Academica
Liber, Caput
1 I, 4 | omninoque de bonis rebus et malis quaereret, caelestia autem
2 I, 10 | prave id est peccata in malis; officia autem conservata
Brutus
Caput
3 31 | in quad e bonis rebus et malis deque hominum vita et moribus
De fato
Caput
4 3 | possessio est, hodie, utro frui malis, optio sit tua. Tum Hirtius:
De finibus
Liber, Par.
5 I, | inculta quaedam et horrida, de malis Graecis Latine scripta deterius.
6 I, | bonis sit numeranda nec in malis dolor, non existimant oportere
7 II, | aspernatur dolorem ut malum.' De malis autem et bonis ab iis animalibus,
8 II, | percontare ipse te perpetuisne malis voluptatibus perfruens in
9 III, | honestum, nihil nisi turpe in malis; ceterae philosophorum disciplinae,
10 III, | expertem aut in bonis aut in malis numerent, eas non modo nihil
11 III, | dolorem? ut enim qui mortem in malis ponit non potest eam non
12 III, | numerata sit nec rursus in malis, quantumcumque eo addideris,
13 III, | quaestione, quae de bonis et malis appelletur, non esse rerum
14 III, | ratione, qui dolorem in malis ponunt, non posse sapientem
15 III, | eorum autem, qui dolorem in malis non habent, ratio certe
16 III, | in bonis ponamus nec in malis. est enim aliquid in his
17 III, | eaque, quae de bonis et malis didicerimus, ut tenere tuerique
18 III, | potest quisquam de bonis et malis vere iudicare nisi omni
19 IV, 9 | traiecisset, negaret esse in malis capi, venire, interfici,
20 IV, 22 | anteferres, qui de rebus bonis et malis sentirent ea, quae ab hoc
21 V, 53 | adversa, multum in bonis aut malis corporis ponerent.~
22 V, 54 | eundem beatum esse et multis malis oppressum. haec quo modo
23 V, 54 | virtutis compotes sint, etiam malis quibusdam affecti beati
24 V, 54 | esse. Qui est in parvis malis.~ Et ego: Piso, inquam,
25 V, 58 | crucem actus est. At multis malis affectus. Quis negat? Sed
De inventione
Liber, Caput
26 I, 51 | habes, utrum illudne an tuum malis?" "Illud", inquit. "Quid,
27 I, 51 | habes, tuumne an illius malis?" Respondit: "Illius vero." "
28 I, 51 | habes, utrumne tuum virum malis an illius?" Hic mulier erubuit. ~
29 I, 52 | quam tuus est, tuumne equum malis an illius?" "Illius," inquit. "
30 I, 52 | utrum tandem fundum habere malis?" "Illum," inquit, "meliorem
31 I, 52 | utrum <tuamne an> illius malis?" Atque hic Xenophon quoque
32 I, 107 | nunc [per quem] quibus in malis sint, ostenditur. ~- Secundus,
33 I, 107 | tribuitur, per quem, quibus in malis fuerint et sint et futuri
De lege agraria
Oratio, Caput
34 II, 91 | non inerant in urbe qui malis contionibus, turbulentis
De legibus
Liber, Caput
35 I, 31 | continet, dolor in maximis malis ducitur, cum sua asperitate,
36 II, 102 | inlapsa civium [in] animos, malis studiis malisque doctrinis
De officiis
Liber, Caput
37 II, 166 | 5] Maximis igitur in malis hoc tamen boni assecuti
38 II, 249 | modo comparantur, valere ut malis quam dives esse, [cum corporis
39 III, 254 | accepimus, non solum ex malis eligere minima oportere,
40 III, 353 | faceret? Primum minima de malis? Non igitur tantum mali
41 III, 356 | Nam quod aiunt minima de malis, id est, ut turpiter potius
De oratore
Liber, Caput
42 I, X | rebus in vita, nihil de malis, nihil de animi permotionibus,
43 II, XVI | patentem, ut de rebus bonis aut malis, expetendis aut fugiendis,
44 II, XXXI | seditiosus, de turbulentis et malis civibus, quod a multis arguitur,
45 III, LVIII | hortatur me frater, ut meos malis miser mandarem natos ...
De partitione oratoria
Caput
46 57 | aut amiserit, in quibus malis sit futurusve sit exprimatur
47 57 | lacrima, praesertim in alienis malis; nec quidquam in amplificatione
48 77 | duplex; nam quae venientibus malis obstat fortitudo, quae quod
49 140 | De bonis vero rebus et malis, aequis, iniquis, utilibus,
De re publica
Liber
50 II | reperias tribuere aliis malis, quam, ut facit apud Platonem
Cato Maior de senectute
Caput
51 3 | corporis an Pythagorae tibi malis vires ingeni dari? Denique
In Catilinam
Oratio, Caput
52 IV, 1 | sollicitos. Est mihi iucunda in malis et grata in dolore vestra
Laelius de amicitia
Caput
53 64 | rebus contemnunt aut in malis deserunt. Qui igitur utraque
Orator
Caput
54 118 | nihil de bonis rebus aut malis, nihil de virtutibus aut
Philippicae
Oratio, Caput
55 I, 8 | fore; Antonium, repudiatis malis suasoribus, remissis provinciis
56 I, 14 | de reliquis rei publicae malis licetne dicere? Mihi vero
57 I, 33 | civibus tuis quam diligi malis. Quod si ita putas, totam
58 I, 35 | efficere non potest, ut malis carus esse quam metui, nihil
59 II, 117 | comparandus es. Sed ex plurimis malis, quae ab illo rei publicae
60 X, 5 | igitur, eum Brutine similem malis an Antoni, ac permitto,
61 XI, 12 | dotem, quam in civilibus malis acceperant, agrum Campanum
62 XIV, 18 | esset optatius? Ego enim malis sententiis vinci non possum,
Pro Balbo
Caput
63 | potentissimi, in maximis nostris malis atque discordiis neminem
Pro Cluentio
Caput
64 3 | inimicus, quod illi unum in malis erat perfugium calamitatis?
Pro Milone
Caput
65 1 | vero nihil habet in his malis quod minus moleste ferat,
Pro Plancio
Caput
66 2 | illa antiqua libertas quae malis oppressa civilibus extollere
Pro Rabirio
Caput
67 33 | cupidis, ab intestinis malis>, a domesticis ~
68 34 | est cavendum. Hisce autem m<alis mag>num praesid<ium vo>bis
Pro Sestio
Caput
69 35 | videremus: tamen his tantis malis tanto bonorum studio, iudices,
70 51 | civium consecuta. domesticis malis et audacium civium consiliis
71 53 | oratione propositum, omnibus malis illo anno scelere consulum
72 63 | iam posset eluere, quod ex malis boni posset in rem publicam
73 71 | publicae reciperandae. exierunt malis ominibus atque exsecrationibus
74 97 | improbi nec furiosi nec malis domesticis impediti. esto
Pro Sulla
Caput
75 1 | capio, tamen in ceteris malis facile patior oblatum mihi
76 41 | quemque excitato posset in malis rei publicae portum aliquem
77 71 | rebus omnis contemnere, in malis pugnare contra bonos, non
78 74 | amicorum, quae tamen ei sola in malis restiterunt, afuit ab oculis
79 89 | repetit; quod fortuna in malis reliqui fecit, ut cum parente,
Topica
Caput
80 69 | anteponantur, pauciora mala malis pluribus, diuturniora bona
Tusculanae
Liber, Caput
81 Tusc, XXXII | sit, mors tamen non sit in malis? Ut videtur, sed me nemo
82 Tusc, XXXIV | bona in vita'. vide ne 'a malis' dici verius possit. quid
83 Tusc, XXXIV | potuimus, consolati sumus. a malis igitur mors abducit, non
84 Tusc, XXXIV | occidissemus, mors nos a malis, non a bonis abstraxisset. ~
85 Tusc, XXXV | utrum tandem a bonis an a malis discessisset? tum profecto
86 Tusc, XXXV | extinctus, a bonis rebus an a malis discessisset? certe a miseris.
87 Tusc, XLIV | humana vita corpus requiescat malis.' vides, quanto haec in
88 Tusc, XLVI | esse cum aliquo sensu in is malis quibus volgo opinantur.
89 Tusc, XLVII | ut mortem non ducerem in malis. Num igitur etiam rhetorum
90 Tusc, XLIX | faustum putemus nihilque in malis ducamus, quod sit vel a
91 Tusc, 0 | quae natura aspernetur, in malis esse, quae adsciscat, in
92 Tusc, I | igniculos, quos celeriter malis moribus opinionibusque depravati
93 Tusc, XV | aegritudine esse, qui se in malis esse arbitrentur, sive illa
94 Tusc, XVI | adfert, cum a contuendis nos malis avocat, nulla est. Non est
95 Tusc, XVII | facilius, quod ea ne in malis quidem ponenda censeo. Sed
96 Tusc, XXII | procedens ita mitigat, ut isdem malis manentibus non modo leniatur
97 Tusc, XXXI | Peripatetici; sunt qui abducant a malis ad bona, ut Epicurus; sunt
98 Tusc, XXXII | corporis incommodis, non animi malis. Quid ergo? illud, quod
99 Tusc, XXXII | Alcibiades dolebat, non ex animi malis vitiisque constabat? Ad
100 Tusc, VI | nasci et ex duobus opinatis malis; ita esse quattuor, ex bonis
101 Tusc, VI | bonorum libido futurorum, ex malis metum et aegritudinem nasci
102 Tusc, VI | natura adpetimus, sic a malis natura declinamus, quae
103 Tusc, VI | est, eaque adficiuntur in malis opinatis animosque demittunt
104 Tusc, XII | l i t a s nominetur, in malis p r o c l i v i t a s, ut
105 Tusc, XIII | partes esse. Atque ut in malis attingit animi naturam corporis
106 Tusc, XVII | exilium? Si pro singulis malis aegritudines accederent,
107 Tusc, XXXI | detrahenda opinio atque ut in malis opinatis tolerabilia, sic
108 Tusc, XXXI | animum, aut in bonis aut in malis esse habendum, tamen alia
109 Tusc, XXXI | maxume probatur de bonis et malis, negare umquam laetitia
110 Tusc, XXXI | invidere aegritudinis sit, malis autem alienis voluptatem
111 Tusc, XXXVI | hortatur me frater, ut meos malis miser~Mandarem natos' -~
112 Tusc, XXXVIII| patiamurque nos sanari. His enim malis insidentibus non modo beati,
113 Tusc, IV | moribus rebusque bonis et malis quaerere. ~[11] Cuius multiplex
114 Tusc, VIII | esse beatus posse, cum in malis esset; in malis autem sapientem
115 Tusc, VIII | cum in malis esset; in malis autem sapientem esse posse,
116 Tusc, VIII | dicant, qui duorum generum malis omnibus urgeatur, ut omnia
117 Tusc, IX | igitur, cui concesserim in malis esse dolores corporis, in
118 Tusc, IX | esse dolores corporis, in malis naufragia fortunae, huic
119 Tusc, IX | omnis bonos ea, quae ille in malis numerat, cadere possint?
120 Tusc, X | notio est nisi secretis malis omnibus cumulata bonorum
121 Tusc, X | quae supra enumeravi in malis numerent, idem dicant semper
122 Tusc, X | et eadem, quae vulgus, in malis et bonis numerare concedi
123 Tusc, XV | quod aegritudo et metus in malis opinatis, in bonorum autem
124 Tusc, XXV | extremum in bonis, quid in malis ultumum, quo referenda sint
125 Tusc, XXX | Quamquam enim sint in quibusdam malis, tamen hoc nomen beati longe
126 Tusc, XXXVII | credo, quod in maxumis malis ducitur. Id si propter alienam
|