Brutus
Caput
1 3 | tandem animo eius interitum ferre debui, cum quo certare erat
2 236 | tenuit locum tam diu, quam ferre potuit laborem; postea quantum
3 243 | plagas Olympiorum cupidi ferre possunt, solemt amen saepe
4 243 | possunt, solemt amen saepe ferre non possunt, sic ille cum
De divinatione
Liber, Par.
5 I, 81 | factum ut viderentur virgines ferre arma contra et nive Gallorum
6 II | Olympias alebat, radiculam ore ferre et simul dicere, quo illa
De finibus
Liber, Par.
7 I, | fodere aut arare aut aliquid ferre denique' -- non enim illum
8 I, | et ipsius fortunae modice ferre doceat iniurias et omnis
9 I, | humili animo inbecilloque ferre miserum est, ob eamque debilitatem
10 IV, 8 | investigandi cupidus nullo modo ferre potuerit. Quid enim perversius,
11 IV, 9 | forum, in curiam. Quis enim ferre posset ita loquentem eum,
12 IV, 23 | bonum dicere -; hoc vero te ferre non potuisse, quod antiqui
De haruspicum responso
Caput
13 17 | responderem? quaero ex eo ipso qui ferre me non potest. Me civem
14 60 | vel etiam iniurias civium ferre posset. Iam non potest.
De imperio Cn. Pompei ad Quirites oratio
Caput
15 12 | vocatur, quo tandem animo ferre debetis? Regno est expulsus
De lege agraria
Oratio, Caput
16 I, 18 | nati copiam rerum moderate ferre non potuerunt, in ea isti
17 II, 16 | libertatis vestrae deminutionem ferre possitis. Iubet enim tribunum
18 II, 26 | magistratibus bis vos sententiam ferre voluerunt. Nam cum centuriata
19 II, 28 | essent constituti; iubet ferre de his legem curiatam; praetori
20 II, 28 | factus, eum legem curiatam ferre; sin is ferre non possit,
21 II, 28 | legem curiatam ferre; sin is ferre non possit, qui postremus
22 II, 29 | tertio capite legem curiatam ferre iubere, cum quarto permittas
23 II, 45 | tamen exterae nationes ferre vix possunt. Grave est enim
24 II, 61 | contumeliam quam ceteri ferre non possit.
25 II, 62 | ferendum putet, quod vos ferre non poteritis, id profecto
26 II, 62 | perficiet ne diutius inviti ferre cogamini. Verum tamen cavet
27 II, 68 | invidiam Sullanorum agrorum ferre non possint, qui vendere
De legibus
Liber, Caput
28 II, 130 | quae autem terra fruges ferre et ut mater cibos suppeditare
29 III, 175 | saepe opem rei publicae ferre possit. Deinde de promulgatione,
De officiis
Liber, Caput
30 I, 67 | fortunaque versantur, ita ferre, ut nihil a statu naturae
31 I, 69 | populi nec principum mores ferre potuerunt vixeruntque non
32 I, 90 | sic secundas inmoderate ferre levitatis est praeclaraque
33 III, 325 | sororis filium nomen suum ferre voluisset eumque fecisset
De oratore
Liber, Caput
34 I, VIII | tam munificum, quam opem ferre supplicibus, excitare adflictos,
35 I, XXVIII| aliquid modo esset viti, id ferre ipse non posset; nihil est
36 I, XXXVII| illa aetas in hac civitate ferre maximam potuit, et iuris
37 I, LIV | illis, quas iterum legibus ferre debebant;
38 I, LIV | quonam modo istos philosophos ferre possemus, qui nunc, cum
39 II, XLV | iudex, si tu ipse id lente ferre videare; neque ut oderit
40 II, XLIX | fuisse, sodali meo auxilium ferre non potuissem.
41 III, IX | sua quemque natura maxime ferre videatur. Etenim videmus
42 III, XLIII | sit, quod tamen consuetudo ferre possit; aut factum vel coniunctione
De re publica
Liber
43 I | fulminibus ipsis obvium ferre conservandorum civium causa,
44 I | patiantur, cum ipsi auxilium ferre si cupiant non queant. ~(
45 I | videretur natura humana ferre potuisse iudicabam fuisse.
46 II | Corinthiorum tyrannum Cypselum ferre non potuisset, fugisse cum
47 II | discrepantem aures eruditae ferre non possunt, isque concentus
48 III | lenius ferri quam tu soles ferre, tamen adsentior nullum
Cato Maior de senectute
Caput
49 2 | sapienter, sicut omnia, et ferre et laturum esse certo scio.
50 3 | rationibus ingravescentem aetatem ferre possimus. Cato. Faciam vero,
51 3 | ego meum casum fortiter ferre visus sum, non quo aequo
In Catilinam
Oratio, Caput
52 II, 10 | essent ferendi; hoc vero quis ferre possit, inertes homines
53 II, 12 | permodestus vocem consulis ferre non potuit; simul atque
54 III, 16 | laboraret; frigus, sitim, famem ferre poterat. ~
In L. Calpurnium Pisonem
Caput
55 II | existimabam tempora rei publicae ferre, in contione deposui reclamante
56 XIII | hominum, sed fasti ulli ferre possunt? Nam si illam legem
57 XXXVI | ac tempestatem querelarum ferre non posses, in oppidum devium
In Vatinium
Caput
58 17 | conlegio legem sit ausus ferre praeter unum te? quae tanta
59 19 | putaris ut augurem Vatinium ferre possemus?
60 38 | cognosset, graviterque etiam se ferre praetorem aliquem esse factum
Laelius de amicitia
Caput
61 8 | viri tum amicissimi morte, ferre moderate nec potuisse non
62 22 | gauderet? adversas vero ferre difficile esset sine eo
63 36 | Coriolanus habuit amicos, ferre contra patriam arma illi
64 37 | si te in Capitolium faces ferre vellet?' 'Numquam' inquit '
65 42 | iniuriam non tulit, quam ferre debuit, fecit idem, quod
66 87 | esset ferreus qui eam vitam ferre posset, cuique non auferret
67 88 | evitare, tum elevare, tum ferre sapientis est; una illa
68 104 | coniunctissimi atque amantissimi viri ferre nullo modo possem. Sed nec
Philippicae
Oratio, Caput
69 II, 4 | unam tribum sine Curione ferre potuisses? cuius etiam familiares
70 II, 26 | potentiam quidem cuiusquam ferre potuit, me auctorem, credo,
71 II, 45 | flagitia domus illa diutius ferre non potuit. Scisne me de
72 II, 45 | desiderium tui discidii ferre non posset, se in exilium
73 II, 77 | uberius, homo misericors ferre non potuit, caput aperuit,
74 II, 85 | temptares, quid populus Romanus ferre et pati posset.~
75 II, 98 | habes in loco patrui? de quo ferre, cum de reliquis ferres,
76 III, 9 | nostri ne in rege quidem ferre potuerunt. L. Brutus regem
77 III, 28 | taeterrimam beluam quis ferre potest aut quo modo? Quid
78 III, 29 | tulimus, quae nos necessitas ferre coegit, quae vis quaedam
79 V, 8 | sustinere tamen eum ac ferre posse tantam vim [tempestatis]
80 V, 24 | nullum bellum inferret, ferre potuissent inpotentem, iracundum,
81 V, 24 | quidem nequitiam quisquam ferre posset, bellum intulit provinciae
82 V, 49 | quam virtus liberi populi ferre non posset. Eius autem filii
83 VI, 13 | suum? quonam modo istum ferre possemus, si in hoc foro
84 VIII, 28 | civitatis, non dico animo ferre, verum auribus accipere
85 IX, 2 | si quam opem rei publicae ferre posset, experiretur. Itaque
86 IX, 9 | quam aures Ser. Sulpici ferre didicissent, tum vero denique
87 X, 18 | essent adrogantes, non possem ferre fastidium. An nos conantis
88 X, 20 | Omnes nationes servitutem ferre possunt, nostra civitas
89 X, 21 | civem, cuius desiderium ferre diutius civitas non potest.~
90 XI, 7 | animi non minoris fortiter ferre, si evenerit.~
91 XII, 13 | eo numero relicti sunt, ferre non possumus. Quid censetis,
92 XIII, 20 | quorum ille nomen prae metu ferre non poterat, eique in Galliam
93 XIII, 42 | meam contumeliam nec meorum ferre nec deserere partis, quas
94 XIII, 46 | huc, ut meorum iniurias ferre possim, si aut oblivisci
95 XIV, 16 | conscius, adiutor, dolorem ferre non potuit doloris mei;
Post reditum in senatu
Caput
96 28 | de salute mea sententiam ferre? quando tantam frequentiam
Pro Archia
Caput
97 1 | nobis, et opem et salutem ferre debemus. ~
98 13 | doctrina excolamus; aut ferre animos tantam posse contentionem,
Pro Caelio
Caput
99 54 | dicendi fructum aliquem ferre potuissent, cum a me ipso
Pro Cluentio
Caput
100 2 | nefarium matris pelicatum ferre non posset, de quo ne queri
101 3 | iniurias, sed etiam animo aequo ferre oportere. Sed ego ea quae
102 1 | de quo iurati sententias ferre debebant, de eo cuius praesentis
103 2 | stomachari atque acerbe ferre patronus causam sibi eripi
104 1 | tantam libidinem iudicum ferre potuisset? ~
105 3 | superbia atque intolerantia ferre potuisset? Quod eo loco
106 1 | sit, moleste graviterque ferre? Si ipse A. Cluentius sententiam
107 3 | coloni in Falerno diutius ferre posset et huc ad urbem profectus
108 2 | Adversari advocati et iam vix ferre posse; furere crudelis atque
Pro Flacco
Caput
109 18 | concitassent, aequiore animo ferre possemus; illud vero ferri
110 28 | patrio, auxilium nondum patri ferre possit, orat ne suum luctum
Pro Milone
Caput
111 | Clodi mortem aequo animo ferre nemo potest. Luget senatus,
112 1 | depellere potuissetis aut ferre? Imperium ille si nactus
113 1 | quaestionem de morte P. Clodi ferre aut ipsum ab inferis excitare,
Pro Murena
Caput
114 7 | gravissime et acerbissime <se> ferre dixit me familiaritatis
Pro Plancio
Caput
115 2 | libertatem equitis Romani se ferre non posse? Vbinam ille mos,
116 2 | sunt, sed ne voltus quidem ferre possemus. ~
117 2 | aut pro tectore emimus, ferre moleste solemus, si eas
118 1 | est ille; non facis finem; ferre non possumus.' ei quidem
119 2 | insula mihi sese obviam ferre vellet, praetor ille, eiusdem
Pro Rabirio
Caput
120 3 | labefactari convellique videat, ferre opem patriae, succurrere
121 15 | propositam non haberent, ferre nullo modo possent.
Pro Rabirio Postumo
Caput
122 15 | statuatis ordinique vestro quam ferre possitis. serpet hoc malum,
Pro Roscio Amerino
Caput
123 10 | plus oneris sustuli quam ferre me posse intellego. Hoc
124 140 | nequissimi dominationem ferre posse. Quae quidem dominatio,
125 148 | defenditur, non sane ut moleste ferre adversarii debeant neque
Pro Roscio Comoedo
Caput
126 2 | scripsisset hic quod sibi expensum ferre iussisset? Nam quem ad modum
Pro Sestio
Caput
127 30 | acerbius socii et Latini ferre soliti sunt quam se, id
128 68 | me neque a populo Romano ferre licuit, a propinquo suo
Pro Sulla
Caput
129 20 | neque P. Sullam supplicem ferre, neque eosdem Marcellos
130 21 | ille, iudices, regnum meum ferre non posse. Quod tandem,
Tusculanae
Liber, Caput
131 Tusc, XLVI | susceptum dolorem modice ferre debemus, ne nosmet ipsos
132 Tusc, 0 | labor, quantus agminis: ferre plus dimidiati mensis cibaria,
133 Tusc, 0 | dimidiati mensis cibaria, ferre, si quid ad usum velint
134 Tusc, 0 | si quid ad usum velint ferre vallum; nam scutum, gladium,
135 Tusc, 0 | tironum plerumque melior, sed ferre laborem, contemnere vulnus
136 Tusc, 0 | se exercebit, implorabit, ferre non posse clamabit. Consuetudinis
137 Tusc, 0 | extimescere veniens aut non ferre praesens nonne turpe est?
138 Tusc, 0 | si pes condoluit si dens, ferre non possumus. Opinio est
139 Tusc, 0 | apis aculeum sine clamore ferre non possumus.
140 Tusc, 0 | vir, et ut homo maiorem ferre sine causa necessaria noluit. ~
141 Tusc, 0 | sic qui doloris speciem ferre non possunt, abiiciunt se
142 Tusc, 0 | potiamur, non parati simus et ferre et perpeti. Ex hoc cursu
143 Tusc, 0 | dedissem, si dolorem tamen ferre non possem, satis esset
144 Tusc, 0 | philosophia consumpsi nec ferre possum; malum est igitur
145 Tusc, 0 | esset molesteque se dixisset ferre, quod eum non posset audire,
146 Tusc, 0 | contentione dolorem morbi ferre non possunt; neque enim
147 Tusc, X | misereri quidem. Quodsi aegre ferre sapiens soleret, misereri
148 Tusc, XXIII | ea fuerit, alii negent se ferre posse? ~[57] Huic igitur
149 Tusc, XXVI | esse, ad offÏcium pertinere ferre illud aegre quod acciderit,
150 Tusc, XXVIII| officium pertinere aegre ferre, quod sapiens non sis, quod
151 Tusc, XVII | recesserit; moderatius igitur ferre debuit. Quid, si, cum id
152 Tusc, XXVII | non esse, an hominem aegre ferre nihil oportere. Nimirum
153 Tusc, XXXVII| tyrannum Cypselum quod ferre non poterat, fugit Tarquinios
154 Tusc, XLI | iniurias fortunae, quas ferre nequeas, defugiendo relinquas.
|