Brutus
Caput
1 195 | 195] cum is hoc probare vellet, M.'. Curium, cum ita heres
2 259 | sermonis usitati cum esse vellet, ne a C. Rusio quidem accusatore
De divinatione
Liber, Par.
3 I, 5 | tribuisset, qui etiam ipse augur vellet esse, plurumisque locis
4 I, 47 | Alexander eum rogaret, si quid vellet, ut diceret, " Optume, "
5 I, 48 | Iunonis Laciniae, auferre vellet dubitaretque utrum ea solida
6 I, 55 | monitum, ne vim suam experiri vellet; ne tu quidem esse ausum.
7 I, 56 | visum esse dicere, quam vellet cunctaretur, tamen eodem
8 I, 96 | confirma, vit; quas cum vellet Lysander commutare, eadem
9 I, 104 | diceret Caeciliam Metelli, cum vellet sororis suae filiam in matrimonium
10 II, 210 | dicebat, si quando rem agere vellet, ne impediretur auspiciis,
De fato
Caput
11 41 | necessitatem inprobaret et nihil vellet sine praepositis causis
De finibus
Liber, Par.
12 II, | iubere dicere, qua de re quis vellet audire. audax negotium,
13 II, | habenda; esse enim quam vellet iniquus iustus poterat inpune.
14 III, | ut natura et procreari vellet et diligi procreatos non
15 IV, 8 | in suo genere et incolume vellet, an <quod>, cum omnium artium
16 IV, 15 | erat, quid maxime natura vellet. Explanetur igitur. Quid
17 V, 34 | versaretur et quod assequi vellet, aptum et accommodatum naturae
De haruspicum responso
Caput
18 57 | conquisitisque vitiis deformatum vellet inducere, nullum profecto
De inventione
Liber, Caput
19 I, 88 | concessissem, qui pecuniam maiorem vellet habere, eum pecuniam non
20 II, 3 | conduxerunt et pictori quam vellet eligendi potestatem dederunt.
21 II, 116 | mater. Ille se, quae ipse vellet, debere dicit.Primum, si
22 II, 120 | dubitationis, quin heres, quae ipse vellet, daret. Amentiae igitur
23 II, 120 | igitur fuisse, cum heredi vellet cavere, id adscribere, quo
De lege agraria
Oratio, Caput
24 II, 64 | denique emeret a quibus vellet quod videretur.
De officiis
Liber, Caput
25 I, 25 | qui in re publica princeps vellet esse, cuius fructibus exercitum
26 I, 113 | affabilem [et iocundum] esse se vellet! Domi vero etiam contumelias
27 I, 158 | tum docere, tum discere vellet, tum audire, tum dicere.
28 II, 204 | ageret, ut qualis haberi vellet, talis esset. Quod si qui
29 III, 309 | sed licere uti Canio, si vellet, ut suis, et simul ad cenam
30 III, 309 | dixitque quid eos facere vellet. Ad cenam tempori venit
De oratore
Liber, Caput
31 I, XIX | adficerentur animis, ut eos adfici vellet orator; quod item fieri
32 I, XXI | posset atque ornare quae vellet, omnisque omnium rerum,
33 I, XXII | de quibus quisque audire vellet, esse paratum denuntiaret;
34 I, LI | adversario iudicem facere vellet, haesitavit ob eam causam,
35 I, LI | dicendo miscere atque agitare vellet, ea dixit, quae a philosophis
36 II, I | Crassus non tam existimari vellet non didicisse, quam illa
37 II, XVIII | suis, ut eum, quem dixi, si vellet, audiret; cumque is se non
38 II, XXI | discendum, magistrum autem, quem vellet, eligeret; me quidem si
39 II, XLI | sibi foderet et id quod vellet parvo labore, nullo errore,
40 II, LXVI | tum ut diceret, si quid vellet, si nucem fregisset."
41 II, LXXIV | facturum, si se oblivisci quae vellet quam si meminisse docuisset.
42 II, LXXXVIII| haberet, quae meminisse vellet, perscribere. Qua re hac
43 II, XC | partis faceret et utram vellet prior ipse sumeret? Deinde,
44 III, XXXII | poscere qua de re quisque vellet audire; cui tantus honos
45 III, XXXV | atque eo, qui in re publica vellet excellere, fuisse doctrinam;
De provinciis consularibus
Caput
46 30 | quem, etiamsi ille aliud vellet, rei publicae consulere
De re publica
Liber
47 II | tribuisset ut eos patres vellet nominari patriciosque eorum
48 III | bellandi causam inferebat, quod vellet Graeciae fana poenire; quae
Cato Maior de senectute
Caput
49 1 | quaereretur, cur tam diu vellet esse in vita, 'Nihil habeo,'
In Catilinam
Oratio, Caput
50 III, 10 | quid de his rebus dicere vellet, feci potestatem. Atque
Laelius de amicitia
Caput
51 11 | putabat, immortalitatem optare vellet, quid non adeptus est quod
52 37 | fecisset ut, quidquid ille vellet, sibi faciendum putaret.
53 37 | in Capitolium faces ferre vellet?' 'Numquam' inquit 'voluisset
Orator
Caput
54 166 | dixisset qui versum effugere vellet—, ~bene quam meritam esse
55 226 | et nostra posui, ut qui vellet auribus ipsis quid numerosum
Philippicae
Oratio, Caput
56 I, 3 | senatus consultum, quod fieri vellet, attulit; quo recitato,
57 II, 25 | quam ut quisquam celari vellet, qui fuisset.~
58 II, 42 | concessisti, ut in te, quae vellet, diceret, salsum omnino
59 III, 21 | intellegeret, quid dicere vellet, adhuc neminem inveni.~
60 III, 27 | urbem dixit exiturumque, cum vellet. Quid? Illud nonne audiente
61 V, 18 | ille scuta occulta esse vellet, sed ne familiares, si scuta
62 V, 21 | introiturum, quotienscumque vellet, quid erat aliud nisi denuntiare
63 V, 41 | aut quo alio loco in foro vellet, ex huius ordinis sententia
64 XI, 17 | tamen bellum gerere consulem vellet.~
65 XIII, 49 | legeret, suaderet, denique aut vellet aut fieri posse arbitraretur? '
66 XIV, 16 | liberare suspicione fascium vellet, una voce cuncta contio
Pro Balbo
Caput
67 | hanc civitatem retinere vellet, in aliam se civitatem dicavit. ~
68 | nostra spem praemiorum eripi vellet? Quod si vultus C. Mari,
Pro Caecina
Caput
69 18 | credo, Aebutio, quantum vellet de Caesenniae bonis ut haberet.
70 21 | antiquum fundum ingredi vellet, quod ea proxime accedi
71 48 | tu dic quam ob rem, cum vellet accedere, non accesserit.
Pro Caelio
Caput
72 2 | accusationem fuisse, cui, utrum vellet, liceret, nec, cum descendisset,
73 19 | esse, qui vobis gratificari vellet, inventum. ~
74 43 | obtecta adulescentiae, qui vellet, excusatione defenderet. ~
75 53 | dicis, dixit profecto, quo vellet aurum; si tam familiaris
76 56 | isti mulieri venenum dare vellet Caelius? Ne aurum redderet?
77 72 | industriam continentiamque maxime vellet, iis aequalium studiis,
Pro Cluentio
Caput
78 1 | palam de se sententiam ferri vellet: de Oppianici sententia
79 2 | esse potuisse cur iudicium vellet corrumpere ~
80 1 | nemo tum istorum suam dici vellet.
81 3 | venenum privigno suo dare vellet, manifesto deprehensus sit,
82 2 | peierasse: si qui contra vellet dicere, usurum esse eum
83 1 | cur interficere Oppianicum vellet. Inimicitias enim inter
84 2 | nemo adloqui, nemo aspicere vellet?
85 3 | conscisset, huis quam ob rem id vellet inimicus offerre quod ipse
86 2 | tamen illa finem facere vellet, quidam ex advocatis, homo
Pro Flacco
Caput
87 6 | esset de praedonibus, quam vellet subito classem se comparaturum.
Pro Milone
Caput
88 2 | Paulum conlegam effugere vellet, singulari virtute civem,
89 3 | si Romam illo die reverti vellet, ad villam suam, quae viam
90 1 | Etiam si propter amicitiam vellet illum ab inferis evocare,
Pro Murena
Caput
91 51 | his rebus iussi, si quid vellet, quae ad me adlatae essent
92 65 | paulo longius quam natura vellet protulisse ut, cum ad ultimum
Pro Plancio
Caput
93 2 | insula mihi sese obviam ferre vellet, praetor ille, eiusdem tribuni
94 3 | mecum ea subire et perpeti vellet. ~
Pro Quinctio
Caput
95 XXVI | scilicet iussisset. Opinor, si vellet, si valeret, si ius diceret,
96 XXVI | daret et iudicium accipere vellet. Nam, per deos immortalis!
97 XXVI | daret et iudicium accipere vellet, denique omnia quae postulares
98 XXVIII | loco condicionem tuli, si vellet pecuniam petere, P. Quinctium
Pro Rabirio Postumo
Caput
99 | tandem causae cur existimari vellet nihil habere?
Pro Roscio Amerino
Caput
100 99 | quod Capitonem primum scire vellet? Nescio, nisi hoc video,
Pro Sestio
Caput
101 53 | curiam, nemo lucem aspicere vellet: illo, inquam, ipso die --
102 67 | aliquando, serius quam ipse vellet, Cn. Pompeius invitissimis
103 84 | expelleret? provincias quas vellet quibus vellet venderet?
104 84 | provincias quas vellet quibus vellet venderet? reges appellaret?
105 87 | civem patriae reciperare vellet ereptum. simplex causa,
Pro Sulla
Caput
106 32 | haberet quod salvum esse vellet? An vero clarissimum virum
107 43 | periculo meminisse quantum vellet; deinde ne cui liceret umquam
108 54 | cum is neque sciret neque vellet, familia est comparata. ~
109 57 | qui hanc urbem inflammare vellet, eum familiarissimum suum
Timaeus
Caput
110 <LIV2 | similem mundum efficere vellet, animal unum aspectabile,
111 <LIV2 | omnis reliquas contineri vellet animantes, hunc ea forma
112 <LIV2 | universi naturae efficere vellet, ad volubilitatem rotundavit
Topica
Caput
113 1 | suum studium libellos quos vellet evolveret, incidisti in
Tusculanae
Liber, Caput
114 Tusc, IV | iubebam, de quo quis audire vellet; ad id aut sedens aut ambulans
115 Tusc, IV | ita ut, cum is qui audire vellet dixisset, quid sibi videretur,
116 Tusc, XLIII | quem ad modum sepeliri vellet, 'multam vero' inquit 'operam,
117 Tusc, XX | Atque is cum pila ludere vellet—studiose enim id factitabat—
118 Tusc, XXI | libertate dignus esset aut vellet omnino liber esse, sibi
119 Tusc, XXVI | dicere hoc, si sibi constare vellet, non liceret, quidnam faciendum
120 Tusc, XXXIX | laudare, fortunas, quod, qua vellet, ingredi posset et, quae
121 Tusc, XXXIX | ingredi posset et, quae vellet, attingere. Recte hic quidem;
|