De consulatu suo
Caput
1 2 | omnia iam cernes divina mente notata.~Nam primum astrorum
De divinatione
Liber, Par.
2 I, 17 | omnia iam cernes divina mente notata. ~
3 I, 60 | omnia visa obiciuntur a mente ac ratione vacua, ut aut
4 I, 110 | referta sint aeterno sensu et mente divina, necesse est cognatione
5 I, 129 | contingit aut dormientibus aut mente permotis. Ut enim deorum
6 I, 129 | soluti vacant corpore aut mente permoti per se ipsi liberi
7 II, 196 | Namque omnes memori portentum mente retentant,~qui non funestis
8 II, 234 | et somnii, quae a libera mente fluere viderentur, probares.
9 II, 247 | fit, a constantia atque a mente atque a se ipse discessit?
10 II, 250 | terrae fieret, quo Pythia mente incitata oracla ederet.
11 II, 258 | ignorare deus potest, qua mente quisque sit, nec frustra
12 II, 263 | praenoscere, dei erga homines mente qua sint quidque significent,
13 II, 282 | ut numquam liceat quieta mente consistere.
De finibus
Liber, Par.
14 I, | inprobitas si] cuius in mente consedit, hoc ipso, quod
15 II, | esset ora, nulla extremitas, mente peragravisset. num quid
16 II, | cum universo mari terram mente complexum voluptatem petere
17 IV, 5 | autem re eodem modo, divina mente atque natura mundum universum
18 IV, 11 | esset animal, quod totum ex mente constaret, id ipsum tamen
19 V, 43 | infirma aetate inbecillaque mente vis naturae quasi per caliginem
De haruspicum responso
Caput
20 12 | adstante, omni religione una mente omnes liberaverunt.
21 19 | sentiat, et ea quae tanta mente fiunt ut vix quisquam arte
22 26 | sunt vestri quos tu impia mente conquiris, violatis oculis
23 33 | religiosam facere potuisti? Qua mente? quam amiseras. Qua manu?
24 45 | acerrimeque una voce ac mente restiterat, id post discidium
De lege agraria
Oratio, Caput
25 II, 90 | fefellit homines divina mente et consilio praeditos. Nam
De legibus
Liber, Caput
26 I, 18 | ratio, cum est in hominis mente confirmata et <per>fecta,
27 I, 21 | <n>ut<u>, ratione, potestate, mente, numine (siue quod est aliud
28 I, 59 | intellegentias animo ac mente conceperit, quibus inlustratis
29 II, 73 | Orta autem est simul cum mente divina. Quam ob rem lex
30 II, 74 | in homine est perfecta in mente sapientis. Quae sunt autem
31 II, 78 | quid in se admittat, qua mente, qua pietate colat religiones,
32 II, 95 | esse concedimus, eorumque mente mundum regi, et eosdem hominum
33 II, 104 | qui vetat dubitare qua sit mente futurus deus, quom vir nemo
34 III, 156 | in quo nemo e decem sana mente sit? Quin ipsum Ti. Gracchum
De officiis
Liber, Caput
35 I, 94 | dedecet quam delirare et mente esse captum; et iusta omnia
36 I, 95 | cum virtute confusum, sed mente et cogitatione distinguitur. ~
37 I, 127 | occultavit, eadem omnes, qui sana mente sunt, removent ab oculis
38 III, 346 | gladium quis apud te sana mente deposuerit, repetat insaniens,
De oratore
Liber, Caput
39 I, IX | tametsi ipsam exactionem mente, non lingua perfectam L.
40 I, XXVI | principiis dicendi et tota mente atque artubus omnibus contremiscam;
41 I, XXXVIII| autem defenderem eum hac tum mente fuisse, qui testamentum
42 I, LVIII | tam sine oculis, tam sine mente vivit, ut quid sit sementis
43 II, XXI | dicere consuesset, ut tota mente Crassum atque omni animo
44 II, XXV | tribuno plebis alia tum mente rem publicam capessenti
45 II, XLI | tradamus. Hic igitur locis in mente et cogitatione defixis et
46 II, XLIV | iudicum pertractandos, omni mente in ea cogitatione curaque
47 II, LXXXI | et honesti et diserti, ut mente providere, auctoritate probare,
48 III, III | vidit; cui maerori, qua mente ille in patriam fuit, etiam
49 III, XXV | nimia voluptate natura, non mente satiantur; in scriptis et
50 III, XXIX | quaeritur, quid in communi mente quasi impressum sit, ut
51 III, L | exercitatio, ut, cum se mente ac voluntate coniecisset
De partitione oratoria
Caput
52 97 | auctor. Quare proponere qua mente dicat, quid velit, quibus
53 112 | insipiens, si amans, si commota mente, si vinolentus, si cum spe
54 136 | defendet, in consilio atque in mente scriptoris, non in verbis
De re publica
Liber
55 I | senserunt omnem hunc mundum mente' ~(*****) ~(58) (Scipio) '
56 II | caede maculatus integra so mente non erat, et cum metueret
57 II | illa tota sublata est. hac mente tum nostri maiores et Conlatinum
58 II | offensione nominis, eademque mente P. Valerius et fasces primus
59 III | conligavit. a simili etiam mente vocis qui videbantur infiniti
Cato Maior de senectute
Caput
60 2 | natura sive quis deus nihil mente praestabilius dedisset,
61 3 | gauderet, nihil agitare mente, nihil ratione, nihil cogitatione
62 1 | finis optimus, cum integra mente certisque sensibus opus
63 2 | dubitasse, quin ex universa mente divina delibatos animos
In Catilinam
Oratio, Caput
64 II, 11 | si et in urbe et in eadem mente permanent, ea, quae merentur,
65 II, 19 | in sanguine civium, quae mente conscelerata ac nefaria
66 III, 21 | vero, tam praeceps, tam mente captus, qui neget haec omnia,
67 IV, 18 | conservandam rem publicam mente, voluntate, studio, virtute,
In L. Calpurnium Pisonem
Caput
68 XX | sua audacia de sanitate ac mente deturbat; hae sunt impiorum
69 XX | vaecordem, non furiosum, non mente captum, non tragico illo
In Vatinium
Caput
70 30 | cupio, quo consilio aut qua mente feceris ut in epulo Q. Arri,
Orator
Caput
71 8 | potest, cogitatione tantum et mente complectimur. Itaque et
72 9 | similitudinem duceret, sed ipsius in mente insidebat species pulchritudinis
73 18 | Insidebat videlicet in eius mente species eloquentiae, quam
74 41 | philosophia in huius viri mente quaedam. Haec de adulescente
75 200 | Ante enim circumscribitur mente sententia confestimque verba
Philippicae
Oratio, Caput
76 I, 6 | ius legationis liberum, ea mente discessi, ut adessem Kalendis
77 I, 21 | rei publicae salute una et mente et voce consentiunt. Quae
78 II, 51 | ipsique C. Caesari, si sana mente esset, consulere velletis,
79 II, 68 | potest. Quamvis enim sine mente, sine sensu sis, ut es,
80 II, 68 | neque in somnis credo posse mente consistere. Necesse est,
81 III, 3 | incredibili ac divina quadam mente atque virtute, [tum,] cum
82 III, 13 | magno consilio atque optima mente potestatem nobis de tota
83 III, 24 | nuntio de legione quarta mente concidit et fugere festinans
84 IV, 7 | censetis? Omnes mortales una mente consentiunt omnia arma eorum,
85 IV, 8 | possumus? [IV] Atque ut vos una mente unaque voce dubitare vos
86 VI, 2 | fructum, cum vos universi una mente atque voce iterum a me conservatam
87 VII, 22 | referto foro bis me una mente atque voce in contionem
88 XI, 10 | inpudentissimos oculos spe et mente defigere?~
Pro Balbo
Caput
89 | scientia peregrina et externa, mente domestica et civili precaretur.
Pro Caelio
Caput
90 35 | dicere. Quae tu quoniam mente nescio qua effrenata atque
Pro Cluentio
Caput
91 1 | statim coepit in eius modi mente et cogitatione versari,
92 | Ut corpora nostra sine mente, sic civitas sine lege suis
93 1 | iudicium, ut ante dixi, quasi mente quadam regi legis et administrari.
94 5 | omnes atque noctes tota mente mater de pernicie filii
Pro Flacco
Caput
95 18 | omnium communi consilio, una mente atque virtute gesserunt,
Pro Fonteio
Caput
96 27 | omnia consilio, non animo ac mente circumspiciet, si, ut quidque
Pro Milone
Caput
97 1 | atque alta et divina quadam mente praeditus multa vidit: fuisse
98 1 | argumentis signisque luceat, pura mente atque integra Milonem, nullo
99 1 | non poenam. Sed hic ea mente qua natus est. Quid vos,
Pro Plancio
Caput
100 2 | id persequi voce quod vos mente videatis, et quod ita de
101 1 | iustis honoribus et memori mente persolvunt? quae potest
102 2 | cum grata recordatione in mente versetur? cuius opes tantae
Pro Quinctio
Caput
103 I | in consilio sunt meliore mente nostra verba audire oportebit,
Pro Sestio
Caput
104 58 | suis copiis in pristina mente mansit. hunc Cn. Pompeius
105 117 | incitata illa sua vaecordi mente venisset, vix se populus
Timaeus
Caput
106 <LIV2 | procreator mundi deus ex suae mente et voluntate genuisset,
107 <LIV2 | IX ratione igitur et mente divina ad originem temporis [
Tusculanae
Liber, Caput
108 Tusc, XVI | ipsos viventis non poterant mente complecti, formam aliquam
109 Tusc, XX | adsit. quid, quod eadem mente res dissimillimas comprendimus,
110 Tusc, XXV | memoriam signatarum rerum in mente vestigia? quae possunt verborum,
111 Tusc, XXXIII | aeternitate animorum dicatur, de mente dici, quae omni turbido
112 Tusc, XXXIII | haec dicuntur, semotas a mente et disclusas putat. iam
113 Tusc, XV | ad conspiciendas totaque mente contrectandas varias voluptates,
114 Tusc, XXIX | est. De cuius commutata mente sic dicitur: ~'Nec vero
115 Tusc, IX | intemperantiam, quae est [a] tota mente a recta ratione defectio,
116 Tusc, XVII | iaceas aut, ne opprimare, mente vix constes? eaque omnia
117 Tusc, XXV | sed aguntur leniter et mente tranquilla.~Libidinem vero
118 Tusc, XXXVI | consilio, de ratione, de mente; horum enim potestas in
119 Tusc, XIII | autem animus decerptus ex mente divina cum alio nullo nisi
120 Tusc, XXIII | in homine sagaci ac bona mente melius? Eius bono fruendum
121 Tusc, XXV | coniunctamque cum divina mente se sentiat, ex quo insatiabili
122 Tusc, XXXV | iucundae sunt' Quid quod ne mente quidem recte uti possumus
|