Academica
Liber, Caput
1 I, 12 | profiteri neque affirmare quemquam neque assensione approbare,
Brutus
Caput
2 61 | consulem. nec vero habeo quemquam antiquiorem, cuius quidem
3 125 | Gracchus: noli enim putare quemquam, Brute, pleniorem aut uberiorem
4 189 | eligendi potestas esset, quemquam his anteponebat? ~
5 272 | nec ullo genere virtutis quemquam eiusdem aetatis cum illo
De divinatione
Liber, Par.
6 I | enim sine furore Democritus quemquam poetam magnum esse posse,
7 II, 191 | Thalen aut Anaxagoran aut quemquam physicum crediturum fuisse?
8 II, 232 | Ut mihi permirum videatur quemquam exstare qui etiam nunc credat
9 II, 262 | Stoici autem tui negant quemquam nisi sapientem divinum esse
10 II, 272 | fluunt ullae; nec cognovi quemquam qui maiore auctoritate nihil
De finibus
Liber, Par.
11 II, | enim vestrum lumen est— quemquam, qui honeste non vivat,
12 II, | semper dictum nec gaudere quemquam nisi propter corpus nec
13 III, | ullo modo possit <numquam> quemquam stabili et firmo et magno
14 IV, 19 | autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum
De haruspicum responso
Caput
15 46 | gravissimosque miror, primum quod quemquam clarum hominem atque optime
De inventione
Liber, Caput
16 II, 44 | ut non veri simile sit quemquam tam temere ad maleficium
De lege agraria
Oratio, Caput
17 II, 30 | hic vetet intercedere aut quemquam intercessurum putet, cum
18 II, 89 | maiores nostri existimassent quemquam in tam inlustri imperio
19 III, 10 | modi <in> causa insimulare quemquam audeat rationes Sullae nimium
De legibus
Liber, Caput
20 I, 7 | Clitarchum neque praeterea quemquam de Graecis legisse uideatur,
21 II, 105 | animo — nihil enim attinet quemquam nominari —, qui sint rerum
22 II, 129 | Pittacus omnino accedere quemquam vetat in funus aliorum.
23 III, 150 | nihil esse turpius quam quemquam legari nisi rei publicae
De officiis
Liber, Caput
24 I, 86 | falsis in odium aut invidiam quemquam vocabit omninoque ita iustitiae
25 I, 148 | ipsa praecepta sunt, nec quemquam hoc errore duci oportet,
26 III, 265 | praeter sapientem cadere in quemquam potest. ~
De oratore
Liber, Caput
27 I, XIV | eloquentis; illud verius, neque quemquam in eo disertum esse posse,
28 I, XVIII | plane tenere neque posse quemquam facultatem adsequi dicendi,
29 I, XIX | negaret ille sine philosophia quemquam nosse posse. ~
30 I, XX | ullum esse dicendi neque quemquam posse, nisi qui illa, quae
31 II, XIX | est istorum Graecorum, qui quemquam nostrum quicquam intellegere
32 II, XXIII | eloquentissimo temporibus illis, quemquam mihi magno opere videtur
33 II, XLVI | oratorem ipsum magis etiam quam quemquam eorum qui audiunt permovet.
34 III, XVIII | esse dicunt, neque tamen quemquam esse sapientem: valde autem
35 III, XXXVI | Carneadem nec philosophorum quemquam desidero. Vel me licet existimes
36 III, XLIX | Crasse, si aut me aut horum quemquam putas a te haec opera cotidiana
37 III, L | sensibus nec earum rerum quemquam funditus natura esse voluit
De re publica
Liber
38 I | oblectent? quis vero divitiorem quemquam putet quam eum cui nihil
39 I | confitear quam opificem quemquam, si minus in maxima arte
40 III | Atticorum quidem oratorum quemquam aut sua<vitate> ~(*****) ~(
Cato Maior de senectute
Caput
41 1 | redeo mortuorum. Nec vero quemquam senem audivi oblitum, quo
In Catilinam
Oratio, Caput
42 I, 26 | neque audies virum bonum quemquam neque videbis! Ad huius
In L. Calpurnium Pisonem
Caput
43 XXVIII | contumeliae causa describam quemquam, praesertim ingeniosum hominem
44 XXXVII | non maluisti subire quam quemquam numerum tuorum militum reliquiasque
In Vatinium
Caput
45 36 | conditam praeter te tribulem quemquam tribum Sergiam perdidisse?
Laelius de amicitia
Caput
46 18 | utilitatem parum; negant enim quemquam esse virum bonum nisi sapientem.
47 39 | suspicari quidem possumus quemquam horum ab amico quippiam
48 52 | velit, ut neque diligat quemquam nec ipse ab ullo diligatur,
49 54 | superbia et importunitate si quemquam amicum habere potuit. Atque
Philippicae
Oratio, Caput
50 I, 13 | adduci tamen non possem, ut quemquam mortuum coniungerem cum
51 II, 1 | indixerit? Nec vero necesse est quemquam a me nominari; vobiscum
52 II, 38 | alienabat oratio mea. An ille quemquam plus dilexit, cum ullo aut
53 II, 109 | egeret, neque desideravit quemquam et potius discessu nostro
54 VI, 13 | ordo patronum adoptavit? Si quemquam, debuit me. Sed me omitto;
55 VIII, 15 | sententiam et tuam: Ego nolo quemquam civem committere, ut morte
Post reditum in senatu
Caput
56 11 | alter tamen neque me neque quemquam fefellit. quis enim ullam
57 30 | difficile est non aliquem, nefas quemquam praeterire. ego vos universos,
Pro Balbo
Caput
58 | negat ex foederato populo quemquam potuisse, nisi is populus
59 | obiecerint, pro aliena re publica quemquam fore putatis qui se opponat
Pro Caecina
Caput
60 61 | delitiscas. Non enim reperies quemquam iudicem aut recuperatorem
61 79 | esset, non posse probari quemquam esse deiectum nisi ex eo
62 90 | esse depulsum, quod negabas quemquam deici posse nisi inde ubi
Pro Caelio
Caput
63 2 | iudices, nec descensurum quemquam ad hanc accusationem fuisse,
Pro Cluentio
Caput
64 1 | benignius neque attentius quemquam auditum putem, tamen vocat
65 1 | postea est auditum, negavit quemquam esse in civitate praeter
66 1 | Nego rem esse ullam in quemquam illorum obiectam quae Fidiculanio
67 2 | publica civem sine ignominia quemquam, qui ad perniciem innocentis
68 2 | severitatis, si aut retines quemquam sciens in senatu scelere
69 1 | contenti esse possunt. Nolo quemquam eorum qui adsunt existimare
Pro Flacco
Caput
70 2 | vidissem, non sum arbitratus quemquam amicum rei publicae, postea
71 24 | Pomptino, fortissimo viro, quemquam bonum putaret umquam non
Pro Ligario
Pars, Caput
72 I | hominibus non posset, si quemquam alium prouinciae praefecisset.
73 XII | te ipsum quam aut me aut quemquam loqui tecum, finem iam faciam;
Pro Murena
Caput
74 58 | rem illam iudicabant ita quemquam cadere in iudicio ut nimiis
75 76 | dignitas non servas. Cur enim quemquam ut studeat tibi, ut te adiuvet
Pro Plancio
Caput
76 2 | reditu meo nihil timerent. et quemquam putas fuisse tam excordem
77 3 | possent, scelus autem esset quemquam praeteriri, statuissemque
78 2 | negasti, in eo neque te neque quemquam diutius patiar errare. ~
Pro Quinctio
Caput
79 XIX | poterat te postulaturum, neque quemquam attinebat id recusare quod
80 XXIV | confiteare neque tam temerarium quemquam fuisse, neque te ipsum id
Pro Roscio Amerino
Caput
81 58 | verbum fecisses, si tibi quemquam responsurum putasses. ~
82 64 | sensisse? ausum autem esse quemquam se in id conclave committere
83 65 | sunt. Nemo enim putabat quemquam esse qui, cum omnia divina
84 94 | profecto qui ne novi quidem quemquam sicarium longe absum ab
Pro Roscio Comoedo
Caput
85 4 | Pro di immortales! essene quemquam tanta audacia praeditum
Pro Sestio
Caput
86 14 | poterunt, perferemus, neque quemquam offendet oratio mea nisi
87 30 | communi incommodo nulla in quemquam propria ignominia nominatim
88 32 | crudelis fuit qui prohiberet quemquam aut sibi maerere aut ceteris
89 51 | bellica victoria non fere quemquam est invidia civium consecuta.
90 73 | nihil legibus; non posse quemquam de civitate tolli sine iudicio;
91 105 | Gracchos aut Saturninum aut quemquam illorum veterum qui populares
92 122 | non liceret, nec unus in quemquam umquam gratior quam in me
Pro Sulla
Caput
93 24 | contendent! Quorum cave tu quemquam peregrinum appelles, ne
94 45 | contaminarem aliquo mendacio? quemquam denique ego iuvarem, a quo
95 48 | defendo meum. 'Non debes tu quemquam in coniurationis quaestione
96 79 | causa testem timemus, nihil quemquam scire, nihil vidisse, nihil
Tusculanae
Liber, Caput
97 Tusc, III | non possit; sed mandare quemquam litteris cogitationes suas,
98 Tusc, XI | post mortem pertinere ad quemquam potest; pariter enim cum
99 Tusc, XLII | praeter deos negat scire quemquam, id scit ipse utrum sit
100 Tusc, IV | appellant negantque stultum quemquam his morbis vacare. Qui autem
101 Tusc, XIX | natura datum; nihil enim quemquam nisi quod lubeat praeclare
102 Tusc, XXXVII| ulciscendi lubido, aut quemquam paeniteret, quod fecisset
103 Tusc, IX | voluptatem esse dixerit. Negat quemquam iucunde posse vivere, nisi
104 Tusc, XXI | negaretque umquam beatiorem quemquam fuisse, 'Visne igitur' inquit, '
|