Academica
Liber, Caput
1 I, 1 | ille; 'intemperantis enim arbitror esse scribere quod occultari
2 I, 2 | delectationem animi nec ullum arbitror ut apud Platonem est maius
3 I, 4 | dicis; sed ignorare te non arbitror quae contra Philonis Antiochus
4 I, 12 | Stoicorum. horum esse autem arbitror, ut Antiocho nostro familiari
Brutus
Caput
5 54 | Valerium quidem Potitum arbitror non aliquid potuisse dicendo,
6 63 | quam Attici Lysiae, cuius arbitror plurumas esse—est enim Atticus,
7 231 | est? ~Vereri te, inquit, arbitror ne per nos hic sermo tuus
8 231 | facillime; sed tamen te arbitror malle ipsum tacere quam
9 273 | M. Caelium praetereundum arbitror, quaecumque eius in exitu
10 280 | Brutus, et C. Licinium Calvum arbitror dicere. ~Recte, inquam,
11 281 | contulisset, saepe egisse me arbitror, cum eum vementer hortarer,
12 298 | potuisse scribere, alium, ut arbitror, neminem. nec in hoc eirona
13 301 | quantam in nullo cognovisse me arbitror, ut quae secum commentatus
Commentariolum petitionis
Caput
14 IX | volo et ad rem pertinere arbitror semper cum multitudine esse.
De divinatione
Liber, Par.
15 I, 5 | 5 Atque haec, ut ego arbitror, veteres rerum magis eventis
16 I, 12 | quidem rerum eventa magis arbitror quam causas quaeri oportere.
17 I | LV Equidem sic arbitror, etiamsi multa fallant eos,
18 I, 132 | Ego autem, qui et curare arbitror et monere etiam ac multa
19 II, 133 | compluribus iam libris me arbitror consecutum. Nam et cohortati
20 II, 154 | Atque ego ne utilem quidem arbitror esse nobis futurarum rerum
21 II, 159 | ego philosophi non esse arbitror, testibus uti qui aut casu
22 II, 194 | saepius enim mulam peperisse arbitror quam sapientem fuisse. Illa
De finibus
Liber, Par.
23 I, | non probes, eum quem ego arbitror unum vidisse verum maximisque
24 II, | sed etiam cur. ego autem arbitror, quamquam admodum delectatus
25 II, | haec omnia; nihil enim arbitror esse magna laude dignum,
26 II, | Sed ut epistulam laudandam arbitror eam, quam modo totidem fere
27 III, | habeat patronos, concessuram arbitror convictam superiore libro
28 III, | non modo nihil adiuvare arbitror neque firmare, quo meliores
De haruspicum responso
Caput
29 48 | meriti, sed illius, ut ego arbitror, furoris ignari. Longius
De imperio Cn. Pompei ad Quirites oratio
Caput
30 58 | quicquam audiam, de qua (ut arbitror) isti ipsi, qui minantur,
31 69 | animi perseverantiaeque arbitror: deinde cum tantam multitudinem
De inventione
Liber, Caput
32 I, 4 | maximae res administrarentur, arbitror alios fuisse non incallidos
De lege agraria
Oratio, Caput
33 II, 22 | gentium dominis probaturum arbitror. Optimae leges igitur hac
34 II, 53 | ab istis compositum esse arbitror: 'P. Servilivs Rvllvs tribvnvs
35 III, 5 | dissimillimamque legis esse arbitror eam quam L. Flaccus interrex
De legibus
Liber, Caput
36 I, 35 | quom uera esse, recte ut arbitror, concesserimus, qui iam
37 II, 121 | Pauca sane Tite, et ut arbitror non ignota vobis. Sed ea
38 II, 132 | igitur explicatum omnem ut arbitror religionum locum. ~Quintus:
39 III, 172 | senatu. <Tum> gravis et ut arbitror praeclara lex: 'Quae cum
40 III, 179 | Marcus: Mihine? De iudiciis arbitror Pomponi; id est enim iunctum
De officiis
Liber, Caput
41 II, 162 | virtutis, satis explicatum arbitror libro superiore. Sequitur
42 II, 169 | Academicis nostris satis, ut arbitror, diligenter. Tibi autem,
43 II, 205 | acceptam, quod tibi, mi Cicero, arbitror contigisse, aut aliquo casu
44 II, 223 | facta male locata male facta arbitror'. ~
45 II, 247 | summo philosopho praeteritas arbitror, quod essent faciles; sunt
46 III, 256 | confido, tamen conducere arbitror talibus aures tuas vocibus
47 III, 295 | adhibere testem, id est, ut ego arbitror, mentem suam, qua nihil
48 III, 344 | Promisisse nollem et id arbitror fuisse gravitatis; quoniam
49 III, 346 | simulatione prudentiae, satis arbitror dictum. ~
50 III, 348 | sit ne utilem quidem esse arbitror. ~
De optimo genere oratorum
Pars, Caput
51 VI, 17 | Nihil enim illo oratore arbitror cogitari posse divinius. ~
De oratore
Liber, Caput
52 I, II | explicata recordatio, sed, ut arbitror, apta ad id, quod requiris,
53 I, XXXI | 137] Tum Crassus "atqui arbitror, Sulpici, cum audieris,
54 I, LXI | atque munere seiuncta esse arbitror." ~
55 II, III | tota civitate, non tamen arbitror tibi hos libros in eo fore
56 II, V | disputationis invenisse arbitror; nam et saeculis multis
57 II, XVI | 70] similiter arbitror in hac sive ratione sive
58 II, XXIII | Antoni, multum scriptitasse arbitror." Tum ille "quasi vero"
59 II, XXVIII| oratorem paulo inlustriorem arbitror [neque Graecum neque Latinum]
60 II, XXXVII| oratori adversariam esse arbitror, imminuit enim et oratoris
61 II, LVII | et hanc utilitatem esse arbitror, non ut ad reperiendum quod
62 II, LXIV | egregiumque civem esse arbitror." Ridicule etiam illud L. [
63 II, LXXVI | gravioribus consimilia, secerni arbitror oportere atque ex oratione
64 II, LXXVII| quo illos quoque errare arbitror, qui, si quando - id quod
65 III, III | ornatum et exstinctum esse arbitror; nam tibi aut pro virtute
66 III, X | prima dixi, rationem non arbitror exspectari a me puri dilucidique
67 III, XII | idque si feceris, multa, ut arbitror, hic hodie vitia ponemus."
68 III, XXIII | publicam spectet, opus esse arbitror temporis, quantum sibi ei
69 III, XXXV | 140] Equidem non arbitror; sic enim video, unam quandam
70 III, L | diligentius etiam servandas esse arbitror quam superiora, quod in
De provinciis consularibus
Caput
71 39 | otii, tamen vehementius arbitror pertimescendum, si hominum
72 40 | 40] Sed non alienum esse arbitror, quo minus saepe aut interpeller
Cato Maior de senectute
Caput
73 4 | 34. Audire te arbitror, Scipio, hospes tuus avitus
74 1 | mihique amicissimos, vivere arbitror, et eam quidem vitam, quae
In Catilinam
Oratio, Caput
75 II, 21 | infitiatores lentos esse arbitror. Qui homines quam primum,
In L. Calpurnium Pisonem
Caput
76 XXVIII | apud indoctos sed, ut ego arbitror, in hominum eruditissimorum
Laelius de amicitia
Caput
77 8 | meo debui, nec ullo casu arbitror hoc constanti homini posse
78 10 | amico orbatus qualis, ut arbitror, nemo umquam erit, ut confirmare
79 61 | His igitur finibus utendum arbitror, ut, cum emendati mores
Orator
Caput
80 123 | omnibus eodem modo dicendum arbitror.
Philippicae
Oratio, Caput
81 I, 1 | quae dicenda hoc tempore arbitror, exponam vobis breviter
82 I, 16 | rationem habendam maxime arbitror pacis atque otii. Vellem
83 I, 27 | te quidem id facturum non arbitror (novi facilitatem tuam);
84 I, 27 | aequum; quod M. Antonium non arbitror repudiaturum. Ego, si quid
85 II, 114 | mortali immortalitatem non arbitror esse contemnendam.~
86 IV, 10 | rem publicam conservandam arbitror consensisse. Sive enim prodigiis
87 V, 31 | faciendam; rem administrandam arbitror sine ulla mora et confestim
88 V, 52 | amicissimoque rei publicae, silendum arbitror, sed tribuendum testimonium
89 VI, 1 | 1] [I] Audita vobis esse arbitror, Quirites, quae sint acta
90 VI, 11 | posse. Audisse enim vos arbitror, Quirites, quod etiam videre
91 VIII, 19 | illi civitati inimicum esse arbitror, qui amicus huic sit civitati.
92 IX, 7 | posteritatis memoriam pertinere arbitror extare, quod fuerit de hoc
93 IX, 12 | famam Ser. Sulpici fili arbitror pertinere, ut videatur honorem
94 X, 6 | quod etiam hodie futurum arbitror. Legiones abducis a Bruto.
95 X, 15 | quam Decimi? Equidem non arbitror. Etsi est enim Brutorum
96 XI, 16 | est necesse, periculosam arbitror, alteram, quia alienam his
97 XI, 39 | veteranos intuendos nobis arbitror, quam quid tirones milites,
98 XII, 28 | agam in consilio nullis, ut arbitror, repugnantibus, nonne metuendum
99 XIII, 28 | negaret dignum Antoni senatu. Arbitror me aliquos praeterisse;
100 XIII, 32 | mentionem facit? cuius non minus arbitror latorem ipsum quam eos,
Pro Caelio
Caput
101 12 | ille, sicuti meminisse vos arbitror, permulta maximarum non
102 39 | hoc genere illos fuisse arbitror Camillos, Fabricios, Curios
Pro Cluentio
Caput
103 3 | quae taceri tacenda esse arbitror.
104 2 | diligentia fuerit, meminisse vos arbitror. Ei placuit ut Diogenem
105 4 | 49. Satis esse arbitror demonstratum, iudices, eis
106 3 | sit verior. Ego enim sic arbitror, Bulbum, quod homo nequam,
107 1 | quos ego non idcirco esse arbitror in integrum restitutos quod
108 1 | ea quae vobis nota esse arbitror: 'Forte evenit ut ruri in
109 1 | ea quae a me desiderari arbitror non relinquam. ~
110 1 | quaestione dicerent, tamen, ut arbitror, auctoritate advocatorum [
Pro Deiotaro
Caput
111 24 | numero servum iudicatum. Non arbitror, non audivi: sed in eo,
112 26 | te, Caesar, ignorare non arbitror, sed praecipue singularis
113 35 | 35] XIII. Nihil a me arbitror praeteritum, sed aliquid
Pro Flacco
Caput
114 9 | abhorrens fuit, me et esse arbitror et magis etiam tum cum plus
Pro Fonteio
Caput
115 31 | consideratissimum nostrae consuetudinis 'arbitror', quo nos etiam tunc utimur
Pro Murena
Caput
116 7 | confiteor et praestitisse arbitror. Nihil tibi consulatum petenti
Pro Plancio
Caput
117 2 | fuisse in maximis imperiis arbitror ut non ita multum mihi gloriae
Pro Quinctio
Caput
118 XX | Hortensius, dicturum esse eum non arbitror. Cum autem antea dixisse
119 XXI | semper id clamitat, dicturum arbitror, non fuisse Naevio parem
120 XXI | magistratum, nihil ad rem arbitror pertinere. ~"Erat," inquit, "
121 XXI | tolli funditus ac deleri arbitror oportere; ~
Pro Roscio Amerino
Caput
122 31 | quae ad causam pertinere arbitror, omnia non modo dicere,
123 47 | nominem. Etenim haec conficta arbitror esse a poetis ut effictos
124 53 | peccatis accidere potuisse non arbitror.
125 82 | Eruci criminatio tota, ut arbitror, dissoluta est; nisi forte
126 97 | non scrutor; nihil ad me arbitror pertinere; quoniam cuius
127 122 | Minime, iudices; non in omnis arbitror omnia convenire. Ego in
128 129 | omnis, nisi providemus, arbitror pertinere, ea pro me ipso
129 137 | fierent idcirco pugnatum esse arbitror meque in eo studio partium
Pro Sestio
Caput
130 14 | mihi de isdem rebus esse arbitror si non subtilius disputandum,
131 16 | curiata consul, vel, ut ego arbitror, exoratus vel, ut non nemo
132 71 | equidem existimo, si ille, ut arbitror, aequus nobis fuerit, nihil
133 96a | iudices, dicam, et, ut arbitror, nec ab utilitate eorum
Pro Sulla
Caput
134 37 | Sullae rettulisset; etiam, ut arbitror, cum auctoritates principum
135 39 | quaestionibus non hoc quaerendum arbitror, num purgetur aliquis, sed
136 63 | tantum fraterno amori dandum arbitror ut quisquam, dum saluti
Topica
Caput
137 30 | commoditatem in dicendo non arbitror neglegendam. ~
Tusculanae
Liber, Caput
138 Tusc, XXVI | pocula ministrante laetari arbitror, nec Homerum audio, qui
139 Tusc, XXXIV | exiguum! sed falsum esse arbitror, et fit plerumque sine sensu,
140 Tusc, XLI | sciunt, hominem quidem scire arbitror neminem.'
141 Tusc, 0 | necesse mihi quidem esse arbitror philosophari; nam quid possum,
142 Tusc, III | esset et colenda, satis, ut arbitror, dictum est in Hortensio.
143 Tusc, XXXI | tollatur. Satis dictum esse arbitror aegritudinem esse opinionem
144 Tusc, I | fuisse? ~[3] Quin etiam arbitror propter Pythagoreorum admirationem
145 Tusc, IV | aegritudinem?~ - Prorsus non arbitror.~ - Atqui, si ista perturbare
146 Tusc, XLI | Equidem me etiam conscripturum arbitror—ubi enim melius uti possumus
|