Brutus
Caput
1 42 | fuisset, populi ingrati pulsus iniuria se ad hostes contulit conatumque
2 95 | genere est habitus is, qui iniuria accepta fregit Ti. Gracchum
De finibus
Liber, Par.
3 I, | facile explentur sine ulla iniuria, quae autem inanes sunt,
4 I, | concupiscunt, plusque in ipsa iniuria detrimenti est quam in iis
5 I, | emolumenti, quae pariuntur iniuria. Itaque ne iustitiam quidem
6 II, | malum habeat, abstinet se ab iniuria. nosti, credo, illud: 'Nemo
7 III, | utilitatem suam possint sine iniuria. Quoniamque ea natura esset
8 IV, 27 | qui parentem et qui servum iniuria verberat. - Hoc non videre,
9 V, 47 | cum patria pulsus esset iniuria, ad Ptolomaeum se regem
De haruspicum responso
Caput
10 38 | liberaverunt, hominibus iniuria tui stupri inlata in ipsos
De imperio Cn. Pompei ad Quirites oratio
Caput
11 14 | propter socios, nulla ipsi iniuria lacessiti, maiores nostri
De inventione
Liber, Caput
12 I, 4 | videretur. Hinc nimirum non iniuria, cum ad gubernacula rei
13 I, 15 | dicitur, quod aliquis ante iniuria lacessierit. ~C o m p a
14 I, 35 | si cum potestate, iure an iniuria; felix, clarus an contra;
15 I, 105 | decimus locus et, si cum iniuria contumelia iuncta demonstratur,
16 II, 79 | I n t e n t i o est: "Iniuria sororem occidisti". D e p u l s i o
17 II, 83 | suum supplicium cum illius iniuria conferendo. Deinde oportebit
18 II, 84 | eiusmodi demonstrabitur iniuria, ut non modo viro bono,
19 II, 86 | mali futurum sit aut ex iniuria aut scelere alicuius, nisi
20 II, 161 | v i n d i c a t i o, per quam vis aut iniuria et omnino omne, quod obfuturum
De lege agraria
Oratio, Caput
21 I, 13 | beneficio, sed unus privatur iniuria. Sed cui manubias remittit,
22 II, 20 | Quaeret quispiam in tanta iniuria tantaque impudentia quid
23 III, 6 | gratificatio cum acerba iniuria; sed tamen imbibit illis
De legibus
Liber, Caput
24 I, 40 | cruciatu. Quodsi homines ab iniuria poena, non natura arcere
25 I, 44 | salutaribus? Aut <cur> cum ius ex iniuria lex facere possit, bonum
26 I, 44 | possumus. Nec solum ius et <in>iuria natura diiudicatur, sed
De officiis
Liber, Caput
27 I, 20 | noceat, nisi lacessitus iniuria, deinde ut communibus pro
28 I, 25 | est, sed fugienda semper iniuria est. ~
29 I, 27 | consulto et cogitata fiat iniuria. Leviora enim sunt ea, quae
30 I, 27 | Ac de inferenda quidem iniuria satis dictum est. ~
31 I, 28 | inferenda ne cui noceant iniuria, in alterum incidunt; discendi
32 I, 33 | illud "summum ius summa iniuria" factum est iam tritum sermone
33 I, 35 | sunt ob eam causam, ut sine iniuria in pace vivatur, parta autem
34 I, 41 | aut vi aut fraude, fiat iniuria, fraus quasi vulpeculae,
35 I, 48 | modo id facere possit sine iniuria. ~
36 II, 199 | multitudini videtur, nec iniuria. Nemo enim iustus esse potest,
37 II, 202 | praestantem, qui cum prohiberet iniuria tenuiores, aequitate constituenda
38 II, 232 | aequitatem contendas, ne quid pro iniuria; fundamentum enim est perpetuae
39 II, 242 | dotibus tenebantur sine iniuria, iudicavit neque illis adimi
40 III, 293 | utilitati, quod sine alterius iniuria fiat, serviendum est. Scite
41 III, 302 | maior est copia; cui fit iniuria?" ~
42 III, 323 | proposita abstinere possit iniuria. ~
43 III, 327 | noceat nemini nisi lacessitus iniuria. Quid ergo? Hic non noceat,
De oratore
Liber, Caput
44 I, XXVII | dicendi procedere; ita non iniuria, quotienscumque dicerent,
45 I, XXXIII| effector ac magister; neque iniuria; nam si subitam et fortuitam
46 II, XVIII | 76] Neque me hercule iniuria; quid enim aut adrogantius
47 II, LXXXII| temeritate, iracundia, spe, iniuria, invidia, crudelitate revocandos. ~
48 III, XVII | tamen ei philosophiae fiet iniuria a nobis; non enim repelletur
49 III, XIX | factum aut alterius culpa aut iniuria aut ex lege aut non contra
De partitione oratoria
Caput
50 130 | in beneficio gratia, in iniuria ultio nominatur. Atque haec
51 131 | maiorum, de propulsanda iniuria, de ulciscenda, de omni
De provinciis consularibus
Caput
52 10 | dicere; pactiones sine ulla iniuria factas rescidit, custodias
53 42 | exoratus. Ne haec quidem fuit iniuria. Nam postea me, ut sibi
54 42 | liberalitate quam ne illius iniuria in nostra amicitia reprendatur. ~
De re publica
Liber
55 II | falsum illud esse, sine iniuria non posse, sed hoc verissimum
In Catilinam
Oratio, Caput
56 I, 17 | et, si me meis civibus iniuria suspectum tam graviter atque
In L. Calpurnium Pisonem
Caput
57 XXXIX | Non in eo cui facta est iniuria sed in eis qui fecerunt
Laelius de amicitia
Caput
58 76 | quaedam admodum intolerabilis iniuria exarserit, ut neque rectum
Paradoxa Stoicorum
Parad., Caput
59 II, 17 | inimicorum labefactaret iniuria?
60 III, 24 | potest et servo saepe sine iniuria non potest. Causa igitur
61 III, 25 | servo necando, si id fit iniuria, semel peccatur, in patris
62 IV, 29 | reditum mihi gloriosum iniuria tua dedit, non exitum calamitosum.
Philippicae
Oratio, Caput
63 I, 11 | querar de hesterna Antoni iniuria; cui sum amicus, idque me
64 V, 53 | agri haberent, qui sine iniuria privatorum dividi posset;
65 VI, 3 | sententiam repudiari, neque iniuria. Ad quem enim legatos? ad
66 X, 7 | moderationem, tantam in iniuria tranquillitatem et modestiam!
Post reditum ad Quirites oratio
Caput
67 19 | mihi quod potuit vis et iniuria et sceleratorum hominum
Pro Caecina
Caput
68 36 | quid tu tam insigni accepta iniuria postulabis? 'Vnde vi prohibitus?'
69 63 | voluerunt. Non enim maior est iniuria si tua familia quam si tuus
70 102 | domestica praeditum, levatum iniuria civem retinere possemus,
Pro Cluentio
Caput
71 2 | capitalis esse damnatam; nec iniuria, quae spem parentis, memoriam
72 2 | est Oppianicus in eadem iniuria maiore supplicio dignus!
73 2 | 111. Neque iniuria; facite enim ut non solum
Pro Deiotaro
Caput
74 37 | casus aut quae tanta possit iniuria omnium imperatorum de Deiotaro
Pro Flacco
Caput
75 2 | inimicitias nulla accepta iniuria denuntiaturum.
76 29 | Quae civitati facta est iniuria? At moleste fert civitas.
77 37 | Quam ob rem quae vobis fit iniuria, si statuimus vestro nobis
78 49 | 77] Flaccum iniuria decrevisse in tua re dicis;
79 6 | Androni Sextilio gravis iniuria facta est et non ferenda,
80 26 | immortales omen avertant, gravis iniuria adflixerit, numquam tamen
Pro Ligario
Pars, Caput
81 VIII | et prohibiti summa cum iniuria. ~[25] Quo modo id tulistis?
82 IX | causam a qua erat reiectus iniuria. ~[28] Quid? Cum ista res
Pro Milone
Caput
83 2 | quod fatemur), sed iure an iniuria, quod multis in causis saepe
84 | impune non est ausus, hunc iniuria, iniquo loco, alieno tempore,
85 3 | Occideritne? occidit. Iure an iniuria? nihil ad tortorem: facti
Pro Murena
Caput
86 56 | Sulpicium quem intellego non iniuria L. Murenae sed honoris contentione
87 64 | inimicitiis, nulla lacessitus iniuria, pudentissimum hominem summa
Pro Plancio
Caput
88 3 | Planci singulare? neque iniuria, vel quod erat pater is
89 1 | restitutione laetatus est, nemo iniuria doluit, cui non huius in
90 1 | redderetur, omnibus illa iniuria dolori fuit publicanis,
Pro Quinctio
Caput
91 II | praetoris iniquitate et iniuria, primum quod contra omnium
92 VII | Quinctius accepta insigni iniuria confugit ad C. Flaccum imperatorem,
93 IX | omnibus posset; ita sine iniuria potentiam levem atque inopem
94 XV | aut si alicuius eripuit iniuria, tamen, dum existimatio
95 XX | inquit, "ut satis daret." Iniuria postulabas. "Ita iubebare";
96 XXXI | fortunis omnibus, miserius est iniuria; acerbum est ab aliquo circumveniri,
Pro Roscio Amerino
Caput
97 17 | viveret. Neque enim, iudices, iniuria metuebat. Nam duo isti sunt
98 116 | de quo ante dixi; neque iniuria, propterea quod auxilium
99 143 | et dolor meus et istorum iniuria coegit. Sex. Roscius horum
Pro Roscio Comoedo
Caput
100 24 | incommodo, calamitate, iniuria publicae a praetore formulae,
101 32 | contestata, iudicio damni iniuria constituto tu sine me cum
102 54 | contestata cum Flavio damni iniuria esset, tu in eam litem cognitor
Pro Sestio
Caput
103 57 | consuevit, rex amicus nulla iniuria commemorata, nullis rebus
104 95 | neque hic tamen ulla umquam iniuria adducetur ut eum tali virtute
Topica
Caput
105 4 | interpreti fieri videretur iniuria. Etenim cum tu mihi meisque
Tusculanae
Liber, Caput
106 Tusc, XXVI | Laomedonti tanta fieret iniuria. fingebat haec Homerus et
107 Tusc, VIII | aegritudo ex miseria alterius iniuria laborantis (nemo enim parricidae
108 Tusc, IX | eius qui videatur laesisse iniuria, excandescentia autem sit
109 Tusc, XXXIV | nostro Platone, quem non iniuria Dicaearchus accusat, qui
110 Tusc, XL | etiamsi, ut mihi videbatur, iniuria. [Epicurei] Nostri Graece
|