Academica
Liber, Caput
1 I, 2 | vitae constantiam quantum possum et ad delectationem animi
Brutus
Caput
2 44 | Romanarum auctorem laudare possum religiosissumum. sed tum
3 91 | appareat? quod mirari non possum in eis, qui nihil omnino
4 240 | atque industria, quod scire possum: fuit enim mecum et cum
De divinatione
Liber, Par.
5 II, 170 | nescio quo avolare? Ego enim possum vel nescire quae vis sit
6 II, 185 | haruspicum responsa commemorem (possum equidem innumerabilia),
De fato
Caput
7 16 | medii inter se dividuntur'; possum dicere: 'Si in sphaera maximi
8 16 | sphaera maximi orbes erunt', possum dicere: 'Quia in sphaera
De finibus
Liber, Par.
9 I, | profecto, quantumcumque possum, in eo quoque elaborare,
10 I, | illud quidem adduci vix possum, ut ea, quae senserit ille,
11 II, | delector enim, quamquam te non possum, ut ais, corrumpere, delector,
12 II, | 102] haec ego non possum dicere non esse hominis
13 II, | quae nolo, oblivisci non possum quae volo.' ~
14 III, | uno Graeci, si aliter non possum, idem pluribus verbis exponere.
15 IV, 14 | quid sit - neque enim id possum intellegere -, sed in quodam
16 IV, 19 | Recte dicis; negare non possum. Sed ita falsa sunt ea,
De imperio Cn. Pompei ad Quirites oratio
Caput
17 2 | quid in dicendo consequi possum, eis ostendam potissimum,
18 69 | auctoritate, fide, constantia possum, id omne ad hanc re conficiendam
De lege agraria
Oratio, Caput
19 II, 2 | vestris beneficiis nullo modo possum. Qua re adhibebitur a me
20 II, 7 | Neque enim ullo modo facere possum ut, cum me intellegam non
21 II, 9 | esse possemus. Qua re qui possum non esse popularis, cum
22 II, 10 | agrariae vituperare non possum. Venit enim mihi in mentem
23 II, 14 | ratione vobis confirmare possum, Quirites, hoc animo me
24 II, 67 | inquit, 'agros nominare non possum quia tangam nullum ab invito.'
25 II, 101 | in hunc locum progredi, possum vobis, Quirites, auctoribus
De legibus
Liber, Caput
26 I, 63 | quicumque sum, effecit, non possum silentio praeterire. ~Atticvs:
27 III, 154 | reprehendere libct, nec laudare possum. ~X
De oratore
Liber, Caput
28 I, XVII | orationis adiunxerit, non possum dicere eum non egregium
29 I, XXXV | potestas fuit; itaque nec hoc possum dicere, me omnino ignorare,
30 II, X | mihique ignosces; " non enim possum quin exclamem," ut ait ille
31 II, XIII | Graece scripta intellegere possum, magno opere delectet;
32 II, XIV | quantum autem iudicare possum, longe eruditissimus et
33 II, XIX | doctrina, quantum ego iudicare possum, perridicula:
34 II, XIX | iudicem facilius facere possum, cum sum in cursu orationis,
35 II, XXXIV| nihil enim aliud adfirmare possum nisi sententiam et opinionem
36 II, XXXV | tertium diligentia, non possum equidem non ingenio primas
37 II, LXI | ridetur ipso; salsum hunc possum dicere atque ita, non ut
38 II, LXVI | multos" inquit Antonius "possum tuos Aiaces Oileos nominare."
39 II, LXXII| quae difficiliora sunt, non possum, mihi pro meo iure sumo:
40 III, XII | periculo" Crassus inquit "possum, Sulpici, te reprehendere,
41 III, XVIII| auctores certissimos laudare possum et socerum meum Scaevolam,
42 III, XXII | intellego deditum. Neque tamen possum statuere, utrum magis mirer
43 III, XXXVI| equidem," inquit "Crasse, non possum queri, quod mihi videare
44 III, LXI | conlegisti omnia, quantum ego possum iudicare, ita divinitus,
De provinciis consularibus
Caput
45 22 | rediit in gratiam? An ego possum huic esse inimicus, cuius
46 24 | homines existiment, nemini ego possum esse bene merenti de re
47 31 | provinciis ipsa cingatur. Possum de omni regione, de omni
48 39 | ad suspicandum nullo modo possum. Postremo, quo quisque animo
49 39 | hoc senator debeo, quantum possum, ne quis vir clarus aut
De re publica
Liber
50 I | Tum ille (Scipio): 'non possum equidem dicere me ulla in
Cato Maior de senectute
Caput
51 4 | divina studia omittamus, possum nominare ex agro Sabino
52 2 | Satiari delectatione non possum, ut meae senectutis requiem
53 1 | 55. Possum persequi permulta oblectamenta
54 1 | a me) admirari satis non possum vel hominis ipsius continentiam
In Catilinam
Oratio, Caput
55 II, 27 | Quod reliquum est, iam non possum oblivisci meam hanc esse
56 II, 27 | qui exire volunt, conivere possum; qui vero se in urbe commoverit,
57 IV, 14 | conscripti, dissimulare non possum. Iaciuntur enim voces, quae
In L. Calpurnium Pisonem
Caput
58 XXVII | fieri quidem posthac possint possum ullo pacto suspicari. Da
59 XXVIII | iratus ne si cupiam quidem possum. Est quidam Graecus qui
Laelius de amicitia
Caput
60 10 | umquam erit, ut confirmare possum, nemo certe fuit; sed non
61 17 | ego vos hortari tantum possum ut amicitiam omnibus rebus
62 104 | in hoc desiderio esse non possum. Omnia autem brevia tolerabilia
Orator
Caput
63 148 | desidiae, quod facere non possum, aut maestitiae, cui resisto,
Philippicae
Oratio, Caput
64 I, 29 | es mihi carissimus, non possum utriusque vestrum errorem
65 I, 33 | tanta ista mutatio? Non possum adduci, ut suspicer te pecunia
66 II, 47 | quaedam, quae honeste non possum dicere; tu autem eo liberior,
67 II, 77 | dicam? magis proprie nihil possum dicere. Ergo, ut te Catamitum,
68 II, 117 | dominandi cupiditate conferre possum, ceteris vero rebus nullo
69 IV, 16 | beneficiis sine scelere facere possum. Hodierno autem die primum
70 V, 17 | universa res publica. Non possum adfirmare nullis telis eos
71 VIII, 17 | contumelia a te dissentire possum, sine animi summo dolore
72 VIII, 17 | sine animi summo dolore non possum. Parva est enim mihi tecum
73 VIII, 19 | tua ratio sit, Calene, non possum. Antea deterrere te, ne
74 XII, 20 | Trebellium, non T. Plancum. Non possum animo aequo videre tot tam
75 XII, 23 | aperte est factus inimicus. Possum Cassiam vitare, tenere Flaminiam;
76 XIII, 24 | miraris,'—Equidem negare non possum a Caesare Hirtium ornatum,
77 XIII, 27 | Decidium praeterire qui possum, hominem deductum ex ultimis
78 XIV, 18 | malis sententiis vinci non possum, bonis forsitan possim et
Post reditum ad Quirites oratio
Caput
79 18 | tantum vobis, quantum facere possum, Quirites, pollicebor: primum,
Post reditum in senatu
Caput
80 16 | tanto supercilio, non enim possum dicere tantis rebus gestis,
81 29 | 29] Possum ego satis in Cn. Pompeium
82 30 | ornate agere nullo modo possum. et quamquam sunt in me
Pro Balbo
Caput
83 | periculis nullo modo deesse possum, sed etiam Cn. Pompeio,
Pro Caelio
Caput
84 18 | non magno domum. Quo loco possum dicere id, quod vir clarissimus,
85 48 | valde severus (negare non possum), sed abhorret non modo
86 53 | innumerabilia, resistam? Possum dicere mores Caeli longissime
87 53 | servis non esse credendam. Possum etiam illa et ceterorum
88 53 | si per alium, per quem? Possum omnes latebras suspicionum
89 56 | invenire neque evolvere exitum possum. Quae fuit enim causa, quam
Pro Flacco
Caput
90 7 | igitur testibus ego hosce possum refutare nisi vobis?
91 24 | certe salutarem appellare possum.
Pro Fonteio
Caput
92 2 | officium desiderat, non possum existimare utrum ipse erret
Pro Ligario
Pars, Caput
93 XI | considera, quod soles; possum fortissimos uiros Sabinos
Pro Marcello
Caput
94 1 | tacitus praeterire nullo modo possum. ~
Pro Milone
Caput
95 | exprompsisti tuam, laudare non possum, irasci certe non debeo. ~
96 1 | animo es, satis laudare non possum; sed, quo est ista magis
97 3 | ipse discessus. Nam qui possum putare me restitutum esse,
98 2 | prae lacrimis iam loqui possum, et hic se lacrimis defendi
Pro Murena
Caput
99 9 | desinere, si te auctore possum, si nulla inertiae <infamia>,
100 42 | provinciam ire noluisti. Non possum id in te reprehendere quod
101 48 | rebus fere versor et quoad possum, iudices, occurro vestrae
102 60 | iudicium vituperare <non possum;> non nulla forsitan conformare
103 60 | sed peccas; te regere possum.' At ego non te; verissime
104 66 | illo gravior, sapientior? Possum de L. Philo, de C. Gallo
Pro Plancio
Caput
105 1 | propter vicinitatem facile possum—cum huius ornatissimi atque
106 2 | contentio? placetne sic agi? num possum magis pedem conferre, ut
107 2 | 102] quid enim possum aliud nisi maerere, nisi
Pro Quinctio
Caput
108 I | usu satis et ingenio parum possum, cum patrono disertissimo
109 I | Nam, quod ingenio minus possum, subsidium mihi diligentia
110 X | neque pronuntiare multa possum, brevitas postulatur, quae
Pro Rabirio
Caput
111 19 | sed, quoniam id facere non possum, confitebor id quod ad laudem
Pro Rabirio Postumo
Caput
112 47 | numquam coniugi meae defuisti. possum excitare multos <in patriam>
Pro Roscio Amerino
Caput
113 35 | quantum ego existimare possum, quae obstent hoc tempore
114 42 | infirmem ac diluam reperire non possum.
115 89 | consumere. Neque ego non possum; non enim tantum mihi derogo,
116 91 | dicere, et ego, iudices, possum; sed in animo est, quem
117 96 | causa venerat Ameriam? 'Non possum' ,inquit 'divinare.' Eo
118 101 | illud quod ei planum facere possum Erucium conscripsisse; quod
119 107 | 107] Haec possum omnia vere dicere, sed in
120 123 | neque diligenter facere possum. Quae praeteriri nullo modo
121 124 | quo modo taceam reperire possum. Si enim taceo, vel maximam
122 135 | laedere. Tametsi meo iure possum, si quid in hac parte mihi
Pro Roscio Comoedo
Caput
123 9 | ipse mihi satis facere non possum, nisi a C. Fannio ipso testimonium
124 46 | ego ut mentiatur inducere possum, ut peieret exorare facile
Pro Sestio
Caput
125 7 | solitudinem sustentavit. possum multa dicere de liberalitate,
126 140 | civitate, quem quidem ego possum dicere, praeclare vir de
Pro Sulla
Caput
127 27 | immortalibus, iudices, hoc possum dicere, me qui ex summis
128 40 | quae vestra sunt, nec vero possum meo tantum ingenio dare
129 48 | mihi irascare intellegere possum. Si, quod eum defendo quem
130 60 | modi sit intellegere non possum. An tibi Pompeiani coniurasse
Tusculanae
Liber, Caput
131 Tusc, XXIX | capite, et cur credam adferre possum. sed alias, ubi sit animus;
132 Tusc, XXXIV| vitam hominum? vere et iure possum; sed quid necesse est, cum
133 Tusc, XLVI | illi ob eam rem beati. non possum autem dicere, quoquo modo
134 Tusc, 0 | arbitror philosophari; nam quid possum, praesertim nihil agens,
135 Tusc, 0 | 45 Nunc ego non possum tantum hominem nihil sapere
136 Tusc, 0 | esse dico brevem multosque possum bonos viros nominare, qui
137 Tusc, 0 | philosophia consumpsi nec ferre possum; malum est igitur dolor. "
138 Tusc, XXII | recentem memoriam, vel iurare possum non illum iracundia tum
139 Tusc, IX | dicit, idem valent. ~[25] Possum igitur, cui concesserim
140 Tusc, XXIII| detestabilius escogitare nihil possum, Platonis aut Archytae vitam
141 Tusc, XXIX | Melius equidem adferre nihil possum, sed a te impetrarim lubenter,
|