Brutus
Caput
1 60 | investigator antiquitatis putat in hoc erratum vitamque
2 187 | qui audit oratorem, vera putat, adsentitur probat, fidem
3 284 | odiose nec putide, Attice putat dicere, is recte nisi Atticum
4 286 | esse similis, isque se ita putat Atticum, ut veros illos
Commentariolum petitionis
Caput
5 IX | dubitare; is enim qui se non putat satis facere amicus esse
De divinatione
Liber, Par.
6 II, 148 | bacam quoque se visurum putat, non sine ratione ille quidem,
7 II, 162 | pestilentiam extis significari putat.
8 II, 173 | ruinarum, eosque habere putat eadem membra, quae nos,
9 II, 252 | animum Zeno et quasi labi putat atque concidere, et ipsum
De fato
Caput
10 9 | nobis. Qui autem ex eo cogi putat, ne ut sedeamus quidem aut
11 21 | necessitatem et fatum confirmari putat), sic Chrysippus metuit,
12 22 | vitari necessitatem fati putat. Itaque tertius quidam motus
13 42 | sit, facile a se explicari putat. Nam quamquam adsensio non
14 42 | volvi et versari turbinem putat. ~
De finibus
Liber, Par.
15 I, | omne iudicium veri et falsi putat. ~
16 I, | dolor sit. sentiri haec putat, ut calere ignem, nivem
17 I, | autem privatione doloris putat Epicurus terminari summam
18 II, | intellegit? sin autem voluptatem putat adiungendam eam, quae sit
19 II, | per se reprehendendam non putat, et hercule, Torquate, ut
20 II, | voluptas est, rectissime non putat. Noli enim mihi fingere
21 II, | istius generis asotos iucunde putat vivere. mundos, elegantis,
22 II, | aut etiam a bestiis, quae putat esse specula naturae, ut
23 II, | earum comparatione positum putat. ego autem existimo, si
24 II, | Epicurus voluptatem petendam putat. quod quidem eius factum
De inventione
Liber, Caput
25 I, 25 | quem adversarii perturbatum putat oratione, videt animo firmissimo
26 I, 83 | vereri, concedendum hoc putat, ut neges esse accusandum.
27 I, 97 | hac autem digressione ille putat oportere quandam inferri
De lege agraria
Oratio, Caput
28 II, 62 | eius virtute partis se frui putat oportere. ~Parta sit pecunia,
De legibus
Liber, Caput
29 II, 68 | sed unam illas civitatem putat. ~
30 II, 96 | illi qui esse etiam nunc putat. Quae mihi videtur apud
De officiis
Liber, Caput
31 I, 14 | consiliis factisque conservandam putat cavetque ne quid indecore
32 I, 30 | humani nihil a se alienum putat"; sed tamen, quia magis
33 II, 192 | admiratione quadam honore dignos putat. Haec autem, si est simpliciter
34 II, 217 | facultatem fructum divitiarum putat. Mihi autem ille fructus
35 II, 231 | spectatum, non fortunam putat, non modo illi qui est meritus,
36 III, 266 | autem intellegit, nihil putat praetermissum, quod idem
37 III, 334 | et detestabilem gloriosam putat. Qui autem fatetur honestum
38 III, 340 | ad extremum utilitate, ut putat, officium dirigit magis
39 III, 342 | debeatne dicere. Non necesse putat Diogenes, Antipater viri
De oratore
Liber, Caput
40 I, XLIII | scientia, quam Scaevola non putat oratoris esse propriam,
41 II, LXXV | 303] Hoc Crassus non putat nisi perfidia accidere posse;
42 II, LXXXI | perfidia, non stultitia fieri putat, ut causae noceamus, accidat.
43 III, XI | loquitur, priscum visum iri putat, si plane fuerit rusticanum.
44 III, XLVII | ille clausulis aptiorem putat, quas vult longa plerumque
45 III, XLVIII | adsentior Theophrasto, qui putat orationem, quae quidem sit
De provinciis consularibus
Caput
46 36 | senatoris, legem quam non putat, eam quoque servat; praefinit
De re publica
Liber
47 I | aliquod inter duos soles putat esse componendum, ut ita
48 I | exordiens a Iove incipiendum putat.' (Laelius) 'quo Iove? aut
In Catilinam
Oratio, Caput
49 IV, 7 | hoc communi spiritu non putat oportere atque hoc genus
50 IV, 10 | largitorem et prodigum, non putat, cum de pernicie populi
In L. Calpurnium Pisonem
Caput
51 XXVII | audivit, avum suum revixisse putat; mensam tolli iubet. ~
52 XL | communi salutatione dignum putat? Omnes memoriam consulatus
Orator
Caput
53 191 | celeritate syllabarum labi putat verba proclivius contraque
Paradoxa Stoicorum
Parad., Caput
54 VI, 43 | tuae. Nihil sibi deesse putat, nihil curat amplius, satiatus
Philippicae
Oratio, Caput
55 III, 18 | aliquam in me commoveri putat.~
56 VIII, 8 | quos nemo civitate dignos putat. Quae est igitur in medio
57 XI, 3 | meditatur; mortem naturae poenam putat esse, iracundiae tormenta
58 XI, 6 | nos alio bello distineri putat; quasi vero non idem unumque
59 XI, 11 | damnationem pro praetura putat. Alter Caesar Vopiscus ille
60 XI, 25 | habet. Quod ergo ipse nemini putat dandum ne a senatu quidem,
61 XIII, 30 | capto.' Hic cum Gaio fratre putat se litigare. 'In Syriam
62 XIII, 39 | mortem Caesaris ulciscendam putat, mortem proponit non iis
Pro Archia
Caput
63 25 | minorem gloriae fructum putat ex Graecis versibus percipi
Pro Caecina
Caput
64 17 | solvitur a Caesennia; cuius rei putat iste rationem reddi non
65 17 | retinere omnium controversiarum putat. ~
66 56 | defensionem et pro nihilo putat. Quid ergo? isti homines
67 70 | ius civile contemnendum putat, is vincula revellit non
68 70 | detrahit; sin peritis non putat esse obtemperandum, non
Pro Caelio
Caput
69 24 | cuicuimodi autem sit, a sua putat eius esse seiunctam. Neque
70 36 | calcitrat, respuit, non putat tua dona esse tanti; confer
Pro Cluentio
Caput
71 1 | putem pertinere. Hic sua putat interesse se re ipsa et
72 2 | cogitet quem ignorare nostrum putat? Quos appellarit, quibus
73 2 | nocturna sacrificia, quae putat occultiora esse, sceleratasque
Pro Deiotaro
Caput
74 36 | de se senatus imminutum putat. Magno animo et erecto est,
Pro Flacco
Caput
75 11 | vinci, refelli, coargui putat esse turpissimum; ad id
Pro Ligario
Pars, Caput
76 III | 9] Sed hoc quaero: quis putat esse crimen fuisse in Africa?
Pro Milone
Caput
77 3 | fortunis hodierno die decertari putat. ~
78 1 | petenda? nisi vero gratius putat esse vobis sui se capitis
79 1 | animi. Exsilium ibi esse putat, ubi virtuti non sit locus;
Pro Murena
Caput
80 21 | operarum harum cotidianarum putat esse consulatum. 'Apud exercitum
81 62 | aliqua in re; male dici putat. Hac ex disciplina nobis
82 73 | num obviam prodire crimen putat? Non, sed mercede. Convince.
83 78 | sceleris contagio quam quisquam putat, ad pluris pertinet. Intus,
Pro Plancio
Caput
84 1 | quibus salutem suam committi putat; his levioribus comitiis
85 | libertate mea deminutum putat quod non ab omnibus isdem
Pro Roscio Amerino
Caput
86 62 | in parricidio quaeri non putat oportere. In quo scelere,
87 112 | credit nisi ei quem fidelem putat. Perditissimi est igitur
88 116 | propterea quod auxilium sibi se putat adiunxisse qui cum altero
89 128 | egestatem suam se laturum putat, si hac indigna suspicione
90 141 | 141] Hicne etiam sese putat aliquid posse Chrysogonus?
91 142 | illo rationem communicatam putat laeditur, cum ab hoc splendore
92 143 | Roscius horum nihil indignum putat, neminem accusat, nihil
93 143 | suo patrimonio queritur. Putat homo imperitus morum, agricola
Pro Sestio
Caput
94 135a | pecuniis repetundis non putat esse legem? et aiunt alios
Pro Sulla
Caput
95 33 | invidiosis rebus, ut ille putat, dicentem attendite! Ego
Timaeus
Caput
96 <LIV2 | efficta simulacra, bene agi putat si similitudinem veri consequatur:
Topica
Caput
97 31 | aequitatem dividat. Formas qui putat idem esse quod partis, confundit
98 36 | noster, ut opinor, nihil putat esse notandum nisi post,
99 37 | Scaevola autem P. F. iunctum putat esse verbum, ut sit in eo
Tusculanae
Liber, Caput
100 Tusc, X | quattuor generum inesse nullo putat; quintum genus adhibet vacans
101 Tusc, XXIV | Platone disseritur —nihil enim putat esse, quod oriatur et intereat,
102 Tusc, XXXIII | semotas a mente et disclusas putat. iam similitudo magis apparet
103 Tusc, XXXIV | omnino vivere expedire nemini putat. mitto alios: etiamne nobis
104 Tusc, XLIV | lacerari eum et sentire, credo, putat. ergo hic ulciscitur, ut
105 Tusc, XLIV | requiescere in sepulcro putat mortuum; magna culpa Pelopis,
106 Tusc, 0 | quidem perfecte eum beatum putat, cui corpus bene constitutum
107 Tusc, XV | sapientis vitam refertam putat. Haec nostro more nos diximus,
108 Tusc, XX | dolere, hic primum et tertium putat idem esse nec distinguit
109 Tusc, XXV | totius hominis appellatam putat. Quae tota poterit evelli
110 Tusc, XXIX | inquiunt, vester cedendum putat; premit enim atque instat,
111 Tusc, XXVIII | aequo animo arbitrantur. Putat aliquis esse voluptatem
112 Tusc, XXXIV | sublevandum conversurum putat, Venerem unam excludit ut
113 Tusc, VIII | Antiocho non sentit hoc; putat enim, etiamsi sit bonum
114 Tusc, XVIII | se tamen satis consecutam putat, sic sapientia semper eo
115 Tusc, XXV | brevitate vitae conlocatam putat, cum rerum causas alias
116 Tusc, XXXVIII| voluptatibus. Ex quo effici putat ille, quod quaerimus, ut
|