Academica
Liber, Caput
1 I, 2 | concludunt nullam denique artem esse nec dicendi nec disserendi
Brutus
Caput
2 46 | gens et controversiae nata, artem et praecepta Siculos Coracem
3 48 | primo profiteri solitum artem esse dicendi; deinde, quod
4 48 | scribere aliis coepisse, artem removisse. similiter Isocraten
5 48 | similiter Isocraten primo artem dicendi esse negavisse,
6 140 | ad rationem et tamquam ad artem dirigebat; verum multo magis
7 152 | Scaevolam et apud multos fuisse, artem in hoc uno; quod numquam
8 152 | eam praeterea didicisset artem, quae doceret rem universam
9 153 | 153] Hic enim adtulit hanc artem omnium artium maxumam quasi
10 204 | 204] O magnam, inquit, artem, Brutus: si quidem istis,
De divinatione
Liber, Par.
11 I, 2 | fato natus esset. Eandem artem etiam Aegyptii longinquitate
12 I, 24 | regumque naufragium sustulit artem gubernandi? Aut num imperatorum
13 I, 29 | sese strepere aperteque artem obterere extispicum~solvere
14 II, 145 | coniecturis quae haberent artem atque prudentiam, et ab
15 II | caput in Tiberi." Quasi ego artem aliquam istorum esse negem!
16 II, 279 | restat) notandis rebus fecit artem. " Ain tandem? " Somnia
De finibus
Liber, Par.
17 I, | deteriora fecit. disserendi artem nullam habuit. voluptatem
18 I, | artes persequeretur, vivendi artem tantam tamque et operosam
19 II, | Simonides an quis alius artem memoriae polliceretur, '
20 IV, 3 | reliquerunt. Quamquam scripsit artem rhetoricam Cleanthes, Chrysippus
21 IV, 27 | vehat, id ad gubernatoris artem nil pertinere! Itaque aurum
22 V, 34 | negabat igitur ullam esse artem, quae ipsa a se proficisceretur;
23 V, 34 | Est enim perspicuum nullam artem ipsam in se versari, sed
24 V, 34 | versari, sed esse aliud artem ipsam, aliud quod propositum
25 V, 35 | ut illa prudente, quam artem vitae esse diximus, in earum
De inventione
Liber, Caput
26 I, 9 | pertinent. Eum autem, qui artem rhetoricam scribat, de duabus
27 II, 4 | quoque voluntatis accidit, ut artem dicendi perscriberemus,
28 II, 7 | ipsius quam constet esse artem non invenimus. ~
De officiis
Liber, Caput
29 II, 167 | Nullam dicere maximarum rerum artem esse, cum minimarum sine
De oratore
Liber, Caput
30 I, XVII | eius modi, non ut ullam artem doctrinamve contemneres,
31 I, XX | omnino disputaret nullam artem esse dicendi: idque cum
32 I, XX | 92] Artem vero negabat esse ullam,
33 I, XXII | quaerimus, existimesne artem aliquam esse dicendi?" "
34 I, XXIII | mihi dicendi aut nullam artem aut pertenuem videri, sed
35 I, XXIV | neque ita amplecteretur artem, ut ei solerent, qui omnem
36 I, XXIV | dicendum plus quam ipsam artem posse prodesse."
37 I, XXVIII | dimittebatque et ad quam quemque artem putabat esse aptum, ad eam
38 I, XXIX | studio nec ad aliam dimittis artem, ut nobis explices, quicquid
39 I, XXXII | naturae, tamen his ipsis artem adhiberi videram; nam de
40 I, XLI | potentiae suae causa pervulgari artem suam noluerunt; deinde,
41 I, XLI | nihil est enim, quod ad artem redigi possit, nisi ille
42 I, XLI | qui illa tenet, quorum artem instituere vult, habet illam
43 I, XLI | quarum ars nondum sit, artem efficere possit.
44 I, XLII | definitione declaret, perfectam artem iuris civilis habebitis,
45 I, L | facultate excellens aliam quoque artem sibi adsumpserit, is perficiet
46 I, LV | suavitate debemus; cuius artem cum indotatam esse et incomptam
47 I, LV | veritus es, nisi istam artem oratione exaggerasses, ne
48 I, LVIII | adulescentium, qui istam artem primum facillimam non ediscant, [
49 I, LVIII | tu ipse videris, qui eam artem facilem esse dicis, quam
50 I, LVIII | dicis, quam concedis adhuc artem omnino non esse, sed aliquando,
51 I, LVIII | aliquando, si quis aliam artem didicerit, ut hanc artem
52 I, LVIII | artem didicerit, ut hanc artem efficere possit, tum esse
53 I, LVIII | efficere possit, tum esse illam artem futuram; deinde, quod sit
54 II, VIII | confessus," inquit Antonius "artem esse non maximam, sic illud
55 II, VIII | quis volet magnam quandam artem esse dicere, non repugnabo;
56 II, VIII | fecerit, is si non plane artem, at quasi artem quandam
57 II, VIII | non plane artem, at quasi artem quandam inverterit.
58 II, XI | loquimur, mihi videntur ad artem et ad praecepta esse revocanda;
59 II, XVII | his operibus si quis illam artem comprehenderit, ut tamquam
60 II, XXVII | exercitationis autem maximae; artem quidem et praecepta dumtaxat
61 II, XXVII | tinctum videtur, tametsi artem requirit, tamen prudentiae
62 II, XXXII | postliminium esse, nihil ad artem dicendi nec ad argumenta
63 II, XXXIII | certa genera coacturum et ad artem facilem redacturum."
64 II, XXXV | si volumus, appellemus artem, tertium diligentia, non
65 II, XXXVIII| eum fuisse, qui diceret artem se tradere bene disserendi
66 II, XXXVIII| 160] qua re istam artem totam dimittimus, quae in
67 II, XXXVIII| aspexit, quae ad dicendi artem, quam ille despiciebat,
68 II, XLI | enim nunc id agimus, ut artem aliquam dicendi explicemus,
69 II, XLI | debet, ne aut cognoscat artem qui audiat aut defetigetur
70 II, XLVIII | fuisset. Hic ego quid dicam me artem aliquam adhibuisse? Quid
71 II, LIV | propria certe neque ullam artem desiderant: in quibus tu
72 II, LIV | testis esse potes nullam esse artem salis aut, si qua est, eam
73 II, LVI | tamen," inquit Antonius "cum artem esse facetiarum, Iuli, [
74 II, LVII | Antonio dicenti nullam esse artem salis?"
75 II, LX | moderabimur; quarum utinam artem aliquam haberemus! Sed domina
76 II, LXXIV | accessisse dicitur eique artem memoriae, quae tum primum
77 II, LXXXVI | Themistocles fuit, ut oblivionis artem quam memoriae malim; gratiamque
78 II, LXXXVI | Cio, quem primum ferunt artem memoriae protulisse.
79 III, XXVII | dicendi etiam nos et vim et artem habere debemus.
80 III, XXXVII | orator et in quo adiungat artem, id esse nobis quaerendum [
81 III, L | enim quisque est qui teneat artem numerorum ac modorum? At
De re publica
Liber
82 I | virtutem satis est quasi artem aliquam nisi utare; etsi
83 I | Manilius: 'pergisne eam, Laeli, artem inludere, in qua primum
84 I | istam rationem et quasi artem, habeo maximam gratiam Laelio;
85 V | medicus; uterque enim illis ad artem suam utitur, sed se a suo
Orator
Caput
86 9 | ad illius similitudinem artem et manum dirigebat. ~
87 114 | artis rhetoricae dicit illam artem quasi ex altera parte respondere
88 147 | pervulgatissimus ille versus, qui vetat artem pudere proloqui quam factites,
89 | ratio invenit, in his sensus artem. Aut enim neglegenda fuit
90 183 | et animadversio peperit artem. Sed in versibus res est
Phaenomena Aratea
Pars
91 Hydra | dedit fabricae rationibus artem,~~~~ ~~~~ ~~~~~~tam tornare
Pro Archia
Caput
92 19 | tamen propter excellentem artem ac venustatem videbatur
Pro Balbo
Caput
93 | rei deditus et ingenium et artem saepe vincit, quis dubitet
Pro Flacco
Caput
94 15 | venire non potuit et, qui se artem dicendi traditurum etiam
Topica
Caput
95 6 | dialektikón appellant, inveniendi artem quae topikó dicitur, quae
96 31 | esse quod partis, confundit artem et similitudine quadam conturbatus
Tusculanae
Liber, Caput
97 Tusc, XVIII | praecipitur: 'quam quisque norit artem, in hac se exerceat.' ~
98 Tusc, XLVII | desideramus? an hanc iam artem plane relinquimus? Tu vero
99 Tusc, III | arte confideret; at illum: artem quidem se scire nullam,
|