Brutus
Caput
1 165 | popularis dictio excellens; Antoni genus dicendi multo aptius
2 168 | dicendum, M. Gratidius M. Antoni perfamiliaris, cuius pra
3 203 | Antonium; sed ab hoc vis aberat Antoni, Crassi ab illo lepos. ~
De oratore
Liber, Caput
4 I, XXI | temptassem; quo in genere tu, Antoni, vere loquar - numquam mihi
5 I, XXXVIII| XXXVIII] Antoni incredibilis quaedam et
6 I, XLVII | a te, quoniam id nobis, Antoni, hominibus id aetatis oneris
7 I, XLVIII | Crassus "perge modo," inquit "Antoni; nullum est enim periculum,
8 I, LXII | operarium nobis quendam, Antoni, oratorem facis atque haud
9 II, III | quidem videtur in Crassi et Antoni sermone esse praeteritum,
10 II, X | Catulus "etsi," inquit "Antoni, minime impediendus est
11 II, X | nox te" inquit "nobis, Antoni, expolivit hominemque reddidit;
12 II, XVII | praeclare mihi videris, Antoni, posuisse" inquit "ante
13 II, XXIII | gratum est; sed ne te quidem, Antoni, multum scriptitasse arbitror."
14 II, XXVIII | Crassus, "tu vero," inquit "Antoni, perge, ut instituisti;
15 II, XXIX | non explices; neque te, Antoni, si quid non dixeris, existimabimus
16 II, XXIX | Crassus "quin tu," inquit "Antoni, omittis ista, quae proposuisti,
17 II, XXXIII | pertexe modo," inquit "Antoni, quod exorsus es; me tamen
18 II, XXXVI | est," inquit "ut dicis, Antoni, ut plerique philosophi
19 II, XXXVI | quidem homine iam dudum, Antoni, non aberrat oratio tua,
20 II, XXXVII | tu cum haberes auctores, Antoni, miror cur philosophiae
21 II, XLII | deesse videtur eis rebus, Antoni, quas euisti, quod sit tibi
22 II, L | vere hercle," inquit "Antoni, ista commemoras; nam ego
23 II, LIV | Verum tamen, ut dicis, Antoni, multum in causis persaepe
24 II, LIV | id, quod tu mihi tribuis, Antoni, Crasso est omnium sententia
25 II, LVI | conditior. Qua re tibi, Antoni, utrumque adsentior et multum
26 II, LVII | te, Caesar, audiamus, ut Antoni reliqua videamus." Et Antonius "
27 II, LXIV | causam utile fuit tuum illud, Antoni, cum ille a se pecuniam
28 II, LXVIII | dicat aliquid: ut tibi, Antoni, Mancia, cum audisset te
29 II, LXXI | 290] Sed iam tu, Antoni, qui hoc deversorio sermonis
30 II, LXXIII | ego me hercule," inquit "Antoni, semper is fui, qui de te
31 II, LXXIII | Nunc, si tibi videtur, Antoni, demonstres velim, qua re
32 II, XC | esse concedam," inquit "Antoni, quae sunt valde secus,
33 III, I | tertio libro, quem post Antoni disputationem Crassus habuisset,
34 III, III | 10] Iam M. Antoni in eis ipsis rostris, in
35 III, V | atque amicitia vestra tum Antoni facilitas eripuit" inquit "
36 III, IX | Videtisne, genus hoc quod sit Antoni? Forte, vehemens, commotum
37 III, XIV | Faciles enim," inquit "Antoni, partes eae fuerunt duae,
38 III, XXX | qua in re discrepavit ab Antoni divisione nostra partitio:
39 III, LVIII | et ea, quae tu dudum, Antoni, protulisti segregare abs
Orator
Caput
40 132 | nec ea iudiciorum, nihil Antoni, nihil Cottae, nihil Sulpici;
Philippicae
Oratio, Caput
41 I, 2 | Praeclara tum oratio M. Antoni, egregia etiam voluntas;
42 I, 3 | praeclara; ad singulare enim M. Antoni factum festinat oratio.
43 I, 8 | quibus primum accipio M. Antoni contionem, quae mihi ita
44 I, 11 | pauca querar de hesterna Antoni iniuria; cui sum amicus,
45 I, 31 | dignitatem deponere? Tu autem, M. Antoni, (absentem enim appello)
46 I, 34 | perniciosum fuisse. Utinam, M. Antoni, avum tuum meminisses! de
47 II, 1 | optaram, dederunt: te miror, Antoni, quorum facta imitere, eorum
48 II, 24 | prudentiae tuae. ' Haec mea, M. Antoni, semper et de Pompeio et
49 II, 34 | crimen est, vide, quaeso, Antoni, quid tibi futurum sit,
50 II, 51 | peccatis occiderunt. In te, M. Antoni, id decrevit senatus, et
51 II, 53 | XXII] Tu, tu, inquam, M. Antoni, princeps C. Caesari omnia
52 II, 75 | suscipienda fuit ista causa, Antoni, aut, cum suscepisses, defendenda
53 II, 84 | ex multis rebus gestis M. Antoni rem unam pulcherrimam transiliat
54 II, 90 | Qui tibi dies ille, M. Antoni, fuit! Quamquam mihi inimicus
55 II, 115 | Recordare igitur illum, M. Antoni, diem, quo dictaturam sustulisti;
56 III, 3 | cum maxime furor arderet Antoni, cumque eius a Brundisio
57 III, 5 | esset, rem publicam scelere Antoni nullam haberemus. Sic enim
58 III, 13 | statuistis etiam intra muros Antoni scelus audaciamque versari.~
59 III, 17 | consiliorum esse socium, Antoni furoris inimicum?~
60 III, 25 | habere provinciam, nullam Antoni sortitionem fuisse iudicaverunt.
61 III, 25 | etiam, qui amicitiam M. Antoni veriti plus ei tribuerunt,
62 III, 33 | Hunc ego diem expectans M. Antoni scelerata arma vitavi, tum
63 III, 35 | 35] Nostis insolentiam Antoni, nostis amicos, nostis totam
64 IV, 3 | pestiferum a Brundisio tum M. Antoni reditum timeremus, hoc insperatum
65 IV, 4 | sine exitio nostro futurum Antoni reditum fuisse? Ita enim
66 IV, 6 | III] Quae expectas, M. Antoni, iudicia graviora? Caesar
67 IV, 15 | et virtute fregistis, sic Antoni nefarium latrocinium vestra
68 V, 11 | quaestus ferendine, quos M. Antoni +tota exhausit domus? Decreta
69 V, 28 | fuit, C. Caesarem, qui M. Antoni impetus nefarios ab urbe
70 V, 33 | 33] Legi epistulam Antoni, quam ad quendam septemvirum,
71 V, 34 | iis, qui in exercitu M. Antoni sunt, ne sit ea res fraudi,
72 V, 43 | exercitum, quem furori M. Antoni opponeret, quam quisquam
73 V, 44 | habuit inimicum, hic ex Antoni amicis, sed amicioribus
74 V, 44 | regnavit, huius praesidio Antoni dominatus oppressus est.~
75 VI, 8 | Antonium consulem, si Galliam Antoni provinciam iudicasset, legiones
76 VI, 13 | 13] In foro L. Antoni statuam videmus, sicut illam
77 VI, 15 | Itane? Ianus medius in L. Antoni clientela est? Quis umquam
78 VI, 18 | omnes, unum studetis, M. Antoni conatus avertere a re publica,
79 VII, 2 | Iam nunc fingunt responsa Antoni eaque defendunt. Alii postulare
80 VIII, 10 | pacem, otium pollicemur. Antoni igitur promissa cruenta,
81 VIII, 12 | fore speras dominationis Antoni. In quo bis laberis, primum
82 VIII, 17 | constantissimus defensor Antoni.~
83 VIII, 21 | postea facti sumus, quam M. Antoni non solum audaciam et scelus,
84 VIII, 24 | fuit aedilis, cum eum iussu Antoni in convivio servi publici
85 VIII, 28 | nos quid non legato M. Antoni Cotylae concessimus? Cui
86 VIII, 32 | facile patiantur, legatum Antoni sublevatum velint. Hunc
87 IX, 15 | possumus. Notetur etiam M. Antoni nefarium bellum gerentis
88 IX, 15 | contenderit, ut in castra M. Antoni, quo senatus eum miserat,
89 X, 5 | Brutine similem malis an Antoni, ac permitto, ut de tribus
90 X, 6 | nempe eas, quas ille a C. Antoni scelere avertit et ad rem
91 X, 11 | virtus! Etsi ne C. quidem Antoni celeritas contemnenda est,
92 X, 12 | M. Antonium reliquerunt, Antoni potius quam rei publicae
93 X, 13 | L.Piso ducebat, legatus Antoni, Ciceroni se filio meo tradidit.
94 X, 21 | auctoritatem sunt secuti, conatum Antoni reppulerunt, post eiusdem
95 X, 22 | volunt, qui non Caesaris, sed Antoni acta defendunt, quos avertit
96 XI, 2 | conspirasse sensisset, fretus Antoni copiis ea scelera suscepit,
97 XI, 6 | nefarium. [III] Imaginem M. Antoni crudelitatis in Dolabella
98 XI, 13 | Quid? illa castrorum M. Antoni lumina nonne ante oculos
99 XI, 21 | decernamus, si in potestatem quis Antoni venerit, proposita sint
100 XI, 37 | ponendos puto. Comites vero Antoni, qui postquam beneficia
101 XII, 1 | quod erant familiares M. Antoni, quod domestici, nosse aliquod
102 XII, 2 | item vestram, quod domum Antoni afflictam maestitia audiebam,
103 XII, 2 | uxorem. Hic etiam fautores Antoni, quorum in vultu habitant
104 XII, 3 | sumus, patres conscripti; Antoni est acta causa ab amicis
105 XII, 4 | amittatis, quae maxima est, Antoni, quae neque est ulla neque
106 XII, 9 | firmavit; eadem crudelitati M. Antoni suum totum corpus obiecit;
107 XII, 17 | 17] Quodsi habenda cum M. Antoni latrocinio pacis ratio fuit,
108 XII, 17 | sunt, in totam denique M. Antoni domum sum semper invectus.~
109 XII, 18 | personas me interiectum amici Antoni moleste ferunt; quibus gerendus
110 XII, 26 | perrupi Appenninum; nempe in Antoni congressum colloquiumque
111 XII, 27 | XII] Possumusne igitur in Antoni latrocinio aeque esse tuti?
112 XIII, 3 | Barbatios, Polliones; addite Antoni conlusores et sodales, Eutrapelum,
113 XIII, 4 | 4] O fidam dexteram Antoni, qua ille plurimos civis
114 XIII, 5 | sententias dixeritis? Acta M. Antoni rescidistis; leges refixistis,
115 XIII, 26 | Coelius, columenque amicorum Antoni, Cotyla Varius, quem Antonius
116 XIII, 28 | qui illum negaret dignum Antoni senatu. Arbitror me aliquos
117 XIII, 35 | denique usi liberalitate Antoni milites imperatorem reliquerunt
118 XIII, 46 | nobiscum Caesaris mortem.' Hac Antoni sententia cognita dubitaturumne
119 XIV, 25 | imperatorem? qui primus Antoni inmanem et foedam crudelitatem
120 XIV, 27 | imperatoris accepimus, cum tribus Antoni legionibus equitatuque conflixit
121 XIV, 31 | prima latrocinio abrupit Antoni, haec tenuit Albam, haec
122 XIV, 35 | exstitisset, parricidio M. Antoni nomen populi Romani occidisset.
Pro Milone
Caput
123 2 | nulla sua invidia, M. vero Antoni maxima gloria?
Pro Murena
Caput
124 40 | ludos aedilis feceram tamen Antoni ludis commovebar, tibi qui
Pro Plancio
Caput
125 | ille L. Crassi, ille M. Antoni voluntatem asperioribus
Pro Sestio
Caput
126 8 | 8. quaestor hic C. Antoni, conlegae mei, iudices,
127 9 | Mevulanum, tribunum militum Antoni, Capua praecipitem eiecit,
Tusculanae
Liber, Caput
128 Tusc, XIX | militiaeque cognita, M. Antoni, omnium eloquentissimi quos
|