Academica
Liber, Caput
1 I, 6 | utrisque hic bonorum finis videbatur, adipisci quae essent prima
2 I, 11 | vera esse illi et fidelis videbatur, non quod omnia quae essent
Brutus
Caput
3 112 | patrocinia mediocriter aptum videbatur, ad senatoriam vero sententiam,
4 139 | semper adgredi ad dicendum videbatur, sed ita erat paratus, ut
5 158 | accuratum, exspectatione dignus videbatur. non multa iactatio corporis,
6 178 | privatis satis veterator videbatur. erat in privatis causis
7 234 | et ex facie et ex voltu videbatur, nec abundans verbis, etsi
8 239 | etiam acutior quam erat videbatur. nam eius aequalem M.'.
9 282 | sine arrogantia gravis esse videbatur et sine segnitia verecundus.
10 306 | perpetuum ratio iudiciorum videbatur. ~
11 318 | Sicilia me recepissem, iam videbatur illud in me, quicquid esset,
12 320 | adhaerescens, sui dissimilior videbatur fieri cotidie. ~
13 327 | tamen aptum esse aetati videbatur. et certe, quod et ingeni
De divinatione
Liber, Par.
14 I, 77 | obiecto signo, ut peritis videbatur, ne committeret proelium.
15 I, 105 | esse dicebant; quibus nulla videbatur in auguriis aut praesensio
16 II, 159 | mentis edi et quasi fundi videbatur aut animo per somnum sensibus
17 II, 215 | quia plerumque id melius videbatur. Haec quanta dissensio est!
18 II, 267 | vitello?" Id enim ei ex ovo videbatur aurum declarasse, reliquum
De finibus
Liber, Par.
19 II, | tantum modo laboriosus videbatur; at miser, si in flagitiosa
20 III, | tam clara re utendum est, videbatur.
21 III, | adhuc peregrinari Romae videbatur nec offerre sese nostris
22 IV, 10 | vivere, hoc iis bonorum videbatur extremum.~
23 IV, 16 | nominavi. Mihi autem aequius videbatur Zenonem cum Polemone disceptantem,
24 V, 60 | reliquarum—ita mihi dives videbatur, ut ab ea petere possem,
De haruspicum responso
Caput
25 50 | maximis laudibus ecferebat videbatur.
De imperio Cn. Pompei ad Quirites oratio
Caput
26 41 | falso memoriae proditum videbatur. Nunc imperi vestri splendor
27 53 | tibi tum imperium hoc esse videbatur, cum populi Romani legati
De inventione
Liber, Caput
28 II, 4 | commodissime praecipere videbatur, excerpsimus et ex variis
29 II, 4 | praeclarissime quisquam dicere nobis videbatur. Quapropter stultitia visa
De lege agraria
Oratio, Caput
30 II, 6 | esse locus huic voci non videbatur popularem me futurum esse
31 II, 13 | erat quod mihi vitiosum videbatur, quod tanta ex frequentia
32 II, 87 | fructuosissimis insulis populi Romani videbatur. Corinthi vestigium vix
De legibus
Liber, Caput
33 III, 150 | commodum senatus pertinere videbatur, tamen adprobante senatu
34 III, 168 | Uno in genere relinqui videbatur vocis suffragium, quod ipse
De officiis
Liber, Caput
35 I, 76 | Catulus Cn. Pompeio cedere videbatur; parvi enim sunt foris arma,
36 III, 289 | palmam converterat, a nullo videbatur, ipse autem omnia videbat;
37 III, 289 | omnia videbat; idem rursus videbatur, cum in locum anulum inverterat.
38 III, 292 | humanitatem, ut id, quod utile videbatur, neque erat, assequi posset,
39 III, 299 | Atque ille utilitatem sequi videbatur, sed ea nulla erat repugnante
40 III, 332 | proposuerat, valde utile videbatur. Sed omnium una regula est,
41 III, 333 | audacia potens esset. Utile ei videbatur plurimum posse alterius
42 III, 339 | dissensi. Nimis mihi praefracte videbatur aerarium vectigaliaque defendere,
43 III, 348 | 97] Utile videbatur Ulixi, ut quidem poetae
44 III, 360 | lex non est. Hic ea, quae videbatur utilitas, plus valuit quam
De oratore
Liber, Caput
45 I, I | tranquillitatis plenissimus fore videbatur, in eo maximae moles molestiarum
46 I, XI | ipse esse orator summus videbatur. Verbi enim controversia
47 I, XX | Sic mihi tum persuadere videbatur neque artificium ullum esse
48 I, XXI | venientibus satis iucundum fore videbatur, si, cum vos de rebus aliis
49 I, XXI | veniretis, vix optandum nobis videbatur.
50 I, XXII | quod difficillimum nobis videbatur, ut omnino de his rebus,
51 I, XXII | quiddam suscipere ac profiteri videbatur, cum se ad omnia, de quibus
52 I, XXXV | erat propositum, dictum videbatur, tamen sentiebant celerius
53 II, X | 42] Infinitum mihi videbatur id dicere, in quo aliquid
54 II, XLVI | flens ac lugens dicere videbatur; quae si ille histrio, cotidie
55 II, XLIX | quod esse in arte positum videbatur, ut de lege Appuleia dicerem,
56 II, LVI | id] mihi vix ferendum videbatur."
57 II, LXX | erratis"; - defendere Lucullum videbatur - "ego liberum puto esse:
58 II, LXXIII| ipso quiddam velle dicere videbatur." "Me vero libente" inquit
De re publica
Liber
59 I | quod paulo ante secus tibi videbatur, doc ~(*****) ~(Scipio)
In L. Calpurnium Pisonem
Caput
60 XIII | privatis hominibus esse lex non videbatur, inusta per servos, incisa
Laelius de amicitia
Caput
61 4 | disputantem, quia nulla videbatur aptior persona quae de illa
62 14 | 14] Quod idem Scipioni videbatur, qui quidem, quasi praesagiret,
63 96 | sacerdotiis C. Licini Crassi videbatur! cooptatio enim collegiorum
Orator
Caput
64 1 | cupienti, durum admodum mihi videbatur, et suscipere tantam rem,
Paradoxa Stoicorum
Parad., Caput
65 II, 16 | adversis unus ex summis viris videbatur, quo beatius esse mortali
Philippicae
Oratio, Caput
66 I, 4 | 4] Lux quaedam videbatur oblata non modo regno, quod
67 I, 6 | initium senatus cogendi fore videbatur.~
68 I, 8 | diligo, plenum aequitatis videbatur. Addebant praeterea (fit
69 I, 9 | non dico. Turpe mihi ipsi videbatur in eam urbem me audere reverti,
70 I, 10 | postea vidi, magnam mihi videbatur gloriam consecutus. Hunc
71 II, 37 | civibus bello civili utilior videbatur) rem publicam hodie teneremus.~
72 II, 64 | recepit felix, ut sibi quidem videbatur; mea autem sententia, qui
73 II, 91 | tantum te cepisse odium regni videbatur, ut eius omen omne propter
74 II, 92 | Constituta res publica videbatur aliis, mihi vero nullo modo,
75 III, 3 | nobis, quia non posse fieri videbatur, firmissimum exercitum ex
76 X, 8 | in qua Bruti imago cerni videbatur. At hunc iis ipsis ludorum
77 XII, 4 | futurum se dixerit?' Durum videbatur; itaque fracti sumus, cessimus.
Post reditum in senatu
Caput
78 34 | rei publicae funestum fore videbatur. ~Quod si mihi aeternam
Pro Archia
Caput
79 19 | excellentem artem ac venustatem videbatur omnino mori non debuisse.
80 21 | qui durior ad haec studia videbatur, iucundus fuit. ~
Pro Balbo
Caput
81 | perspicua admiratione declarari videbatur. Nihil enim umquam audivi
Pro Caecina
Caput
82 65 | defensione tua mihi maxime mirum videbatur, te dicere iuris consultorum
83 67 | verbis oppugnare aequitatem videbatur. Cum id miror, te hoc in
Pro Cluentio
Caput
84 1 | et magno opere confidere videbatur invidia iam inveterata iudicii
85 3 | solacium malorum omnium fore videbatur! Discedit a Melino Cluentia,
86 2 | intercesserat cum res parum certa videbatur: sequester et confirmator
87 2 | accusatio rebus iudicatis niti videbatur, necesse est, aut, si hoc
88 1 | macula iudiciorum posse non videbatur. Homines quos ceteris vitiis
Pro Flacco
Caput
89 14 | similius Graecis hominibus videbatur quod paulo ante in eadem
Pro Milone
Caput
90 2 | verum inveniri, sed quia videbatur indignum esse et [domini]
91 1 | quia nimis amplecti plebem videbatur, in suspicionem incidit
92 1 | populi Romani et crudelis videbatur, quae tot annos illum in
Pro Murena
Caput
93 86 | Romani ornatus fortunatus videbatur, quod primus in familiam
Pro Rabirio Postumo
Caput
94 10 | cum erant appellati, si videbatur, statim contra dicere solebant;
95 28 | odiosum negotium Postumo videbatur, sed erat nulla omnino recusatio;
Pro Roscio Amerino
Caput
96 79 | discesserit. Restare tibi videbatur servorum nomen, quo quasi
97 85 | applicatus ad severitatem videbatur. Ego, quamquam praeest huic
98 119 | an res ipsa tibi iniqua videbatur?' Postulabant homines nobilissimi
Pro Roscio Comoedo
Caput
99 30 | etiam scire quam sciebat videbatur. Quod item nuper in Erote
Pro Scauro
Caput
100 26 | mihi probabile neque verum videbatur me, cum fidelissimae atque
Pro Sestio
Caput
101 19 | sed pignus rei publicae videbatur? tanta erat gravitas in
102 37 | iurare noluerat: denique videbatur ea condicione tam fortis
103 123 | miliens revocatum est. Parumne videbatur populus Romanus iudicare
Pro Sulla
Caput
104 63 | promulgavit in quo res iudicatas videbatur voluisse rescindere, ut
Tusculanae
Liber, Caput
105 Tusc, XXXI | mors sit, quod tibi dudum videbatur, ut verear ne homini nihil
106 Tusc, 0 | est in Tusculano, magna videbatur mortis effecta contemptio,
107 Tusc, IV | quidem hesterna disputatione videbatur, nisi forte temporis causa
108 Tusc, VIII | dissensio fuit. Mihi enim non videbatur quisquam esse beatus posse,
109 Tusc, XXI | Fortunatus sibi Damocles videbatur. In hoc medio apparatu fulgentem
110 Tusc, XL | audiebat, etiamsi, ut mihi videbatur, iniuria. [Epicurei] Nostri
|