De divinatione
Liber, Par.
1 I, 79 | dum in foro nobiscum di immortales, dum in viis versentur,
2 II, 186 | 53 Hoc civili bello, di immortales, quam multa luserunt! Quae
3 II, 187 | calamitatum? Quid autem volunt di immortales, primum ea significantes
4 II, 199 | nobilius fore, miror deos immortales histrioni futuro claritatem
5 II, 209 | disciplinam, ego ex illo sui. Di immortales, quantum differebat!, ut
De haruspicum responso
Caput
6 22 | dicunt? Eos quorum ipsi di immortales atque illa mater Idaea te,—
7 25 | 25] Pro di immortales! qui magis nobiscum loqui
8 32 | factitarint. Et quaerimus di immortales quae loca desiderent, quid
9 42 | multa nunc dico, pro di immortales! quid est, quid valet, quid
10 53 | diiunctae. Qua re cum di immortales monent de optimatium discordia,
11 61 | servitutis; quo ne trudamur di immortales nos admonent, quoniam iam
De imperio Cn. Pompei ad Quirites oratio
Caput
12 33 | atque oppressa est? Pro di immortales! tantamne unius hominis
13 48 | optare, quot et quantas di immortales ad Cn. Pompeium detulerunt.
De lege agraria
Oratio, Caput
14 I, 20 | quem ad modum armatur, di immortales! Nam bello Punico quicquid
De legibus
Liber, Caput
15 I, 28 | 28] Atticvs: Di immortales, quam tu longe iuris principia
16 III, 159 | impetum iniustum auspiciis di immortales represserunt. Ex iis autem
De officiis
Liber, Caput
17 III, 279 | tollunt, etiam adversus deos immortales impii iudicandi sunt. Ab
18 III, 334 | avellere? Potest enim, di immortales, cuiquam esse utile foedissimum
De oratore
Liber, Caput
19 I, XLI | laborem impellere: sed, o di immortales, non dicerem hoc, audiente
20 II, L | quod tuum principium, di immortales, fuit! Qui timor! Quae dubitatio,
21 II, LV | efferretur anus Iunia. Pro di immortales, quae fuit illa, quanta
22 III, XXXII| 126] Hic Catulus "di immortales," inquit "quantam rerum
Cato Maior de senectute
Caput
23 7 | 19. Quam palmam utinam di immortales, Scipio, tibi reservent,
In L. Calpurnium Pisonem
Caput
24 XVIII | XVIII] O di immortales! tune etiam atque adeo vos,
25 XIX | quod saepe feci, in quo di immortales meas preces audiverunt,
26 XIX | relatum ad senatum. Di immortales! idne ego optarem ut inimicus
27 XXXV | direptum est. Tua scelera di immortales in nostros milites expiaverunt;
Laelius de amicitia
Caput
28 96 | libentius. Quanta illi, di immortales, fuit gravitas, quanta in
Orator
Caput
29 52 | iudicarem: rem difficilem, di immortales, atque omnium difficillimam.
Paradoxa Stoicorum
Parad., Caput
30 VI, 42 | solusne tu dives? pro di immortales! egone me audisse aliquid
31 VI, 49 | 49] O di immortales! non intellegunt homines,
Philippicae
Oratio, Caput
32 I, 13 | impendeant. Sed hoc ignoscant di immortales velim et populo Romano,
33 I, 20 | quo quantus error est, di immortales, eorum, qui istam legem
34 I, 29 | 29] Sed per deos immortales!—te enim intuens, Dolabella,
35 I, 38 | igitur? hoc vos, per deos immortales! quale sit, non interpretamini?
36 II, 14 | rettulisti? At ad quos refert? di immortales! Ad eos scilicet, quorum
37 II, 19 | hac cella Concordiae, di immortales! in qua me consule salutares
38 II, 90 | XXXVI] Qui tu vir, di immortales, et quantus fuisses, si
39 III, 29 | serviamus, aliquando, per deos immortales, patres conscripti, patrium
40 III, 34 | 34] Di immortales nobis haec praesidia dederunt,
41 III, 34 | oblatam tenete, per deos immortales, patres conscripti, et amplissimi
42 III, 36 | quorum opprimendorum di immortales incredibilem rei publicae
43 IV, 9 | quibus M. Antonius (o di immortales, avertite et detestamini,
44 IV, 10 | homines, sed etiam deos immortales ad rem publicam conservandam
45 IV, 10 | prodigiis atque portentis di immortales nobis futura praedicunt,
46 V, 27 | Quid interest, per deos immortales! utrum hanc urbem oppugnet
47 V, 39 | 39] Quid enim, o di immortales! admirabilius omnibus gentibus,
48 VI, 19 | servire fas non est, quem di immortales omnibus gentibus imperare
49 VII, 25 | potest, et cavete, per deos immortales! patres conscripti, ne spe
50 VIII, 23 | 23] [VIII] Pro di immortales! ubi est ille mos virtusque
51 VIII, 29 | 29] O di immortales! quam magnum est personam
52 IX, 1 | 1] [I] Vellem di immortales fecissent, patres conscripti,
53 X, 11 | 11] Quae tempestas, di immortales, quae flamma, quae vastitas
54 XI, 10 | 10] Et hic, di immortales, aliquando fuit meus! Occulta
55 XI, 10 | fratrem, quam facem, di immortales, quod facinus, quod scelus,
56 XII, 13 | parricidae quid habemus, per deos immortales! quod remittamus? An Galliam
57 XIII, 18 | rapiebat! Quo tempore di ipsi immortales praesidium inprovisum nec
58 XIII, 45 | rectis sensibus euntem di immortales, ut spero, adiuverint, vivam
59 XIV, 10 | diviserat? Recordamini, per deos immortales! patres conscripti, quid
60 XIV, 25 | et quantae virtutes, di immortales, fuerunt!~
61 XIV, 26 | alterum fecit, alterius di immortales omen avertant!~[X]
Post reditum ad Quirites oratio
Caput
62 4 | essent. ipsa autem patria, di immortales, dici vix potest, quid caritatis,
63 5 | servatam iudicaverunt. di immortales mihi liberos dederunt, vos
Post reditum in senatu
Caput
64 9 | 9] Di immortales, quantum mihi beneficium
Pro Caelio
Caput
65 59 | 59] Pro di immortales! cur interdum in hominum
Pro Cluentio
Caput
66 3 | 48. Pro di immortales! Oppianicum quisquam his
67 1 | respondendum surrexi, qua cura, di immortales! qua sollicitudine animi!
68 1 | 60. Utrum, per deos immortales! magis est mirandum, quod
69 1 | tribunicios. Quod erat odium, di immortales, quae superbia, quanta ignorantia
70 | Interea quidem, per deos immortales! quoniam omnia commoda nostra,
71 3 | Quod hoc portentum, di immortales! quod tantum monstrum in
72 2 | quibus illa etiam deos immortales de suo scelere testatur
73 2 | atque crudelitatem deos immortales a suis aris atque templis
Pro Flacco
Caput
74 5 | 5] Di, inquam, immortales Lentulum * * * ~
75 47 | Castricium quibus verbis, di immortales! 'decus patriae, ornamentum
76 19 | cogitandum putet. ~O di immortales! quid hoc miserius? Nos
77 26 | quidem, iudices, si, quod di immortales omen avertant, gravis iniuria
Pro Fonteio
Caput
78 14 | accusatum esse concedam. Pro di immortales! quae haec est causa, quae
Pro Marcello
Caput
79 3 | mihi quidem videantur di immortales, etiam si poenas a populo
Pro Milone
Caput
80 2 | locus, quod tempus illud, di immortales, fuit! cum se ille fugiens
81 | perculissent, ut sustinuit, di immortales! Sustinuit? immo vero tit
82 4 | Furfanio,—cui viro, di immortales! quid enim ego de muliercula
83 3 | et vestra felicitas et di immortales sibi deberi putant. Nec
84 | XXXIII. Hic di immortales, ut supra dixi, mentem illi
85 1 | fecisset: postremo, nisi eum di immortales in eam mentem impulissent,
86 | XXXVIII. Utinam di immortales fecissent—pace tua, patria,
87 1 | 104. O di immortales! fortem et a vobis, iudices,
Pro Murena
Caput
88 84 | sed in urbe, in foro--di immortales! sine gemitu hoc dici non
Pro Rabirio
Caput
89 20 | ordo--at quorum equitum, di immortales! patrum nostrorum atque
Pro Rabirio Postumo
Caput
90 6 | corruptum esse dicunt. O di immortales! haec est illa exoptata
Pro Roscio Amerino
Caput
91 37 | arguitur. Scelestum, di immortales, ac nefarium facinus atque
92 77 | servos id admiserit. O, di immortales, rem miseram et calamitosam!
Pro Roscio Comoedo
Caput
93 4 | expensi non sunt? Pro di immortales! essene quemquam tanta audacia
94 46 | insidiae tenduntur alicui, di immortales hominibus irasci et suscensere
Pro Scauro
Caput
95 29 | producto. at quo teste, di immortales! non satis quod uno, non
Pro Sestio
Caput
96 53 | provincia rogata est. pro di immortales, custodes et conservatores
97 93 | 93. O di immortales! quemnam ostenditis exitum
98 122 | 122. pro di immortales! quid? illa quem ad modum
99 146 | me videbunt. sed haec di immortales,~
Pro Sulla
Caput
100 40 | publicas rettulisse. O di immortales!—vobis enim tribuo quae
Tusculanae
Liber, Caput
101 Tusc, XL | cruciamur, angimur, pro di immortales, quam illud iter iucundum
|