Academica
Liber, Caput
1 I, 2 | nec dicendi nec disserendi putant; nos autem praeceptis dialecticorum
2 I, 2 | vim virtutem esse nostri putant, sic parentes ut legibus
3 I, 5 | cetera autem pertinere ad id putant aut adaugendum aut [ad]
4 I, 6 | illa sunt tria genera quae putant plerique Peripateticos dicere.
5 I, 7 | rebatur. ~Sed subiectam putant omnibus sine ulla specie
6 I, 7 | totam penitus commutari putant et illa effici quae appellant
Brutus
Caput
7 69 | Ornari orationem Graeci putant, si verborum immutationibus
8 92 | sui non desiderant, cum se putant satis magnam adeptos esse
9 309 | dialecticam esse dilatatam putant, consequi non posse. huic
Commentariolum petitionis
Caput
10 VIII | aliquid sibi constituere putant, non amittunt occasionem
De divinatione
Liber, Par.
11 I, 2 | signis declarari res futuras putant.
12 I, 113 | nihil esse in observatione putant, multa tollunt quibus vitae
13 II, 165 | non est inventum, nihil putant accidere potuisse tristius. ~
14 II, 236 | verbis confectum negotium putant! Ea sumunt ad concludendum,
15 II, 278 | tempestatem significari putant. Haec ratione explicari
De fato
Caput
16 40 | sit, probabiliter concludi putant non omnia fato fieri, quaecumque
De finibus
Liber, Par.
17 I, | maxime allicit, quod ita putant dici ab illo, recta et honesta
18 I, | voluptate et dolore disputandum putant.
19 I, | supplicii causa importari putant. quae autem tanta ex improbis
20 I, | didicisse turpe est, ea putant usque ad senectutem esse
21 II, | animo—vitiosa res, ut Stoici putant, qui eam sic definiunt:
22 III, | quam plerique uberiorem putant, concessum a Graecia est
23 III, | sui] plerique Stoici non putant voluptatem esse ponendam.
24 III, | commodis compleri vitam beatam putant, nostri nihil minus. nam
25 III, | quodam modo et quasi dilatari putant. ~
26 III, | homines iuris esse vincula putant, sic homini nihil iuris
27 IV, 18 | finem bonorum contineri putant, ut rebus tamen omnibus
28 IV, 23 | optabiliorem illam vitam putant, praestantiorem, beatiorem,
29 IV, 28 | tui Stoici, quod se posse putant duas contrarias sententias
30 V, 35 | Voluptatis alii primum appetitum putant et primam depulsionem doloris.
31 V, 36 | eas res quicquam omnino putant interesse, et Erillus, si
32 V, 39 | qui haec omnia regi natura putant, quae si natura neglegat,
33 V, 42 | atque etiam explicandam putant. ~
34 V, 47 | nihil aliud esse acturos putant, nisi ut omne tempus inquirendo
De haruspicum responso
Caput
35 31 | aliis etiam aliquid dicere. Putant enim ad me non nulli pertinere
De inventione
Liber, Caput
36 I, 6 | scientiam eloquentia non putant indigere, et ab iis, qui
37 I, 6 | indigere, et ab iis, qui eam putant omnem rhetoris vi et artificio
38 I, 58 | 58 Qui putant in quinque tribui partes
39 I, 58 | copiosissimis verbis adprobari putant oportere, hoc modo: "Domus
40 I, 59 | Quinquepertitam igitur hoc pacto putant esse argumentationem. ~
41 I, 60 | 60] Qui autem tripertitam putant esse, ii non aliter tractari
42 I, 60 | ii non aliter tractari putant oportere argumentationem,
43 I, 68 | omnes rem publicam optime putant administari. Quam ob rem
44 I, 72 | diruamus." Sunt autem, qui putant nonnumquam posse complexione
45 I, 79 | eiusmodi, aut, quod conparabile putant, dissimile ostenditur, aut
46 I, 89 | 89] Saepe autem oblitum putant, quid concesseris, et idcirco
47 II, 21 | id, quod bonum est, malum putant, aut contra, quod malum
48 II, 47 | suspicionum artificii non putant indigere, et ii, qui aliter
49 II, 47 | coniectura praecipiundum putant. Omnis enim iisdem ex locis
50 II, 167 | utilitatem modo petendam putant amicitiam; sunt qui propter
De lege agraria
Oratio, Caput
51 II, 16 | legis agrariae quo, ut illi putant, temptamini leviter quo
52 II, 20 | auctores committi recte putant posse.
53 II, 54 | copiis, gloria detrahi posse. Putant, si quam spem in Cn. Pompeio
De legibus
Liber, Caput
54 I, 5 | potius historia. Sic enim putant, te illam tractante effici
55 I, 19 | eamque rem illi Graeco putant nomine nÒmon <a> suum cuique
56 I, 49 | nullam uirtutem nisi malitiam put<a>nt. Vbi enim beneficus, si
57 I, 50 | uitio ipso <no>tat<os> putant. ~
58 II, 101 | corruptelaque depravati ut quidam putant, aut cum severitas morum
59 II, 113 | caerimonias adscribendas putant. Atque etiam hoc docent
De officiis
Liber, Caput
60 I, 28 | publicam quidem accessuros putant nisi coactos. Aequius autem
61 I, 109 | nihil de insidiis agendum putant, veritatis cultores, fraudis
62 II, 173 | Sed quia deos nocere non putant, iis exceptis homines hominibus
63 II, 182 | fortuna quam amplissima putant, aut cui fidem habent et
64 II, 197 | nihil animi, nihil nervorum putant. Non enim omnes eos contemnunt,
65 II, 197 | maledicos, fraudulentos putant et ad faciendam iniuriam
66 II, 224 | communem hostem tenuiorum putant. Atque haec benignitas etiam
67 II, 230 | locupletes, honoratos, beatos putant, ii ne obligari quidem beneficio
68 II, 230 | appellari mortis instar putant. ~
69 II, 239 | debitoribus condonandas putant, labefactant fundamenta
70 II, 240 | quidem consequuntur, quam putant, gratiam. Nam cui res erepta
71 III, 264 | repugnarent. Quod cum ita sit, putant quidam hanc comparationem
72 III, 269 | honestum cum eo, quod utile putant, comparare, boni viri non
De optimo genere oratorum
Pars, Caput
73 IV, 10 | possit. Sed si eodem modo putant exercitu in foro et in omnibus
De oratore
Liber, Caput
74 II, XII | dicant, unam dicendi laudem putant esse brevitatem.
75 II, XIX | quod haec narrationis magis putant esse propria quam totius
76 II, LXXVII| in quoque eorum minimum putant esse, ita eum primum volunt
77 III, XIV | tantum modo, sed hominem non putant; nemo extulit eum verbis,
78 III, XIV | ita dicam, inter homines putant? Qui distincte, qui explicate,
79 III, XXXIII| in verborum cursu positam putant; omnium vero bonarum artium,
De provinciis consularibus
Caput
80 43 | oppugnatus, ut quidam aut putant aut volunt, violata amicitia
De re publica
Liber
81 I | sed homo demens ut isti putant, cum cogeret eum necessitas
82 I | loco copiosos et disertos putant, cum calamitates clarissimorum
83 I | vita atque otio conservatos putant, gravius etiam de nobis
84 I | exercitatis concedendam putant. quare qui convenit polliceri
85 I | est rem populi, appellari putant. itaque et a regum et a
86 I | publicas ne appellandas quidem putant iis nominibus quibus illae
87 I | nobili natos esse optimos putant. hoc errore vulgi cum rem
88 I | quam illi solam libertatem putant, ait ille ut ex stirpe quadam
89 II | eodem Lycurgo constitutam putant; Homerum autem qui minimum
90 III | quoniam qui aurum quaerunt non putant sibi recusandum, nos cum
Cato Maior de senectute
Caput
91 4 | posse videatur; contemni se putant, despici, inludi; praeterea
In Catilinam
Oratio, Caput
92 II, 23 | facilius hiemem toleraturos putant, quod nudi in conviviis
93 IV, 22 | beneficio se obligatos putant; qui autem ex numero civium
Laelius de amicitia
Caput
94 29 | benevolentiae magnitudo. Quam si qui putant ab imbecillitate proficisci,
95 71 | eoque magis, si habere se putant, quod officiose et amice
96 72 | faciunt, cum ipsi se contemni putant; quod non fere contingit
97 84 | in qua omnia insunt, quae putant homines expetenda, honestas,
98 98 | testimonium esse laudum suarum putant. Nulla est igitur haec amicitia,
Orator
Caput
99 28 | modo quale sit suspicantur. Putant enim qui horride inculteque
100 32 | facere potuerunt, germanos se putant esse Thucydidas. Nactus
101 218 | vel orienti vel mediae; putant illi etiam cadenti, quo
Paradoxa Stoicorum
Parad., Caput
102 VI, 52 | sunt rebus suis, satis esse putant, quod est, nihil adpetunt,
Philippicae
Oratio, Caput
103 I, 31 | me dissentientes, beatum putant, anteponis? Quae fuit oratio
104 I, 35 | Quem qui beatum fuisse putant, miseri ipsi sunt. Beatus
105 IV, 9 | igitur consulem nisi latrones putant? Quamquam ne ii quidem ipsi,
106 XII, 3 | pacificatoria legatione implicatos putant. Quid ergo opus est novo
107 XII, 18 | fortissimum consulem factum iam putant leniorem; non quo ita sit
Pro Caecina
Caput
108 65 | decurrunt cum se in causa putant habere aequum et bonum quod
Pro Cluentio
Caput
109 3 | quorum nummos suppressos esse putant inimicissimi solent esse,
110 4 | semel condemnarunt inimicum putant esse, si quae in eum lis
111 1 | condiciones: non perferent. Putant enim minus multos sibi laqueos
112 3 | in ordine hoc uno metu se putant equites Romanos in potestatem
Pro Flacco
Caput
113 16 | coniuratorum scelere fecistis. Non putant satis conversam rem publicam,
Pro Marcello
Caput
114 4 | tum ad te, ut quidam falso putant, non pertinebit, nunc certe
Pro Milone
Caput
115 3 | di immortales sibi deberi putant. Nec vero quisquam aliter
116 1 | Nisi forte idcirco non putant, quia non apparet nec cernitur:
117 2 | qui te parentem alterum putant? Quid tibi, Quinte frater,
Pro Murena
Caput
118 71 | nisi opera sua compensari putant posse. Itaque et legi Fabiae
Pro Plancio
Caput
119 2 | favent nobilitati, qui id putant esse pulcherrimum, qui imaginibus,
120 2 | civitatibus suis facturos putant quam si legationem suam
Pro Roscio Amerino
Caput
121 1 | iniuriam novo scelere conflatam putant oportere defendi, defendere
122 43 | nonne optatissimum sibi putant esse filios suos rei familiari
Pro Scauro
Caput
123 36 | ducuntur; omnia consulem putant posse, praesertim ultro
Pro Sestio
Caput
124 47 | an mihi ipsi, ut quidam putant, fuit mors aequo animo oppetenda?
Pro Sulla
Caput
125 6 | sunt, deserendos esse non putant; in hoc crimine non solum
126 23 | istam causam abs te anteiri putant. ~
Topica
Caput
127 73 | probatos dignos quibus credatur putant; non recte fortasse, sed
Tusculanae
Liber, Caput
128 Tusc, XX | nunc aliquid adsequi se putant, qui ostium Ponti viderunt
129 Tusc, XXXIX | occidit, aequo animo ferendum putant, si vero in cunis, ne querendum
130 Tusc, XLVI | nimium fortasse, Graeci putant vel tum potius putabant,
131 Tusc, 0 | legunt qui illa recta dici putant. Nobis autem videtur, quicquid
132 Tusc, VIII | angustiis, quibus plerique putant teneretur, numquam esset
133 Tusc, X | curationem esse inventam putant, sic nos causa aegritudinis
134 Tusc, XXIV | maior sit, non, ut illi putant, ut, cum duobus pares casus
135 Tusc, XXVI | silentium, Hecubam autem putant propter animi acerbitatem
136 Tusc, XXVIII| officiosi doloris. Quid, qui non putant lugendum viris? qualis fuit
137 Tusc, XXIX | aequo animo ferant, eos putant vituperandos. Quasi fieri
138 Tusc, III | firmamentum esse disciplinae putant. ~
139 Tusc, VI | u n t a t e m. Eam illi putant in solo esse sapiente; quam
140 Tusc, XIX | imperia severiora nulla esse putant sine aliqua acerbitate iracundiae;
141 Tusc, XXIV | primis bene definientis, ut putant Stoici; sunt enim omnino
142 Tusc, XXXV | tamquam clavo clavum eiciendum putant; maxume autem, admonendus <
143 Tusc, XV | autem sine is esse nullam putant aut, si sit beata, beatissimam
144 Tusc, XXXIII| aetate figura metiendas putant, ab isque abstinere minime
|