Academica
Liber, Caput
1 I, 5 | summo quidem atque naturali bono sic agunt; cetera autem
Brutus
Caput
2 143 | civili, cum de aequo et bono disputaretur, argumentorum
3 145 | contra scriptum pro aequo et bono dixit, ut hominem acutissimum
4 185 | solet. itaque numquam de bono oratore aut non bono doctis
5 185 | de bono oratore aut non bono doctis hominibus cum populo
6 215 | dicere possumus neque cuiquam bono oratori rem ullam ex illis
7 234 | nonnulla verborum, nullo alio bono, tenuit oratorum locum: ~
8 261 | bene pictas conlocare in bono lumine. hanc cum habeat
Commentariolum petitionis
Caput
9 XI | comitas tibi non deest ea quae bono ac suavi homine digna est,
De divinatione
Liber, Par.
10 I, 59 | prehendisse eum dextram tuam et bono animo te iussisse esse lictorique
11 I, 102 | observant, ut primus miles fiat bono nomine.
De finibus
Liber, Par.
12 I, | appetere eaque gaudere ut summo bono, dolorem aspernari ut summum
13 II, | dubitas igitur, inquam, summo bono a te ita constituto, ut
14 II, | ratione opinantis se magno bono frui—, non dicitur laetitia
15 II, | eius est oratio de summo bono. in alio vero libro, in
16 II, | severe voluptatem secrevit a bono. ex quo illud efficitur,
17 II, | cedo caput cenae: 'sermone bono', quid ex eo? 'si quaeris,
18 II, | Carneades, nec ulla de summo bono ratio aut voluptatis non
19 II, | qui tamen solebat uti suo bono, ut hodie est noster Pompeius,
20 II, | virtutis; negat enim summo bono afferre incrementum diem.
21 II, | Epicurus; uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate. '
22 II, | concedamus, quibus vos de summo bono testibus uti soletis. quid,
23 III, | tribus, qui virtutem a summo bono segregaverunt, cum aut voluptatem
24 III, | disciplinas, quae virtutem a summo bono excludunt, ceteris omnibus
25 IV, 6 | videamus, quaeso, de summo bono, quod continet philosophiam,
26 IV, 6 | eaque vita, quae ex summo bono degitur, quia coniuncta
27 IV, 14 | 36] Nunc de hominis summo bono quaeritur; quid igitur dubitamus
28 IV, 14 | qui cum de hominis summo bono quaererent, nullam in eo
29 IV, 17 | quod aiunt cognitio summo bono reverti se ad naturam, ut
30 IV, 18 | ei tamen aliquid summo in bono finiendo. Si enim virtus
31 IV, 25 | ostentatio in constituendo summo bono. Cum enim, quod honestum
32 V, 33 | 12] De summo autem bono, quia duo genera librorum
33 V, 33 | doloris; qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae
34 V, 33 | quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus
35 V, 34 | prudenter, qui audire de summo bono potissimum velit; hoc enim
36 V, 34 | adhuc philosophorum de summo bono, sed quot omnino esse possent
37 V, 34 | eo quasi capite de summo bono et malo disputatio ducitur. ~
38 V, 35 | iam igitur sex de summo bono sententiis trium proximarum
39 V, 36 | malo careat, in summo eum bono dicat esse, altera versetur
40 V, 51 | quamquam expetenda, summo bono continerentur. ~
41 V, 52 | si reliqua externa summo bono non continentur? Hac videlicet
42 V, 57 | naturae consequi volebat, bono ut esset animo. Id enim
De imperio Cn. Pompei ad Quirites oratio
Caput
43 56 | 56] Bono te animo tum, Q. Hortensi,
De inventione
Liber, Caput
44 II, 84 | iniuria, ut non modo viro bono, verum omnino homini libero
45 II, 105 | valuit. Nam semper animo bono se in populum Romanum fuisse
De officiis
Liber, Caput
46 I, 48 | potestate est, non reddere viro bono non licet, modo id facere
47 I, 121 | ratione curandum est ut id bono consilio fecisse videamur.
48 II, 203 | ius. Id si ab uno iusto et bono viro consequebantur, erant
49 II, 224 | Quod autem tributum est bono viro et grato, in eo cum
50 II, 232 | cum consuleretur, utrum bono viro pauperi an minus probato
51 III, 328 | contineretur. Huic igitur viro bono, quem Fimbria etiam, non
De oratore
Liber, Caput
52 II, X | eum adsumpto aliunde uti bono, non proprio nec suo."
53 II, XX | excellenti oratore et eodem bono viro pono esse ornamenti
54 II, XLIV | habet illa, quae recte a bono poeta dicta est flexanima
55 II, LXI | nec occlusum, quod idem in bono servo dici solet.
56 II, LXXII| fugere appareat, sed ut totum bono illo ornando et augendo
57 III, XXVII| de officio, de aequo et bono, de dignitate, utilitate,
De partitione oratoria
Caput
58 100 | iure civili aut de aequo et bono disceptantur cadunt in eam
59 117 | posse recte non credi, viro bono et firmo sine vitio iudicis
De re publica
Liber
60 I | vidisset, exclamavisse ut bono essent animo; videre enim
61 II | vitio genus rei publicae ex bono in deterrimum conversum
62 III | habent, quia cum de viro bono quaeritur, quem apertum
Cato Maior de senectute
Caput
63 3 | ingeni dari? Denique isto bono utare, dum adsit, cum absit,
In L. Calpurnium Pisonem
Caput
64 XIV | meo conferam, utrum tandem bono viro et sapienti optabilius
65 XXXIX | forti, quod sapienti, quod bono viro et civi potest. Damnatio
Paradoxa Stoicorum
Parad., Caput
66 III, 21 | pares esse virtutes, nec bono viro meliorem nec temperante
67 III, 22 | recto rectius, certe ne bono quidem melius quicquam inveniri
Philippicae
Oratio, Caput
68 II, 35 | usurpetque illud Cassianum, 'cui bono' fuerit, vide, quaeso, ne
69 II, 35 | ut tu dicebas, omnibus bono, qui servire nolebant, tibi
70 III, 4 | tandem nostrum aut cui omnino bono pepercisset?~
71 XIII, 43 | societas aut cum ullo non dicam bono civi, sicut ille est, sed
Pro Balbo
Caput
72 | calamitate neque senatori neque bono cuiquam nimis iucundum esse
Pro Caecina
Caput
73 65 | vociferantur ex aequo et bono, non ex callido versutoque
74 71 | honesto ac probabili nomine bono viro iudici error obici,
Pro Caelio
Caput
75 11 | tum etiam naturali quodam bono defenderet, quoquo modo
76 61 | pudenti adulescenti et bono, Caeli familiari; constitutum
Pro Cluentio
Caput
77 1 | forte adfuisse dicatis, sed bono viro, in filii caput quaestionem
Pro Deiotaro
Caput
78 38 | enim eum bene sperare et bono esse animo, quod scio te
Pro Marcello
Caput
79 4 | tuo isto tam excellenti bono, et fruere cum fortuna et
Pro Milone
Caput
80 1 | Itaque illud Cassianum 'cui bono fuerit' in his personis
Pro Murena
Caput
81 15 | qui patricius sit, neminem bono esse genere natum, facis
82 54 | adulescenti ingenioso et bono, Ser. Sulpicio, de equitum
Pro Quinctio
Caput
83 III | Sex. Naevio fecerit, viro bono, verum tamen non ita instituto
Pro Roscio Amerino
Caput
84 13 | occidi patrem Sex. Rosci bono fuit, causam dicit is, cui
85 84 | causis quaerere solebat 'cui bono' fuisset. Sic vita hominum
86 86 | quidem non quaererent, cui bono fuisset, sed eo perspicuo
Pro Sestio
Caput
87 110b | concitator? cui bene dixit umquam bono? bene dixit? immo quem fortem
Timaeus
Caput
88 <LIV2 | philosophiam adepti sumus, quo bono nullum optabilius nullum
Tusculanae
Liber, Caput
89 Tusc, XXXVI| dolendum; dicitur illud: 'bono carere', quod est malum.
90 Tusc, XXXVI| malum. sed ne vivus quidem bono caret, si eo non indiget;
91 Tusc, XLI | 99 nec enim cuiquam bono mali quicquam evenire potest
92 Tusc, XVIII| continuone fruitur summo bono? ~[41] Quid tergiversamur,
93 Tusc, XVIII| liber, qui est de summo bono refertus est et verbis et
94 Tusc, VI | Itemque cum ita movemur, ut in bono simus aliquo, dupliciter
95 Tusc, XXVI | sit aemulantis angi alieno bono quod ipse non habeat, obtrectantis
96 Tusc, XXVI | obtrectantis autem angi alieno bono, quod id etiam alius habeat?
97 Tusc, VII | et de honesto et de summo bono separatim libri sunt, et
98 Tusc, IX | interclusisti? Quo modo? isto enim bono iam exspoliari potes. ~
99 Tusc, XII | nec suspensa aliorum aut bono casu aut contrario pendere
100 Tusc, XIV | stabili et fixo et permanente bono beatus esse nemo potest.
101 Tusc, XV | Adfectus autem animi in bono viro laudabilis; et vita
102 Tusc, XIX | praeteritur, non populus [a bono consule] potius quam ille [
103 Tusc, XIX | consule] potius quam ille [a bono populo] repulsam fert)—sed
104 Tusc, XXIII| bona mente melius? Eius bono fruendum est igitur, si
|