Brutus
Caput
1 167 | 167] eiusdem fere temporis fuit eques Romanus C. Titius,
2 322 | disputatione hominis ac temporis ad communem quaestionem
Commentariolum petitionis
Caput
3 III | usus es largiuntur, quae temporis tui ratio desiderat, quae
4 X | sunt omnia. Non est huius temporis perpetua illa de hoc genere
5 X | possit; tantum est huius temporis admonere. Summa tua virtus
De consulatu suo
Caput
6 2 | atque una fixi ac signati temporis hora~Iuppiter excelsa clarabat
De divinatione
Liber, Par.
7 I, 21 | atque una fixi ac signati temporis hora~Iuppiter excelsa clarabat
8 I, 127 | explicatio sic traductio temporis nihil novi efficientis et
9 II, 228 | Quid? quod uno et eodem temporis puncto nati dissimilis et
De finibus
Liber, Par.
10 I, | consequentis ac posteri temporis. quod quia nullo modo sine
11 II, | parte, sed in perpetuitate temporis vita beata dici solet, nec
12 II, | Epicurus diuturnitatem quidem temporis ad beate vivendum aliquid
13 II, | voluptatem percipi in brevitate temporis, quam si illa sit sempiterna. ~
14 III, | non fit maior productione temporis—habent enim suum modum,
15 III, | de quibus dixi, non fiunt temporis productione maiora, ob eamque
16 V, 29 | is locus ab omni turba id temporis vacuus esset. Itaque ad
De haruspicum responso
Caput
17 2 | et cum illius Pisoniani temporis Gabinianique terroribus:
18 18 | post Sullani Cinnanique temporis extremum paene discrimen,
De imperio Cn. Pompei ad Quirites oratio
Caput
19 45 | ad ipsum discrimen eius temporis divinitus Cn. Pompeium ad
De inventione
Liber, Caput
20 I, 40 | c a s i o autem est pars temporis habens in se alicuius rei
21 I, 40 | in occasione ad spatium temporis faciendi quaedam opportunitas
22 I, 86 | sed ipsa separatim longi temporis et magnae atque arduae cognitionis
De lege agraria
Oratio, Caput
23 II, 3 | ut vester honos ad mei temporis diem petitus, non ad alienae
24 II, 80 | momento fortunae inclinatione temporis pendere? Quid nos Asiae
25 II, 92 | M.> Bruti atque illius temporis feci mentionem, commemorabo
26 III, 2 | esse sentio parvam exigui temporis usuram bonae de me opinionis
27 III, 5 | videtur hominis lex esse, sed temporis.
De legibus
Liber, Caput
28 I, 27 | sunt huius disputationis ac temporis, et hunc locum satis, ut
29 II, 77 | versiculo senatus puncto temporis sublatae sint. Lex autem
30 III, 161 | si quid fuerit loci aut temporis. ~
De officiis
Liber, Caput
31 I, 30 | contineretur, facile quod cuiusque temporis officium sit poterimus,
32 I, 142 | actionis opportunitatem temporis esse dicunt; tempus autem
33 I, 144 | Tanta vis est et loci et temporis. Ut si qui, cum causam sit
34 I, 144 | inhumanus videatur inscitia temporis. ~
35 II, 163 | in ea tantum me operae et temporis ponere. Ego autem quam diu
36 II, 165 | adulescens discendi causa temporis tribuissem posteaquam honoribus
37 III, 372 | vox est mea, tribues iis temporis, quantum poteris, poteris
De oratore
Liber, Caput
38 I, I | asperitatibus rerum vel angustiis temporis obsequar studiis nostris
39 I, XX | esset tradenda, sed exigui temporis aut falsa aut certe obscura
40 I, LXII | et nos ipsi, quoniam id temporis est, valetudini demus operam."
41 II, I | institutae scriptionis ac temporis, neminem eloquentia non
42 II, V | Ac si tibi videntur, qui temporis, qui loci, qui hominum rationem
43 II, LVI | rationem oportere hominum, rei, temporis, ne quid iocus de gravitate
44 II, LX | 247] Temporis igitur ratio et ipsius dicacitatis
45 II, LXVII| dicere "P. Mummium cuiusvis temporis hominem esse," sic profecto
46 II, XC | nunc quidem, quoniam est id temporis, surgendum censeo et requiescendum;
47 III, XV | facultate vacui ac liberi temporis multo plura, quam erat necesse,
48 III, XXII | tantum tribuisse doctrinae temporis, quantum mihi puerilis aetas,
49 III, XXIII| spectet, opus esse arbitror temporis, quantum sibi ei sumpserunt,
50 III, XXIV | cognoscenda, quae dicis, fuisse temporis." "Pergisne" inquit Crassus "
51 III, XXXVI| neque enim fuit tam exigui temporis; sed apud hos quid profeceris
52 III, LXI | non ut volui, sed ut me temporis angustiae coegerunt; scitum
De partitione oratoria
Caput
53 37 | in temporibus illa quae temporis quasi naturam notant, ut [
54 59 | quos agas vel intervallo temporis vel longitudine orationis,
55 69 | aut in provisione posteri temporis aut in praeteriti disceptatione
56 111 | consilio capiendo futuri temporis praecipiebantur, quam ob
De provinciis consularibus
Caput
57 43 | nonne vobis videor et ultimi temporis recordatione et proximi
De re publica
Liber
58 II | illud Catonis certius, nec temporis unius nec hominis esse constitutionem <
59 VI | consiliique tui. Sed eius temporis ancipitem video quasi fatorum
Cato Maior de senectute
Caput
60 3 | sciri potest; quod cuique temporis ad vivendum datur, eo debet
61 4 | dolent praeterita verni temporis suavitate aestatem autumnumque
In Catilinam
Oratio, Caput
62 I, 10 | ac summis viris ad me id temporis venturos esse praedixeram. ~
63 IV, 7 | nomen extinguere, punctum temporis frui vita et hoc communi
64 IV, 23 | nihil a vobis nisi huius temporis totiusque mei consulatus
In L. Calpurnium Pisonem
Caput
65 IX | eodem loci vestigio et temporis arbitria non mei solum sed
In Vatinium
Caput
66 27 | consularis exclusus miser puncto temporis spoliaretur beneficio et
Laelius de amicitia
Caput
67 26 | coluntur et observantur temporis causa, in amicitia autem
Orator
Caput
68 125 | ut causae natura et ratio temporis postulabit. Sed erit duplex
Paradoxa Stoicorum
Parad., Caput
69 VI, 46 | municipiorum, qui illam Sullani temporis messem recordetur, qui testamenta
Phaenomena Aratea
Pars
70 Vergil | post, hiberni praepandens temporis ortus,~~~~ ~~~~275~~~~~~
Philippicae
Oratio, Caput
71 II, 12 | primum nominem ex illius temporis consularibus, qui proxime
72 II, 20 | adferrent. Sed haec non huius temporis; maiora videamus.~
73 II, 31 | cogitationemque sobrii hominis punctum temporis suscipe. Ego, qui sum illorum,
74 II, 112 | hodiernum diem, hoc punctum temporis, quo loquor, defende, si
75 III, 2 | quae vel minimi dilatio temporis? Quamquam enim adsunt Kalendae
76 V, 35 | eius laudes huius ipsius temporis consequi possumus? Neque
77 VII, 7 | oblata formidolosissimi temporis. Tum autem inlustratur consulatus,
78 VIII, 20 | legatis, ne punctum quidem temporis, cum legati adessent, oppugnatio
79 VIII, 32 | civibus in tanta atrocitate temporis tantaque perturbatione rei
Post reditum in senatu
Caput
80 23 | commissa praetereo. non est mei temporis iniurias meminisse, quas
81 27 | etiam ad sempiterni memoriam temporis? quo die nos comitiis centuriatis,
82 30 | modo possunt, tamen huius temporis ac timoris mei non est conari
Pro Archia
Caput
83 1 | respicere spatium praeteriti temporis, et pueritiae memoriam recordari
Pro Balbo
Caput
84 | potuit impertire huic studio temporis quantum ipse a pueritia
Pro Caelio
Caput
85 42 | voluptatibus, dederit aliquid temporis ad ludum aetatis atque ad
86 55 | vestigium sermonis, loci, temporis; nemo testis, nemo conscius
Pro Cluentio
Caput
87 1 | postea Larini punctum est temporis commoratus.
88 2 | mutari nullo modo potest: temporis iniquitas atque invidia
89 1 | dixi, et illa oratio potius temporis mei quam iudicii et auctoritatis
90 1 | euit utriusque rationem temporis, ut oratio ex re et ex causa
Pro Deiotaro
Caput
91 20 | Obsecro, Caesar, repete illius temporis memoriam, pone illum ante
Pro Flacco
Caput
92 FrM | tempus audita longinqui temporis cognitarum rerum fidem derogabunt?
93 6 | sustinuit; muta est huius temporis accusatio. Praeturae iuris
94 9 | terrenti ac minanti nihil temporis causa scripsisse aut obsignasse
95 10 | igitur laudatio, quam ille temporis causa nobis datam dicit,
96 32 | per tot urbis uno puncto temporis miseram crudelemque caedem,
97 22 | dictio respondebit; annui temporis criminationem omnis aetas
Pro Milone
Caput
98 2 | commoratus est; dein profectus id temporis cum iam Clodius, si quidem
99 2 | convenit, praesertim id temporis? Devertit in villam Pompei.
Pro Murena
Caput
100 19 | 19] Reliqui temporis spatium in contentionem
101 49 | homines perculsi Sullani temporis calamitate. Voltus erat
102 62 | sapiens irascitur.' At temporis causa. 'Improbi' inquit '
Pro Plancio
Caput
103 1 | ex re militari detraxerit temporis quantum in me custodiendum
104 1 | Plancio dicerem, ementiri et temporis causa fingere. scilicet
105 3 | nihil autem me novi, nihil temporis causa dicere, nonne etiam
106 1 | mortis fuisse. cuius ego temporis rationem explicabo brevi
107 3 | mihi, iudices, memoriam temporis illius et loci, cum hic
Pro Quinctio
Caput
108 I | ut summa haberem cetera, temporis quidem certe vix satis habui
109 V | condicionibus in ipso articulo temporis adstringeret, assem sese
110 V | essent et cum aliquantum temporis in ea re esset consumptum
111 XXVI | praesentis in incerto reliqui temporis eventu conlocares? Atque
Pro Rabirio
Caput
112 6 | Labiene, diligentiae meae temporis angustiis obstitisti meque
113 6 | modum satis erit hoc mihi temporis, ad conquerendum vero parum.
Pro Rabirio Postumo
Caput
114 10 | dicere solebant; sin eius temporis recentem invidiam pertimuerant,
115 36 | umeris gestum agebant tum temporis, credo, causa; nunc scilicet
116 40 | Puteolanus, sermo illius temporis, vectorumque cursus atque
Pro Roscio Amerino
Caput
117 81 | versabantur, Sex. Roscio temporis illius acerbitatem iniquitatemque
118 97 | iter Ameriam faceret, id temporis Roma proficisceretur, nullam
Pro Roscio Comoedo
Caput
119 7 | servantur sancte; haec parvi temporis memoriam, illae perpetuae
120 50 | esse primarios; improbos temporis causa esse fingo.
Pro Sestio
Caput
121 10 | testimonium praeteriti temporis.~
122 11a | advolavit. atque ut illius temporis atrocitatem recordari possitis,
123 13a | ad exigui praedicationem temporis, sed fixa ad memoriam illius
124 31 | est meam causam praeteriti temporis cum huius praesenti defensione
125 53 | hora atque etiam puncto temporis eodem mihi reique publicae
126 129a | mandaretur ad memoriam posteri temporis sempiternam: vel quod est
Pro Sulla
Caput
127 26 | cogitanda quicquam relinquitur temporis: tamen hoc regnum appellabitur,
Timaeus
Caput
128 <LIV2 | ortus sit [an] ab aliquo temporis principatu. Ortus est, quando
129 <LIV2 | mente divina ad originem temporis [curris] curriculum inventum
130 <LIV2 | adeptum, ex quibus erat motus temporis consignandus, conligatisque
131 <LIV2 | absoluto perfectoque numero temporis absolutum annum perfectumque
132 <LIV2 | Et cetera quidem usque ad temporis ortum impressa ab illis
133 <LIV2 | quae sunt [ad] spatiorum temporis signa et notae constitutae,
134 <LIV2 | machinatae sunt et spatium temporis dimensae, et ad quaestionem
Tusculanae
Liber, Caput
135 Tusc, XXXIV| est; fit enim ad punctum temporis. ~
136 Tusc, XLI | perpetuitas omnis consequentis temporis, quis me beatior? ~
137 Tusc, 0 | Tusculano, quod datum est temporis nobis, in eo consumpsimus.
138 Tusc, 0 | doloris, a qua me brevitas temporis vindicabit ante paene quam
139 Tusc, IV | disputatione videbatur, nisi forte temporis causa nobis adsentiebare.~ -
|