | iudices, quae semper valet plurimum.
125 2 | hominum memoriam T. Annium plurimum rei publicae profuisse,
Pro Murena
Caput
126 58 | eximiam vim <et> dignitatem plurimum L. Cottae profuisse. Noluerunt
Pro Plancio
Caput
127 1 | quia huius parente semper plurimum essem usus, sed ut quasi
128 1 | diribitae <tabellae>. longe plurimum valuit Plancius; nulla largitionis
129 | gloria excellat qui virtute plurimum praestet; honorum populi
130 | numquam dissimulavi me plurimum debere semperque prae me
131 1 | exercitu, qui armis, qui opibus plurimum poterant cum quid sentirent
Pro Quinctio
Caput
132 I | Quae res in civitate duae plurimum possunt, eae contra nos
133 V | eductus et quo utebatur iste plurimum, propinquum nostrum, Sex.
134 XXI | poterant per vim et scelus plurimum et, quod poterant, id audebant.
135 XXX | Ista superiora esse ac plurimum posse his moribus sentit.
Pro Rabirio Postumo
Caput
136 4 | et natura ipsa duce, quae plurimum valet, et adsiduis domesticorum
137 39 | id agebat ut haberet quam plurimum; postea quam exegit quod
Pro Roscio Amerino
Caput
138 4 | beneficiis et dignitate plurimum possunt, quorum ego nec
139 27 | contulit, qua pater usus erat plurimum; in qua muliere, iudices,
140 35 | Chrysogonus autem, is qui plurimum potest, potentia pugnat.
141 43 | praediis colendis operae plurimum studique consumere?
Pro Sestio
Caput
142 42 | funditus tolleretur; eos qui plurimum possent opponi omnibus contionibus
143 105 | multum, apud bonos viros plurimum, multitudini iucundi non
Pro Sulla
Caput
144 34 | auctoritate unus adiuvit plurimum, cum infirmitatem corporis
145 79 | poenam et ad salutem vita plurimum, quam solam videtis per
Topica
Caput
146 42 | Graece §pagvgó nominatur, qua plurimum est usus in sermonibus Socrates.
147 47 | eorum quae in eodem genere plurimum differunt, ut sapientia
148 72 | ventura, detur opera, ut quam plurimum eis quos recta studia delectant
149 78 | homine virtutis opinio valet plurimum. Opinio est autem non modo
Tusculanae
Liber, Caput
150 Tusc, XII | et debet et solet valere plurimum, et primum quidem omni antiquitate,
151 Tusc, 0 | dolorem placide atque sedate plurimum proficit toto pectore, ut
152 Tusc, XXIII | valet, sed id haud sciam an plurimum. * Ergo ista necopinata
153 Tusc, XV | temperantia et moderation plurimum dissidentem. ~[35] Quae
154 Tusc, XVII | aegritudinis, in qua operae plurimum ponitur. Aegre tulisse P.
|