Brutus
Caput
1 232 | 232] Tum ego: vere tibi, inquam, Brute, dicam.
De divinatione
Liber, Par.
2 I, 27 | Ille mihi videtur igitur vere augurari. Nam nostri quidem
3 II, 233 | disputasti prorsus adsentior, et, vere ut loquar, quamquam tua
4 II, 281 | pariter cum ceteris. Nam, ut vere loquamur, superstitio fusa
De fato
Caput
5 13 | non esse potiturum), et si vere dicatur de futuro, idque
6 14 | 14] Etenim si illud vere conectitur: 'Si oriente
7 17 | hoc morbo', at hoc idem si vere dicatur in eo, in quo vis
8 18 | suo vi oppressus Scipio', vere diceretur; id enim fore
9 28 | causae, quae efficiant, ut vere dicantur, quae ita dicentur: '
10 45 | distinctio, ut quibusdam in rebus vere dici possit, cum hae causae
De finibus
Liber, Par.
11 II, | et recte sofñw, illudque vere: O Publi, o gurges, Galloni!
12 III, | intellegi, quid sit, quod vere bonum possit dici.
13 III, | excellens, magno animo, vere fortis, infra se omnia humana
14 III, | quidem bonorum, quae nos bona vere appellemus, frequentia beatiorem
15 III, | quisquam de bonis et malis vere iudicare nisi omni cognita
16 IV, 1 | diligenter, etiam si minus vere - nam nondum id quidem audeo
17 IV, 9 | in sapiente nec felicitas vere dici potest? Quae est igitur
18 V, 33 | summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest.
19 V, 52 | 72] Atque hoc ut vere dicitur, parva esse ad beate
20 V, 57 | haec eadem Democritus? Qui—vere falsone, quaerere mittimus—
De haruspicum responso
Caput
21 11 | aedium mearum, si id facere vere ac sine cuiusquam dubitatione
De imperio Cn. Pompei ad Quirites oratio
Caput
22 35 | hieme apparavit, ineunte vere susceptit, media aestate
23 56 | etiam effecit, ut aliquando vere videremur omnibus gentibus
De inventione
Liber, Caput
24 I, 5 | Laelium neque eorum, ut vere dicam, discipulum Africanum
25 I, 39 | remota tamen faciant fidem vere tradita esse, quia eorum
26 II, 22 | transferetur, qui id, quod tam vere et pie dicetur, negabit.
27 II, 174 | incolumitati videbimur consulere, vere poterimus dicere nos honestatis
De lege agraria
Oratio, Caput
28 II, 10 | populares existimandi sunt. ~Nam vere dicam, Quirites, genus ipsum
29 II, 77 | vosmet ipsos consolari; vere et diligenter considerate.
De legibus
Liber, Caput
30 II, 67 | locum diligas. Quin ipse, vere dicam, sum illi villae amicior
31 II, 76 | medicorum praecepta dici vere possunt, si quae inscii
32 II, 120 | Africano: 'Hic est ille situs', vere, nam siti dicuntur ii qui
De officiis
Liber, Caput
33 I, 14 | tamen honestum sit, quodque vere dicimus, etiamsi a nullo
34 I, 74 | cupidi bellorum gerendorum; vere autem si volumus iudicare
35 I, 75 | Areopagum adiuverit, at ille vere [a] se adiutum Themistoclem;
36 I, 92 | simpliciter, fideliter, + vere hominum amice. ~
37 III, 252 | solitudo. Vellem nobis hoc idem vere dicere liceret, sed si minus
38 III, 268 | 17] Quocirca nec id, quod vere honestum est, fas est cum
39 III, 313 | sibi prodesse non quiret". Vere id quidem, si, quid esset
De oratore
Liber, Caput
40 I, III | 11] Vere mihi hoc videor esse dicturus,
41 I, IV | 13] Ac ne illud quidem vere dici potest aut pluris ceteris
42 I, X | prudentibus diserte, stultis etiam vere videare dicere. Hoc amplius
43 I, XXI | quo in genere tu, Antoni, vere loquar - numquam mihi percontanti
44 I, XXXIII| 150] vere enim etiam illud dicitur,
45 I, XXXIII| Caput autem est, quod, ut vere dicam, minime facimus (est
46 I, XLVIII| quisnam iuris consultus vere nominaretur, eum dicerem,
47 I, LX | stilus ille tuus, quem tu vere dixisti perfectorem dicendi
48 II, IV | amicissimos; sed tamen, vere dicam, quaevis mallem fuisset,
49 II, XXXIII| inquit Antonius "si haec vere a Catulo dicta sunt, tibi
50 II, L | 202] Hic Sulpicius, "vere hercle," inquit "Antoni,
51 II, LIX | quam oratorium, sive habeas vere quod narrare possis, quod
52 II, LXXXVI| in tua potestate; si enim vere agere volueris, omnia tibi
53 II, XC | possit reliquisti? Dicam enim vere, amicissimi homines, quod
54 III, XVIII | ignominiae, praemi, supplici; vere an secus nihil ad hoc tempus;
55 III, XLVIII| plane, ut dicitur, sic est vere soluta, non ut fugiat tamen
De provinciis consularibus
Caput
56 19 | Bellum adfectum videmus, et, vere ut dicam, paene confectum,
De re publica
Liber
57 I | fortunatus putandus! cui soli vere liceat omnia non Quiritium
58 I | esset. (28) quis enim putare vere potest, plus egisse Dionysium
59 III | factionis potestate, posse vere dici rem publicam.' (Laelius) '
60 VI | intervallis rettulerint, tum ille vere vertens annus appellari
Cato Maior de senectute
Caput
61 3 | 53. Itaque ineunte vere in eis, quae relicta sunt,
In Catilinam
Oratio, Caput
62 I, 33 | huius urbis atque imperii vere nominamus, hunc et huius
63 IV, 9 | contionatorum et animum vere popularem saluti populi
64 IV, 16 | huius civitatis consecuti vere hanc suam esse patriam iudicant,
In L. Calpurnium Pisonem
Caput
65 X | dicam auxilio vestro, quod vere licet dicere, sed certe
66 XII | extremum tamen pro Cn. Pompeio vere vehementerque pugnavit.
67 XVI | optima populi liberi plane et vere erant liberi? lege autem
68 XXVIII | qui cum isto vivit, homo, vere ut dicam—sic enim cognovi—
Laelius de amicitia
Caput
69 8 | tu quidem, Scaevola, et vere; nec enim ab isto officio,
70 12 | suspicentur, videtis; hoc vere tamen licet dicere, P. Scipioni
71 18 | subtilius disserunt, fortasse vere, sed ad communem utilitatem
72 97 | aut amari, cum, id quam vere fiat, ignores. Quamquam
Orator
Caput
73 175 | 175] Quod ab eis vere quadam ex parte, non totum
Paradoxa Stoicorum
Parad., Caput
74 I, 9 | cum virtute, id bene fieri vere dicitur, quod rectum et
75 VI, 46 | opus sit, quis umquam hunc vere dixerit divitem?
Philippicae
Oratio, Caput
76 IV, 7 | contemnendum videtur? Recte et vere negatis, Quirites. Est enim
77 XIII, 19 | sanctissimum adulescentem, ea vere recidere in memoriam pueritiae
78 XIII, 47 | Caesaris tum, cum illae vere partes vocabantur? Hae vero
Post reditum in senatu
Caput
79 9 | publica consul esset. quod vere dixerat, si illud de duobus
Pro Archia
Caput
80 26 | praeconem inveneris!" Et vere. Nam nisi Illias illa exstitisset,
Pro Balbo
Caput
81 | Gaditani contra me dicerent, vere posse dici viderentur? Illis
Pro Caecina
Caput
82 50 | superioribus dicerent—eos enim vere possumus dicere esse deiectos—
83 60 | volumus, quos appellare vere possumus? Opinor eos qui
Pro Caelio
Caput
84 2 | attendere diligenter, existimare vere de omni hac causa volueritis,
Pro Cluentio
Caput
85 3 | innocentia – quales, ut vere dicam, vos estis, et ceteri
86 4 | maioribus opibus praedito vere et fortiter iudicare, cum
Pro Flacco
Caput
87 FrM | sponte nec iure nec more nec vere nec religiose nec integre,
88 FrM | ipsa autem nihil queri vere de iniuriis potest, tamenne,
89 36 | tria Graecorum genera sint vere? quorum uni sunt Athenienses,
90 37 | Asiatici testes, ut, cum vere recordari voletis quantum
91 39 | est, iudices, qui hoc non vere laudare possit? Exportari
92 | sed edixisset, quis posset vere reprehendere? Num etiam
93 24 | consule fuistis! quem ego diem vere natalem huius urbis aut
Pro Fonteio
Caput
94 14 | numero testem producant; vere accusatum esse concedam.
95 26 | hominem vidimus, ecquem vere commemorare possumus parem
Pro Milone
Caput
96 2 | publicam defendit, is vir vere putandus est. Populi grati
Pro Murena
Caput
97 7 | arbitros. Nam cum grave est vere accusari in amicitia, tum,
98 13 | Cato. Maledictum est, si vere obicitur, vehementis accusatoris,
99 13 | esse necesse sit eum cui vere istud obici possit. Nemo
100 66 | cuius praestanti virtute cum vere graviterque diceres, domesticum
Pro Plancio
Caput
101 2 | quae magis honeste quam vere sodalitas nominaretur quam
102 2 | detractum> dico; si me hercule vere quod accidit interpretari
103 2 | clariorem aut gratiorem fuisse. vere me hercule hoc dicam: sic
Pro Rabirio
Caput
104 19 | inquam, confiterer, si vere possem aut etiam si mihi
105 27 | Mari nomen? C. Marium, quem vere patrem patriae, parentem,
Pro Roscio Amerino
Caput
106 54 | qua re id factum putemus? Vere nihil potes dicere; finge
107 107 | 107] Haec possum omnia vere dicere, sed in hac causa
108 140 | aliquem locutum esse, si qui vere ac libere locutus sit, desinant
Pro Scauro
Caput
109 16 | enim ullum aliud argumentum vere vocari potest — rerum vox
Pro Sestio
Caput
110 8 | custodia rei publicae laudare vere solebatis, par prope laus
111 22a | 22a. ego autem, -- vere dicam, iudices, -- tantum
112 130 | conlacrimavit vir egregius ac vere Metellus totumque se P.
113 139 | 139. quae sola vere gloria nominari potest,
Pro Sulla
Caput
114 42 | neminem qui his hominibus ad vere referendum aut fidem putet
Timaeus
Caput
115 <LIV2 | interit nec umquam esse vere potest. Omne autem quod
Tusculanae
Liber, Caput
116 Tusc, XXXIV | nunc lugeam vitam hominum? vere et iure possum; sed quid
117 Tusc, XLI | evaseris, ad eos venire, qui vere iudices appellentur, Minoem
118 Tusc, 0 | interimor manu.~O nate! vere hoc nomen usurpa patri,~
|