Brutus
Caput
1 55 | leges habente, cum de plebe consulem non accipiebat, patres ante
2 60 | plane annis cxl ante me consulem; et id ipsum nisi unius
3 61 | annis lxxxvi ipsis ante me consulem. nec vero habeo quemquam
4 124 | splendor ei non defuisset, consulem non fuisse. ~
5 287 | vetere ut Opimium aut Anicium consulem quaerat—'atqui hae notae
6 323 | sexto autem post illum consulem, consul factus essem, revocare
De haruspicum responso
Caput
7 2 | simul atque Cn. Lentulum consulem aspexit, concidit in curiae
De inventione
Liber, Caput
8 I, 48 | nonnihil gessit post censuram consulem fecit. ~
De lege agraria
Oratio, Caput
9 I, 3 | Tum vero hoc me inertiorem consulem iudicabo quam illos fortissimos
10 I, 23 | qui sperastis vos contra consulem veritate, non ostentatione
11 I, 27 | quem equestri ortum loco consulem videt, quae vitae via facillime
12 II, 3 | nostrorum primum hominem novum consulem fecistis et eum locum quem
13 II, 3 | voluistis. Neque me tantum modo consulem, quod est ipsum per sese
14 II, 4 | vox universi populi Romani consulem declaravit.
15 II, 6 | popularem me futurum esse consulem prima illa mea oratione
16 II, 7 | universi populi Romani iudicio consulem ita factum ut nobilissimis
17 II, 9 | magistratu me popularem consulem futurum. Quid enim est tam
18 II, 58 | tamen postea per C. Cottam consulem cautum esse foedere. Hoc
19 II, 95 | maioribus nostris alterum Capua consulem postularunt, deinde ea luxuries
De officiis
Liber, Caput
20 III, 330 | bellum illum ducere, si se consulem fecissent, brevi tempore
21 III, 332 | popularem gratiam non ita turpe, consulem ob eam rem fieri, quod sibi
De oratore
Liber, Caput
22 II, XLVII| 195] quem enim ego consulem fuisse, imperatorem ornatum
23 II, LXIV | sua renuntiaret Acidinum consulem praecoque dixisset "dic
24 II, LXVI | ageret quod se homo inimicus consulem fecisset, bello praesertim
25 III, I | ferebantur, cum sibi illum consulem esse negaret, cui senator
De provinciis consularibus
Caput
26 9 | modi, ut rex Ariobarzanes consulem vestrum ad caedem faciendam
Cato Maior de senectute
Caput
27 1 | qui quinquennio ante eum consulem se pro re publica quarto
In Catilinam
Oratio, Caput
28 I, 11 | comitiis consularibus me consulem in campo et competitores
29 I, 15 | me designatum, quotiens consulem interficere conatus es!
30 II, 14 | me non diligentissimum consulem, sed crudelissimum tyrannum
31 II, 27 | esse patriam, me horum esse consulem, mihi aut cum his vivendum
32 IV, 18 | videamini, providete. Habetis consulem ex plurimis periculis et
33 IV, 24 | ac fortiter. Habetis eum consulem, qui et parere vestris decretis
In L. Calpurnium Pisonem
Caput
34 I | grege noviciorum factum esse consulem. Non enim nos color iste
35 I | tabella quam voce priorem consulem declaravit. ~
36 II | perduellionis reo XL annis ante me consulem interpositam senatus auctoritatem
37 IV | bustum rei publicae, qui te consulem tum Romae dicis fuisse,
38 VII | habuissent vestri similem consulem, de urbis incendio cogitassent;
39 VIII | tyrannus. Omitto enim illud, consulem edicere ut senatus consulto
40 IX | aut ornamenti expetebam. Consulem ego tum quaerebam, consulem
41 IX | Consulem ego tum quaerebam, consulem inquam, non illum quidem
42 X | consulatus aut te fuisse Romae consulem dicere audebis? Quid? tu
43 X | consulatum declarari putas? Animo consulem esse oportet, consilio,
44 X | publicae consulendo. An ego consulem esse putem qui senatum esse
45 X | putavit, et sine eo consilio consulem numerem, sine quo Romae
46 XI | primum aspexit, Campanum consulem repudiavit. Audierat Decios
47 XII | An vero reliquo tempore consulem te quisquam duxit, quisquam
48 XIII | omnino aut querelam tuam? Consulem tu te fuisse putas, cuius
In Vatinium
Caput
49 6 | magnificentissime post hominum memoriam consulem factum, omniaque ea me pudenter
50 12 | manus esse adlatas, ad me consulem querelas Puteolanorum esse
51 21 | respondeas, cum M. Bibulum consulem non dicam bene de re publica
52 21 | dissentientem,—cum eum tu consulem in vincula duceres et ab
53 23 | pro nihilo putaris, qui consulem morti obieceris, inclusum
Laelius de amicitia
Caput
54 73 | Scipio P. Rupilium potuit consulem efficere, fratrem eius L.
Philippicae
Oratio, Caput
55 II, 10 | putetis mei. Non tractabo ut consulem; ne ille quidem me ut consularem.
56 II, 11 | intellegeretis, qualem ipse se consulem profiteretur, obiecit mihi
57 II, 12 | excedens providit, tum quod te consulem non vidit. Maxime vero consulatum
58 II, 70 | aliquando avus tuus se et consulem et Antonium. Numquam dixit.
59 II, 80 | proficisceretur, Dolabellam consulem esse iussurum (quem negant
60 II, 85 | ita eras Lupercus, ut te consulem esse meminisse deberes)
61 II, 87 | dictatori perpetuo M. Antonium consulem populi iussu regnum detulisse;
62 III, 6 | amentiae noluit; reliquit consulem; quod profecto non fecisset,
63 III, 6 | profecto non fecisset, si eum consulem iudicasset, quem nihil aliud
64 III, 12 | verissimeque iudicat non esse consulem. Faciendum est igitur nobis,
65 III, 12 | comprobemus. Nec vero M. Antonium consulem post Lupercalia debuistis
66 III, 12 | voluisset. Hunc igitur ego consulem , hunc civem Romanum, hunc
67 III, 14 | meruerunt legiones, quae consulem reliquerunt, sceleratus
68 III, 14 | Brutus nefarius, qui contra consulem privato consilio exercitus
69 III, 21 | non audere, qui contra se consulem exercitum duceret, nisi
70 III, 37 | existimare D. Brutum imperatorem, consulem designatum, optime de re
71 IV, 2 | ii sint impii, qui contra consulem exercitus comparaverunt,
72 IV, 5 | ille non hostis, hos, qui consulem reliquerunt, hostes necesse
73 IV, 6 | sunt, quae essent, si te consulem quam hostem maluisses, tuae;
74 IV, 6 | nisi forte vos, Quirites, consulem, non hostem iudicatis Antonium.~
75 IV, 9 | resistat Antonio. Quem si consulem illa provincia putaret neque
76 IV, 9 | negatis vos. Quis illum igitur consulem nisi latrones putant? Quamquam
77 V, 4 | quarta cur laudantur? si enim consulem suum reliquerunt, vituperandae
78 V, 24 | oppugnat D.Brutum imperatorem, consulem designatum, civem non sibi,
79 V, 28 | comprobastis, quibus, cum consulem suum non modo reliquissent,
80 V, 37 | consilio atque iudicio non ut consulem recepit, sed ut hostem arcuit
81 VI, 4 | qui nuntient, ne oppugnet consulem designatum, ne Mutinam obsideat,
82 VI, 8 | non potuit, si Antonium consulem, si Galliam Antoni provinciam
83 VII, 5 | publicae salute defigeret, consulem non putarem.~
84 VII, 6 | esset consul, negare esse consulem auderem; idem non modo consulem
85 VII, 6 | consulem auderem; idem non modo consulem esse dico, sed etiam memoria
86 VII, 6 | praestantissimum atque optimum consulem, non quin pari virtute et
87 VII, 13 | milites cum gladiis secuntur consulem, praesidio sunt specie consuli,
88 VII, 15 | imperatorem populi Romani, consulem designatum, opsederit, depopulatus
89 VIII, 5 | bellum esse dicere, quo consulem, fortissimum virum, cum
90 VIII, 6 | armatus obsistit, designatum consulem oppugnat, nec illa hostilia
91 VIII, 33 | ad D. Brutum imperatorem, consulem designatum, aut ad C. Caesarem
92 XI, 17 | eum tamen bellum gerere consulem vellet.~
93 XI, 37 | beneficia Caesaris comederunt, consulem designatum obsident, huic
94 XII, 8 | auctoritatem probans non ut consulem et imperatorem suum, sed
95 XII, 9 | Hirtium, praeclarissimum consulem, C. Caesarem deorum beneficio
96 XII, 18 | vehementissimum et fortissimum consulem factum iam putant leniorem;
97 XIII, 21 | populi Romani, imperatorem consulem designatum, agros divexat
98 XIII, 22 | imperatorem neque Hirtium consulem nec pro praetore Caesarem.
99 XIII, 39 | oppugnas Mutinam, circumsedes consulem designatum, bellum contra
Post reditum ad Quirites oratio
Caput
100 15 | P. Lentulum proximo anno consulem futurum, qui illis ipsis
Post reditum in senatu
Caput
101 9 | Catulo, non saepe unum consulem improbum, duo vero numquam
102 17 | quondam superbiae fuit, consulem esse, sicut eras eo tempore,
103 18 | ardebat, bona ad vicinum consulem de Palatio, de Tusculano
104 18 | ad item vicinum alterum consulem deferebantur, cum isdem
105 27 | eaedem centuriae, quae me consulem fecerant, consulatum meum
Pro Deiotaro
Caput
106 31 | Domitius ille, quem nos pueri consulem, censorem, pontificem maximum
Pro Flacco
Caput
107 20 | item consul L. Murenam, consulem designatum. Nemo illorum
Pro Milone
Caput
108 3 | summo consensu populi Romani consulem fieri videbat. Contulit
109 3 | inimicissimum suum, certissimum consulem, idque intellexit non solum
110 2 | quod unum cupierit, se consulem declaratum: nunc denique,
Pro Murena
Caput
111 1 | comitiis centuriatis L. Murenam consulem renuntiavi, ut ea res mihi
112 2 | communicata vobiscum, idem consulem vestrae fidei commendat
113 3 | fuisse rectum Cato me et consulem et legis ambitus latorem
114 3 | tandem, M. Cato, est aequius consulem defendi quam a consule?
115 3 | designatiis potissimum consul qui consulem declaravit auctor benefici
116 5 | fortunas quam res publica consulem ad communem salutem defendendam
117 13 | aliquo convicio neque temere consulem populi Romani saltatorem
118 52 | cum in metu et periculo consulem viderent, id quod est factum,
119 78 | atque testor. Audite, audite consulem, iudices, nihil dicam adrogantius,
120 79 | restiterunt. Hi et integrum consulem et bonum imperatorem et
121 79 | iudices, his vos si alterum consulem tradideritis, plus multo
122 82 | interfici sed vigilantem consulem de rei publicae praesidio
123 83 | defensorem, socium in re publica, consulem non cupidum, consulem, quod
124 83 | publica, consulem non cupidum, consulem, quod maxime tempus hoc
125 88 | matrem quae misera modo consulem osculata filium suum nunc
126 89 | ante diebus factum esse consulem Murenam nuntii litteraeque
127 90 | beneficium, reddite rei publicae consulem, date hoc ipsius pudori,
128 90 | est, domesticum et suum consulem potissimum avellere. Quem
129 90 | confirmatio mea, consul consulem, iudices, ita commendo <
Pro Plancio
Caput
130 1 | sine repulsa factum esse consulem; vidit hominem sibi maxime
131 | ipse vidi, Q. Metellum Pium consulem praetoriis comitiis petente
Pro Rabirio
Caput
132 18 | populus Romanus hic qui silet consulem me fecisset, si vestro clamore
133 35 | hortorque. Non ita mos est, consulem es * * * ~
Pro Scauro
Caput
134 31 | hic ego Appium Claudium, consulem fortissimum atque ornatissimum
135 36 | praemiorumque ducuntur; omnia consulem putant posse, praesertim
Pro Sestio
Caput
136 8 | esse debet, qui ita suum consulem observavit ut et illi quaestor
137 12 | praedicem quibus hic rebus consulem ad rem gerendam excitarit,
138 20a | tum etiam fortem et gravem consulem. ~
139 26 | universus ordo cincinnatum consulem orabat; nam alter ille horridus
140 114 | Aeliam, senatus auctoritatem, consulem, conlegas, bonorum iudicium
Pro Sulla
Caput
141 22 | reges Romae fuerunt, quam consulem Romae fuisse peregrinum. '
142 52 | depoposcit ut, cum prima luce consulem salutatum veniret, intromissus
143 68 | dixisti hunc, ut Catilinam consulem efficeret, contra patrem
Tusculanae
Liber, Caput
144 Tusc, XXIII| fuisse Ti. Graccho tum, cum consulem languentem reliquit atque
145 Tusc, XIX | esset, semel ut Laelium consulem an ut Cinnam quater? ~[55]
|