Brutus
Caput
1 1 | et eo mihi de Q. Hortensi morte esset adlatum, opinione
2 3 | nobilis poetarum aequalium morte doluisse, quo tandem animo
3 42 | conatumque iracundiae suae morte sedavit. nam etsi aliter
4 103 | populari ratione levitatem morte voluntaria se a severitate
5 329 | miseriis, quae consecutae sunt, morte vindicavisse. ~
De divinatione
Liber, Par.
6 I, 63 | excesserit. Itaque adpropinquante morte multo est divinior. Nam
7 I, 64 | facilius evenit adpropinquante morte, ut animi futura augurentur.
8 II, 134 | enim est de contemnenda morte, secundus de tolerando dolore,
9 II, 157 | quod Sarpedonem filium a morte contra fatum eripere non
De finibus
Liber, Par.
10 I, | praesidia firmissima. -- Filium morte multavit. -- Si sine causa,
11 I, | est, ut meminerit maximos morte finiri, parvos multa habere
12 II, | cum dissolutione, id est morte, sensus omnis extinguatur,
13 III, | cum extremum vitae diem morte confecerit, quod ille unus
14 V, 50 | oblatum stuprum volontaria morte lueret inventa est et qui
De haruspicum responso
Caput
15 42 | domi ipse suae crudelissima morte mactaret.
De inventione
Liber, Caput
16 I, 35 | vivo quaeretur, etiam quali morte sit affectus, erit considerandum. ~
17 I, 45 | metus ullus nec spes [ex morte illius] alicuius commodi
18 I, 107 | deploratur incommodum, ut in morte filii pueritiae delectatio,
19 I, 108 | communi quoque honore in morte caruit." ~
20 II, 78 | sororem suam de fratrum morte non laborantem, sponsi autem
De legibus
Liber, Caput
21 II, 106 | errorem, nec vera cernimus. Morte aut dolore corporis aut
22 II, 111 | auctoritate consecuta sunt, ut, ne morte patris familias sacrorum
23 II, 111 | adiuncta ad quos eiusdem morte pecunia venerit. Hoc uno
24 II, 111 | propius accedat. Deinde qui morte testamentove eius tantundem
25 II, 122 | tolli fortunae discrimen in morte. ~XXIV
De officiis
Liber, Caput
26 III, 274 | quam qui dirimunt, eos morte, exsilio, vinclis, damno
De oratore
Liber, Caput
27 I, XV | continentia, de dolore, de morte dicendum sit, forsitan,
28 I, XXXVIII| illius militis? De cuius morte cum domum falsus ab exercitu
29 I, XLIII | vinclis, verberibus, exsiliis, morte multantur; et docemur non
30 III, I | humanitas, illa virtus L. Crassi morte exstincta subita est vix
31 III, II | atque omnia vitae consilia morte pervertit.
32 III, XLI | 164] Nolo dici morte Africani "castratam" esse
De provinciis consularibus
Caput
33 6 | se in puteos abiecisse et morte voluntaria necessariam turpitudinem
De re publica
Liber
34 II | illam iniuriam sese ipsa morte multavisset, tum vir ingenio
35 II | dixisset, cedente populo morte mactavit. gratamque etiam
Cato Maior de senectute
Caput
36 3 | quod haud procul absit a morte. Earum, si placet, causarum
37 7 | reliquias persequare! cuius a morte tertius hic et tricesimus
38 4 | avum tuum L. Paulum, qui morte luit conlegae in Cannensi
39 1 | cur, quid ipse sentiam de morte, non audeam vobis dicere,
40 2 | etiam cum hominis natura morte dissolvitur, ceterarum rerum
In Catilinam
Oratio, Caput
41 I, 14 | 14] Quid vero? nuper cum morte superioris uxoris novis
42 I, 28 | publica perniciosos cives morte multarunt. An leges, quae
43 I, 29 | patres conscripti, Catilinam morte multari, unius usuram horae
44 II, 4 | illum, ut erat meritus, morte multassem, fore ut eius
45 IV, 7 | haec delere conati sunt, morte esse multandos, alteram
46 IV, 18 | insidiis atque ex media morte non ad vitam suam, sed ad
Laelius de amicitia
Caput
47 8 | summi viri tum amicissimi morte, ferre moderate nec potuisse
48 13 | animos interire atque omnia morte deleri; plus apud me antiquorum
49 14 | optimi cuiusque animus in morte facillime evolet tamquam
50 14 | maneat, ut nihil boni est in morte, sic certe nihil mali; sensu
Orator
Caput
51 118 | enim de religione, nihil de morte, nihil de pietate, nihil
Paradoxa Stoicorum
Parad., Caput
52 Ded, 3 | animi, de continentia, de morte, de omni laude virtutis,
Philippicae
Oratio, Caput
53 II, 22 | 22] Quamquam de morte Clodi fuit quaestio non
54 II, 29 | sit, etiam laetatum esse morte Caesaris crimen esse? Quid
55 II, 113 | omnium non modo bello, sed morte etiam repellendum.~
56 II, 119 | optulerim, si repraesentari morte mea libertas civitatis potest,
57 VIII, 15 | quemquam civem committere, ut morte multandus sit; tu, etiamsi
58 VIII, 29 | autem fuga mortis omni est morte peior.~
59 IX, 2 | iustus honos habitus est in morte legato, in nullo iustior [
60 IX, 5 | sanguis, qui est profusus in morte, sed ipsa mors ob rem publicam
61 IX, 13 | videtur, si qui est sensus in morte, aenea statua futura, et
62 IX, 15 | potest; grati simus in eius morte decoranda, cui nullam iam
63 X, 16 | quorum votis iudicavit se a morte revocatum, alter virtutis
64 XI, 1 | ex crudeli et miserabili morte C. Treboni, optimi civis
65 XII, 25 | periculoso commisero? Gloriam in morte debent ii, qui in re publica
66 XIII, 22 | illis suum reddere. 'Cognita morte C. Treboni non plus gavisus
67 XIV, 26 | imperatorem iudico, qui cum aut morte aut victoria se satis facturum
68 XIV, 38 | si vivi vicissent, qui morte vicerunt.~
Post reditum in senatu
Caput
69 24 | dextramque porrexit, qui me a morte ad vitam, a desperatione
70 34 | aerumnam propositam arbitrarer, morte me ipse potius quam sempiterno
Pro Archia
Caput
71 19 | agresti ac duro fuit, ut Rosci morte nuper non commoveretur?
Pro Caecina
Caput
72 10 | multis rebus ostendit et in morte sua testamento declaravit.
73 41 | sine cuiusquam non modo morte verum etiam volnere.
Pro Cluentio
Caput
74 1 | quem leges exsilio, natura morte multavit: auditis non ab
75 1 | egeram, nullum ad Scamandrum morte Habiti venturum emolumentum
76 1 | voluisset.' 'Quid Habiti morte Scamander consequebatur?' '
77 1 | sed homines inimicos suos morte adfici volunt aut quod [
78 2 | 174. 'At repentina morte periit.' Quod si esset ita
79 1 | quaestionem habere de viri morte constituit. Emit de A. Rupilio,
80 1 | illa quaestio de patris sui morte constitui diceretur, etsi
81 3 | institutam esse quaestionem de morte Oppianici? Cui probatis?
82 3 | mortem Oppianici de eius morte quaerebatur? Atque etiam
83 1 | agitata denuo quaestio de viri morte habebatur. Et de quibus
84 1 | infinitae crudelissimaeque de morte Oppianici quaestiones; quibus
Pro Ligario
Pars, Caput
85 IV | dictatorem qui omnis quos oderat morte multabat, quisquam egit
Pro Marcello
Caput
86 2 | doctorum hominum in contemnenda morte prodentiam: noli nostro
87 1 | eosdem [etiam] exsilio aut morte dignos iudicaret. Arma ab
Pro Milone
Caput
88 2 | interrogaretur quid de Ti. Gracchi morte sentiret, responderit iure
89 | occisus est. Nihil de eius morte populus consultus, nulla
90 | ulla quaestio de Africani morte lata est? certe nulla.
91 1 | magnam spem in Milonis morte propositam, magnas utilitates
92 1 | furoribus Clodianis, iam Clodi morte cecidit. Vos adepti estis,
93 2 | illum, qui dicatur de Cyri morte nuntiasse, non id nuntiasse,
94 2 | ipsos penetrarat, cuius de morte tamquam de caerimoniis violatis
95 2 | indignum esse et [domini] morte ipsa tristius. In reum de
96 3 | suum; sive etiam illius morte patriam liberare voluisset,
97 1 | expers, ut nesciam quid de morte Clodi sentiatis. De qua,
98 1 | potuisset aut quaestionem de morte P. Clodi ferre aut ipsum
99 2 | timeret? Proposita invidia, morte, poena, qui nihilo segnius
100 2 | eis qui maxime P. Clodi morte acquierunt: quo deprecante?
Pro Murena
Caput
101 34 | vita tanti aestimata est ut morte eius nuntiata denique bellum
102 75 | ubi ille esset. Huius in morte celebranda graviter tulit
Pro Plancio
Caput
103 1 | quod peremptum esset mea morte id exemplum qualis futurus
Pro Quinctio
Caput
104 IV | ut, ad quem summus maeror morte sua veniebat, ad eundem
Pro Rabirio
Caput
105 15 | moreretur prius acerbissima morte miliens <C.> Gracchus quam
106 18 | de clarissimi patrui tui morte dicemus. Arguis occisum
107 24 | est ausus in contione de morte Saturnini, condemnatus est,
108 37 | legitimo funer<e et> domestica mor<te> privetis, ut eum <qui> pro
Pro Roscio Amerino
Caput
109 78 | cui ne quaerendi quidem de morte patris potestas permittitur,
110 78 | suos dum ex eis de patris morte quaeratur? Veniam, neque
111 88 | Roscium occiderit, is ad quem morte eius divitiae venerint,
112 96 | nullum iam ante consilium de morte ac de bonis eius inieras
113 103 | occidendum curavit de cuius morte quaeritur.
114 119 | dari cuperet, dum de patris morte quaereretur.
Pro Scauro
Caput
115 3 | Themistoclem, qui se ipse morte multavit?
116 4 | ornate scriptum librum de morte legisset, in quo, ut opinor,
117 7 | Sardinia de istius mulieris morte—nam fuerunt duae—quo etiam
118 12 | autem, simul ac libertus de morte uxoris nuntiavit, continuo
Pro Sestio
Caput
119 47 | animos hominum sensusque morte restingui, alii autem tum
120 48 | interficere proposita sibi morte conatus esset; ex qua P.
121 82 | vellem, non illi quidem morte mercennarii sui transferre
122 83 | quos a maioribus nostris morte obita positos in illo loco
123 131a | si est aliqui sensus in morte praeclarorum virorum, cum
124 140 | publicae poenas aut praesenti morte aut turpi exsilio dependerunt.~
Pro Sulla
Caput
125 75 | ac miserrimam turpissima morte proposita degeret? Non,
Topica
Caput
126 29 | Adde quod sequitur: quae morte alicuius ad quempiam pervenit.
127 29 | Hereditas est pecunia quae morte alicuius ad quempiam pervenit
Tusculanae
Liber, Caput
128 Tusc, V | tamen miseriae finis in morte. quoniam autem etiam mortui
129 Tusc, VI | Crassum, qui illas fortunas morte dimiserit, miserum Cn.Pompeium,
130 Tusc, XI | manere animos post mortem aut morte ipsa interire? Do vero.
131 Tusc, XII | appellat Ennius, esse in morte sensum neque excessu vitae
132 Tusc, XXII | animosque quasi capite damnatos morte multant, neque aliud est
133 Tusc, XXX | qua providentes quid in morte boni sit cum cantu et voluptate
134 Tusc, XXXIII | animi, quicquam mali esse in morte? Ego vero memineram, sed
135 Tusc, XXXVI | XXXVI. haec morte effugiuntur, etiamsi non
136 Tusc, XXXVI | concedatur, bonis rebus homines morte privari: ergo etiam carere
137 Tusc, XXXVI | quin tantus interitus in morte sit, ut ne minima quidem
138 Tusc, XXXVI | patiare. (ita) carere in morte non dicitur; nec enim esset
139 Tusc, XXXVIII| et dubitas quin sansus in morte nullus sit, cum in eius
140 Tusc, XL | animi aequitatem in ipsa morte laudaret, si mortem malum
141 Tusc, XL | Plato usum apud iudices iam morte multatum?
142 Tusc, XLVII | solent in scholis proferre de morte, nec vero ea fingere ipsi,
143 Tusc, XLVIII | reputantis mala; At, qui labores morte finisset gravis, Hunc omni
144 Tusc, 0 | cum immortalitatem ipsa morte quaerebat. Quas hic voces
145 Tusc, III | quoniam duobus superioribus de morte et de dolore dictum est,
146 Tusc, XIV | Anaxagorae, quem ferunt nuntiata morte filii dixisse: 'sciebam
147 Tusc, XXIX | Telamonem antea de Aiacis morte consolatus esset, is cum
148 Tusc, XXX | quae maxime metuuntur, de morte et de dolore, primo et proxumo
149 Tusc, XXXVIII| quadriduo disputata sunt. Morte enim contempta et dolore
150 Tusc, XXXI | quasi effuttire videatur. De morte enim ita sentit, ut dissoluto
151 Tusc, XXXVI | universos ait Ephesios esse morte multandos, quod, cum civitate
152 Tusc, XL | Multa primo die, cum de ipsa morte quaereremus, non pauca etiam
153 Tusc, XL | de dolore, sunt dicta de morte, quae qui recordetur, haud
|