Brutus
Caput
1 77 | Metellus P. Lentulus P. Crassus, qui cum superiore Africano
2 115 | tempore eloquentissimi viri L. Crassus et M. Antonius consulares,
3 145 | eloquentium iuris peritissimus Crassus, iuris peritorum eloquentissimus
4 148 | utrius te malles similiorem. Crassus erat elegantium parcissimus,
5 148 | parcorum elegantissimus; Crassus in summa comitate habebat
6 155 | 155] Itaque ut Crassus mihi videtur sapientius
7 158 | paratus igitur veniebat Crassus, exspectabatur audiebatur;
8 161 | sedente suasit Serviliam legem Crassus; nam censuram sine Scaevola
9 197 | putaret? at vero, ut contra Crassus ab adulescente delicato,
10 207 | recipiendis erat; fast idiosior Crassus, sed tamen recipiebat. horum
11 303 | hoc igitur florescente Crassus est mortuus, Cotta pulsus,
12 308 | aberant etiam adulescentes M. Crassus et Lentuli duo—primas in
13 333 | perfecta nondum fuit; Antonius, Crassus, post Cotta, Sulpicius,
De divinatione
Liber, Par.
14 II, 156 | Pompeius, non transisset Crassus Euphratem, non suscepisset
15 II, 217 | 84 Cum M. Crassus exercitum Brundisii imponeret,
De finibus
Liber, Par.
16 II, | etiam praepotentem, ut M. Crassus fuit, qui tamen solebat
17 III, | fuit, rectius dives quam Crassus, qui nisi eguisset, numquam
De haruspicum responso
Caput
18 12 | sacrorum, M. Scaurus, M. Crassus, C. Curio, Sex. Caesar flamen
De inventione
Liber, Caput
19 II, 111 | consideremus. L. Licinius Crassus consul quosdam in citeriore
De officiis
Liber, Caput
20 I, 25 | facultatem, ut nuper M. Crassus negabat ullam satis magnam
21 II, 208 | commendavit domus. Nam L. quidem Crassus, cum esset admodum adulescens,
22 II, 208 | accepimus, ea aetate L. Crassus ostendit, id se in foro
23 II, 218 | postuletur. Itaque et P. Crassus cum cognomine dives tum
24 II, 218 | munere, et paulo post L. Crassus cum omnium hominum moderatissimo
25 III, 298 | tulerunt sapientissimi consules Crassus et Scaevola. Usu vero urbis
26 III, 318 | in iudicium est. Oratam Crassus, Gratidianum defendebat
27 III, 318 | defendebat Antonius. Ius Crassus urgebat, "quod vitii venditor
De oratore
Liber, Caput
28 I, X | mihi videbitur orator, sed Crassus sua quadam propria, non
29 I, XVII | 78] Hic Crassus "memento" inquit "me non
30 I, XXI | sententia aut hic est iam Crassus aut, si quis pari fuerit
31 I, XXI | quaerimus, et quoniam princeps Crassus eius sermonis ordiendi fuit,
32 I, XXII | eis, credo, rebus," inquit Crassus "ut in cretionibus scribi
33 I, XXII | quod nesciam, licet" inquit Crassus "vestro arbitratu percontemini."
34 I, XXII | Quid? mihi vos nunc" inquit Crassus "tamquam alicui Graeculo
35 I, XXV | igitur" inquit "sentio," Crassus "naturam primum atque ingenium
36 I, XXVIII| 129] Tum Crassus "atqui vide" inquit "in
37 I, XXX | 134] Tum Crassus adridens "quid censes,"
38 I, XXX | adsequi potui, ut, quid Crassus ageret meditandi aut is
39 I, XXXI | 137] Tum Crassus "atqui arbitror, Sulpici,
40 I, XXXIII| 149] "Equidem probo ista," Crassus inquit "quae vos facere
41 I, XXXV | 160] Haec cum Crassus dixisset, silentium est
42 I, XXXV | Scaevola, da, et perfice, ut Crassus haec, quae coartavit et
43 I, XXXVI | 165] "Enimvero" inquit Crassus" mirari satis non queo etiam
44 I, XXXVI | Potes igitur, "inquit Crassus" ut alia omittam innumerabilia
45 I, XXXVI | defuit illis patronis" inquit Crassus "eloquentia neque dicendi
46 I, XLVII | quae patefecit oratione sua Crassus, intrare volueritis, facillime
47 I, XLVII | 206] "Quid si," inquit Crassus "quoniam ego, quo facilius
48 I, XLVII | 207] "Peto igitur" inquit Crassus "a te, quoniam id nobis,
49 I, XLVIII| 209] Tum Crassus "perge modo," inquit "Antoni;
50 I, XLIX | equidem non facio eundem quem Crassus, qui mihi visus est omnem
51 I, XLIX | 214] Crassus vero mihi noster visus est
52 I, L | existimanda est, nec, si P. Crassus idem fuit eloquens et iuris
53 I, LVI | audivi: cum aedilitatem P. Crassus peteret eumque maior natu
54 I, LVI | non posset - quamquam fuit Crassus in numero disertorum, sed
55 I, LXI | orator nobis is, qui, ut Crassus descripsit, accommodate
56 I, LXII | 263] Tum Crassus "operarium nobis quendam,
57 II, I | erat nostra matertera, quem Crassus dilexit ex omnibus plurimum,
58 II, I | hoc in utroque eorum, ut Crassus non tam existimari vellet
59 II, III | cum etiam tum in lecto Crassus esset et apud eum Sulpicius
60 II, III | quod ubi audivit, commotus Crassus surrexit omnesque admirati
61 II, III | consalutassent: "quid vos tandem?" Crassus "num quidnam" inquit "novi?" "
62 II, IV | 15] Tum Crassus "equidem, quaecumque vos
63 II, V | 21] "Omnia ista" inquit Crassus "ego alio modo interpretor,
64 II, VII | 27] "Ego vero" inquit Crassus "neque Antonium verbum facere
65 II, VII | causas dicimus, non modo ut Crassus contra me dicat aliquando
66 II, IX | modo eas cognovit, ut heri Crassus dicebat, optime potest dicere,
67 II, X | 40] Et Crassus "nox te" inquit "nobis,
68 II, X | velimus esse praepositum; nam Crassus heri, cum vos, Catule et
69 II, XI | Positis enim eis rebus, quas Crassus in illius orationis suae,
70 II, XV | oratori plerique, ut etiam Crassus ostendit duo genera ad dicendum
71 II, XIX | iure civili hesterno die Crassus componi posse dicebat: ut
72 II, XXVIII| 124] Tum Crassus, "tu vero," inquit "Antoni,
73 II, XXIX | 127] Hic Crassus "quin tu," inquit "Antoni,
74 II, XXIX | ipsius facultatis, quam modo Crassus in caelum verbis extulit,
75 II, XXXIII| perdiscendi abiceremus. Sed haec Crassus aliquando nobis expediet
76 II, XXXIII| 145] Adrisit hic Crassus leniter et "pertexe modo,"
77 II, XL | ex repugnantibus, ut olim Crassus adulescens: "non si Opimium
78 II, XLV | sunt illa, quae me ludens Crassus modo flagitabat, cum a me
79 II, XLVIII| necessarias. Tum illa, quae modo Crassus commemorabat, egi: neque
80 II, LIV | respondit? Quid in omni oratione Crassus vel apud centum viros contra
81 II, LV | in Scaevola continuit ea Crassus atque in illo altero genere,
82 II, LVI | Hic cum adrisisset ipse Crassus, "ac tamen," inquit Antonius "
83 II, LVII | reticuisset, "quasi vero" inquit Crassus "horum ipsorum, de quibus
84 II, LIX | imitatione sumi solet, ut idem Crassus: "per tuam nobilitatem,
85 II, LXV | Invertuntur autem verba, ut, Crassus apud M. Perpernam iudicem
86 II, LXV | inquit "pulchellum puerum" Crassus; cum esset arrisum, non
87 II, LXVII | contraria dicas, ut Lamiae Crassus, sed cum toto genere orationis
88 II, LXXIV | pondus in vita. Nec, si hoc Crassus non committit, ideo non
89 II, LXXV | 303] Hoc Crassus non putat nisi perfidia
90 II, LXXXI | detrahemus; ne illud, quod Crassus, si quando fiat, perfidia,
91 II, LXXXVI| LXXXVI] "Perge vero," inquit Crassus "libenter enim te cognitum
92 II, XC | Verba igitur" inquit Crassus "mihi reliquit Antonius,
93 III, I | post Antoni disputationem Crassus habuisset, acerba sane recordatio
94 III, V | exedram venisse, in qua Crassus posito lectulo recubuisset,
95 III, V | 18] Tum Crassus "an me tam impudentem esse
96 III, V | frigidus." "Sane," inquit Crassus "etenim est in eo loco sedes
97 III, V | 19] Tum Crassus "cum auctoritas atque amicitia
98 III, XII | sic agam vobiscum" inquit Crassus "ut quoniam me loqui voluistis,
99 III, XII | enim non sine meo periculo" Crassus inquit "possum, Sulpici,
100 III, XII | motum." "Ergo ista," inquit Crassus "quae habes a me, non reprehendo,
101 III, XXII | 83] Hic Crassus "hoc tibi" inquit "Catule,
102 III, XXIV | temporis." "Pergisne" inquit Crassus "me, quae dicam, de me,
103 III, XXIV | 91] Tum Crassus "quorsum igitur haec spectat"
104 III, XXXIII| 132] Tum Crassus "non in hac" inquit "una,
105 III, XXXV | adferre videatur." Haec cum Crassus dixisset, parumper et ipse
106 III, XXXVII| 148] Tum Crassus "pervulgatas res requiris"
107 III, XLIII | tu sis. Quid ergo? Iste Crassus, quoniam eius abuteris nomine,
108 III, XLIX | At enim vereor," inquit Crassus "ne haec aut difficiliora
109 III, XLIX | 190] "Hanc igitur" Crassus inquit "ad legem cum exercitatione
110 III, LV | effudisse." "Ego vero" inquit Crassus "ne illa quidem, quae supra
111 III, LX | 226] "Ego vero," inquit Crassus "ac doleo quidem illos viros
112 III, LXI | 227] "In omni voce" inquit Crassus "est quiddam medium, sed
113 III, LXI | 229] Et Crassus "fore dicis?" inquit, "ego
De provinciis consularibus
Caput
114 19 | inimicorum fuit C. Mario? L. Crassus, M. Scaurus alieni, inimici
Cato Maior de senectute
Caput
115 1 | Coruncanius, nihil modo P. Crassus, a quibus iura civibus praescribebantur,
In L. Calpurnium Pisonem
Caput
116 XXVI | dignum esse videatur. L. Crassus, homo sapientissimus nostrae
117 XXVI | ingenio, sapientia quam Crassus, ea contemnis quae illi "
Orator
Caput
118 106 | 106] Atqui si Antonio Crassus eloquens visus non est aut
119 223 | et in spondeos cadit; et Crassus quidem sic plerumque dicebat,
Philippicae
Oratio, Caput
120 XI, 18 | bellum gerere placeret. Crassus consul, pontifex maximus,
121 XIV, 17 | campus, ut sapienter dicere Crassus solebat, multis apertus
Pro Balbo
Caput
122 | nihil integri neque M. Crassus, qui totam causam et pro
123 | Heracliensem Alexam P. Crassus, vir amplissimus, ex ea
124 | sunt omnia perpolita, M. Crassus, non Aveniensem foederatum
125 | Pompeius ignoravit, si M. Crassus, si Q. Metellus, si Cn.
126 | pater, si L. Sulla, si P. Crassus, si C. Marius, si senatus,
Pro Caecina
Caput
127 53 | 53] Ornate et copiose L. Crassus, homo longe eloquentissimus,
128 69 | est iudicatum. Etenim ipse Crassus non ita causam apud cviros
Pro Caelio
Caput
129 18 | quod vir clarissimus, M. Crassus, cum de adventu regis Ptolemaei
Pro Cluentio
Caput
130 1 | tabulis et ex censu quaerere. Crassus tum ita Brutum ultus est
Pro Flacco
Caput
131 5 | navigaret? Hac classe M. Crassus, vir amplissimus, ab Aeno
Pro Fonteio
Caput
132 28 | oportuit, inimicior Marcello Crassus aut Fimbriae Scaurus ex
Pro Murena
Caput
133 48 | et facultate dicendi, M. Crassus, ego in extremo non partem
Pro Rabirio
Caput
134 21 | accurreret, Cn. et L. Domitii, L. Crassus, Q. Mucius, C. Claudius,
Pro Sestio
Caput
135 39 | quoad licuit amicissimo; M. Crassus, quocum mihi omnes erant
136 41 | 41. sed tamen et Crassus a consulibus meam causam
Topica
Caput
137 44 | etiam exempla sumuntur, ut Crassus in causa Curiana exemplis
Tusculanae
Liber, Caput
138 Tusc, V | Rhadamanthus? apud quos nec te L.Crassus defendet nec M.Antonius
139 Tusc, VII | dicis igitur: 'miser est M.Crassus', sed tantum: 'miser M.Crassus'?
140 Tusc, VII | Crassus', sed tantum: 'miser M.Crassus'? Ita plane. ~
141 Tusc, VII | cum igitur dicis: 'miser M.Crassus', aut hoc dicis: 'miser
142 Tusc, VII | aut hoc dicis: 'miser est Crassus', ut possit iudicari, verum
143 Tusc, XVIII | perrumpatur et dividatur crassus hic et concretus aer, qui
144 Tusc, XL | mali? Erat s˜rdaster M. Crassus, sed aliud molestius, quod
|