Brutus
Caput
1 106 | habitus eoque forum tenente plura fieri iudicia coeperunt.
2 163 | dicendi sane exilem libellum, plura Crasso libuisset scribere:
3 164 | multa facete dicta sunt; plura etiam dicta quam scripta,
4 213 | tamquam in unam arborem plura genera sic in istam domum
5 226 | ille ipse Sulpicius, hic plura et acutiora dicebat. itaque
6 229 | hoc de oratore paulo post plura dicemus; hoc autem loco
7 272 | vereor ne amore videar plura quam fuerint in illo dicere;
8 310 | vel quod Graeca oratio plura ornamenta suppeditans consuetudinem
De divinatione
Liber, Par.
9 I, 58 | 58 Sed quid aut plura aut vetera quaerimus? Saepe
10 I, 60 | dicimus? Quae quidem multo plura evenirent, si ad quietem
11 I | probandum satis est non modo plura, sed etiam pauciora divine
12 II, 167 | aut de marinis aestibus plura dicam, quorum accessus et
13 II | XXIII Sed quid plura? Ortum videamus haruspicinae;
14 II | Etruriam convenisse. Tum illum plura locutum multis audientibus,
15 II, 191 | imitari. Atque haec in bello plura et maiora videntur timentibus,
16 II, 209 | 76 Sed de hoc loco plura in aliis, nunc hactenus.
17 II, 232 | potuit valere? Sed quid plura? Cotidie refelluntur. Quam
18 II, 242 | evadere." Quid quod multo plura falsa? Nonne ipsa varietas,
19 II, 280 | paene saeculis in omnibus plura mirabilia quam in somniorum
De finibus
Liber, Par.
20 I, | posse iudicare arbitrarer, plura suscepi veritus ne movere
21 I, | scripta multa sunt, sic ut plura nemini e nostris, et scribentur
22 I, | et scribentur fortasse plura, si vita suppetet; et tamen,
23 II, | 118] Ac ne plura complectar—sunt enim innumerabilia—,
24 III, | adprobandum sit nobis, ut, qui plura habeat ea, quae in corpore
25 III, | oportunitate finitur, nec plura paucioribus nec longinquiora
26 III, | vita mansionem. in quo enim plura sunt quae secundum naturam
27 III, | manere; in quo autem aut sunt plura contraria aut fore videntur,
28 IV, 5 | Democriteum puto. Pauca mutat vel plura sane; at cum de plurimis
29 V, 47 | attinet de rebus tam apertis plura requirere? Ipsi enim quaeramus
30 V, 49 | natos. Actionum autem genera plura, ut obscurentur etiam minora
De haruspicum responso
Caput
31 20 | 20] Qua re, ne plura de re minime loquar dubia,
32 61 | Mea fuerunt verba fortasse plura, sententiae quidem omnes
De imperio Cn. Pompei ad Quirites oratio
Caput
33 24 | 24] Hic iam plura non dicam. Fuit enim illud
34 28 | cum inimice concertavit, plura bello gessit quam ceteri
35 44 | imperatorem deposcit? Itaque—ut plura non dicam, neque aliorum
De inventione
Liber, Caput
36 I, 17 | pluribus quaestionibus, in qua plura quaeruntur, hoc pacto: "
37 I, 33 | pertinet ad paucitatem, ne aut plura, quam satis est, demonstraturos
38 I, 94 | in vitio reperietur: si plura pollicitus pauciora demonstrabit;
De legibus
Liber, Caput
39 I, 9 | Ad cetera quae scripsisti plura quam quisquam e nostris,
40 II, 66 | maiorum multa vestigia. Quid plura? Hanc vides villam, ut nunc
41 II, 110 | erroris obiciundi causa, quo plura et difficiliora scire videantur,
42 II, 123 | quod erat factitatum ut uni plura funera fierent lectique
De officiis
Liber, Caput
43 I, 97 | sequuntur, de quo alio loco plura dici solent. Sed tum servare
44 II, 210 | 49] Sed cum sint plura causarum genera, quae eloquentiam
45 III, 255 | curamque convertimus. Itaque plura brevi tempore eversa quam
46 III, 308 | vafri. Haec tot et alia plura nonne inutile est vitiorum
De optimo genere oratorum
Pars, Caput
47 I, 2 | autem si quis ita numerat plura genera, ut alios grandis
De oratore
Liber, Caput
48 I, V | quid ego de actione ipsa plura dicam? quae motu corporis,
49 I, VIII | 34] Ac ne plura, quae sunt paene innumerabilia,
50 I, IX | exemplis uti et aliarum, plura proferre possim detrimenta
51 I, X | meliora, sed etiam multo plura Aristotelem Theophrastumque
52 I, XXIX | specie posita, de quibus plura fortasse dixi, quam solent
53 I, XL | 181] Omitto iam plura exempla causarum amplissimarum,
54 I, LIX | necessaria, ut eius industriam in plura studia distrahere nolim.
55 II, IV | quid postulet non videt aut plura loquitur aut se ostentat
56 II, XXVI | 111] Ambiguorum autem cum plura genera sunt, quae mihi videntur
57 II, XXVII| qui docent, cum causas in plura genera secuerunt, singulis
58 II, XLII | iudicio aut consilio regatur: plura enim multo homines iudicant
59 II, LIX | ut is, qui audiet cogitet plura quam videat; praestet idem
60 II, LXIII| 256] Sed cum plura sint ambigui genera, de
61 II, LXVI | dixisse me puto; rerum plura sunt, eaque magis, ut dixi
62 II, LXXII| quaeque maxime tueor, sive plura sunt sive aliquod unum;
63 II, LXXXV| genere libitum mihi est paulo plura quam ostenderam dicere,
64 III, XII | sunt autem ea multo et plura et maiora, quam dicis -
65 III, XV | ac liberi temporis multo plura, quam erat necesse, doctissimi
66 III, XXII | difficilior neque maior neque quae plura adiumenta doctrinae desideret.
67 III, LIV | atque horum similia vel plura etiam esse possunt, quae
68 III, LVII | illa sunt ab his delapsa plura genera, leve asperum, contractum
69 III, LXI | conferre in tempus, cum adferre plura, si cupias, non queas." "
De partitione oratoria
Caput
70 23 | significans aut factum verbum in plura verba diducitur, ex oratione
71 53 | dicuntur sine coniunctione, ut plura videantur.
72 93 | Causarum autem genera sunt plura; nam sunt aliae quae ipsae
73 108 | 108] Cum autem aut plura significantur scripto propter
De re publica
Liber
74 I | quo progrediente oratione plura me dicturum puto, Tarquinio
75 II | mensibus lictores praeirent, ne plura insignia essent inperii
Cato Maior de senectute
Caput
76 3 | senectute. Sed quid opus est plura? Iam enim ipsius Catonis
77 3 | vinearum olivetorumve specie plura dicam? Brevi praecidam:
In L. Calpurnium Pisonem
Caput
78 XX | optavi, haec precatus sum; plura etiam acciderunt quam vellem;
79 XXXII | rescinderentur. Quid loquar plura? Si tantum ille in me esse
Orator
Caput
80 19 | eos quibus aliquid aut plura deerant in eam formam non
81 28 | Attice dicere. Quorum genera plura sunt; hi unum modo quale
82 36 | genere praestet et genera plura sint? Hac ego religione
83 37 | 37] Sed quoniam plura sunt orationum genera eaque
84 55 | admovebit sonum; de quo plura dicerem, si hoc praecipiendi
85 87 | mittendoque ridiculo, cuius genera plura sunt; sed nunc aliud agimus.
86 135 | coniunctionibus dissolute plura dicuntur; aut cum aliquid
87 226 | esset iudicaret. Et quoniam plura de numerosa oratione diximus
Paradoxa Stoicorum
Parad., Caput
88 VI, 50 | nos igitur divitiores, qui plura habemus? Utinam quidem!
Phaenomena Aratea
Pars
89 Praevin | sed et huic flagrantia plura~~~~ ~~~~145~~~~~~sidera,
90 Hydra | patescat,~~~~ ~~~~ ~~~~~~qualia plura hominum generi Di signa
Philippicae
Oratio, Caput
91 I, 17 | fecit; quae tamen multo plura illo mortuo reperta sunt
92 I, 22 | 22] Sed quid plura de lege disputo? Quasi vero
93 II, 20 | Nec vero tibi de versibus plura respondebo; tantum dicam
94 II, 83 | consuli obnuntiasti. Nolo plura, ne acta Dolabellae videar
95 VIII, 5 | 5] Sed quid plura? D. Brutus oppugnatur; non
96 X, 2 | necessitatem attulit paulo plura dicendi sententia eius,
97 XIII, 41 | ornamentum? Nam Caesari plura et maiora debentur. Deceptum
98 XIV, 31 | Quorum de honore utinam mihi plura in mentem venirent! Duo
Pro Balbo
Caput
99 | vitiis quam genere iudici plura dicam; est enim haec saeculi
100 | minimeque dubia multo et plura et a pluribus peritissimis
Pro Caecina
Caput
101 55 | mentem mihi permulta, vobis plura, certo scio. Verum ne nimium
Pro Caelio
Caput
102 76 | incitandi fuerunt; amputanda plura sunt illi aetati, siquidem
Pro Cluentio
Caput
103 | Oppianici persona causaque plura dicamus? Apud eosdem iudices
104 1 | omni antiquitate protulero, plura non dicam.
105 3 | levitate et inconstantia plura non dicam: hoc testamentum
106 1 | maiores nostri praemia tum plura peccatis pericula proposita
Pro Flacco
Caput
107 3 | quam hoc 'Te rogo' dixeris, plura etiam effundet quam tu ei
Pro Milone
Caput
108 3 | conscribebat. Quanto ille plura miscebat, tanto hic magis
109 3 | quid ego argumentor? quid plura disputo? Te, Q. Petili,
Pro Plancio
Caput
110 3 | ipso, de quo accusatores plura paene quam de re reoque
111 2 | ob rem paulo post de isto plura dicam; de te tantum requiro,
112 4 | et his conservatum vides. plura ne dicam tuae me etiam lacrimae
Pro Quinctio
Caput
113 I | intellegi non potest. Quae quo plura sunt, C. Aquili, eo te et
114 XXIV | bonis edidisti Quinctium. Plura non dico. Cum eo tu voluntariam
Pro Rabirio
Caput
115 8 | Porciam verberatis aut necatis plura dicenda sunt, cum tanto
116 9 | praestitutam esse ut ne plura de pudicitia dicerem. Ergo
Pro Roscio Amerino
Caput
117 2 | fieri necesse est, multo plura dixisse, quam dixisset,
118 23 | palam domum suam auferebat; plura clam de medio removebat,
119 33 | ut multa dicantur, neque plura tamen dici possunt, quam
120 123 | initio, iudices, nolle me plura de istorum scelere dicere
121 133 | rus amoenum et suburbanum, plura praeterea praedia neque
Pro Scauro
Caput
122 6 | statim nec de pudicitia plura dixit veritus, credo, ne
123 36 | ultro pollicentem. de quo plura iam non dicam.
Pro Sestio
Caput
124 31 | vulneribus illis de me ipso plura dicere videbor, ignoscitote;
125 87 | plebis Milo -- de cuius laude plura dicam, non quo aut ipse
126 111 | utri sit inimicior nescio, plura dixi quam dicendum fuit
127 144 | dignitate et gloria dicentem et plura etiam dicere parantem horum
Pro Sulla
Caput
128 64 | putavit. Sed quid ego de hoc plura disputem? Dicerem fortasse,
129 92 | animi ne de huius miseria plura dicam. Vestrae sunt iam
Topica
Caput
130 47 | Contrariorum autem genera plura; unum eorum quae in eodem
131 54 | negaris et ex eis unum aut plura sumpseris, ut quod relinquitur
132 69 | Numero sic comparabuntur, plura bona ut paucioribus bonis
133 69 | pervagata angustis, ex quibus plura bona propagentur quaeque
134 100 | reperiendum pertineret, plura quam a te desiderata erant
Tusculanae
Liber, Caput
135 Tusc, XLVI | ob eam causam contendi ut plura dicerem, quod in desiderio
136 Tusc, XXXIV| omnium est aegritudinum, plura nomina. Nam et invidere
137 Tusc, IV | memoria et litteris consecrata plura genera effecit dissentientium
138 Tusc, X | tot et tantis—atque etiam plura possunt accidere—potest
139 Tusc, XXIV | veteres et admonuit, ut plura quaererent; inde est indagatio
140 Tusc, XXXII| contentus! nemo de tenui victu plura dixit. Etenirn, quae res
|